eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
39.8هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام وقتتون بخیر آقای پوراحمد ممنون ازکانال عالیتون دخترچهارسال ونیمه ای دارم که خیلی بهم وابسته اس پیش هیچکس وهیچ کجانمیمونه وگاهی توبعضی جمع ها یدفعه گریه میکنه میگه دستم خودم نیست گریه ام میاد .خیلی ناراحتم واقعا کلافه ام کرده باشگاه میبرمش اونجام یدفعه میزنه زیرگریه میگه گریه ام میاد نمیدونم چرا.اینم بگم من جلوش خیلی باپدرش بحث میکنم سرمشکلاتی که داریم بخاطرشغلش والان بیشترهم شده میدونم مقصرخودمم که این بچه اینجوری شده اما ازشما فقط راه حل میخوام که اینقدبی دلیل گریه نکنه واینکه ازوقتی داداش کوچیکش که یه سال ونیمشه بدنیااومده خیلی توجمع میخوادجلب توجه کنه مخصوصا نسبت به چندنفرازاقوام که خیلی به داداشش محبت میکنن .دوس دارم بیخیال باشه کم حرص بخوره هرچی میگم اون کوچیکه بخاطراون بهش محبت میکنن اما میدونم حسادت میکنه خیلی .خیلی نگران حال روحی دخترم هستم چون خودمم ازبچگی پدرموازدست دادم خیلی روحیه ام ضعیفه دوس ندارم دخترم مثل خودم زیادگریه کنه.ممنون ازشما خداخیرتون بده 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰در رابطه با شدید دلایل مختلفی وجود دارد؛که باید بررسی شود، و اگر والدین به درستی به این موضوع پاسخ ندهند، مشکلاتی مثل(چسبندگی،عدم استقلال‌وپرخاشگری و...) برای کودک بوجود می‌آید. ❇️ برخی دلایل وابستگی: 🔺روابط و فضای پرتنش و ناآرام خانه و خانواده 🔺رفتار ،نگرانی‌ها‌واضطراب‌و‌استرس‌خودِ مادر 🔺نوع تربیت و برخورد والدین با کودک مثل سخت‌گیری زیاد ، امر و نهی زیاد ،جلوگیری از حق انتخاب و مستقل بودن کودک. 🔺کمبود توجه و محبت و به‌موقع و به‌درستی برآورده نشدن نیازهای کودک،یا وابستگی‌های‌از طرفِ خودِمادر که‌به کودک هم منتقل‌می شود. ⬅️البته در توجه‌و‌محبت نه افراط کنید نه تفریط بلکه حداعتدال را رعایت کنید تا فرزندتان آسیب نبیند. (برای توضیحات بیشتر را در کانال جستجو بفرمایید.) 🔺وجود فرزنددوم و توجه بیش از حد به او و احساس نادیده گرفته شدن در فرزنداول. ❇️برخی دلایل گریه کردن : 🔺محیط ناآرام و روابط پرتنش والدین،باعث شده که او هم نگران و ناآرام باشد و با گریه این استرس و اضطراب را تخلیه کند. 🔺کمبود‌توجه‌و‌محبت و خلأ عاطفی‌دارد. و با گریه به دنبال جلب توجه و حمایت است. 🔺در کنترل احساسات خود ناتوان است و باگریه کردن آن را ابراز می‌کند. 🔺نمی‌تواند احساساتِ‌ خود را (ناراحتی،ترس‌و...) به‌صورت‌کلامی بیان‌ کند،بیشتر،احساساتش را در رفتار،مثلا با گریه نشان می‌دهد. 🔺وابسته است و تحملِ فاصله و جدایی را ندارد. 🔺مقایسه و سرزنش شده است. 🔺از شما این رفتار را دیده،به تقلید از شما، او هم عادت به گریه ‌کرده است و... ⬅️((برای بررسی دقیق‌تر می‌توانید از ادمین محترم کانال، وقت مشاوره تلفنی بگیرید.)) ❇️برخی دلایل حسادت کردن: 🔺محبت‌وتوجه بیش‌از‌حد‌ والدین و اطرافیان به‌ فرزنددوم‌ وکمبودمحبت‌و‌بی‌توجهی‌به فرزند‌اول. 🔺تبعیض بین فرزندان 🔺مقایسه او با دیگران 🔺سرزنش و... ⬇️ راهکارها در پست بعدی ⬇️
✅راهکارها برای کاهش هرسه مورد ( ) : ✔️شما و همسرتان بهترین الگو برای فرزندتان باشید.(در روابط،احترام،در کنترل احساسات و...) ✔️باهمسرتان در تربیت فرزندان هماهنگی و صبوری داشته باشید. ✔️باید آرام باشید و نگرانی‌ها را از خود دور کنید، مشکلات‌زندگی را گذرا و خیرومصلحت ببینید و باصبوری‌برای‌حل‌آن‌ها تلاش‌کنید. ✔️ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین خود و فرزندتان را حفظ و تقویت کنید. ✔️توجه به نیاز‌های فرزندان و برآورده کردن آن‌ها همراه با مراقبت و محبت. ✔️محیط امن و آرام برای فرزندان خود،ایجاد کنید و از دعوا و تنش جلوی فرزند خودداری کنید. ✔️شرایطِ ارتباط و بازی با دوستان و همسالان را برای فرزندتان ایجاد کنید. ✔️برنامه‌های‌روزمره‌ی فرزندتان مثل ؛غذا،خواب،بازی،را تاحدممکن حفظ کنید. ✔️قبل از اینکه از فرزندتان،فاصله بگیرید حتما او را از برنامه‌ی خود مطلع‌کنید، مثلاً بگویید دخترم من الان می خوام برم آشپزخانه،غذا بپزم، یا به اتاق میرم ،شما بعد از اینکه بازیت تموم شد و کارت رو انجام دادی بیا پیشم.بنابراین اصلا بدون‌اطلاع قبلی و ناگهانی از او جدا نشوید. ✔️نسبت به زمان‌هایی که وابستگی کمتری نشان‌می‌دهد و از شما جدا می‌شود ،مثلا بادوستانش بازی می‌کند، بعد از آن زمان ،با لحنی محبت‌آمیز او را تشویق و تحسین کنید. ✔️شرایط جدا خوابی فرزندتان را فراهم کنید. ✔️اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید ؛ با: 🔹حمایت و تشویق و قدردانی از تلاش‌های او. 🔹تأکید بر نقاط مثبت او و تقویت آنها 🔹برقراری ارتباط با همسالان 🔹اجازه بدهید مطابق سن خود رفتار کند. 🔹سپردن مسئولیت‌ها و تمرین و کار متناسب با سن او. 🔹اجازه انجام کار‌ها و حل مشکلات به تنهایی . 🔹شهامت و جسارت فرزندتان را در انجام کارهای جدید،تحسین کنید. 🔹انتقاد و سرزنش و سختگیری ‌نکردن نسبت به عملکرد او. ✔️در‌مواقعی که فرزندتان مضطرب یا نگران است، او را تنها نگذارید. درشرایطی که‌ آرام بود، او را تشویق کنیدتانگرانی‌هایش را به شما بگوید و خود را تخلیه کند، و این اطمینان را بدهید که کنارش هستید. ✔️با و (درک و پذیرش احساسات فرزند« ترس،اضطراب و...او» و رفتار متناسب بااین احساسات، بدون سرزنش و انتقاد) جواب فرزندتان را بدهید. ✔️او را از گریه کردن و تخلیه احساسات،نهی نکنید، در عوض به او یاد بدهید که چه زمانی و کجا می‌تواند گریه کند و چه زمانی بهتر است احساساتش را کنترل کند. ✔️به جای تمرکز رویِ خود گریه، تشویق و کمکش کنید تا هرچیزی‌که‌باعث گریه اش می‌شود را شناسایی و آن را برطرف کند. ✔️احساس امنیت و محبوب بودن را در او ایجاد کنید. ✔️درحرف‌و‌عمل به او نشان‌دهید که از او حمایت‌می‌کنید و بدون‌قید‌و‌شرط دوستش دارید.(محبت‌فیزیکی؛در‌آغوش‌گرفتن،نوازش قصه گفتن و...) ✔️توجه و محبت عادلانه به فرزندان داشته باشید.ه ✔️وقتی میهمان می‌آید، باآنها و یا دیگران که رفت و آمد دارید، هماهنگ کنید که جلوی او به فرزند کوچکتر توجه بیش از حد نداشته باشند بلکه بیشتر فرزنداول را کانون توجه قرار دهند. ✔️بین دو فرزندتان تبعیض قائل نشوید ، چون این تبعیض،باعث کاهش‌ِاعتمادبه‌نفس و خشم ،کینه‌ورزی و حسادت می‌شود. ✔️هنگام توجه شما به فرزنددوم و رفع نیاز‌های او ، همسرتان حواس فرزند‌اول را پرت ، و او را سرگرم کند و به او توجه کند. ✔️ساعتی را در نظر بگیرید که فرزندتان با پدرش بیرون بروند(پارک،خرید و...) ✔️دقت در خرید برای فرزندانتان،اینکه چیزهای ضروری برای فرزند‌دوم را جلوی او به خانه نیاورید، یا برای هر دو خرید کنید. ✔️از مقایسه کردن او با دیگران و سرزنش خودداری کنید. ✔️برچسبِ حسود بودن به او نزنید . ✔️پیشنهادمی‌کنم،مجموعه‌صوتی‌تربیت صحیح کودک، استادپوراحمد را از کانال تهیه و حتماً گوش بفرمایید.💯 🌷ان‌شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام علیکم دختری ۲۸ ساله هستم که خواهر و برادر بزرگترم مجرد هستند. خواستگاری دارم که مداح و از نظر اخلاقی و اعتقادی خیلی ها تاییدش میکنند اما خواهر و برادر های کوچکترش مثل ایشون خیلی مذهبی نیستند. پدرم هم‌‌ موافق این ازدواج هستنش. اما مادر و به خصوص خواهرم میگن چون یک فامیلی با ایشون رفت و آمد خانوادگی دارند و اخلاط زن و مرد پس مورد مناسبی برای من که این مورد رو خیلی رعایت میکنم نیستند. همچنین میگن چون خواهرش تک دختر و یتیمه حتماً باهاش به مشکل برمیخوری. 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰همانطور که می‌دانید، ازدواج یکی از مهمترین مسائل و تصمیمات زندگی است و نقش‌مهمی‌در سرنوشت‌و‌سعادت و رشد‌و‌کمال و خوشبختی انسان دارد،همچنین اگر به صورتِ صحیح، انجام‌بگیرد،خیلی از نیازهای انسان اعم از نیازهای‌عاطفی‌وجنسی تأمین و باعث آرامش و سلامت روح و جسم می شود. ✓ بنابراین در عین‌ِحالی که نباید در انتخابِ همسر، وسواس‌های غیرمنطقی داشت، ولی دقتِ‌کافی ،شناختِ‌لازم، تحقیق‌وتصمیمِ درست و حساب شده و در نهایت انتخابِ صحیح،از شرایط یک ازدواج موفق است. ✅ لازمه‌ی یک انتخاب‌صحیح و یک ازدواج موفق،این است که : ⬅️ شما، به یک خودشناسی و خودآگاهیِ مناسب،نسبت به خود رسیده باشید و شخصیت،خصوصیات،روحیات و معیار‌ها و ارزش‌ها وخطوطِ‌قرمز خود و زندگیِ‌خود را بشناسید و بر اساس آن اولویت‌بندی داشته باشید، و بدانید که برای چه می خواهید ازدواج کنید؟ هدفتان از ازدواج چیست؟ و چه معیارها و دغدغه‌ها و خطوطِ‌قرمزی در این موضوع دارید؟ ⬅️ به یک شناخت و آگاهیِ کامل نسبت به خواستگارمحترمتان،شخصیت،خصوصیات، روحیات، ملاک‌ها،خطوط قرمز، و خانواده ایشان برسید. ☑️ دقت داشته باشید که مهمترین مسئله در ازدواج و انتخابِ‌همسر رعایتِ ملاک‌های‌اصلیِ ازدواج یعنی «اعتقاد» و «اخلاق» و داشتن در آن است. همچنین در نظر داشتن معیارِ‌ شرافت‌واصالت خانوادگی(نجابت و پاکی) و عقل و... ☑️ رعایت این ملاک‌ها ضامنِ‌اصلی‌ رشد و کمال ، سعادت و خوشبختی در ازدواج و زندگی است، و عدمِ‌رعایت آن ، مشکلات زیادی برای زوجین و زندگی آن‌ها درپی‌خواهد داشت. ✓ بنابراین،با عقل‌و‌منطق این معیار و ملاک‌ها را در خود و طرف‌ِمقابل بررسی کنید. ❇️ برای رسیدن به این شناخت و آگاهی و بررسی ملاک‌ها و درنهایت انتخابِ‌صحیح، چند کار را لازم است انجام بدهید: ✔️هماهنگ کردنِ جلسات متعدد خواستگاری توسطِ‌خانواده و صحبت با خواستگار، بیان معیارها و دغدغه‌ها و خطوط قرمز (مثلاً مواردی که فرمودید،مثلِ موردِ اختلاط زن و مرد و..) به صورت دقیق،پرسیدن سؤالاتِ دقیق و جزئی از ایشان در رابطه با ملاک‌ها و مسائل مختلف ، مثلاً خصوصیات و شرایط خانواده(میزان پایبندی به مسائل دینی،مذهبی و...)و میزان تأثیر‌پذیری ایشان از خانواده . +تطبیق صحبت‌ها و ملاک‌های ایشان با معیارهای خودتان. +بررسی رفتار ایشان در جمع‌ها و شرایط مختلف و... از راه تحقیق. ✔️راستی‌آزماییِ صحبت‌های خواستگارمحترم با تحقیقِ‌دقیق ،جامع و کامل،در مورد ایشان و خانواده‌شان، از دوستان،همسایه،هم‌هیئتی‌ها محلِ‌کار یا تحصیل و... ✔️اگرچه در نهایت این شما هستید که باید درباره ازدواج خود تصمیم بگیرید و خودتان مسئول انتخابتان هستید، ولی حتماً با رعایت احترام، نظراتِ خانواده،موافق و مخصوصاً مخالف( مادر و خواهرتان)را هم در نظر بگیرید و بررسی کنید. ✓(از طلبِ‌دعای‌ِخیر از پدر‌و‌مادر غافل نشوید)+(توکل و توسل شخصی) ✔️جهتِ بررسی‌های‌نهایی حتماً با یک مشاورِ امین به صورت‌حضوری یا تلفنی در ارتباط باشید و از ایشان راهنمایی‌های لازم را بگیرید. ✔️آگاهی‌ و مهارت خود را نسبت به مسئله‌ی بسیارمهمِ انتخاب‌همسر و ازدواج ، با مطالعه‌ی کُتُب و گوش دادن به مجموعه‌های‌صوتی در این زمینه،که در کانال هم معرفی شده‌، (جستجو کنید)،بالا ببرید. ✔️پیشنهاد‌ می‌کنم ،مجموعه‌ی‌صوتی‌انتخاب صحیح همسر، استادپوراحمد را از کانال تهیه و حتما گوش بفرمایید.💯 🌷ان‌شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باعرض سلام. من حدود ۴۰ سال و دارای دو فرزند پسر هستم همسرم در کل فرد خوبی هستند اما در یک مورد کار ایشان مرا ازار می دهد اینکه اگر قرار باشد من کاری انجام دهم و فراموش کنم .می گوید حالا اگر خواهرت یا مادرت کاری داشت که ...... در صورتی که من کار خاصی برای انها انجام ندادم فقط یه دکتر برای انها گاهی برای مادرم بردم که ان هم معمولا خودشون انجام می دهند. من هنر زن بودن و مسائل مختلف تربیتی مطالعه و سعی در انجام ان دارم. در ضمن گاهی کار اشتباهی که میکند انکار می کند. مثلا حرف ناراحت کننده ای که می زند با تشکر از زحمات شما. 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سر کار خانم 🌷بسم الله الرحمن الرحیم 🌷 سلام و احترام خدمت شما خواهر بزرگوار. احسنت به شما که دغدغه همسرتان و توجه به ایشان را دارید و در این رابطه به دنبال کسب اطلاعات هستید و صوت آموزشی هنر زن بودن را گوش داده اید و حتما از مطالب آن استفاده کرده اید. پیشنهاد میکنم حتما از مطالب مهم آن خلاصه برداری کرده و هر چند وقت یکبار جزوه تان را مرور فرمائید. ⬅️لطفا به نکات زیر توجه فرمایید:⬇️ ۱. شناخت نیازهای همسرتان و اولویت بندی نیازهای ایشان و تلاش برای پاسخگویی به نیازهای ایشان. ۲.ابراز محبت کلامی و غیر کلامی و تحسین و توجه به همسر . ۳‌.در نظر داشتن همسرتان در زندگی به عنوان مهم ترین فرد زندگی و اولویت اولتان( در مواقعی که بین دو راهی خانواده خود و همسرتان هستید تا حد ممکن و به حسب ضرورت اول پاسخگوی نیاز و درخواست ایشان باشید ) ۴. رعایت احترام به همسر و حفظ شخصیت ایشان بویژه در مقابل خانواده خود و خانواده همسرتان ۵. رعایت احترام و محبت به خانواده همسر ( مادر همسر و ...) و در صورت امکان در برخی کارها همکاری و کمک لازم را به خانواده ایشان داشته باشید( خرید یا بردن به دکتر و ...) متقابلا همسرتان وقتی شاهد این رفتار شما برای خانواده خود باشند، ایشان نیز از رفتار حسنه شما یاد گرفته و همکاری و همدلی بیشتری با شما در رسیدگی به امور خانواده تان دارند.. در مورد نکته دوم که فرمودید و انکارکردن همسرتان در مورد اشتباهاتشان نیز خدمتتان عرض میکنم که: ✅یک مسئله مهم برای آقایان حفظ اقتدارشان در خانواده که اتفاقا خانم ها باید بسیار مراقب حفظ این اقتدار بوده و از آسیب رسیدن به شخصیت و اقتدار همسرشان جلوگیری کنند. برخی آقایان اقرار به اشتباه و معذرت خواهی رو نوعی آسیب به اقتدار دانسته و به آن تن نمی دهند. در این مورد خانم نباید خیلی اصرار به اعتراف از آقا و معذرت خواهی او داشته باشد بلکه در فضای دو نفره( دور از چشم فرزندان و یا سایر افراد) و صمیمی و محبت آمیز با منطق آقا را متوجه اشتباه کرده و همین که آقا سعی در جبران اشتباه و عدم تکرار آن دارد از ایشان بپذیرد. 🌷ان شاالله موفق باشید. 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
سلام من خانمی هستم دیپلمه دارای چهار فرزند ،سه پسر ۱۶،۱۲،۷ ساله و یک دختر پنج ماهه .ما ساکن تهران هستیم و چندین سال است که از همسرم میخوام که به قم مهاجرت کنیم ،برای تربیت بهتر فرزندانمون و جو مذهبی قم .چون محلی که ما زندگی میکنیم بسیار جو غیر مذهبی داره و رفتن به محله مذهبی تر در تهران از نظر مالی امکان پذیر نیست .همسرم تا حدودی با من موافق است و سال آینده میخوایم مهاجرت کنیم .پسر بزرگم هم زیاد مایل نیست ولی با شرایطی راضی شده .ناگفته نماند که ما۶ سال پیش ، یکسال در پردیسان قم زندگی کردیم و شرایط بسیار عالی داشتیم .فقط مشکل کار همسرم بود. که برگشتیم تهران که امسال داره حل میشه.اما من باز تردید دارم که نکنه همسر و پسر بزرگم از زندگی در قم خسته بشوند . الان باهم تصمیم گرفتیم .آیا مهاجرت ما درسته ؟لطفا مارو راهنمایی کنید 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، خانم 🌺 بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺سلام خدمت شما مادر گرامی🌺 ✨ بسیار عالی که دغدغه ی تربیت صحیح فرزندان را دارید، ان شاالله خدا در این زمینه شما را یاری کند. ✨ مادر عزیز توجه داشته باشید، در تربیت فرزندان آن چه اهمیت دارد، کسب دانش و مهارت های تربیتی صحیح و عمل به آن ها و شکل دهی به فضایی سالم است؛ که فطرت خداجو و استعداد های خدادادی فرزند، در بیشترین حد خود در آن محیط شکوفا بشود، وقتی محیط و بستر چه در خانه و چه در بیرون از خانه محیطی سالم برای تربیت صحیح باشد، بسیاری از این اتفاقات مثبت خود به خود در آن محیط سالم رخ خواهد داد. ✨ نکته دیگر این که توجه داشته باشید مربی اصلی خداست و هدایت انسان ها اساسا بر عهده خداست، والدین فقط شرایطی را فراهم میکنند که هنگام دریافت این هدایت، فرزند به آن توجه کند و در این مسیر حرکت کند. ✨ شما خواهر گرامی قبل از هر چیز باید حالت کلی زندگی خود، مثل موقعیت شغلی همسر، شرایط زندگی در قم، امکان فراهم نمودن شرایط مساعد تحصیلی فرزندان عزیزتان و..... را در نظر بگیرید و شرایط را بصورت منطقی نه احساسی بررسی کنید و تصمیم بگیرید. تلاش کنید قبل از رفتن بستر نسبی هجرت خود را آماده کنید تا ان شاءالله با مشکلات کمتری مواجه شوید. ✨ اگر همه شرایط مهیاست و حتی با کمی سختی میتوانید آسایش و آرامش نسبی برای خانواده فراهم کنید مهاجرت شما امری پسندیده است. در غیر اینصورت چه بسا با وقوع مشکلاتی جو خانواده تحت تاثیر قرار گرفته و آرامش و تمرکز شما را از تربیت صحیح خود سلب کند. ✨ اما نکته ای که نیاز به بررسی بیشتری دارد این است که شما چرا پس از یکسال زندگی در قم که ابراز رضایت مندی از آن موقعیت دارید دوباره به تهران برگشتید؟؟ ✨ و مورد دیگر در نظر گرفتن شرایط و موقعیت حساس سنی فرزندان نوجوان شماست؛ با شنیدن دلایل فرزندتان به او نشان دهید که نظر شما برای ما مهم هست و سعی کنید با آوردن دلایل قانع کننده رضایت ایشان را نیز کسب کنید. 💫 ان شاءالله با توکل بر خدا و سنجیدن همه جوانب امر تصمیمی مورد رضای پروردگار متعال بگیرید. ان شاالله موفق و موید باشید.🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام،بنده،۳۲سالم هست ۸ ساله ازدواج کردم ۲ سال از همسرم بزرگترم همسرم خیلی خوبیهای زیادی دارنداما یه مساله ای که خیلی اذیتم میکنه و آرامشم رو گرفته اینکه همسرم ظاهر من رو نمیپسنده و این رو از حرفهای دلش که گاهی باحالت شوخی میزنه و یا نگاهش و رفتارش میفهمم واین خیلی آزارم میده اعتماد به نفس ندارم حتی گاهی رودررو باهاش حرف بزنم یا نگاهم کنه خجالت میکشم معذبم که از من بدش میاد من ظاهر خوبی دارم ولی آقام مثلا به قد من به بینی من و ..چندین بار ایراد گرفته وباحالت شوخی اما صددرصد جدی میگه الان بفرمایید من چکارکنم که آرامش داشته باشم و اینکه وقتی بهم نگاه میکنه اعتمادبه نفسم رو از دست ندم و اصلاحس نمیکنم که دوستم داشته باشه و این حس آزارم میده و خیلی وقتها دلم میشکنه وگریه میکنم و پشیمانم ازاین جهت ازازدواجم میگم کاش با یه فردی ازدواج کرده بودم که فقط دوستم داشت و حتی بزرگتر بودن من رو به روم میارن،حالا سوالم اینه که آیا باید ناراحتی خودم رو به ایشان بگم چون نمیخام باگفتن ،قضیه بیشتر برجسته بشه فک میکنم تأثیرمنفی داره ممنونم از راهنماییتون.اجرتون با صاحب الزمان. 🌷 کانال تربیتی همسران خوب خانم 🌺بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺با سلام خدمت شما خواهر گرامی ☘ باید توجه داشته باشید که زیبایی امری نسبی هست وزیبایی هر فردی بستگی به نوع نگرش او و به زاویه دیدش نسبت به خودش دارد . اگر فردی به خودش با نگاهی زیبا بنگرد احساس می کند بقیه هم به او با نگاهی زیبا می نگرند . چه بسا این نوع دید و برداشت شما نسبت به این قضیه باشد و همسر شما این احساس را نسبت به شما نداشته باشند یا شاید به این شدت که شما فکر میکنید نباشد. ☘ در هر صورت تمرکز شما بر افکار منفی و نیمه خالی لیوان هست، سعی کنید با مدیریت افکارتان به جای تمرکز بر افکار منفی و مایوس کننده؛ انرژی خود را بر افکار مثبت بگذارید. یکی از دلایل پرداختن به افکار منفی می تواند بیکاری باشد حتما تلاش کنید خودتان را به کاری مشغول کنید تا فرصت پرداختن به اینگونه افکار را نداشته باشید. ☘ توجه به این نکته برای شما حائز اهمیت هست که مباحث ظاهری تاثیر آنی و لحظه ای بر روی همسر دارد؛ در حالیکه مباحث رفتاری، روحیات و شخصیت زن در بلند مدت برای مرد ایجاد جذابیت می کند. حتی چهره و لباس آراسته زمانی جذابیت بیشتری پیدا می کند که خانوم از اخلاق خوب و روحیه با نشاطی در تعامل با همسر برخوردار باشد. پس شما دوست عزیز سعی کنید با آموزش و استفاده از مهارت های زنانه محیط خانه را برای همسر به محیطی امن، گرم و با نشاط و جذاب تبدیل کنید که همسر شما از بودن در محیط خانه احساس آرامش و لذت داشته باشد. ☘ اعتماد به نفس زن در جذابیت او در نگاه همسر تاثیر بسزایی دارد اگر زن بدن و چهره خود را بپذیرد و آن را دوست داشته باشد و به خودش احترام بگذارد؛ موجبات تحسین همسر را هم برمی انگیزد. ☘ بیشتر از گذشته برای خود و خواسته های خود وقت بگذارید؛ با کسب مهارت ها و هنرهای مختلف و داشتن برنامه برای مطالعه مستمر و کسب موفقیت های پی در پی میتوانید جایگاه ویژه ای نزد همسر پیدا کنید و اعتماد به نفس و اغنای عاطفی دورنی خود را بالا ببرید. ☘ نکته بعد که می تواند به افزایش اعتماد به نفس شما کمک کند اینکه شما می توانید با نوشتن تواناییها و مهارت های خودتان ببینید که چه توانمندیهایی دارید که تا الان اصلا به آنها توجه نداشتید. ❓در مورد اینکه این مورد را با همسر محترم مطرح کنید یا نه؟ شما میتوانید در یک فضای امن و آرام یا با نامه نگاری ناراحتی و احساس خود را با ادبیاتی محترمانه و محبت آمیز به صورت کلی(بدون بیان جزئیات که باعث ایجاد حساسیت بیجا نشود) با ایشان مطرح کنید تا ایشان متوجه اشتباه خود و تاثیر منفی این شوخیها بر شما و زندگی مشترکتان بشوند. ✨با گوش کردن و عملی کردن نکات کلاس هنر زن بودن استاد پوراحمد و هنر مرد بودن ایشان برای همسر محترم، کیفیت رابطه عاطفی خود و همسر محترم را تقویت کنید و روابط صمیمانه با هم داشته باشید. ✨نهایتا خود شما هستید که با تامل و تفکر و اصلاح نگرش و تقویت اعتماد به نفس و مدیریت افکار میتوانید به خودتان کمک کنید. 💫معنویت و یاد خدا را در زندگیتان تقویت کنید که آرامش حقیقی را باید از خدا خواست. 💫ان شاء الله تمام لحظات زندگیتان پر از یاد خدا و آرامش باد. موفق و پیروز باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام من یک سال و خورده ایی هست که عقدم ما مراسم عقدمون  بخاطر کرونا کسی نبود  الان یک سال و نیم دیگ میخواییم عروسی کنیم و مامانم فشار اورده و میگه که بایدشلوغ باشه خودم و همسرم دوست نداریم مراسم بگیریم و دلمون میخواد که بریم یه سفر زیارتی و با باقی مونده پولمون بیشتر به زندگیمون سامون بدیم به نظرتون از الان لازمه زمینه چینی کنم که مراسم نمیگیریم یا بزارم هر موقع خواستیم عروسی کنیم یا به حرف مامانم گوش بدم😔 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکارخانم 🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار ⬅️در رابطه با سوال جنابعالی باید توجه داشت که مادر حق بزرگی را به گردن فرزندش دارد و شاد کردن و به دست آوردن دل مادر از افضل اعمال است ⬅️علاوه بر آن لازم بذکر است که هر دختر خانمی علاقه مند است تا خود را در لباس سفید عروسی ببیند و تجربه نشان داده خانم هایی که از این امر برخوردار نبودن در آینده ناراحتی و شاید حسرتی در این رابطه برایشان رخ بدهد ✅️لذا با توجه به موارد فوق پیشنهاد میشود مراسمی در حد وسع و شان طرفین با کمترین هزینه فراهم شود و ان شاالله به دعای مادرتان هزینه های صورت گرفته برای شما جبران شود و برکت زندگی شما گردد! 🌷ان شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما فرشتگان دوست داشتنی که دستمونو میگیرید، بنده 35 ساله هستم و همسرم 38 سالشونه،یه دختر 4/5 ساله و یه پسر 2 ساله داریم،دخترم مشکلی که داره اینه که خیلی گریه میکنه،همیشه سعی من و باباش این بوده که به طور مساوی به دوتاشون محبت کنیم حتی بعضی وقتها به دخترم بیشتر محبت میکنیم،وقتی با برادر یا دوستاش بازی میکنه همیشه با دید رقابت و مسابقه به بازی نگاه میکنه،همیشه میگه من باید اول بشم اگه ببینه که مثلا برادر یا دوستش یه خورده ازش جلوتره گریه میکنه و اونارو میزنه،چند نمونه براتون بگم: یه روز با دوستش رفته بودن زمین خاکی،دخترم مشغول یه کار دیگه بود که دید دوستش با چوب تو زمین یه چاله کوچیک کنده،شروع کرد به گریه کردن که چرا اون چاله کنده و من نکندم به قول خودش اون برنده شده،منم بهش چوب دادم و گفتم تو هم بکن،بدون اینکه تلاش کنه فقط گریه میکرد و میخواست دوستشو بزنه،یا یه مورد دیگه: داشت با همسایمون که هم سنشه نقاشی میکشید،همون اولا زد زیر گریه و دوستشو زد،میگفت که نقاشی اون قشنگتره در حالیکه نقاشی خودش قشنگتر بود،همش میخواد اول و بهترین باشه،از لحاظ اعتماد به نفس من خیلی خوبی هاشو میبینم و میگم و جلو دیگران هم میگم که اونو تشویق کنن،دوره تربیت فرزند استاد احمدپور رو هم گوش دادم،ممنون میشم که کمکم کنید که این روحیه در آینده براش مشکل ساز نشه.. 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و خداقوت خدمت شما🌸 🌱 اول این نکته را در نظر بگیرید که هرکسی با توجه به طبع و مزاجی که دارد ، خصوصیات و صفات منحصر به فرد خود را دارد، لذا هیچ موقع دخترتون را با کسی مقایسه نکنید . دختر شما در عین حال که ممکنه این خصوصیت ( کمال گرایی) را داشته باشه ، در عین حال خصوصیت های خوبی نسبت به بقیه دارا هست .✅ حال برای تعدیل این خصوصیت کمال گرایی دو راهکار را عرض می کنم : 1⃣: بازی کردن🏓 🅰گاهی بازی شما با دخترتون حالت مسابقه داشته باشد ، که دو یا سه بار اول شما بازنده باشید و اولش احساس ناراحتی کنید اما بعد بلافاصله بگویید خوب عیبی نداره ، سعی خودم را میکنم که دفعه ی بعدی برنده بشم.. دفعه ی سوم یا چهارم شما برنده شوید و اگر او خواست گریه و بی قراری کند ، بگویید عیبی نداره ، شما هم مثل من تلاش کن برنده می شوی . 🅱گاهی بازی و مسابقه بین شما و همسرتان باشد و دخترتان تماشاچی یا شرکت کننده باشد ...در این بازی ، به نوبت یکی از شما برنده و یکی دیگر بازنده باشد . نفر بازنده هم به همان شکل نقش بازی کند که اول کمی ناراحت میشود ولی سریع می گوید اشکالی نداره ، بازی ادامه داره ، تلاشمو میکنم و اما دفعات بعدی حتی ناراحتی خود را نشان ندهد و خیلی راحت با باخت خود کنار بیاید ... 2⃣قصه گویی 📖 شخصیت اصلی داستان که فردی دوست داشتنی و موفقی هست ، بعضی اوقات در برابر دوستانش و یا خواهر و برادرش شکست می خورد اما ناامید نمی شود و سعی میکند تلاش خود را بیشتر کند ( البته باید قصه ،قابلِ فهمِ کودک از زبان شما یا پدرشان باشد) ‼️در کل این نکته را در نظر داشته باشید که ⬅️ در مسابقه ها و بازی ها و قصه هاتون (با الفاظ و رفتارتون )به کودک خود بفهمانید که مهم تلاش کردن است نه نتیجه گرفتن ... گاهی ممکنه نتیجه ای که بخواهیم حاصل نشه اما چون تلاش کردیم ، قابل تقدیر هست ... ( برای مثال شما می توانید ،آخر مسابقه به همه ی شرکت کنندگان جایزه بدهید ، هم بازنده ها و هم برنده ها ، با این کار ، این مفهوم تا حدودی انتقال داده میشود ) 🍃ان شاء الله با انجام این دو راهکار به ظاهر ساده ، اما اثر گذار ، نتیجه بگیرید.. 🔰در ضمنِ انجام این راهکارها ، دراین سن به صورت محدود می توانید از قانون تشویق و تنبیه هم استفاده کنید . مثلا در بازی و رقابت اگر کسی را کتک زد ، به عنوان تنبیه ، از دیدن کارتون آن روز محروم می شود .⛔️ 💯 البته برای اثربخشی این قانون باید توجه کرد که: در برابرِ گریه های بی مورد ، نباید واکنشی نشان داد ، تا کم کم از سلاح گریه استفاده نکند . موفق باشید.✅
با سلام و خسته نباشید ببخشید یه سوال داشتم خانواده همسرم و همسرم الحمدلله مذهبی و اهل رعایت هستند .خاله همسرم بچه شیر خواره داره اما موقع شیر دادن به بچه جلوی همسرم یا سایر محارمشون متاسفانه رعایت نمیکنن و بدنشون پیداست من از این موضوع واقعا اعصابم خورد میشه الان راه درست برخورد با این قضیه نمی‌دونم چیه باید بهشون تذکر بدم یا از طریق واسطه یا مستقیم یا کلا حساسیت من بی جاست ؟؟ 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و خداقوت خدمت شما🌸 ❇️لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که : ممکن است بعضی افراد ، مثل این خانم ، واقعا از رفتار اشتباهشان مطلع نباشند ، بنابراین ؛ 🍃 چون همسرتان اهل رعایت هستند ؛ اولین کاری که شما انجام میدهید اینه که ⬅️ در یک فرصت مناسب و با ادبیات زنانه به همسرتان بگوئید که : بهتر است موقع شیر دادن خاله به فرزندش ، برای راحتی بیشتر خاله تان اتاق را ترک کند و به اتاق دیگر رود ... 🍃از طرفی اگر رابطه تان با مادرشوهرتان صمیمی هست ، و از طرفی دیگر رابطه ی مادرشوهرتان با خواهرش ( خاله ی همسرتان) خوب هست ، ⬅️در یک شرایط مناسب ؛ می توانید خیلی محترمانه از مادرشوهرتان بخواهید که با خواهرش در مورد این موضوع صحبت کند ... ✅ (در واقع از طریق "واسطه" هم می توانید به خاله شوهرتان ، محترمانه ، تذکر دهید.) ⬅️یا اینکه خودتان با ظرافت به ایشان بگوئید ، که هر موقع می خواهید شیر دهید ، بگید تا از همسرم بخواهم برای راحتی شما به اتاق دیگر رود . ♻️و نکته ی آخر این را در نظر داشته باشید که : ما نمی توانیم ، رفتار اشتباه همه را عوض کنیم ؛ لذا نهایتا ( اگر راهکارهای بالا جواب نداد) ⬅️ موقع شیر دادن این خانم ، مدیریت کنید و باشوهرتان سر حرف را باز کنید و به نوعی حواس همسرتان را به موضوع دیگر منعطف کنید ، یا حتی با هم بیرون بروید . ⬅️و یا وقت هایی که این خانم حضور دارند ، به آنجا نروید . 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob
سلام همسر من خیلی زود عصبی میشه خودش میگه دست خودم نیست بچه سرو صدا میکنه میگه میبینم عصبانی میشم میخوام دعواشون کنم بخاطر همین شامشو که میخوره زود از خونه میره بیرون تو حیاط یه اتاق جدا داریم میگه نمیخوام چیزی بگم شما ناراحت بشید بخاطر همون میرم و این منو خسته کرده هر روز تنها بودن میگه بیدار باش بچها خوابیدن میام منم خسته میشم در طول روز با سه بچه خوابم میبره بیشتر وقتا یا میگم بریم مسافرت نمیاد یا اگرم بیاد دلش راضی نیست خوش نمیگذره بهش میگه بچها جرو بحث میکنن عصبی میشم، میگم برو دکتر نمیره میگه برم بهم میگن دیوانه، من احساس میکنم تو بچگی اذیت شده خودش میگه خیلی تو بچگی کتک خوردم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما بانوی گرامی نکته ای که در ارتباط با همسر محترم هست، این هست که خود ایشان واقف به نقطه ضعف خودشان هستند، آن را پذیرفتند و سعی میکنند طوری عمل کنند که این نقطه ضعف ایشان برای شما و بچه ها مشکلی ایجاد نکند، جای قدردانی دارد گرچه با رعایت مسائلی میتوان مشکل را کمتر کرد. از آن جایی که به احتمال زیاد بخشی از این عصبانیت ناشی از اتفاقات دوران کودکی ایشان هست، اولا خود شما سعی کنید همین الان و تا جایی که در توان شما هست، با محبت کردن خود و برقراری روابط زناشویی مثبت و حفظ احترام ایشان از طریق دیدن نقاط قوت و تعریف و تمجید و تشکر از آن ها و پرهیز از عیب جویی و غر زدن های مکرر به ایشان، در کمرنگ تر کردن اثر اتفاقات کودکی و جبران آن ها ، نقش ایفا کنید، در این زمینه توصیه میکنم حتما صوت های هنر زن بودن ۱ و ۲ را با دقت گوش دهید و آن را اجرایی کنید.با توجه به این که میدانید در کودکی خود سختی کشیدند و از طرفی الان هم مراعات حال شما و بچه ها را دارند، شما هم با ایشان همدلی کنید، برای ایشان توضیح دهید که مراجعه به روان شناس، هرگز به معنای این نیست که فرد دیوانه هست، اتفاقا افرادی که از بقیه عاقل ترند، برای حل مسائل خود و بهتر کردن زندگی خود و اطرافیان، از دانش و تخصص روان شناسان متعهد و متخصص استفاده میکنند! این تفکر اشتباه که فردی که به روان شناس مراجعه میکند دیوانه هست، باعث میشود فرد مشکلش حل نشده باقی بماند، بسیاری از افراد هستند که ممکن است به دلایلی زودتر عصبانی شوند،در این مواقع مشاور یا روان شناس به آن ها تکنیک های کنترل خشم را اموزش میدهد که با تمرین کردن آن ها، میتوانند مشکل خود را حل کنند و خودشان هم کمتر رنج بکشند، درست هست که ایشان به خاطر آسیب نزدن به بچه ها سعی میکند از آن ها دوری کند، اما به هر حال هم خود ایشان نیاز دارد که با فرزندان خودش ارتباط داشته باشد و هم فرزندان نیاز دارند که با پدرشون در ارتباط و تعامل باشند. اصلا نیاز نیست که کسی متوجه بشود که شما به روان شناس مراجعه کردید، حتی اگر در شهر کوچکی هستید میتوانید از مشاوره های آنلاین یا تلفنی خوب و قابل اعتماد که حتی در شهر های دیگر هستند استفاده کنید یا برای مراجعه حضوری، ابتدا تحقیق کنید و به شهر های اطراف بروید. مشخص هست که نباید لحن و بیان شما به شکلی باشد که ایشان را تحقیر کند و بیان کننده این باشد که ایشان مریض هستند و باید به دکتر بروند، نوع لحن و کلام شما باید همدلانه و دلگرم کننده باشد تا ایشان انگیزه بگیرند که پیش روان شناس بروند، حتی میتوانید به ایشان بگویید بیا هر دو به روان شناس مراجعه کنیم، تا به هر دوی ما راهکار هایی بدهد که بتوانیم با هم این مشکل را حل کنیم. تکنیک های کنترل خشم در کانال مطرح شدند، پیشنهاد میکنم حتما هشتگ های مشابه را در کانال جست و جو کنید و مطالعه بفرمایید. برای شروع اولا توصیه میکنم صوت های کنترل خشم و مدیریت هیجانات استاد پوراحمد را از ادمین محترم دریافت و به همسر خود هدیه دهید یا حتی هر دو با هم گوش کنید و آن ها را اجرایی کنید، همزمان با انجام این کار، کم کم با همسر هماهنگ کنید که کل زمان بیداری بچه ها را بیرون نروند و بعد از شام در خانه بمانند اگر اتفاقی افتاد و عصبانی شدند، همان موقع بیرون بروند، قدم بزنند، اب خنک بنوشند، نفس عمیق بکشند، با آب خنک وضو بگیرند و ... زمانی که عصبانیت فروکش کرد دوباره برگردند، با این کار و عمل به صوت های استاد، این مشکل به مرور کمرنگ تر خواهد شد. خود شما هم سعی خود را بکنید که در این زمان هم بچه ها را به نحوی سرگرم کنید و مشعول کنید که کار هایی که موجب عصبانیت پدر میشود را کمتر انجام دهند و هم اگر در سنی هستند که میشود با آن ها در این مورد هماهنگی کرد، این کار را انجام دهید، ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام🌷پسرم۱۸ساله/مزاجم‌سوداوی/درونگرا/فرزندآخر/تنها با والدین. ۱.آدمی هستم که زیاد شاخه به شاخه میپرم و نظرم زیاد عوض میشه، مثلا کتاب خونه درس میخوندم باز بعد یه مدت اومدم خونه، حالا اینجا انگیزه ندارم، باز تو این فکرم که برم کتابخونه! یه جورایی متمرکز نیستم. مثلا یه حرفه یا برنامه رو نمی‌تونم تا آخر ادامه‌بدم و زود خسته یا نا امید میشم... ۲.گاهی اوقات کاری میکنم یا حرفی میزنم که بعدش میفهمم غلط بوده اونم بدون اینکه از قبل تصمیم شو بگیرم و اکثرا ناخودآگاه، از بچگی این حالتو داشتم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما پسر بزرگوار خیلی عالی هست که شما در خودشناسی و شناخت نقاط ضعف و برطرف کردن آن ها اهتمام دارید، ان شاالله که بتوانید در این مسیر موفق و موید باشید، البته به شرط اینکه دیدن عیب ها منجر به این نشود که ما نقاط قوت و توانمندی های خودمان را هم نادیده بگیریم و از آن ها در جای خودش نتوانیم استفاده کنیم. بلکه نقاط ضعف و قوت در کنار هم باید دیده بشوند، در مورد از این شاخه به آن شاخه پریدن، زمانی این مسئله قابل توجه هست که یا در امور مهم و اثرگذار از زندگی رخ دهد، مثلا فرد مدام رشته تحصیلی یا شغل خود را عوض کند و در هیچ کدام هم نتواند کار را به سرانجامی که باید برساند، یا اینکه گستره ی این شاخه به ان شاخه شدن بسیار وسیع باشد و همه ی فعالیت های زندگی را دربربگیرد به طوری که اطرافیان شما مثل خانواده و دوستان این بازخورد را به شما بدهند و از دست شما گله مند باشند که هیچ کاری حتی کار های کوچک داخل منزل را هم نمیتوانید به سرانجام برسانید. اگر در غیر این صورت هست مثلا در حد تنوع در جابه جایی مکان درس خواندن هست مشکلی ندارد،گاهی اوقات برای افزایش تمرکز اتفاقا نیاز هست که فرد تنوعی در محل درس خواندن خود بدهد، و این جای نگرانی نیست اما اگر مشمول دو مورد بالا میشود، به نکاتی که گفته میشود توجه داشته باشید، اگر مشکل برطرف نشد، پیشنهاد میکنم با یک روان شناس متعهد و قابل اعتماد صحبتی داشته باشید. اول اینکه برای انجام کار ها، هدف خود را مشخص کنید، از کار های کوچک گرفته تا کار های بزرگ، هدف اصلی خود را مشخص کنید و حتی المکان به خصوص در کار های بزرگتر گام های زمانی هم تعیین کنید، مثلا انجام این کار شامل سه مرحله میشود که هر کدام را تا فلان زمان سعی میکنم به اتمام برسانم.( اگر دقیقا سر همان زمان نشد ناامید نشوید و کار را رها کنید، بلکه سعی کنید حدودا در همان بازه زمان به انجام برسانید.) یکی از دلایل از این شاخه به آن شاخه پریدن، نداشتن برنامه مشخص برای انجام کار های مختلف هست، فرد میخواهد مجموعه زیادی از کار ها را انجام بدهد، اما الویت بندی و برنامه ریزی زمانی برای آن ندارد، همه را با هم انجام میدهد و هیچ کدام را هم به سرانجام نمیرساند، پس باز هم برای کار های ریز و درشت، برنامه ریزی کنید و برای هر کدام الویت زمانی تعیین کنید، حتما این برنامه را روی کاغذ پیاده کنید و صرفا در حد برنامه ذهنی نگه ندارید. برای پایبندی به این برنامه برای خود تشویق و جریمه قرار دهید، اگر توانستید کاری را ولو کوچک به اتمام برسانید، به تناسب اهمیت کار، یکی از فعالیت هایی که مورد علاقه شماست انجام دهید مثلا انجام فلان بازی یا ورزش با دوستان، اگر نتوانستید و کار را نیمه کار رها کردید، خودتان را جریمه کنید مثلا از کاری که دوست داشتید در این هفته صرف نظر کنید و ...، از اینکه حوصله تان سر برود یا حتی کلافه شوید و ... فرار نکنید، با همین حال سعی کنید کار را تا اخر به انجام برسانید و بعد سر کار دیگر بروید، چندین بار اول سخت هست اما به مرور آسان تر میشود تا جایی که دیگه با آن مشکلی نخواهید داشت، یوی دیگر از علت های از این شاخه به ان شاخه پریدن کمالگرایی است و از طرفی تلاش نکردن برای حل مسئله، یعنی فرد میخواهد همه ی کار ها را به بهترین نحو انجام دهد و اگر از استانداردی که برای خود تعیین کرده کمی پایین تر آمد یا مشکلی در روند کار ایجاد شد، بدون تلاش برای حل آن، کار را رها میکند و به دنبال کار دیگری میرود، اولا به خودتان این اجازه و فرصت را بدهید که در همه ی کار ها عالی نباشید ، بعضی از کار ها را هم در سطح معمولی انجام دهید، واقعا هیچ فردی نمیتواند و اصلا قرار هم نیست که در همه ی کار ها عالی باشد!! از طرفی به عنوان فردی که در آینده نزدیک قرار هست ان شاالله خودتان زندگی تشکیل بدهید و مسئولیت های زیادی در زندگی خودتان بپدیرید، از همین الان خود را وادار کنید در صورت بروز مشکل در روند یک کار، آن را رها نکنید بلکه خلاقیتی به خرج دهید، از دیگران سوال کنید و از تجربه دیگران بهره ببرید، با بقیه مشورت کنید، جست و جو کنید و راهکاری بیابید که بتواند آن مسئله را حل کند........
ادامه... مانع را برطرف کنید و کار را به اتمام برسانید،در این امر نیز از همان تشویق و جریمه میتوانید استفاده کنید. برای سوال دوم، به طور خاص اولا از تکنیک درنگ کردن استفاده کنید، به عنوان یک نوجوان طبیعی است که هیجانات زیادی دارید، حالات روحی و جسمی خود را در شرایطی که هیجان زیادی دارید اعم از شادی، غم، خشم، استرس و ... دقیقا شناسایی کنید، حتی میتوانید با سرچ کردن بعضی از این حالات را بشناسید مثل افزایش ضربان قلب و تنفس، حالت برافروختگی و ...، در زمانی که این حالات داشت به سراغ شما می آمد از انجام کار یا صحبت پرهیز کنید و اگر قادر نیستید از آن محیطی که در آن قرار دارید فاصله بگیرید، مثلا به محیط دیگر برودید،در اتاق دیگر قرار بگیرید با اگر با گوشی در حال صحبت و پیام دادن هستید، گوشی را از خودتان جدا کنید و در جای دیگر بگذارید، در این فاصله یا ذکری با خود بگویید، نفس عمیق بکشید یا آب سرد بنوشید یا وضو بگیرید یا اعدادی را به شکل معکوس بشمارید تا از قله و اوج هیجان خود فاصله بگیرید و کمی حالات شما آرام تر بشود و بعد دوباره به ادامه کار خود بپردازید. گاهی برای افزایش صبر و طمانینه، نیاز هست که ادای افراد صبدر را درآورید، ولو اینکه به اصطلاح دل شما مثل سیر و سرکه میجوشد،همین ادا در آوردن باعث میشود کم کم این رفتار، در شما تثبیت بشود و به شرط ادامه برای شما ملکه بشود. به طور کلی برای هر دو سوال چند راهکار بسیار مهم را حتما حتما در نظر داشته باشید. ۱.دوری از گناهان و نماز اول وقت به خصوص الان که در ایام جوانی هستید، چون این وعده ی صادق خداوند هست که کسی که به خاطر خدا از گناه دوری کند، حکمت در رفتار و گفتار به او عطا میشود. ان شاالله که همه ی ما مشمول این وعده باشیم. ۲. ورزش کردن، بسیاری از رفتار های سریع و بدون فکر و اصطلاح تکانشی یا از این شاخه به آن شاخه پریدن، با تخلیه انرژی های اضافه از طریق ورزش کردن و کسب نشاط و سرزندگی برای انجام راهکار های ارایه شده قابل حل هستند. ۳.محاسبه نفس در پایان روز، حتما در پایان روز اعمال و کار های خود را در طول روز بررسی کنید، هم کار های نابه جایی که انجام شده هم کار هایی که نیمه کاره رها شده، برای جبران آن ها برنانه ریزی کنید، در مواردی که خطایی رخ داده نزد خدای خود استغفار کنید و از او برای جبران آن مدد بخواهید، سعی کنید هر روز تعداد این موارد نسبت به روز قبل کمتر شده باشد،برای برطرف شدن این مسائل عجله نکنید و سریع ناامید و دلسرد نشوید، به خود فرصت دهید و راهکار ها را انجام دهید، تغییرات مثبت به مرور رخ خواهند داد ان شاالله، موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob