eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
39.8هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
با سلام سه ساله دختری دارم .برادر شش ماهه ای دارد از سه ماهگی اش دخترم شروع به مکیدن انگشت کرد. برایش یک ماهی وقت گذاشتم توجهم را به او زیاد کردم روزی حدقل ده دقیقه با او بازی میکردم . دیدم نتیجه ای ندارد ده روزی بود که بی خیال شده بودم که دیدم دخترم دیگر دست در دهانش نمیکند. ولی فقط سه روز ادامه داشت. متاسفانه دوباره شروع کرده من چه کار کنم. من دیروز بغیر از غذا پختن تمام وقتم را برای او صرف کردم که حواسش به سمت دست خوردن نرود. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی ✅در رابطه با مسئله شما که مطرح کردید این نکته را بدانید که انگشت مکیدن یک عادت شایع بین کودکان هست مخصوصا نوزادان که به دلیل مکیدن سینه مادر گرایش به مکیدن انگشت پیدا می‌کنند و از اینکار لذت می‌برند. برخی متخصصان تا 4 یا 5 سالگی انگشت مکیدن را حتی طبیعی می‌دانند اما اگر بعد از آن ادامه دار باشد باید حتما بررسی دقیق شود و به عنوان یک اختلال دیده می‌شود. ✅نکته مهم بعدی این هست که بدانید کمبود محبت و مشکلات خانوادگی از علت های انگشت مکیدن در کودکان هست. نیاز کودک به آرامش و امنیت روانی و همچنین جلب توجه کردن موجب این رفتار می‌شود چون کودک با انگشت مکیدن احساس آرامش می‌کند. شما باید بررسی کنید و ببینید چه چیزی ممکن است آرامش کودک شما را برهم زند... رفتار شما و همسر محترم در مقابل کودک چگونه هست؟ آیا فرزند شما شاهد تنش و مشکلات خانوادگی هست؟ میزان توجه شما و همسر محترم به کودک‌ چگونه هست؟ آیا با حضور فرزند دوم توجه شما به دخترتان کمتر نشده است؟ پس این موارد رو بررسی کنید و حتما توجه لازم رو داشته باشید. ✅نکته مهم بعدی اینکه زیاد حساسیت به خرج ندهید. چه بسا همین گیر دادن و تاکید شما بر ترک؛ بیشتر این رفتار را تقویت کند. پس گاهی نیاز هست خود را به تغافل بزنید و با صبوری و به مرور زمینه ترک این عادت را فراهم کنید. 🍁توجه به نکات زیر انشالله میتواند برای شما راهگشا باشد: 1_ارتباط صمیمانه خود را با همسر محترم افزایش دهید و با ایشان در امر تربیت فرزندان هماهنگ باشید و بخواهید که جلو فرزندان به هیچ وجه تنش و دعوا نداشته باشید و مسائل تنش زا را در خلوت خودتان حل کنید. 2. با حضور فرزند دوم محبت کافی به دختر خود داشته باشید. او را مورد محبت کلامی و عاطفی قرار دهید. او را نوازش کنید در آغوش بگیرید. این رفتار آرامش زیادی به کودک‌ شما می‌دهد و حتی از اطرافیان هم بخواهید در ابراز محبت کردن به دخترتان به نسبت فرزند شش ماهه کم نگذارند. 3. در مواقعی که فرزندتان در حال مکیدن انگشت هست توجه زیاد به ایشان نداشته باشید و یا رفتارهایی مثل سرزنش کردن؛ مسخره کردن؛ کشیدن انگشت از دهان؛ یا آغشته کردن انگشت به مواد تلخ نداشته باشید... این گونه رفتارها باعث می‌شود که فرزند شما رفتار خود را تفویت کند و یا احساس خود کم بینی و یا بی ارزشی کند. 4. از روش های جایگزین و حواس پرتی استفاده کنید. غیر مستقیم و با ملایمت حواس کودک خود را متوجه چیزی کنید که علاقه دارد و یا اینکه از او بخواهید نقاشی بکشد. یا اسباب بازی مورد علاقه اش را به او بدهید. 5. بازی با کودک فوق العاده در آرامش فرزند شما موثر است. برای ایشان وقت بگذارید و روزی نیم ساعت بازی کنید. گاهی او را در قالب بازی با خود همراه کنید. درحالی که مشغول کارهای منزل هستید فرزندتان را با خود همراه کنید که هم او سرگرم باشد و هم شما به کارهایتان برسید. 6. برای کودکتان قصه بخوانید و گاهی در قالب قصه و خطاب به شخصیت داستان نکات لازم رو به کودک‌ یادآوری کنید. 7. به جای حساسیت زیاد از روش تشویقی استفاده کنید مثلا کاغذی به دیوار بزنید رنگ آمیزی کنید و زمان های که انگشت خود را نمی مکد یه ستاره بزنید گاهی خودش اینکار را انجام دهد و در پایان روز یا پایان هفته برای او هدیه ای بخرید و یا او را به پارک ببرید یا هر کاری که مورد علاقه او هست. ✨توصیه میکنم صوت مجموعه تربیت فرزند از تولد تا 9 سالگی رو از کانال همسران خوب تهیه بفرمایید نکات کاربردی که مطرح میشه فوق العاده در امر تربیت به شما کمک خواهد کرد. انشالله که با کسب مهارت فرزندانی صالح تربیت کنید. موفق باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وخداقوت پسر 5ساله ای دارم که خیلی عصبی و بداخلاقه خیلی غُرمیزنه.باکوچکترین حرف مخالفی عصبی میشه.توبازی باپسرخاله اش که همسنن همش دوس داره رییس باشه وهمه کارهارو خودش بکنه.وبعدهم دعواشون میشه.من یه پسر 5ماهه هم دارم که روش حساسه تا یکم باهاش بازی میکنم میگه بامن بازی نمیکنی درصورتی که اینجورنیس من به هردوشون محبت میکنم.احساس میکنم حرفمو قبول نداره همه چیزهارومیخادخودش امتحان کنه وبه حرفم اعتماد نداره.درصورتی که من بهش دروغ نمیگم.هرچی میگم میخادبرعکسشو انجام بده.کمکم کنید واقعا خسته ام. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی در رابطه با مسئله ای که شما مطرح کردید چند نکته قابل توجه هست : ⬅️نکته اول : در رابطه با رفتار عصبی و لجبازی کودکتان دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد. نظیر امرو نهی زیادی؛ محدودیت بیش از حد و دیدن رفتارهای پر تنش والدین و.... که این موارد زمینه لجبازی را در کودک به‌ وجود می‌آورد. می‌طلبد بررسی دقیق داشته باشید و رعایت کنید. و من بعد بر حسب مهارت های تربیتی با فرزند خود رفتار کنید. ⬅️ نکته دوم: لازم هست که دلایل حساسیت و حسادت فرزندتان را در زندگی بررسی کنید. چه رفتاری منجر به حسادت کودک شما نسبت به برادر 5 ماهه خود شده است؟ آیا شما یا همسرتان و یا پدربزرگ و مادر بزرگ توجه زیادی به کودک نوزاد خود نشان داده اید و او شاهد احساسات شما بوده است؟ پس مهم هست که شما ابتدا رفتار خودتان را بررسی کنید و رفتاری که حسادت کودک شما را برمی انگیزد نداشته باشید. 🍁در ادامه نکات زیر می‌تواند در حل مشکل شما راهگشا باشد: 1. مبنای رفتاری شما با کودکتان بر اساس محبت باشد. و این محبت بین فرزندان شما یکسان باشد. با داد و جیغ و فریاد کودک شما لجبازتر می‌شود. 2. به احساس مالکیت فرزند خود نسبت به اسباب بازی و یا وسایلش احترام بگذارید و مدام به او تذکر ندهید که چون بزرگتری باید رعایت کنی. مرتب تذکر گرفتن باعث لجبازی او می‌شود. 3. گاهی به کودک خود در قبال برادر کوچکش مسئولیت دهید تا احساس بزرگی کند و وقتی حس کند که پذیرش دارد کم کم حسادت و حساسیت را ترک می‌کند. 4. با کودک خود بازی کنید. با بازی میتوانید لجبازی کودک را تعدیل کنید. و بسیار احساس خوشایندی به فرزندتان دهید. 5. از همه مهمتر اینکه شرایط آرامش به دور از تنش برای فرزندتان مهیا کنید. اگر اختلافی و تنشی با همسر خود دارید جلو فرزندان مطرح نکنید. 6. برای فرزند خود قانون تعریف کنید و از قاعده تشویق و تنبیه یعنی بهره مندی از کارهای مورد علاقه و یا محرومیت از کارهای مورد علاقه استفاده کنید. مثلا اگر حرف زشت بزند از بازی کردن و یا تماشای تلویزیون محروم می‌شود. 8. گاهی هم نیاز هست در برابر رفتار کودک؛ خود را به تغافل بزنید. یعنی رفتار اورا نبینید و نشنوید. تا خودش به مرور رها کند.. ✨در پایان توصیه میکنم مجموعه مهارت های تربیتی از تولد تا 9 سالگی از استاد پوراحمد تهیه بفرمایید و گوش بدید قطعا برا ی شما مفید خواهد بود. انشالله که فرزندانی صالح تربیت کنید.🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با عرض سلام خدمت شما استاد گرامی وتشکر فراوان بابت همه مشاوره های خوبی که میدهید. خانمی ۳۰ ساله هستم که ۴ ساله ازدواج کردم ۲ ساله که همسرم درگیر اعتیاد شده ،بعد از چند بار ترک کردن دوباره به سمت مواد رفته.الان ۷ ماهه که به نیت طلاق قهر کردم و حاضر به بخشیدن مهریه شده ام ولی همسرم حاضر به طلاقم نیست و الان دو ماهه که ترک کرده و با التماس و خواهش میخواد که برگردم و قول جبران گذشته رو میده ولی موندم سر دوراهی که برم یا نه؟پدرم راضیه ولی برادرها مخالف تو رو خدا یه راه درست رو بهم بگید. ممنونم از زحمات شما 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی ⚛در رابطه با مسئله شما نیاز هست بررسی دقیق بشه که دقیقا اعتیاد همسر به چه چیزی هست؟ آیا شما فرزند دارید یا نه؟ کیفیت ارتباط شما و همسرتان قبل از اعتیاد به چه نحو بوده؟ آیا رفتار شما در زندگی مشترک بر اساس مهارت بوده یا خیر.... چه بسا برخی رفتارهای شما مثل غرزدن؛ گیر دادن؛ انتقاد کردن مداوم و.... ایشان را بیشتر به سمت اعتیاد برده. به هر حال باید بررسی دقیق شود. اگر بر فرض مواردی که ذکر شد رعایت نشده من بعد زندگی را بر حسب مهارت پیش ببرید. اگر همسر شما اکنون عمیقا خواهان زندگی با شما هست و تصمیم جدی بر ترک دارد و شما هم تمایل به برگشت دارید میتوانید فرصت دوباره ای به او بدهید منتها حتما با همسر محترم با مشاوری امین جلسه حضوری داشته باشید تا بررسی لازم صورت گیرد و مهارت های زندگی که بسیار مهم هستند. رو کسب کنید تا بتوانید مهارت کلامی و عاطفی خوبی با همسر خود برقرار کنید. تا اطمینان لازم را هم بدست نیاورده اید در این مدت اقدامی برای فرزند آوری نداشته باشید. ✨توصیه میکنم صوت مجموعه هنر زن بودن رو از کانال همسران خوب تهیه کنید که فوق العاده برای شما ضرورت دارد. ✨انشالله با به کار بردن مهارت های لازم بتونید ارتباط عاطفی قوی با همسر خود داشته باشید و فردی اثر گذار بر ایشان باشید. موفق باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وعرض ادب خدمت شمااستادگرامی.بنده یه خواستگاری دارم که بااینکه جواب منفی دادیم ولی بازهم اصرارمیکنن برای اینکه باآقاپسربیان منزلمون.من متولد۷۵ولیسانس وفعلابیکار،آقاپسرمتولد۶۷ودیپلم وشغلشون هم کارگرهست(کشاورزی)،من اینکه شغلشون کارگرهست رو نمیتونم بپذیرم چون پدرم هم شغلشون کارگرهست وخارج ازاستان کارمیکنندوهیچ وقت منزل نیستندفقط چندماه یکبارمرخصی میان ومادرم هم به همین خاطرتوزندگی خیلی اذیت شده تاحالابه خاطرشغل کارگریه پدرم،به همین خاطرمیگم این آقاپسرهم تااواخرزندگی بالاخره کارکشاورزی براشون فایده شاید نداشته باشه وبخوان درآینده برن استان دیگه ای برای کارومن اصلانمیتونم فکرکنم که بخوان این شکلی باشن.ودلیل دیگه اینکه خواستگارهای قبلی من موقعیت شغلی خیلی بهترازاین آقاپسرداشتندوبه دلیل اینکه قصدازدواج نداشتم ردکردم،حالاسخته که بخوام به این یکی جواب مثبت بدم،اینکه میگم درآینده قطعاموقعیت بهتری ازلحاظ شغل میتونم داشته باشم.مادرروستازندگی میکنیم ومردم این فرهنگ روندارن که من آقاپسرروببینم وباهاش صحبت کنم،بایداول جواب مثبت بدم بعدبتونم باهاش صحبت کنم.ممنون میشم اگه راهنماییم کنید🙏 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام و رحمت خدمت شما خواهر بزرگوار باید چند نکته را عرض کنم ۱)شما فقط به این عنوان که ایشان کارگر است نمیتوانید ایشان را رد کنید،حتی اگر تجربه تان مثبت نباشد باید اجازه بدهید ایشان را بشناسید و بررسی کنید اگر واقعا با معیارهای تان منطبق نبودند میتوانید رد کنید ۲)درمورد اینکه بتوانید قبل از جواب مثبت به ایشان،فرد را بشناسیم،میتوانید از چند راهکار استفاده کنید : با خانواده ی خود بطور منطقی و محترمانه صحبت کنید و راضی شأن کنید قبل از جواب دادن شناخت پیداکنید راه دوم تحقیقات است یعنی شما میتوانید درمورد این آقا،از طریق پرس و جو به یک کلیاتی دست پیدا کنید راه سوم این است که در یک برگه تمام سوالات خود را بنویسید و خانواده به آقا بدهند تا پاسخ سوالات رابدهند از طرفی شما میتوانید کتاب ها و منابع مختلفی را مطالعه بفرمایید ،و معیارهای اصلی و فرعی خود را مشخص کنید و طبق این معیارها تصمیم بگیرید که کدام مسئله ها برای شما اصلی است و کدام مورد فرعی موردی دیگری که میتواند کمک کننده باشد،این است که خانواده ی خود را راضی کنید که از طریق تلفن خانه،با ایشان صحبت تلفنی داشته باشید و متوجه کلیات امر شوید. دقت داشته باشید اگر بعد از شناخت به نتیجه رسیدید طبق فرهنگ روستاعمل نکنید بلکه اگر مطابق معیارهایتان نبود پاسخ ندهید. ان شا الله با توکل به خدا و توسل به ائمه اطهار علیهم السلام ،انتخاب خدا پسندانه ای داشته باشید و زندگی خوبی را آغاز کنید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و عرض ادب یک دختر ۲۱ ماهه دارم سوالم اینکه وقت مناسب از شیر بگیرمش کیه؟؟و چطوری اینکارو بکنم که اذیت نشه کلا بچه ای که کم غذا میخوره و مدام شیر میخوره خودمم دوس دارم زودتر از شیر بگیرمش، ولی نمیدونم کی بهتره اینکارو انجام بدم ؟ ممنون میشم جواب بدید 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام و وقت بخیر خدمت شما مادر گرامی و تشکر از حسن اعتمادتون به موسسه همسران خوب و احسنت به شما بابت پیگیری آگاهانه . چند نکته ای خدمت شما خواهر بزرگوار باید عرض کنم که ان شا الله با رعایت این نکات،به راحتی میتوانید این پروسه را طی بکنید 1)دقت داشته باشید که سن از شیر گرفتن ،باید در دوسالگی باشد پس برای از شیر گرفتن عجله نکنید و اجازه بدهید که کودک شما بطور کامل تا دو سالگی شیر بخورد یعنی کودک شما سه ماه دیگر فرصت دارد 2)از شیر گرفتن نوزاد یک فرآیند و پروسه ای است که باید کاملا تدریجی طی بشود و اصلا نباید انتظار داشت یکباره اتفاق بیوفتد لذا باید با صبر و ان شا الله گام به گام اقدام کنید 3)کاری که باید در این سه ماه انجام دهید عادت دادن او به غذای سفره و کم کردن شیر خوردن است مخصوصا بهتر است شیر شب را حذف کنید و کودک شما زیر سینه ی شما به خواب نرود برای عادت دادن او به غذای سفره حتما باید یک ساعت قبل و بعد از غذا به او شیر ندهید و سعی کنید غذاهایی که بیشتر باب میل اوست به او بدهید 4)بعد از دوسالگی ،در طول روز با سرگرم کردن او ،تلاش کنید که شیر به او ندهید و تعداد دفعات شیر دادن را کاهش دهید و بدین صورت غذای سفره را جایگزین کنید 5)میتوانید کودک خود را با لیوان یا شیشه شیر آشنا کنید 6)زمان شیردهی خود را کوتاه کنید مثلا اگر کودک شما در ده دقیقه شیر میخورد شما آن را به 5دقیقه کاهش دهید 7)باکودک تان وقت بیشتری بگذارید ،او را درآغوش بگیرید و ببوسید و دقت داشته باشید او در این زمان بیشتر از همیشه به آغوش ومحبت فیزیکی و لمسی شما نیاز دارد 8)عدم داشتن اضطراب و اعصابی راحت بهتر میتوانید این پروسه را طی کنید و دقت داشته باشید آرامش یا اضطراب شما به کودک نیز منتقل میشود 9)در طول روز به اونوشیدنی وآب جوشیده سرد شده زیاد بدهید تا میل اوبه شیر کاهش یابد. 10)از کارهایی که میتواند موثر باشد باب میل بودن غذا است و راه دیگر تزیین کردن و ایجاد جو بصورت غیر مستقیم و از همه مهمتر سر سفره نشستن همه ی اعضا هنگام غذاخوردن و ایجاد فضای شاد و عاطفی و ارتباط اعضا با یکدیگر سر سفره.دقت کنید برای خوردن غذایش در این سن نباید محدودیت زیادی داشته باشید بلکه برایش زیراندازی پهن کنید و اجازه بدهید خودش غذا بخورد و این لذت را از او سلب نکنید 11)بعد از دوسالگی زمانی که به تدریج شیر روز را کم و شیر شب را حذف کردید ،در یک روز جمعه فرزند خود را بطور کامل شیر بدهید و بعد یک میوه ی فصل مثلا انار را به آن یس بخوانید و بدهید به کودک که بخورد و بعد از آن دیگر آن یکی دو وعده شیر را نیز حذف کنید ان شا الله با تدریج و صبر وآرامش به راحتی میتوانید این پروسه را طی کنید 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @Hamsaranekhoob
سلام .من خانمی هستم سی ساله .هشت ساله ازدواج کردم دوتا بچه دارم .من خیلی زود عصبانی میشم .بچه هام کتک میزنم دست خودم نیست اصلا .شوهر من مهتاد هستش .چند بار ترکش دادم ولی درست نشد .من خیلی عذاب میکشم .توروخدا کمکم کنید اصلابه فکر نیست سرهرکاری میره زود میاد بیرون .توان مشاوره رفتن ندارم .بخاطر بچه هام نمیتونم طلاق بگیرم توروخدا کمک کنید یکم زندگی بهتربشه دلم بحال بچه هام میسوزه .وقتی عصبانی میشم به شوهرم فحش میدم چون مسبب بدبختی ام .ممنونم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام و رحمت خدمت شما خواهر گرامی و احسنت به شما که با آگاهی و صبر بسیار راه صحیح حل مشکل را انتخاب کرده آید ان شا الله خداوند بابت زحمات و صبرتان شما را ماجور کند. چند نکته خدمت شما خواهر گرامی باید عرض کنم،اول اینکه مسئله ی اعتیاد همسر شما به چه شکلی است؟و اینکه چه موادی مصرف میکنند بسیار مهم است،اگر همسر شما مواد صنعتی یا توهم زا یا شیشه و...مصرف میکند و امنیت جانی و روانی خودتان و فرزندانتان در خطر است،ماندن و ادامه ی زندگی برای شما خیلی توصیه نمیشود چون فرزندان در این فضا هم امکان تربیت خوب را نخواهند داشت و در این مواقع که جان زن و فرزندان در خطر است دادگاه به خانم حق طلاق میدهد اما اگر همسر شما این مشکلات را ندارد و از مواد سنتی استفاده میکند و به خانواده رسیدگی می‌کند باید خدمتتان بگویم که او نیاز به کمک دارد،و میدانم که چقدر برای شما سخت است و شما تا همین جا هم تحت فشار بوده آید اما این روحیه ی شما که بدنبال حل مشکل خود هستید و اتفاقا خودتان هم موافق ادامه دادن زندگی با این سختی هستید تحسین برانگیز است و قطعا میتوانید از پسش بربیایید. نکته ی بعدی شما باید تلاش کنید به همسر خود به چشم یک بیماری نگاه کنید که حالش بد است و خودش هم میخواهد خوب بشود اما توانش را ندارد لذا به چشم یک مقصر و خطاکار نگاه نکنید بلکه به او به چشم بیمار نگاه کنید،واو را بپذیرید اینگونه میتوانید به او کمک کنید نکته بعدی بگردید و توانایی ها و ویژگی های مثبت همسر خود را بیابید و به او آنها را گوشزد کنید،توجه داشته باشید که همسر شما شخصیتش باید بازیابی شود در این صورت است که میتواند ترک‌کند،پس تا می‌توانید باید در این زمینه به او کمک کنید و همچنین باید دست از توبیخ و سرزنش و غر زدن بردارید،واین چیزی است که میتواند بسیار شما را کمک کند. نکته ی بعدی همسر خود را تلاش کنید به کمپ ترک اعتیاد ببرید و با تمام وجود از او حمایت کنید اما اگر این مسئله نتوانست اتفاق بیوفتد باید بصورت محبت آمیز از او بخواهیدو قانون بگذارید که در خانه و جلوی بچه ها هرگز این کار را انجام ندهد نکته ی بعدی اینکه شما کنترل خودتان را ازدست بدهید،کار را خراب تر میکند همسر شما خودش ویران است،شما نباید او را ویران ترکنید،پش تلاش کنید اینکه او را لعنت کنید وفحش بدهید و..را کنار بگذارید برای آرامش خودتان باید فضای معنوی خود را بالا ببرید و سعی کنید یاد خدا را در زندگی جاری کنید و فراموش نکنید هیچ زندگی بدون سختی و مشکل نخواهد بود،در این مورد پیشنهاد میکنم فایل رضایت از زندگی استاد پوراحمد را حتما گوش کنید و همچنین برای اینکه بتوانید باز همسرخودحمایت کنید،باید با مهارت و لطافت های زنانه در خانه برای او ایجاد فضای امن بکنید اگر همسر شما ترک کرد که باید این فضا را دو چندان کنید از طرفی به خود باید این را بگویید که اگر من بمانم اما اعصابم خراب باشد و فرزندانم را کتک بزنم و.. هیچ کمکی نکرده ام لذا اگر میخواهید ادامه بدهید باید تلاش کنید برای فرزندانتان حامی باشید و فشار ها و استرس های زندگی با پدر معتاد را برای آنها کاهش دهید.هر روز به خود یادآوری کنید که حتما من می‌توانستم از پس این سختی بربیایم که خدا این امتحان را از من میگیرد.پس تلاش کنید در این امتحان بهترین ظرفیت های خود را شکوفا کنید و بهترین پناه و مادر برای فرزندانتان باشید.انشاالله با توکل به خدا و اجرای نکات فوق حتما میتوانید موفق شوید.از خداوندبرای شما خواهر قوی و مومن،طلب صبر ویاری میکنم،ان شا الله بتوانید زندگی بهتر و خدا پسندانه ای را بسازید. کانال تربیتی همسران خوب 💠💠 @hamsaranekhoob
با سلام و خدا قوت خدمت استاد بزرگوار، پسر ۴ سال و نیم دارم که به تازگی راجع به متفاوت بودن اندام تناسلی خواهرش که ۱ سال و نیم هست، کنجکاو شده و سوال میپرسه، چه جوابی باید بهش بدم؟ با اینکه من در پوشک عوض کردن بسیار مراعات میکنم ولی باز هم متوجه تفاوت شده! و سوال دیگه اینکه پسرم موقع بازی و کارتون دیدن حتی با یادآوری ما ، دستشویی نمیره، و انقدر میمونه تا شلوارش کمی خیس میشه و بعد میره... و اینکه بعضی وقتا خواهرش رو اذیت میکنه و خوشش میاد جیغش رو در بیاره، من باید چه عکس العملی نشون بدم؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سوال اول: عمدتا از سن 3تا 5سالگی کنجکاوی جنسی وجنسیتی آغاز میشود لذا باید خوشحال باشید که رابطه ای ایمن داشته اید که کودک سوالش را ازشما میپرسد دقت کنید مهم ترین مسئله هنگام شنیدن سوالات جنسی واکنش وهیجان شماست لذا شما نباید متعجب عصبانی یا کنکاش کننده از او بپرسید کی گفته ،چیزی دیدی؟و این گونه سوالات هیجانی .بلکه با خونسردی و احترام بدون هیچگونه هیجان مثبت و منفی (حتی قربون صدقه و شوخی هم خیلی جالب نیست در این زمان ) از او بپرسید مامان این سوال شماست ؟خودت چی فکر میکنی ؟واین سوال وشنیدن جواب کودک موجب میشود شما با فضای ذهنی کودک آشنا بشید و اگر هنوز فضایش تغییر نکرده بود اصلا لزومی به جواب دادن خاصی نیست بهترین پاسخ ،پاسخی است که متناسب با سن و فهم و با زبان بچه باشد پاسخی که باید داده شود باید کاملا واقعی باشد اما لزومی ندارد همه چیز را برای او توضیح بدهید و درواقع اصلا لزومی به توضیح اضافه نیست اگر هم به هر دلیلی هیجان زده ی منفی هستید ،بهتره بهش بگید مامان بذارید من فکر کنم بهت جواب میدهم و بعدا با پرس و جو به او پاسخ متناسب بدهید. طبق روایت پیامبر(ص) گرانقدرمون با مردم به قدر فهم وعقل آنها صحبت کنید :به قدر فهم کودک خود با او صحبت کنید کودک زیر هفت سال اصلا درک زیادی از این فضاها ندارد لذا لازم نیست شما زود هنگام او را وارد این مسائل کنید بلوغ وقتی خوب است که عقل فرد نیز کامل شده باشد و بتواند مدیریت کند کودکان چون به عقل لازم نرسیده اند نباید در معرض سوالات قرار بگیرند لذاباید محیط پاک باشد یکی از این کارها جداسازی بستر خواب زیر 2سال است و در روایات داریم که اگر برای کودک اتفاقی بیوفتد والدین باید خودشان را سرزنش کنند! یکی از دقت ها و هوشمندی های والدین کنترل محیط است یعنی کنترل کلامی داشته باشیم مثلا دو خانم کنار هم نشستند و در مورد مسائلی مثل زایمان و...صحبت میکنند ،خودش در ذهن کودک سوال ایجاد میکند. وسومین مورد درسن زیر هفت سال عدم وجود میل جنسی است اما کنجکاوی جنسی وجود دارد چون در حال کشف جنسیت خود هستند لذا کودکان نباید درمحیطی باشند که ما حضور نداریم نظارت یا باید مستقیم باشد یا مدیریت شده مثلا من میدانم در مهد یا خونه ی دوستم نظارت وجود دارد مشکلی ندارد و نظارت غیر مستقیم است. و چهارمین نکته درمورد سوال کودک شما لازم نیست توضیح زیادی بدهید به کلیات بسنده کنید وفقط تفاوت های کلی مرد و زن را بیان کنید مثلا بطور کلی بگویید ببین بابا ریش داره من ندارم ،یا بابا کچله ولی من موهام بلنده ،دست های من کوچیک تر از دست های باباست ،خواهرت هم با تو هم همین تفاوت ها رو داره. 👇👇👇
👆سوال دوم: وقتی بچه ی دوم میخواهد وارد خانواده بشود یک تکاپویی به نفع بچه ی دوم در خانه به راه می افتد این رفتارها میتواند بچه ی اول را حساس کند به یک جهت دوستش دارد چون خواهر وبرادر هستند واز جهتی احساساتش برانگیخته میشود بچه ها در سن 4سالگی تحلیل خوبی ندارند و اتظار دارند بچهی کوچکتر مثل هم سن خود آنها باشد یعنی با او بازی کند و بدو بدو کند و...اما وقتی به سمتش میرود مادر و اطرافیان سریع میگویند بهش دست نزن ،این کوچولوتره و با این کار کودک بزرگتر را برانگیخته میکنند چون بچه ی کوچکتر نیاز به مراقبت بیشتری دارد و این مراقبت محسوسی است وکودک بزرگتر این را حس میکند احساسش نسبت به کوچکتر منفی میشود حالا شما چه کارباید بکنید ؟ 1)باید کودک دوم همبازی هم سن وهم جنس خودش داشته باشد که فرزندش بیکار نباشد که سراغ فرزند کوچکتر برود و باید زمان هایی را تنظیم کنید که بتواند با هم بازی هم سن و هم جنس خود بازی کند تا رفتارهایش متعادل شود 2)مادر هیچوقت نباید نسبت به رفتارهای دو فرزندش نسبت به هم قضاوت کند یعنی نگوید :کی اول شروع کرد؟خواهرت کوچکتر است ونباید اذیتش کنی تو بزرگ شدی و... یا حتی در جمع ها برای دیگران نگویید مثلا پسرم دراین سن فلان کرد دخترم در فلان سن یا دخترم فلان مسئله را ندارد اما برای پسرم این مسئله خیلی سخت بود دقت کنیم که باید زمینه های حسادت را در کودک خودایجاد نکنیم بچه ها قدرت تحلیل ندارند لذا باید بعضی اوقات برای او تعریف کنید که او هم روزی نوزاد بوده و حتی آلبوم عکس هایش را به او نشان دهید ومرور خاطرات کنید بچه ها تیزبین هستند و رفتارهای ما حتی رفتارهای طبیعی ما برایشان حسادت ایجاد میکند لذا باید توجه کافی به فرزند اول هم داشته باشیم و حتی الامکان زمان هایی اختصایی هر کدام از والدین با فرزند اول بگذرانند مثلا زمینه ای فراهم شود که پسر با پدر خود به تنهایی بیرون برود و یا یک زمان هایی پدر نوزاد کوچک تر ار نگهداری کندو مادر با پسر خود به بیرون بروند دقت داشته باشید که زمان زیادی باید فرزندتان مشغول شود و بازی کند رفتارهای ناسازگار بخاطر بیکاری و عدم فعالیت مناسب سن فرزنداست نکته ی دیگر گاهی میتوانید در مواقعی که خود فرزند اول دوست دارد در انجام کارهای فرزند دوم کمک کند و به او مسئولیت بدهید مثلا اگر کاری را توانایی اش را دارد و خودش دوست دارد انجام بدهد نگویید نه بلکه بگویید ممنون میشیم چه داداش مهربونی . درمورد واکنش تان هم اینکه دائما نگویید نباید اذیتش کنی،نکن اون کوچیکتره یا حتی نباید دعوایش کنید بلکه در مواقعی که فضای عاطفی و هیجانی خوبی بین شما برقرار است از او بپرسید مامان بنظرت باید چیکار کنیم که دیگران رو اذیت نکنیم؟اگر یکی شما رو اذیت کنه ناراحت میشی؟چیکار میکنی؟واینطوری با داستان برایش توضیح بدهید که این کار نامناسب است اما دقت داشته باشید که کاملا غیر مستقیم باشد و درمواقعی که کار خطرناکی نمیکند بگویید عه داره با خواهرش بازی میکنه،چه جالب اما مامان یکم آروم تر که یوقت دردش نیاد و البته قبلش با داستان درد وناراحتی ورفتار نامناسب توضیح داده شود سوال سوم: به کودکان سن 4سالگی دیگر نباید دائما تذکر داد بلکه اگر میدانید او زیاد حواسش پرت میشود یک رمز بگذارید مثلا هر زمان که احساس کردید وقت دستشویی اش هست به او بگویید: (زنگ هشداره )که به او گوش زد کند اما تذکر مستقیم نباید داده شود ،مدتی با او مدارا کنید و از تکنیک تغافل استفاده کنید تا ان شا الله این مشکل حل شود اما تذکر موجب وابستگی فرزند شما به شما میشود ودر آینده نیز نمیتواند مستقلابه وظائفش عمل کند.از طرفی او را تنبیه یا سرزنش نکنید.اگر برای مدت طولانی این روش را اجرا کردید و جواب نداد ،از روش تشویق وچارت رفتاری استفاده کنید یعنی با چسباندن ستاره برای هربار به موقع رفتن به دستشویی این رفتار را در او تقویت کنید وبعد از جمع آوری تعداد مثلا10عدد ستاره به او جایزه ای بسیار کوچک اما باب میل بدهید مثلا یک عدد شکلات یا رفتن به پارک. کانال تربیتی همسران خوب 💠💠 @hamsaranekhoob
باسلام و احترام من دختر خانمی۲۸ساله هستم که خدا را شکر خیلی خواستگار دارم، اما چه حضوری چه پشت تلفن به محض اینکه متوجه می شوند ما اصلیتا برای شهر و استان دیگری به غیر از شهری که الان داریم زندگی می کنیم،هستیم. مخالفت می کنند و جلسات خواستگاری اتمام می یابد و ادامه نمی دهند. آیا این موضوع مشکل به این بزرگی است که مخالفت کنند؟ راهکار شما چیست؟ دیگه کلافه شدم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام ورحمت تشکر از حسن اعتماد شما به مجموعه همسران خوب واحسنت به شما بابت پیگیری مشکل تان از راه صحیح باید خدمت شما عرض کنم طبق شریعت ما،مهم کفویت در اعتقاد و اخلاق است لذا شما نباید از این مسئله آزرده خاطر شوید،ان شا الله با رعایت نکات زیر و صبوری مشکل شما حل خواهد شد. ۱)خانواده به همشهری ها و اقوام خود بسپارند که اگر فرد مناسبی در شهر قبلی و اصالت شما هست ،حتما شما را معرفی کنند و در واقع واسطه شوند ۲)هنگامی که تلفن میزنند نیاز نیست همان موقع بگویید که اصالتا اهل همان شهرنیستید بلکه اجازه بدهید مراجعه کنند و بعد از اینکه صحبت کردید بعد از یک جلسه یا حتی در جلسه دوم اول شروع کنید به بیان ویژگی های مثبت و گفتن نقاط مثبت خودتان بعد از آن اشاره ای داشته باشید به اصالت خود وبگویید اصالتا اهل فلان جا هستید و بعد از آن دوباره ویژگی های مثبت خود را بیان کنید. ۳)دقت داشته باشید نگاه خودتان به قومیت و اصالت تان بسیار مهم است پس تلاش کنید با اعتماد به نفس و حس خوب درمورد اصالت خود صحبت کنید و اتفاقا ویژگی های مثبت و خوب قوم خود را بدون اغراق و درخت تعادل بیان کنید ۴)از طرفی این نگرانی و اضطراب را از خود دور کنید که اگر اصالت را بفهمند دیگر ادامه نمیدهند بلکه این گمان را هم بدانید که شاید خواستگارهای قبلی واقعا به دلایل دیگری منصرف شده اند ۵)از طرفی حواستان باشد صرفا بخاطر اینکه یک فردی اصالت شما را پذیرفت،ویژگی های منفی او را نادیده بگیرید و اگر طبق معیار و ملاک های شما نبود،این مورد را از سر ناچاری انتخاب نکنید ۶)در امر ازدواج دعا و توسل بسیار راهگشا است پس تلاش کنید ان شا الله خوب بندگی کنید و دعا هم فراموش نکنید اتفاقا تلاش کنید دعای پدر و مادر را نیز داشته باشید ان شا الله با توکل به خدا و توسل به ائمه اطهار خداوند برایتان بهترین ها را رقم می‌زند. کانال تربیتی همسران خوب 💠💠 @hamsaranekhoob
باسلام خدمت استاد بزرگوار من با جاری و مادرشوهر در یک ساختمان زندگی میکنم, فرزند جاریم وقتی سرکارن پیش مادرشوهرم هستن و این باعث شده توجه به اون نوه بیشتر بشه ,هدایا و محبت بیشتری دریافت میکنه و باعث سرخوردگی فرزندم و حساسیت خودم به رفتارها شده چطور میتونیم با این مساله کنار بیایم؟ و سوال دیگرم چطور بدون دلخوری بهشون بگم که من نمیتونم بچه جاریم رو نگه دارم؟ چون بیشتر اوقات به بهانه بازی میفرستنش منزل ما و خیلی خرابکاری میکنه و باعث اعصاب خوردیم میشه 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام و رحمت تشکر از حسن اعتماد شما به مجموعه همسران خوب،و احسنت به شما بابت پیگیری مشکلتان چند نکته باید درمورد مشکل تان خدمتتان عرض کنم،ان شا الله با رعایت این نکات حتما به نتیجه ی بهتری خواهید رسید ۱)شما دائما خودتان را در یک قیاس باطل انداخته اید که درست یا غلط بودن این قیاس اهمیتی ندارد، نگاه و فکر مقایسه گونه فی نفسه آسیب زاست،لذا باید خودتان را از این نگاه نجات بدهید.دقت داشته باشید که کودکان ما دنیا را از همان دریچه ای نگاه می‌کنند که ما به آنها معرفی میکنیم لذا شما باید در وهله ی اول نگاه خود را تغییر دهید و بعد هم به کودک خود با آرامش کمک کنید و به اونشان دهید که اینگونه نیست.با مقایسه کردن،ذهن حساس تر میشود و چه بسا رفتاری که اصلا هم غیر طبیعی نیست،برای شما غیر طبیعی بنظر بیایید و اینگونه نمیتوانید نکات مثبت قضیه و محبت هایی که به شما میشود را دریافت کنید و از آنها لذت ببرید برای رهایی از این فکر ها بهتر است تلاش کنید ویژگی های مثبت و محبت هایی که در حق شما میشود را مدام توجه کنید و برعکس به موارد دیگر توجهی نشان ندهید اگر کودکتان هم اعتراض کرد بگویید نه مامان اصلا اینطور نیست مامان جون خیلی شما رو دوست دارید و سپس به نمونه از دوست داشتن آنها را مطرح کنید تا کودک شما به امنیت روانی برسد و همچنین بعد از مدتی تمرین کردن و مقایسه نکردن مطمئنا خودتان هم به آرامش می‌رسید و متوجه میشوید گاهی اصلا چیز خاصی نبوده ۲)شما موقعیت بهتری نسبت به جاری خود دارید وبخاطر زمان بیشتری که در خانه هستید میتوانید به راحتی با خانواده ی همسر صمیمی شوید و خودتان را در دل آنها جا کنید،البته دقت داشته باشید که تعادل را در رفت و آمد حفظ کنید اما گاهی به خانه ی آنها بروید،به مادرشوهر خود کمک کنید و حتی برای آنها کیک یا غذایی ببرید و اینگونه محبت آنها را جلب کنید لذا سعی کنید با تغییر عملکرد و نگاه مثبت این اتفاق را تبدیل به فرصتی بکنید برای بهتر شدن روابط تان،و اینگونه بچه ی شما هم بیشتر در معرض محبت قرار میگیرد ۳)به بچه ی جاری خود به چشم بچه ی جاری اگرنگاه کنید تحمل خراب کاری هایش برایتان وحشتناک می‌شود اما اگر به چشم بچه ای مثل کودک خودتان که از قضا از وجود مادر کمتر بهره مند است،قطعا پذیرشش برای شما راحت تر خواهد شد به این فکر کنید که چه بسا این یک موقعیتی باشد که خدا برای شما قرار داده تا بتوانید رشد کنید و ان شا الله ماجور شوید از طرفی این موقعیت واقعا برای کودک خود شما که نیاز به همبازی دارد بسیار مفید است پس این را به فال نیک بگیرید ۴)اگر حساسیت خود را مدیریت کنید و تا زمان بازی بچه ها صبر کنید و بعد از آن،با خود آنها به روش بازی خانه را مرتب کنید،قطعا حس بهتری را تجربه خواهید کرد 👇👇👇👇👇
👆👆👆👆 ۵)زمان هایی قبل از اینکه بچه جاری به خانه ی شما بیاید شما به خانه ی مادرشوهر بروید که بچه ها آنجا بازی کنند اینگونه خانه ی شما کمتر بهم ریخته میشود و از طرفی اهداف و غرض های دیگر که بازی بچه ها و رضایت خانواده ی همسر است حاصل میشود ۶)شما میتوانید بعضی روزها،از خانه بیرون بروید و دائما در خانه نباشید تا این عادت کمتر شود،یا حتی پیشنهاد بهتر این است که شما میتوانید بچه ها را باهم به پارک ببرید هم باهم بازی کرده اند و هم حساسیت شما کمتر میشود. ۷)دراخر اگر با تغییرنگاه،باز تفاوت گذاشتن ها فاحش بود دقت کنید که شما نباید هیچ حرفی بزنید،بلکه با مهارتهای زنانه از همسر خود بخواهید که این موضوع را با خانواده با بهترین روش واحترام مطرح کنند وابگویند مثلا مامیدونیم که شما محبت تون بی نهایت است و فرزندمن را هم دوست دارید و قدردان هستیم اما این ها بچه هستند وگاهی به یک سری رفتارها حساس میشوند اگر ممکن است بی شان تفاوتی نگذاید(اما بازهم تاکیدمیکنم این را بعنوان آخرین راهکار و بامهارت بسیار بالا باید مطرح کنند) گر نگاه خود را به این قضیه مثبت کنید و بعنوان فرصت از این اتفاق استفاده کنید قطعا هم خودتان آرامش بهتری خواهید داشت هم فرزندتان و هم پیش خداوند بسیار ماجور خواهید بود ان شا الله،و فراموش نکنید اگر هرکاری برای بچه ی جاری خود میکنید را به نیت رضای الهی انجام بدهید قطعا زندگی تان متحول خواهد شد. ان شا الله که موفق و موید باشید کانال تربیتی همسران خوب 💠💠 @hamsaranekhoob
سلام خانمی هستم ۳۰ ساله و۹ سال است ازدواج کرده ام حاصل ازدواجمان یک فرزند است ومجددا باردار شده ام دراصل مشکل من روابط زناشویی جنسی در دوران بارداری میباشد وچون نمیتوانم دراین دوران بیشتر باهمسرم رابطه داشته باشم متوجه شدم همسرم به فیلم های پورن علاقه نشون میده قبلا هم دراین باره باهاش خیلی صحبت کردم خودشونم ادم مذهبیه هربار احساس پشیمونی میکنه ولی بعد از چند وقت دوباره متوجه میشم که دوباره فیلم دیده، من به همه نیازهای همسرم پاسخ میدم(از باب صحبت ،عشق ورزی) فقط همسرمن بسیار میل جنسی بالایی داره وچون خودش منو درک میکنه ودوست نداره من اذیت بشم نهایت به خود ارضایی میرسونه ویا درخواب ارضاء میشه من خیلی از این بابت ناراحت میشم ودغدغه فکریم بیشتر میشه ممنونم میشم راهنماییم کنید 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام ورحمت و عرض تبریک به شما بمناسبت مادرشدن دوباره تان ان شا الله خداوند به شما یاری رساند که بتوانید این دوران را به خوبی پشت سر بگذارید و بتوانید پرورش دهنده ی فرزندان مهدی یاور باشید چند نکته باید خدمتتان عرض کنم: 1)اینکه همسر شما متاسفانه دچار لغزش شده است و تقوا را هرچند شرایط برایش فراهم نبوده رعایت نکرده اند حرفی در آن نیست اما شما باید دقت داشته باشید که تامین نیاز های همسر شما به عهده ی شماست و شما باید نهایت تلاش خود را بکنید که بتوانید این نیاز ایشان را رفع کنید و هم خودتان دوران بهتری را پشت سر بگذارید و هم همسرتان و البته شما آرامش خود را از دست ندهید 2)رابطه ی جنسی در طول دروان بارداری مگر درموارد منع پزشک موردی ندارد لذا شما باید تدابیر لازم را بیاندیشید و از روش های مختلف این نیاز همسر خود را ارضا کنید ،دقت داشته باشید که منظور از رابطه ی جنسی فقط رابطه ی کامل نیست و شما میتوانید از راه های دیگر نیاز ایشان راا مرتفع کنید و به جای اینکه ایشان خودشان این کار را انجام بدهند شما برایشان انجام بدهید.پس حواستان به راه های مختلف وموثر برای رفع نیاز همسر خود باشد و اگر از نظر پزشک تان مشکلی برای شما پیش نمی آید رابطه ی کامل نیز حتما داشته باشید 3)تلاش کنید در این دوران آرامش بصری را برای همسر خود پدید آورید وسعی کنید نشاط خود را حفظ کنید 4)برای درخواست از همسرتان از تکنیک نامه ی محبت آمیز استفاده کنید و از او درخواست کنید که فیلم دیدن را کنار بگذارد 5)تلاش کنید در منزل فضای معنوی برقرار کنید مثلا نماز اول وقت و انس با قرآن و پخش ادعیه در خانه ،گاهی اوقات شب ها فضای گفت وگو و فضای شاد برای همسرایجاد کنید و فضای خانه را به فضای امن و محبت آمیز تبدیل کنید ،زمان هایی برای پیاده روی ،کتاب خواندن دورهمی ورفت و آمد با دوستان مذهبی و خوب ایجاد کنید و میتوانید داستان ها و روایت هایی در دورهمی شبانه خود بخوانید که موجب تقویت ایمان شود و معنویت را زیادتر کند. کانال تربیتی همسران خوب 💠💠 @hamsaranekhoob