eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
39.9هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام علیکم.با عرض وقت بخیر و تشکر بنده ۳۵ سالمه و سابقه ازدواج دارم(۸ سال پیش متاسفانه همسرم مرحوم شدند)در عرض این چند سال خواستگارانی بود اما هم کفو نبودیم.در حال حاضر خواستگاری آمده که با وجود زن و فرزند به دلایلی موجه قصد ازدواج دارد( زیر نظر مشاور و رضایت همسر اول ) .بنده از چند مشاور کمک گرفتم تا ایشان را بشناسم تا به حال به نتیجه رسیدم که از لحاظ اخلاقی فرد خوب و شایسته ای هستند و از لحاظ مادی هم قادر به اداره دو زندگی مجزا رو هستند.اما میخواستم مشاور محترم راهنمایی بفرمایند که احتمال چه مشکلاتی برای این طور زندگی هست؟و اینکه با وجود رضایت خانم اول باز هم عذاب وجدانی دارم که تصمییم گیریم رو تحت شعاع قرار داده.از طرفی شرایطم طوری هست که احتمال تجرد قطعی رو میدم. 🌿🌷 _ مشاور _ امین کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای نسب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 🌷🍃ازدواج از جمله اموری است که باید با دقت و تحقیق لازم صورت بگیرد چون زندگی و آینده انسان در گرو این تصمیم و انتخاب اوست. اما سن ۳۵ سال سنی نیست که انسان از روی هوا و هوس تصمیمی بگیرد . با توجه به شرایط و توصیفاتی که شما خواهر محترم فرمودید به نظر می آید که خداوند فرصت خوبی را برای شما قرار داده است به خداوند توکل کنید و با توسل به معصومین علیهم السلام اقدام نمایید و بدانید که اگر ازدواج اول شما و خواستگار محترم تان هم بود حتماً مشکلاتی سر راه شما ایجاد می شد از مشکلات هراسی به خود راه ندهید زیرا مشکلات هر چه هم بزرگ باشند با تفکر، تعقل و مشورت و توکل به خداوند قابل حل هستند و می توان آنها را پشت سر گذاشت. 🏝 اگر تصمیمتان قطعی شدتمام سعیتان بر این باشد که با شوهر آینده و همسر او تعامل خوبی داشته باشید و با خوش رویی و صداقت با آن‌ها رفتار کنید و برای همسر اول ایشان به عنوان دوست و رفیق و یار و یاور باشید که اگر این طور باشد جای هیچ نگرانی و عذاب وجدانی نخواهد بود. 🌼 پیشنهاد می کنم برای اطمینان خاطر بیشتر با یک بزرگتر که اهل فکر و اندیشه است و با شرایط شما آشنایی کامل دارد صلاح و مصلحت کنید تا انشاءالله در تصمیم گیری تان مصمم تر باشید. موفق باشید.
سلام وقت بخیر. من دختر ۲۷ ساله به مشاور مراجعه کردم و ایشون حدس شون این هست که من شخصیت خود شیفته و خودمحورهستم.و به من گفتن که ازدواج نکنی بهتره مگر با کسی که شخصیت وابسته داره . من درباره شخصیت های وابسته مطالعه کردم.حتی در انتخاب لباس هم شما باید براشون انتخاب کنید . این ادم ها اصلا مورد علاقه من نیستن و نمیتونم با این مدل شخصیت هم کنار بیام. در حال حاضر با این شرایط با نیاز هام چجوری کنار بیام؟ به نظرتون من باید چکار کنم الان که به افسردگی و گناه و زندگی بد مبتلا نشم؟ چون ادم حساسی هستم و مستعد افسردگی. 🌿🌷 مشاور امین کانال تقویتی همسران خوب جناب آقای# سلیمانی نسب بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 💐بسیار خوب است که شما خواهر محترم اهل مشاوره و مطالعه هستید و بدانید هر کس در تمام امور زندگی خوداین دو بال را داشته باشد می تواند تا بی نهایت پرواز کند‌. همانطور که برای درمان دردهای جسمی گاهی انسان نظر چند متخصص را جویا می شود و بعد برای درمان تصمیم می گیرد بسیار به جاست که برای مسائل مربوط به روح و روان و زندگی هم نظر چند مشاور را جویا شود. 😌 ازدواج نکردن مسئله را حل نمی کند بلکه نوعی فرار ، و معرکه را خالی کردن محسوب می شود . شخصیت انسانها هر چه که باشد ایجاد جبر نمی کند؛ ما انسان ها دارای هر تیپ شخصیتی که باشیم با قدرت اراده می‌توانیم هر کاری را انجام دهیم . 👌جمله آخر :در زندگی مشترک مخصوصاً دو سه سال اول لازم است خیلی وقت ها انسان از خود و خواسته هایش بگذرد تا پایه ها و ستون خانواده محکم شود . موفق باشید.
با سلام و احترام دختر خانمی 29ساله هستم. در محله ای زندگی می کنیم که همسایه های ما خیلی خوب نیستند و چند باری سر پارک اتومبیل، مشرف بودن به منزل و... با همسایه ها بحث داشتیم، واقعا هم دلیل این بحث ها خودشان بوده اند و مقصر شناخته شدند.. دوست ندارم خواستگار هایم از همسایه ها تحقیق کنند چون فکر می کنم به خاطر موضوعات فوق مواردی مثبتی در مورد خانواده ما نگویند (البته مطمئن نیستم ولی می ترسم یک حرفایی بزنن که خواستگارم در مورد درست فکر نکنند) شاغل هم نیستم که آدرس محل کارم را برای تحقیق بدهم . به نظر شما همان جلسات اول خودم به خواستگارم بگوییم که همسایه های مان خوب نیستند؟ یا اینکه اصلا در مورد این موضوع صحبت نکنم؟ راه حل درست چیست؟ سوال دیگری هم دارم حس می کنم بیشتر خواستگارهای بنده به خاطر اینکه بنده شاغل نیستم دیگه ادامه نمیدن، درحالی که من دلیلم برای عدم شاغل بودن رسیدگی بیشتر به تربیت فرزند آینده، همسرداری و وقت کافی گذاشتن برای همسرم هست. توقع مالی آن چنان هم ندارم. با اینکه این موضوع را مطرح می کنم ولی پسرها یا مادرانشان قبول نمی کنند.راه حل درست چیست؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم در خصوص سوال اولتان، لزومی ندارد در جلسه اول خواستگاری و گفتگو، مسئله همسایه ها مطرح شود. بلکه بعد از پایان یافتن جلسات گفتگو در صورتیکه دوطرف به توافق و رضایت نسبی رسیده باشند، میتوان در جلسه آخر در مورد نکات چالشی که مدنظرتان هست طرح مسئله و گفتگو نمایید، مثلا بیان بفرمائید که کمی با همسایه تان اختلاف دیدگاهی داشته اید و در موقعیت های زمانی باعث دلخوری هایی شده است. در همین حد کفایت میکند. شرح ریز به ریز ضرورتی ندارد. در مورد سوال دوم شما، اولا تحسین میکنم این روحیه ارزشی و پاک شما را 🌹 و اینکه خواستگار شما با علم به این مطلب که شما شاغل نیستید پا به خواستگاری گذاشته اند، یعنی ما قبل از ورود به جلسات خواستگاری ، ملاک های کلی مان را از طرف مقابل در نظر گرفته و بعد وارد گفتگو و جلسات خواستگاری نی شویم و با کسی که در نگاه کلی سنخیتی با ملاک های اساسی ما ندارد خب حرفی برای جزئیات باقی نمی ماند. و نکته بعد اینکه بهتر است نگاهتان به صورت صفر و صدی بیان نشود مثلا نگوییم که من به هیچ عنوان فعالیت خارج از خانه و اشتغال را برای خودم و یا خانم ها نمی پسندم چون این دیدگاه را دارم برای خودم.... بلکه بهتر است بگوئیم ضمن اینکه مقام مادری و همسری برای بنده الویت و ارجحیت اول را دارد، و در همین راستا اگر در آینده فعالیتی اجتماعی که لطمه ای به نقش مادری و همسری ام وارد نکند و با ملاکهای اخلاقی ، جسمانی، و روحی ام هم سازگاری داشته باشد از آن استقبال میکنم. یعنی باز هم تاکید بر همان دیدگاه ارزشمند خود و در نظر گرفتن همان شروط ، فعالیت اجتماعی را هم بیان نی کنید و این الزاما به معنای خروج از منزل و اشتغال در هر محیطی و با هر نامحرمی نیست. ضمن اینکه حضرت آقا نیز در خصوص اشتغال بانوان بیان فرمودند که اگر لطمه ای به وظیفه همسری و مادری بانوان وارد نمیکند و این ظرفیت در توان جسمانی و روحی زنان می گنجد ، اشکالی ندارد که در عرصه اجتماعی هم با رعایت ضوابط دینی و اخلاقی به فعالیت خود مشغول شوند. انشاالله در پناه اهل بیت زندگی مهدوی داشته باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام وقت بخیر 25 ساله هستم 5سال ازدواج کردیم و یه پسر سه ساله دارم هنوز بینمون میخوابه هرکاری کردم نتونستم جداش کنم با تخت خریدن عوض کردن اتاقش و جایزه و تشویق نشد لطفا یه راهکار بدید که جداش کنم رابطه مون داره سرد میشه و من خیلی اذیت میشم از بابت عاطفی از همسرم دور شدم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم از پیام شما این را حس کردم که تمرکز شما روی این است چکار کنم که دیگر فرزندم در کنار من نخوابد و گویا دچار حسی منفی شده اید. یعنی تمرکز بر جنبه منفی باعث شکست در رابطه میشود. باید در وهله اول ذهن تان را آگاه روی جوانب مثبت کنید تا بتوانید در عمل هم موفق باشید. مثلا، چکار کنم که هم خودم و هم فرزندم خواب آرام و بهتری داشته باشیم تا هم رابطه ام با همسرم حفظ شود و هم کودکم دچار آسیب و اختلال نشود. و به این نکنه توجه داشته باشیم که فرزندم از من جدا نیست و من مادامی که بتوانم در وظیفه مادری ام خوب عمل کنم انشاالله در مقام همسری هم موفق خواهم بود و بالعکس. اما در خصوص جداخوابی اول پیشنهاد میکنم این هشتک را در کانال سرچ کنید تا مطالب و نکات کاربردی آن دستتان بیاید. و اینکه باید دید علت عدم موفقیت شنا در جداسازی کودکتان چه بوده است؟ آیا کودک عنوان می کند که میترسد؟ یا مکان خواب والدین را بیشتر می پسندد؟ و ... معمولا از مشکلات شایع کودکان بعد از جداسازی، ترس آنها از تنها خوابیدن است. معتقدیم که کودک از تنها خوابیدن نمی ترسد بلکه در واقع نوعی اضطراب جدایی دارند که نمی توانند تنها بخوابند. یعنی ریشه ترس اضطراب جدایی است. اضطراب جدایی یعنی ترس از دوست داشتنی نبودن و طرد شدن توسط والدین به ویژه مادر. اینکه کودک خود را به مادر می چسباند و نمی تواند از او جدا شود، یعنی من میترسم تو مرا از خودت برانی و تو مرا دوست نداشته باشی. این تصور درکن کودک را پر از اضطراب می کند و نتیجه آن میشود ترس، ناخن جویدن، پرخاشگری، لجبازی ، شب ادراری و .... راهکار: ۱. باید ریشه ایجاد اضطراب در درون کودک را میدا کنیم. در مواردی ممکن است یک عامل ترس آور واقعا باعث ایجاد ترس شده باشد مثل حشرات. ولی در اکثر موارد ترس وجود ندارد. مثلا، امر و نهی شدید، یک عامل ویژه است برای اضطراب. مقایسه کردن، تنبیه بدنی، انتظار بیش از حد داشتن، تحقیر کردن، سرزنش کردن، اسباب کشی، و ... ۲. از بین بردن ریشه اضطراب کودک ۳. اطمینان دادن به کودک که او را دوست داریم و مدام این را برایش تداعی کنیم که دوست داشتنی است و اگر او را از اتاق خود بیرون می کنیم به این دلیل نیست که دوستش نداریم. تذکر، به زور و تهدید و تطمیع کودک را وادار به خوابیدن در اتاقش نکنید بلکه با او همراهی کنید. و اینکه جداسازی نباید به یکباره و بدون گفتگو با کودک صورت بگیرد. باید حداقل یک هفته زمینه سازی شود. انشاالله موفق و سربلند باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام بر استاد گرامی.منو همسرم هردو تک فرزندیم من۲۴وهمسرم۲۵ یه پسر۳ساله داریم و همسرم ازکوچیکی پدر نداشته و مادرشون بازنشسته و حقوق بازنشستگی پدرشوهرمو میده به شوهرم وبرامون خونه هم گرفته به اسم خودش شوهرمم سرکار نمیره قبلا در مورد این موضوع ازتون مشاوره گرفتم اما الان مشکلم چیز دیگه هست شوهرم خیلی وسواسیه خالشم وسواسیه کرونا اومده خیلی حساس تر شده هیچ جا نمیریم من خودمم خیلی رعایت میکنم وسواسی شدم همش دستم تو اب وصابونه ولی خانوادم بیخیالن بابام ماسک نمیزنه مادرمم ماسک میزنه ولی تواین کرونا همه جا رفته ومیره مشهد عروسی تهران ...شوهرم به خانوادم خیلی ایراد میگیره البته حقم داره منم نمیدونم چی کنم هروقت ازخونه مادرم میایم دعوا داریم.یه بار رفتیم خونه مادرم بابام وایتکس رفته بود تو حلقش چندبار سرفه کرد یکمم رنگ وروش زرد بود ازخستگی.اومدیم خونه شوهرم باهام دعوا گرفت تا۴صبح که بابات کرونا داشت چرا علایم داشت نگفتن به ما.منم توجیه میارم فکرمیکنه سمت اونام.به مامانم گفتم اگه کوچکترین علایمی دارید به ما بگید نیایم.من بخاطر رضایت شوهرم وسلامتی بچم همیشه به خانوادم میگم گاهی وقتا بین منو مادرم ناراحتی میشه.حالا مشکلم اینه دوهفته پیش رفتیم خونه مادرشوهرم من به شوهرم گفتم نزار فلان چی بچه دست بزنه کثیفه فقط دوبار تکرار کردم داد زد چرا گیر میدی دعوامون شد مادرش ناراحت شدگفت اخه مامان خونه مادرش بیخیاله اینجا فقط اینطوریه درصورتیکه من بخدا همه جا رعایت میکنم ولی چون مامانم اینا بیخیالن هرکار میکنن من جلو شوهرم حرف نمیزنم بهشون که دلشون نشکنه پشت سر به خانوادم میگم شوهرم فکرمیکنه من هیچی به خانوادم نمیگم بعدش مادرش همون حرفای پسرشو تایید کرد بدون اینکه اصلا خودش دیده باشه با پسرش دونفر حرف خانوادمو میزدن منم عصبی شدم گفتم به جهنم باور کنید مادرشم عصبی شد بینمون دعوا شد که بگم طولانیه.فرداش من اشتباه کردم کش دادم چون جلوشوهرم بهم گفت فلانی اگه عروسم میشد بهتر بود قبلا هم چون چندبار تو دعوا گفته بود برا پسرم میخوام زن دیگه صیغه کنم حساس شدم😔 کلا ۵۰سالشه اما عصبی میشه اصلا نمیفهمه چی میگه فشارشم بالای عصبی میشه بدتر😔منم قبول دارم اشتباه کردم ولی چوبشم خوردم شوهرم منو زد و مادرش ترسید اومد خونمون ولی بهم حرف زد کلی بینمون بی حرمتی شد به من فحش داد به خانوادم منم حالم که ازقبل ناخوش بود باحرفاش عصبی شدم منم متاسفانه چندتا جوابشو دادم.الان هیچکدوم میل نداریم رفت وامد کنیم باهم اما من بخاطر اینکه فرداش کش دادم دعوارو وبیشتر عصبیشون کردم وباعث شدم بیشتر هردو بی حرمت بشیم ناراحتم ونمیدونم چی باید بکنم اینم بگم خونشون هروقت میرفتیم سر کوچکترین چیز منو شوهرم بحثمون میشد ولی بعد پای مادرمو میکشه وسط😔 موندم چندماه دیگه باوجود این بی حرمتیا اگه من برم خونشون ولی زود بیام کوچیک نمیشم وبعد اون باحساسیت های اونا نسبت به خانوادم چی کنم؟چون هرچی خونه ی مادرم میشه شوهرم میره برا مادرش میگه مادرشم توحرفاش همش بهم میگفت خانوادت همش میگردن رعایت نمیکنن نوم میبری اونجا مریض میشه من واقعا خسته شدم کمکم کنید.اگه نرمم هرگز نمیگن بیا به نظرتون اگه قطع ارتباط کنم بهتره یا گذشت کنم وچیکار کنم دیگه اونجا بحثمون نشه‌؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم خواهر عزیزم آنچه واضح هست ضعف مهارت ارتباطی باعث مسائل پیش رو شده است و ضریب خطا و پشیمانی حاصل آن شده است. در خصوص قطع رابطه با مادر محترم همسر، باید عرض شود اصولا قطع ارتباط با خانواده ها به ضرر زندگی مشترک خواهد بود. و در خصوص انتقادات ایشان ، خب تا حدودی نقدشان وارد و نگرانی شان به جا اما نحوه بیان و انتقال مطلب وقتی درست نباشد باعث دلخوری خواهد شد. چه خوب است که خطا و قصور خود را قبول دارید اما اگر این تفکر و تامل قبل از هر واکنش کلامی باشد دچار آسیب کمتری خواهید شد کما اینکه در روایات داریم که تفکر قبل از سخن گفتن باید باشد. در رابطه با گلایه های همسرتان باید عرض کنم، قاعده این است که وقتی همسر شما در حضور و یا در غیاب والدین شما به آنها نقدی وارد می کنند، شما در لحظه باید جانب همسرتان را بگیرید حتی اگر حق با او نباشد....
ادامه... چرا؟ چون همسرتان حس می کند تکیه گاه و مامن خود را از دست داده. اگر در لحظه از همسرتان حمایت کنید، بردید. و بعد در فضایی آرام به ایشان بگوئید با زبانی نرم و محترمانه که حق با مادرم بود، قبول میکند. پس باز هم شما هستید که بردید. البته بعد در شرایطی که زمان زیادی نگذشته باشد ، بروید و به پدر یا مادر خودتان توضیح و دلجویی کنید، مثلا مامان جون من از شما یاد گرفتم که حواسم به زندگیم باشه برای همین اونجا اینطوری رفتار کردم و .... حواسمان باشد که موقع حمایت از همسرمان، به والدین بی احترامی نمی کنیم، مثلا می گوییم : این بحث کافیه، این صحبت ها رو بهتره ادامه ندین، و ... و بعد سعی کنید از آن فضا خارج بشید. اما اگر حق را به خانواده تان بدهید، شما باختید. و بعد هم هر چه به همسرتان توضیح دهید که حق با خانواده تان بوده قبول نمی کند، یعنی دو سر باخت. وقتی در منزل مادر همسرتان تنش و دعوایی پیش می آید، روال همین است و سعی بفرمائید از اصل جایگزینی استفاده کنید و خودتان را جای آنها گذاشته و نگرانی آنها را درک کنید و سعی کنید بعد از همدلی کردن با احساس آنها ، به بیان احساس و فکر خود بپردازید. اکیدا به شما توصیه دریافت فایل هنر زن بودن و هم چنین مطالعه کتاب ارتباط بدون خشونت زبان زندگی، از مارشال روزنبرگ ، را دارم. انشاالله با کسب مهارت و توکل بخدا بیش از پیش موفق باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام علیکم وقتتون بخیر،اجرکم الی الله🙏 میخواستم بدونم برای همسری که خیلی بدقوله،هیچ وقت سرحرفش نمیمونه،نمیشه روش حساب کرد و نمیتونه کارشو مدیریت کنه که به خانواده اش هم برسه،راهکارتون چیه؟؟؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی ♻️در رابطه با سوال شما نیاز به بررسی دقیق هست. اینکه باز خورد شما در برابر رفتار همسرتان چیست؟ تا چه حد با تفاوت های زن و مرد آشنا هستید؟ چقدر با مهارت های زنانگی آشنا هستید و به کار می‌برید؟ اگر بنا باشد به ایشان انتقاد کنید چگونه برخورد میکنید؟ بر فرض زمانی که به همسر گفته شود تو خیلی بد قول هستی؛ هیچوقت به قولت عمل نمیکنی و... این لحن و بیان به جای اینکه رفتار همسر شما را نشانه بگیرد کل شخصیت ایشان را زیر سوال می‌برد چرا که تعمیم داده اید و ایشان هم جبهه میگیرد که تو قدر نشناس هستی و انگار که من هیچکاری برایت انجام نمی‌دهم و... که همین سبب مجادله و دلخوری می‌شود. اما وقتی با مهارت انتقاد کردن آشنا باشید به جای تعبیر "بدقولی" که در واقع شخصیت ایشان را نشانه می‌گیرد بگویید "عزیزم امروز به قولت عمل نکردی" از رفتار ایشان انتقاد کردید که در واقع اثرگذاری بهتری هم خواهد داشت. ♻️اصولا زمان انتقاد کردن باید تکنیک های انتقاد را رعایت کرد نظیر : ✨دادن اقتدار و تشویقِ ایشان زمانی که کاری را به موقع انجام دادند. ✨عدم مقایسه همسر با دیگران مثل اینکه بگویید داداشمو ببین یا داداشتو ببین... این ادبیات حس خوبی به مرد نمی‌دهد. ✨وقت شناسی در زمان انتقاد کردن بسیار مهم هست. زمانی که آقا در غار تنهایی خود هست و یا گرسنه و... زمان خوبی نیست. ✨استفاده از لحن مهربان و محبت آمیز در زمان انتقاد کردن به جای جیغ و فریاد؛ و یا پرهیز از انتقاد در حین دعوا که اصلا اثرگذاری ندارد و بلکه آقا لجباز تر می شود. ✨از قضاوت کلی و به کار بردن کلمات "همه" یا "هیچ" بپرهیزید. مثلا به جای اینکه بگویید "تو همیشه عصبانی هستی" بگویید "برخی مواقع عصبانی میشوی. " ✨قبل از انتقاد به رفتار همسر ابتدا به چند تا ویژگی مثبت همسر اشاره کنید مثلا بگویید " خیلی مهربون و با محبت هستی و از این بابت ازت راضیم فقط دلم میخواد به قولی که به ما میدی هم پایبند باشی چون گاهی فراموش میکنی". ♻️البته این نکته را بدانید که آقایان گاهی به دلیل مشغله کاری و ذهنی واقعا فراموش می‌کنند و حالا ایراد ندارد گاهی همسر یادآوری کند. مثلا عزیزم یادت نره میوه بخری؟ یا قرار بود امروز کجا بریم؟! که میطلبد با لحن مهربان و محبت آمیز و با چاشنی شوخی باشه تا همسر ترغیب به آن کار شود. 🦋پیشنهاد میکنم حتما مجموعه صوتی "هنر زن بودن" را از کانال تهیه و گوش کنید و مهارت ها را در خود عملی کنید. قطعا کمک به بهبود روابط شما خواهد کرد و می‌توانید اثرگذاری بهتری بر ایشان داشته باشید. 👌و در صورت امکان برای بررسی بهتر با یک مشاور امین ارتباط تلفنی برقرار کنید. موفق و سربلند باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باعرض سلام واحترام وقت بخیر خدمت سروران گرامی بنده دختر ۳سال دارم ک وابستگی شدید ب من دارد حتي درخانه ک هستم بامن میگرده چ کارکنم ک وابستگی کمتر شود ؟ درکانال همسران خوب فایل‌های صوتی بازی کودکان هست ولی دانلود نمی‌شوند خیلی ممنونم ک دوباره این فایلها رادر کانال بگذارید وهمچنین بنده فایل‌های تربیت کودک وهنر زن بودن راگوش دادم ازشما کمال تشکر را دارم ک برای ترويج محبت وآرامش درخانواده این کارها ی خدا پسندانه را انجام می‌دهید اجرتان باصاحب الزمان • 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی الحمدلله که از مجموعه تلاش همکاران و استاد ارجمند رضایت دارید. در این ایام که متعلق به آقا امام حسین علیه السلام هست ما رو از دعای خیر فراموش نکنید. 🙏 ♻️در رابطه با سوال شما در خصوص وابستگی کودکتان دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد که نیاز به بررسی دارد. آیا شاغل هستید یا خانه دار؟ آیا کودک خود را به موقع از شیر گرفته اید یا زود اقدام کردید که در این صورت باید جبران کنید. چرا که کودک نسبت به سینه مادر احساس امنیت می‌کند و اگر این اقدام به موقع و با پروسه صحیح اتفاق نیفتد منجر به وابستگی و برخی کمبودها در کودک می‌شود. برای جبران آن بهتر است کودک خود را در آغوش بگیرید نوازش کنید ببوسید و ادبیات کلامی محبت آمیز به کار ببرید تا در کنارتان احساس امنیت کند. ♻️ یا اینکه ممکن است خود شما باعث وابستگی کودکتان شده اید. به نحوی که وابستگی داشتید و اجازه استقلال و انجام کار را به خودش نداده اید. یا اینکه مرتب بغل کردید و از خودتان اجازه دور شدن ندادید. که این هم باعث وابستگی کودک می‌شود. و باید به مرور این وابستگی را کم کنید. برای کم کردن این وابستگی نکات زیر رو رعایت بفرمایید ان شاء الله که به مرور کمتر می‌شود: ✨هماهنگی و همراهی شما با همسر محترم خیلی مهم است. از هر گونه بحث و تنش با یکدیگر جلوی فرزندتان پرهیز کنید. تا کودک شما احساس امنیت و آرامش خاطر داشته باشد. ✨با صبوری و محبت با کودک رفتار کنید و از ادبیات و لحن تند پرهیز کنید. ✨بازی‌های مشترک در طول روز داشته باشید و گاهی هم به اتفاق پدر در جمع سه نفره بازی کنید. بازی مثل قایم موشک می‌تواند مفید باشد تا در این رفت و آمدها نسبت به عدم حضور شما عادت کند. ✨در این سن کودک گرایش به بازی با همسالان دارد زمینه حضور همبازی که مناسب سن کودک شما باشد را فراهم کنید. ✨گاهی به همراه پدرش بیرون برود از تایم های کوتاه و به مرور تایم را افزایش دهید تا کم کم وابستگی اش کم شود. ✨اگر برای جدا خوابی اقدام نکرده اید حتما طبق آنچه که در مجموعه صوتی استاد اشاره کردند و یا مطالبی که در گروه گذاشته شده سرچ کنید و این پروسه را به نحو صحیح انجام دهید. ✨بهترین فاصله سنی بین فرزندان 3سال و نیم تا 4 سال هست با توجه به نیاز کودکتان به همبازی ان شاء الله برای فرزند دوم نیز می‌توانید اقدام کنید. قطعا به بهبود شرایط فرزندتان کمک خواهد کرد. ♻️در رابطه با فایل صوتی بازی کودکان در کانال فعلا امکانش نیست. برای دانلود فایلهایی که باز نمی‌شود میتوانید به سایت همسران خوب به آدرس: http://www.hamsaranekhoob.ir مراجعه کنید. کانال "مادرانه های مشترک" را نیز در ایتا سرچ کنید و عضو شوید. کانال مفیدی برای شما خواهد بود. ان شاء الله فرزندانی صالح و مهدی یاور تربیت کنید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام ممنونم از زحمات زیاد شما من سه تا دختر ۱۰ و ۶ و ۴ ساله دارم دختر بزرگم جدیدا خیلی عصبی شده و خواهرهاش را میزنه دختر های کوچکم هم یاد گرفتن که همدیگر را بزنن رابطه شون خیلی بد شده. دختر بزرگم اصلا محبت نداره خصوصا به پدرش. و خیلی میخواد مخالفت کنه در مورد درس و نماز و برنامه ریزی روی کارهاش خیلی باهم مشکل داریم و همچنین خیلی زیاد خیلی زیاد دروغ میگه من و پدرش بهش گفتیم اگه راست بگی ما کمتر عصبانی میشیم ولی همچنان خیلی دروغ میگه. اگه میشه راهنمایی بفرمائید چگونه باید با عصبی بودن و کم محبت بودن و دروغگویی و بی برنامه بودن چه در امر معنوی و چه در امور درسی با دخترم رفتار کنم. سپاسگزارم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز ♻️در رابطه با سوال شما ابتدا باید بدانید که دختر 10 ساله شما در آستانه ورود به دوران نوجوانی هست و این شروع همراه با ویژگی های رشدی خاص خود هست به نحوی که از آن؛ به دوران بحران و دوران هیجانات یاد می‌شود. زود عصبی شدن؛ کم صبر شدن و.... از ویژگی های رشدی این دوران هست که لازم هست شما مادر عزیز با این دوران آشنا شوید تا بتوانید بهتر شرایط دخترتان را درک کنید. ♻️نکته مهم بعدی که باید توجه کنید این هست که فرزندان از رفتارهای والدین الگو برداری می‌کنند. اگر بنای رفتار والدین پرخاش و داد و فریاد و عصبانیت باشد آنها هم همان رویه را با بقیه پیاده می‌کنند. و رفتارهای نظیر مدام امر و نهی کردن و گیر دادن به فرزند منجر به لجبازی در فرزند می‌شود. اساس روابط والدین با فرزند باید بر حسب محبت و احترام باشد. تلاش کنید که روابط عاطفی خود را با فرزندان تقویت کنید. محبت به فرزند می‌تواند در ابعاد مختلف باشد. ✨محبت کلامی :نظیر گفتن جملاتی مثل دختر گلم؛ عزیز دلِ مامان؛ دخترِبابا و..... ✨محبت در نگاه : با مهربانی و محبت و لبخند فرزندان را نگریستن... ✨محبت نوشتاری : مثلا گوشه کتابش جملات عاطفی و با محبت بنویسید. ✨محبت رفتاری: محبتی که در عمل به فرزندتان نشان می‌دهید. ♻️گاهی والدین و یا اطرافیان مثل پدر بزرگ و مادربزرگ ناخواسته ممکن است توجه بیشتری به فرزندان کوچکتر نشان دهند به نحوی که فرزند بزرگتر دچار حسادت می‌شود اینگونه مواقع هم دقت نظر داشته باشید. ♻️در زمینه تربیت هماهنگی و همراهی والدین بسیار مهم هست. در این زمینه با همسر محترم به توافق برسید و هرگز اجازه ندهید فرزندان شما شاهد بحث و جدل و تنش بین شما باشند. آرامش منزل به عنوان نقطه امن برای آرامش روح و روان فرزندان خیلی مهم هست. چرا که عدم رعایت آن باعث عصبی شدن و رفتارهای پرخاشگرانه در فرزند ما می‌شود. ♻️بهتر است برای نهادینه کردن رفتارهای مثبت در فرزندان از روش قانون گذاری و قائده تنبیه و تشویق برا اساس قانون استفاده کنید. یعنی اگر رفتار مثبت را انجام داد تشویق می‌شود اما اگر در انجام آن کوتاهی داشت تنبیه از این جهت که نسبت به آنچه مورد علاقه او بوده محروم شود. تنبیه به معنای کتک زدن منظور نیست چرا که این برخورد فرزند شما را پنهان کار بار می‌آورد. بهترین روش همان است که از آنچه مورد علاقه اوست برای مدتی کوتاه منع می‌شود. مثلا اگر علاقه به رفتن به پارک دارد به دلیل عدم انجام تکلیف؛ آن روز از پارک رفتن محروم می‌شود. البته گاهی هم بهتر است از روش تغافل استفاده کرد و بدون حساسیت به خرج دادن و با صبر و مدارا با فرزندان تعامل داشت. توضیح مفصل روش قانون گذاری در مجموعه تربیت فرزند از استاد پوراحمد بیان شده است. 🦋برای آشنایی بهتر با ویژگی های رشدی و تربیت صحیح فرزندان پیشنهاد میکنم مجموعه های صوتی تربیت فرزند "از تولد تا ده سالگی" و "از ده سالگی تا 19 سالگی" را از کانال تهیه و گوش کنید. بسیار برای شما کاربردی خواهد بود. همچنین برای داشتن روابط مطلوب با همسر محترم مجموعه صوتی "هنر زن بودن" را هم تهیه و گوش کنید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وخداقوت من برادری دارم که از لحاظ اعتقادی ۱۸۰ درجه با من تفاوت دارن و مدام سر هر اتفاقی، تقریبا هر روز یا یک روز درمیون در حال توهین به ارزش های بنده هستند، روی خودم کار میکنم سعی میکنم این اصولی که شما در مشاوره های مختلف میفرمایید در مورد احترام که نیاز یک مرده و چشم گفتن و اینهارو اجرا کنم که ایشون لجبازی نکنن و حتی مهارتهای کنترل خشم، ولی اصلا ایشون یکذره در رفتارو صحبت هاش خدارو در نظر نمیگیرن و مدام در حال توهین به ارزش های من هستن، من هم واقعا یک تحملی دارم، دیگه برام زجرآوره... الان هم چند وقتی هست دارم با خودم تصمیم میگیرم که از این به بعد به هیچ عنوان هیچ خواستگاری رو قبول نکنم و هیچ وقت ازدواج نکنم و مدام دارم به خودم تلقین میکنم، فکر میکنم درست ترین تصمیم رو دارم میگیرم، خودتون هم میدونید بین ۱۰۰تا مرد یک نفر توشون پیدا میشه که توی روابطش با همسرش توی طرز صحبت کردنش با انصاف باشه و خدا رو در نظر بگیره و بر اساس همین اصول روانشناسی با همسرش رفتار کنه.شاید خیلیا اهل نماز باشن اهل یسری واجبات باشن ولی واقعا کمتر مردی پیدا میشه که اینجوری باشه... در نوع رفتار و صحبت کردنش با همسرش دقت کنه که رضایت خدارو داشته باشه، اگر من همین نکته رو از معیارهای بشدت اصلیم قرار بدم آیا کار اشتباهی کردم؟ آخه استاد میگن نمیشه توقع داشته باشیم طرفمون ۱۰۰درصد کامل باشه، ایا این نکته ایی که من میگم نباید جزو معیار های اصلی قرار بدم؟و آیا افراطه؟ ممنون میشم راهنماییم کنید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار درک میکنم که از رفتار برادرتون ناراحت و دلخور هستید و اذیت می شوید. من پیشنهاد میکنم در این مورد حتما به صورت تلفنی یا حضوری با مشاوری متدین و متعهد صحبت کنید، رفتار ایشون قطعا علت هایی دارد که باید شناخته بشود و حتی المکان برطرف بشود تا فرد انگیزه ای برای ادامه این رفتار نداشته باشد، ممکن هست بتوانید این رو به شکل مستقیم انجام بدهید یعنی با هم صحبت کنید و قرار محکم بگذارید که به عنوان خواهر و برادر، تفاوت های هم را بپذیرید و کاری به هم نداشته باشید و هر کس این قراداد را نقض کرد جریمه ای تعیین کنید که بپردازد یا انجام دهد. اگر چنین کاری به این شکل مقدور نیست، سعی کنید به شکل غیرمستقیم آن را انجام دهید یعنی به صورت کامل از این کار ایشان غفلت کنید، دور از جان شما، اما دقیقا به شکل نابینایی که نمیبیند و ناشنوایی که نمیشوند و هیچ بازخوردی ارائه ندهید بلکه خود را به کار دیگری مشغول کنید، یا با گوشی یا تماشای تلویزیون یا ترک محیط یا شروع صحبت با فرد دیگر و .... توصیه میکنم این کتاب را بخوانید: روش برخورد با افراد دشوار ترجمه نفیسه معتکف. در مورد ازدواج، قطعا ذهن افراد تمایل دارد، تصویری را که از پدر یا برادر خود - به عنوان اولین مردانی که با آن ها مواجه میشوند و همچنین بیشترین ارتباط را با آن ها دارند- میگیرد، به همه ی مردان انتقال دهد و همچنین در مورد پسران نیز تصویر اولیه از مادر،خواهر یا مراقب اولیه ی زن، بر نحوه ی برداشت آن ها از دیگر زنان تاثیر به سزایی دارد‌. اما توجه داشته باشید که این تله ی ذهن است و ارتباط چندانی با واقعیت ندارد، اگر این تله ی ذهنی در فردی در حال پررنگ شدن هست، ضروری است که با روان شناسی قابل اعتماد و متعهد صحبت کند... به خصوص اینکه در تصمیمات مهم آینده فرد مثل ازدواج و ... اثرگذار است. قطعا همه ی افراد، هم نقاط مثبت دارند هم نقاط ضعف، این که ما نباید به دنبال مثبت ۱۰۰ درصد باشیم کاملا درست هست، چون اساسا همچین فردی نیست و البته خود ما هم بی عیب و نقص نیستیم، اما توجه به ویژگی تعامل مثبت و صحبت کردن صحیح با دیگران جزو ویژگی هایی است که قطعا باید در ازدواج مد نظر قرار بگیرد و افراد زیادی هم هستند که این خصلت رفتاری را کم و بیش و در سطوح مختلف دارا هستند، منتها باید دو مسئله اساسی را در نظر گرفت،اول اینکه اگر به دنبال خصلت رفتاری یا اخلاقی در طرف مقابل هستیم و از او انتظار داریم،اول باید آن را در خود تقویت کنیم، اگر آن را در خود تقویت کنیم احتمال اینکه افراد با همین ویژگی بیشتر به ما معرفی شوند بیشتر خواهد شد. نکته دوم اینکه هر رابطه ی مثبت یا منفی حداقل دو طرف دارد که هر دو طرف بدون شک در مثبت یا منفی بودن این رابطه نقش و سهم دارند، ممکن هست این سهم مساوی نباشد و یکی بیشتر از دیگری اثرگداری مثبت یا منفی داشته باشد، اما قطعا یکطرفه نیست و هر دو نفر در آن نقش دارند، پس خوش اخلاق بودن و تعامل و هم صحبتی مثبت با همسر علاوه بر اینکه نیاز به زمینه های اساسی در طرف مقابل دارد، به شیوه ی تعامل و صحبت خود شما با طرف مقابل هم بستگی دارد...
ادامه... ممکن هست فردی به صورت کلی خوش اخلاق باشد،اما همسرش در خانه طوری با او تعامل کند که یک کلمه حرف هم بدون جر و بحث بین آن ها ردوبدل نشود! پس کسب مهارت های ارتباطی به خصوص شیوه ارتباط با همسر از جمله موارد مهمی است که پیش از ازدواج و اوایل ازدواج بایدحتماکسب بشود، در این زمینه بعضی از منابع را الان میتوانید مطالعه و دنبال کنید از جمله کتاب پیام ها(مهارت های ارتباطی) ترجمه محمد علی رحیمی و بعضی منابع را بعد از ازدواج و همان اوایل عقد،از جمله صوت های هنر زن بودن استاد پوراحمد و ... . در مجموع اینکه با وجود سختی هایی که کشیدید از آینده اصلا ناامید نشوید،هیچ دو نفری اعم از مرد یا زن شبیه هم نیستند و هرکس ویزگی های منحصر به فرد خودش را دارد، قطعا می نمیتوانیم افراد را با خودمان هماهنگ کنیم اما میتوانیم مهارت های ارتباطی خود را به نحوی تقویت کنیم که در عین ارتباط مثبت و سازنده با دیگران، کمتر ناراحت بشویم. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام علیکم.وقت بخیر بنده ۳۴ سالمه و مجردم.بنده همواره به فضل الهی با نامحرم به غیر ضرورت ارتباط نمی‌گیرم .و در فضای مجازی هم در صورت ضرورت اگر هم پیامک یا چت داشته باشم خیلی رسمی بدون استفاده از الفاظ صمیمی و یا استیکر خنده و ...و تحمل ندارم همسر آیندم به این مسئله مقید نباشد اما خواستگاری دارم که واسطه ای ایشان را معرفی کرد و بنده با توجه به اینکه واسطه فرد مذهبی هست قبول کردم . و این آقا سؤالاتی به صورت محدود در فضای مجازی از بنده پرسیدند.که من جواب سؤال هارو دادم . ایشان در خلال صحبتشون در فضای چت از استیکر خنده استفاده میکردند و میگفتند لطفا انقدر رسمی نباشید.من از این طرز فکرشون به دلیل اینکه نامحرم هستند خوشم نیومد ولی اجازه دادم تا رسما به خواستگاری اقدام کنند تا بررسی بیشتر بشه.اما مشکلی که هست اینکه این خواستگار می‌دونه من مذهبی هستم و راحت می‌تونه تظاهر کنه.لطفا راهنمایی بفرمایید نگرانم همون‌طور که راحت با من چت کرد و میگف رسمی نباش با ديگر نامحرم هم اینطور برخورد کند. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی، بسیار عالی که سعی دارید رفتاری مناسب و خداپسندانه با نامحرم داشته باشید. در مورد رفتار طرف مقابل، قطعا این رفتار یک فایل منفی پررنگ در ذهن شما نسبت به ایشان ایجاد کرده و خوب هم هست، اگر بقیه ویژگی ها و شرایط ایشان تا جایی که اطلاع دارید، متناسب با ملاک های شماست، میتوانید پیش از دیدار با ایشان، تحقیق اولیه انجام دهید و به خصوص روابط ایشان با جنس مخالف را بررسی کنید، حتی اگر شرایط برای شما فراهم باشد، خود شما یا فرد مطمئن دیگری ، رفتار ایشان با جنس مخالف را از نزدیک مشاهده کنید، اگر نتایج تحقیقات این فرضیه شما را تایید کرد، در همین مرحله فرد را رد کنید، برای آگاهی از چگونگی تحقیق و ... توصیه میکنم حتما صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را گوش بدهید. اگر مورد منفی در این زمینه در تحقیقات اولیه از ایشان ندیدید و بقیه موارد هم با ملاک های شما تطابق نسبی داشت، میتوانید یک جلسه دیدار کنید و بیشتر در ارتباط با همین مسئله گفت و گو کنید، با توجه به اینکه فرد در اولین گفت و گو های مجازی، سعی داشته با شما راحت باشد، احتمال اینکه بخواهد یا بتواند در گفت و گوی حضوری نقش بازی کند کمتر است، به خصوص اینکه تقش بازی کردن در فضای مجازی معمولا راحت تر است، با این حال طبق نکاتی که در صوت های هنر انتخاب همسر بیان شده ، سوالات خود را طراحی کنید تا بتوانید اطلاعات خوبی از پاسخ ها کسب کنید، سوالات مستقیم و بله/خیر نپرسید، سوالات تحلیل و باز پاسخ بپرسید، حتی فرد را به چالش بکشید و در مقابل مسئله ای که مطرح میکند از او دلیل بخواهید، مثلا بپرسید به نظر شما حد ارتباط درست با نامحرم چیست؟ بعد اگر فرد جواب کلی داد، از او بخواهید که شفاف تر بیان کند و بیشتر توضیح دهد یا مثال بزند، اگر مثلا گفت طبق معیار های دینی بپرسید خب معیار های دینی دقیقا چی هستند؟ یا اگر ادعایی کرد دلیل او را جویا بشوید، مثلا اگر گفت حد ارتباط با نامحرم باید فلان طور باشد، بپرسید خب به نظر شما چرا باید این گونه باشد، فرد اگر واقعا به چیزی معتقد باشد، معمولا برای آن دلایل خوبی میتواند بیان کند. در کنار صوت های گفته شده، پیشنهاد میکنم در کانال جست و جو کنید و بقیه ی منابعی هم که در زمینه انتخاب همسر معرفی شده ملاحظه بفرمایید و استفاده کنید. ان شالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob