eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
39.4هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام.وقت به خیر. پسری ۵ ساله دارم که به همه ی وسایل دست میزنه مخصوصا جایی میریم، با اینکه براش توصیح هم میدم که وسایل خونه دیگران خصوصی هستش وقتی میریم به همه چیز دست میزنه در کمد باز میکنه. با اینکه بچه بود کل خونه براش امن کرده بودم. هر وقت هم بهش میگم یه کار انجام نده برعکس اون کار انجام میده.وقتی صداش میکنم همین طور به کار خودش ادامه میده.انگار اصلا صدام نمیشنوه.همین موضوع باعث داد و فریاد من میشه.نمیدونم چی کار کنم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم خواهر عزیز از آنجاییکه فرزند شما در ۵ سالگی هست و مفهوم مالکیت کامل برای کودک شکل نگرفته است. ابتدا توصیه میشود به جای بیان خصوصی بودن وسایل، از زبان قصه و بیان غیر مستقیم برای کودک استفاده شود. هنگام استفاده از وسایل کودک و ورود به حریم خصوصی او، از کودک اجازه گرفته شود. از تذکر و امر و نهی زیاد بشدت پرهیز کنید که باعث خدشه دار شدن روابط محبت آمیز و محترمانه بین شما و فرزندتان میشود. گاهی نیاز به هیچ اقدام خاصی نیست، با کمی سکوت و حواس پرتی مسئله حل میشود. همینطور در مهمانی ها، به جای نهی مستقیم برای فرزندتان جایگزین ارائه دهید، شاید واقعا کودک بیکار است و حوصله اش سر میرود و یا از سر کنجکاوی که خاصیت سنی اوست، اقدام به این کار میکند. سعی کنید نقش میزبان را برای کودکتان نداشته باشید و به جای آنها تذکر ندهید، با کودکتان دوست باشید و با حواس پرتی و ارائه جایگزین با او برخورد کنید و یا اگر مسئله یا خطری وی را تهدید نمی کند گاهی لازم است تغافل داشته باشید. همچنین هنگام بیان مطلب به کودک به جای صدا زدن مکرر و یا خدای ناکرده داد و فریاد بهتر است نزدیک کودک بیایید و در روبروی او قرار گرفته و بعد از نگاه کردن در چشمان وی با لحنی آرام ، مهربان اما قاطع سخن خود را بیان کنید تا میزان اثرگذاری کلام خود را افزایش دهید. همین طور میتوانید از قاعده قانون تنبیه و تشویق که در فایل تربیت کودک کامل بیان شده است ، استفاده کنید. برقرار و پیروز باشید 🌺 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام استاد بزرگوار ممنون از همه‌ی خدمات کانال همسران خوب عیدتون مبارک پسر ۷ سال و هشت ماهه ای دارم که خیلی فعال و پرجمبوجوش و پرسروصدا ست که خیییلی باعث اعصاب خوردی دختر ۱۶ سال ام میشه، طوری که اصلا حوصلش رو نداره و مرتب دعواش میکنه و توی ذوقش میزنه. چطور باید این مشکل رو مدیریت کنم؟ و اینکه پسرم مدتی هست که از خونه اقوام ی وسیله ی جزئی(اسباب‌بازی کوچیک) که خوشش میاد رو بدون اجازه برمیداره و میاره. هرطور تذکر میدم بی‌فایده ست، چطور باید این مشکل رو برطرف کنم؟ اصلا به درس علاقه نداره، بی دقت و بی حوصله و کم توجه هست. آیا میشه این مشکل رو حل کرد؟ چطور میشه؟ اگر امکانش هست لطفا درمورد بیش‌فعالی توضیحاتی بدید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم در خصوص سوالاتی که مطرح فرمودین، هر کدام ساعت ها بحث و صحبت لازم هست و به همین راحتی و با ذکر چند نشانه هرگز نمیتوان به کودکی برچسب بیشفعالی را زد. لذا حتما برای رسیدن به راهکار مناسب و دقیق از مشاوره حضوری یا تلفنی از مشاوری امین راهنمایی بگیرید. علی ایحال، اجمالا به یکسری نکات در خصوص سوالتان اشاره میشود: در رابطه با دزدی کودکان👇👇👇 بچه ها تا سن حدودا ۵ سالگی تقریبا درکی از مالکیت دیگران ندارند و به محض اینکه احساس کنند چیزی را دوست دارند آن را بر می دارند. ولی از سن ۶ سالگی به بعد بچه ها قبح این کار را میدانند، اما چرا این کار را میکنند؟ برای جلب توجه، جبران کمبودهای مالی، انتقام گرفتن، تلاش برای پذیرفته شدن در بین همسالان، و یا حتی کنترل استرس زیاد در خانه، مرتکب این عمل می شوند. حال به هر دلیلی که این کار انجام میشود، وظیفه ما در مواجه با کودکمان چیست؟ اولا، باید توجه داشت که برخورد اول خیلی مهم است. خشونت و تنبیه قطعا اثر معکوس خواهد گذاشت و از استفاده واژهها های دزد و دزدی کردن بشددددت پرهیز شود. ثانیا، باید اشتباه کودک را با روش قابل فهم و متناسب با سن او برایش بیان کرد. طوریکه عزت نفس و شخصیت کودک زیر سوال نرود. مثلا، احساس اون فردی رو که وسیله اش الان دست فرزند ماست براش توضیح بدیم. ثالثا، باید رفت سراغ ریشه که علت این کار را بفهمیم تا بتوانیم درمان درستی ارائه کنیم. در نهایت اگر آنچه فرزندمان برداشته، هنوز وجود دارد باید کمک کنیم تا آن را به صاحبش برگرداند و معذرت بخواهد و چنانچه از بین رفته باید کمک کنیم تا پولش را برگرداند و حلالیت بطلبد. باید شرایط را برای جبران مهیا کنیم.اینطوری بهتر درک میکند که کارش خطا بوده و مکافات دارد.
در رابطه با بیش فعالی و کمبود توجه کودکان (ADHD)👇👇👇 اولین نکته و مهمترین نکته ای که در این خصوص بایست والدین عزیز رعایت کنند بحث خواب و تغذیه فرزندشان است. این دو مقوله هم جنبه پیشگیری دارد و هم درمان. کودکی که نهایتا ده شب در رختخواب باشد و صبح نیز نهایتا ۸ صبح بیدار باشد، طبیعتا تغذیه مناسبی میتواند داشته باشد. وقتی می گوییم تغذیه، باید به سه نکته توجه کرد: زمان، نوع و مقدار تغذیه. نکته حائز اهمیتی که میتواند اکنون به تخلیه انرژی فرزندتان و همینطور افزایش تمرکز او کمک کند، بازی و فعالیت جسمانی است. هر یک ساعت فعالیت جسمانی، ۳ ساعت تمرکز ذهنی می آورد. مانند: بازی برج هیجان یا جنگا ، لونپوس، بازی های حرکتی مثل، گردو شکستم، راه رفتن روی طنابی که در کف خانه به شکل های مختلف انداخته میشود، بستن یک نخ به یک ماشین پلاستیکی و راه بردن آن روی حاشیه های فرش، (یعنی افزایش دقت و تمرکز حین عمل)، بازی لی لی، بازی هُب با اعداد یا کلمات. دادن مسئولیت هایی که دلچسب بچه ها هم هست: مانتد، شستشوی ماشین پدرشان، استفاده از حیوانات خانگی، مرغ و خروس، خرگوش، پرندگان. کاشت نهال و سبزی در باغچه خانه یا آپارتمان و ... این موارد هم انرژی کودک را بشرط اصلاح خواب و تغذیه، تخلیه کرده و هم باعث افزایش تمرکز ایشان خواهد شد. نکته حائز اهمیت در این نگاشت این است که اصلا نبایست به راحتی به کودکان برچسب بیش فعالی زده شود، در صورتیکه در اکثرا این کودکان تخلیه انرژی به صورت صحیح انجام نشده و از طرفی حجم انبوه استفاده از رسانه و تغذیه غلط و خواب نامنظم، کودکانمان را دچار اختلال کرده است. و در پایان همانطور که در ابتدا عرض کردم، حتما سعی شود بصورت حضوری فرزندتان را نزد مشاوری امین برده تا نشانه های ایشان بیشتر بررسی شود. چون بیش فعالی را صرفا تحرک زیاد نمیدانیم، بلکه آن بی توجهی حادث شده منجر به تحرک زیاد میشود. املای این کودکان معمولا ناقص بدون نقطه، سرکش، مد و ... است. لذا بازی هایی که تمرکز را افزایش میدهد که چند نمونه ذکر شد باید وارد بازی های کودک بشود و حتما مداومت و استمرار داشته باشید تا اثربخشی آن را مشاهده بفرمائید. انشاالله موفق و سربلند باشید 🌺 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام عموی من شیزوفرنی داره الان حالش وخیمه دکتر هم نمیره و کسی رو تو خونش راه نمیده(۵۴ساله مجرد بازنشسته و خودش خونه داره قبلا با مادربزرگم زندگی میکرد و‌ از زمانی که مادربزرگم فوت شده تنها شده و داروهاشو نمیخوره)ما الان باید ببریمش بستریش کنیم قدم بعدی برای اینکه روحیش بهتر شه چیه 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز 💠بیماری شیزوفرنی و یا اسکیزوفرنیا بیماری هست که به سبب آن فرد دچار توهم؛ افکارهای ناخوشایند؛ اضطراب و افسردگی و.... می‌شود. فرد مدام احساس می‌کند که افکار ذهنش توسط دیگران خوانده می‌شود احساس ترس و ناامیدی می‌کند. فرد بی انگیزه است و تلاشی برای بهبود شرایطش نمی‌کند. علت این اختلال نیز می‌تواند هم ناشی از عوامل محیطی باشد و هم ژنتیکی... 💠در بحث درمان این نکته را توجه کنید که افرادی که دچار این اختلال هستند در برابر درمان مقاومت نشان می‌دهند و وانمود می‌کنند مشکلی ندارند. این افراد نیاز به مراقبت دارند. و باید توسط دیگران توجه و نظارت کافی را دریافت کنند. 💠البته در بحث درمان هم می‌طلبد که خود بیمار پذیرش لازم را داشته باشد و همکاری کند تا روند درمان مفید واقع شود. ضمن اینکه در سیر مراحل درمان قرار می‌گیرند سعی کنید شرایطی فراهم کنید که: ✨افرادی که رابطه خوبی با ایشان دارند در کنارش باشند. مثل دایی عمو و یا یک دوست صمیمی که روحیه مثبت اندیش و با انگیزه دارد. ✨محبت صادقانه و بی توقع شما را دریافت کند. ✨حضور در اماکن مقدس و تقویت معنویت برای آرامش ایشان مفید است. ✨بر تغذیه ایشان نظارت شود و ترجیحا یک اصلاح مزاج داشته باشند و تغذیه مناسب طبع خود را مصرف کنند. ✨بعد از اینکه شرایط روحی بهتری پیدا کردند برنامه های منظم ورزشی و دورهمی دوستانه داشته باشید. ✨ از تنهایی دوری کنند و فعالیت مثبت با توجه به توانشان برایشان فراهم گردد. بیکاری و تنهایی عامل مهمی برای تشدید شرایط ایشان است. علاوه بر سیر درمان روانپزشکی بهتر است یک روانشناس و مشاور امین نیز با ایشان در ارتباط باشد ترجیحا به صورت حضوری تا روند درمان کامل شود . در صورت بهبود شرایط اقدام به ازدواج داشته باشند. البته ضمن آگاهی کامل فرد مقابل از شرایط ایشان. حضور یک مونس و همدم در کنار ایشان می‌تواند مفید باشد. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام سال نو مبارک میشه راهنمایی کنید دختر 9 ساله ام که علاقه ای به خواندن نماز نداره. رو چطور. به نماز خوندن مشتاق کنم ممنون. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی سال نو شما هم مبارک باشه. ان شاء الله بهترینها در انتظار شما باشد. 🌺 در رابطه با سوال و دغدغه شما قبلا در سوالات مشابه شما پاسخ داده شده که با سرچ کلمه شما را ارجاع به مطالب قبل میدهم. 💠 این نکته مهم را مدنظر داشته باشید که بهترین روش برای ترغیب و دعوت به مسائل معنوی این است که خودمان عامل و مقید به مسائل دین باشیم و سعی کنیم در عین حال که مراعات اوقات نماز را داریم رفتار مهربان و با محبت داشته باشیم. دختر شما وقتی شاهد تقید و ادبتان نسبت به پروردگار و همچنین رفتار با محبت و مهربانانه شما با خودش باشد از رفتار شما تاثیر می‌گیرد و با حضور در جمع دوستانِ نمازخوان و فضای تشویقی به مرور جذب و راغب به نماز می‌شود. 💠با توجه به شیوع کرونا و عدم برگزاری جشن تکلیف از طرف مدرسه سعی کنید در منزل جشن تکلیف به یاد ماندنی برایش بگیرید و هدایای معنوی زیبا به او بدهید. و مرتب هم از امر و نهی و برخورد مستقیم برای نماز خواندن پرهیز کنید. بیشتر از هر چیز با اخلاق و رفتار خودتان و اطرافیان و حفظ محیط تاثیر غیر مستقیم بر فرزندتان داشته باشید. 👌دو مجموعه تربیتی از تولد تا ده سالگی و ده سالگی تا 19 سالگی از استاد پور احمد پیشنهاد میکنم تهیه و گوش کنید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و ادب ببخشید من سوالی دارم من یه خانم دانشجو و طلبه هستم از یک روستا من تا قبل از دوره دانشجوییم خواستگار طلبه زیاد داشتم ولی چون میخواستم تحصیل کنم و اون افراد خیلی همراهی نمیکردن اونها رو رد کردم ولی الان در سنی هستم که تحصیلاتم تقریبا خوب پیش رفته ولی خواستگار هام مثل سابق نیستن درحالیکه الان یک ملاک مهم من برای مردی که میاد اینه که یک شغل ارزشی مثل طلبگی یا سپاهی بودن داشته باشه تا منم بتونم در اجر زحمات اون شریک باشم و اینکه میدونم نظراتم خیلی به این تیپ افراد نزدیک تر هست تا افراد دیگه که شاید حتی نمیتونم درمورد عقایدم با اونها صادقانه حرف بزنم چون فکر میکنم متوجه من نمیشن یا منو آدم خیال پرداز یا بلند پروازی در آرمان های انقلابیم میبینن بنظر شما این ملاک بندی من اشتباهه؟ من واقعا نمیتونم به خواستگاری که حتی آدم خیلی خوبی باشه ولی شغل ارزشی نداشته باشه یا آدم عادی باشه جواب مثبت بدم و اصلا وقتی به این قضیه فکر میکنم که اگه بخوام قبول کنم خیلی خیلی عصبی میشم و اصلا نمیتونم این موضوع رو بپذیرم که با یک آدم عادی ازدواج کنم خواهش میکنم راهنماییم کنید 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر خوبم 💠یکی از نکات مهمی که در بحث ازدواج تاکید می‌شود بحث خودشناسی هست اینکه هر فردی نسبت به ملاک و معیارهای ازدواج آشنایی داشته باشد و در زندگی خط قرمز های خود را بداند و اولویت های خود را بشناسد. 💠نکته مهم بعدی که به آن پرداخته می‌شود مسئله کفویت دختر و پسر از نظر معیارهای درجه اصلی یعنی دو معیار "اخلاق" و "اعتقاد" است. سایر معیارها نظیر نوع شغل و تحصیلات و سطح اقتصادی خانواده و.... جزء معیارهای درجه دوم و فرعی شناخته می‌شود. و شایسته هست که هر فردی ملاک تصمیم گیری خود را بر محوریت معیارهای درجه اول و اصلی قرار دهد... 💠البته اگر خواستگاری طلبه یا پاسدار بیاید و بعد از سیر مراحل خواستگاری یعنی جلسات پرسش و پاسخ و تحقیق و مشاوره ایشان را فردی سالم و شایسته یافتید که خیلی هم خوب هست. اما اگر فردی در موقعیت شغلی این چنین نبود ولی در عوض فردی پاک و با تقوا و سالم و اهل کار و لقمه حلال بود صرفا به خاطر شغل رد شود منطقی نیست. و با توکل بخدا در کنار همچین فردی هم می‌توانید به رشد و بالندگی برسید. مهم این است که کفویت لازم به لحاظ اخلاقی و اعتقادی داشته باشید. و این نکته را بدانید که اگر خواستگار طلبه و پاسدار هم آمد شما باید بر حسب آنچه که در پروسه خواستگاری باید رعایت شود پیش ببرید و شناخت و تحقیق کامل از طرف مقابل پیدا کنید تا از قرابت فکری مطمئن شوید. صرف داشتنِ شغل مورد علاقه دلیل بر عدم تحقیق و شناخت کافی نمی‌شود. 🦋پیشنهاد میکنم مجموعه معیار صحیح انتخاب همسر از استاد پوراحمد را تهیه و گوش کنید تا با معیارهای صحیح ازدواج آشنا شوید خیلی برای شما مفید خواهد بود. ان شاء الله بهترین ها نصیبتان شود. با آرزوی سالی خوب توام با آرامش و سلامتی🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و عرض ادب خدمت استاد عزیز در بحث سلامت جنسی فرزندان شما فرمودید که در اتاق خواب در سه موقع تابع امر همسرتون باشید ویکی از مواقع آن شب تا صبح بود همسر من ازمن میخواهد شب تا صبح با لباس باز در آغوشش بخوابم ولی مجبورم در اتاق را قفل کنم چون ممکنه نیمه شب یا صبح زود بیدار شوند وبا صحنه ای بد مواجه شوند حال این سوال برای فرزندان من پیش نمیاد که چرا هرشب در اتاق باید قفل باشه وفکرشون را درگیر نمیکنه؟ لطفا راهنمایی بفرمایید 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی 🌹احسنت به شما که نسبت به تربیت جنسی فرزندانتون دغدغه دارید. 🔶در ارتباط با سوال شما همانطور که در دوره ها هم یاد گرفتید بهتر هست در طول روز دقایقی در اتاق خواب باشید و درب را ببندید و به کاری مشغول شوید مثل مرتب کردن اتاق یا کتاب خواندن و یا.... و زمانیکه فرزندتان مراجعه کرد و بدون هماهنگی در را باز کرد این قضیه برایش عادی شود و حساسیتش کمتر شود و شما هم از فرزندتان بخواهید من بعد برای وارد شدن به اتاق دیگران حتما در بزنه. و بداند بدون هماهنگی وارد جایی شدن دور از ادب است. پس به مرور باید یاد بگیرند که موقع ورود در بزنند. حتی در طول روز برای ورود به اتاق خواهر یا برادر خود..... 🔶نکته بعد اینکه باید مدیریت کنید که بچه ها قبل از شما بخوابند. که این مسئله هم نیاز به وقت گذاشتن و برنامه ریزی و تعریف قانون در منزل دارد. مثلا فرزندان بدانند هر شب راس ساعت 9شب وقت خواب هست. در طول روز به اندازه کافی بازی و فعالیت کرده باشند و شب هم غذای سبک خورده باشند و وسایل صوتی و تصویری هم به حداقل برسد که خواب بر بچه ها غلبه کند. و شب به محضی که به رختخواب رفتند بخوابند. 🔶 ترجیحا صبحها هم برنامه ریزی شود که قبل از بیدار شدن بچه ها لباس مناسب بپوشید و درب قفل نباشد که اگر یکدفعه وارد شدند با صحنه نامناسب مواجه نشوند. 🦋با برنامه ریزی و مهارت می‌توان این مسئله را مدیریت کرد اگر چه که کمی هم ممکن است به زحمت بیفتید اما ارزشش را دارد. الطاف و عنایات الهی بر زندگیتان روزافزون و مستدام باد. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خسته نباشیدخانمی هستم ۸ماهه عقد کردیم من همسرم دچار مشکل صدا بیزاری هستن در واقع مشکلی هست که روی غذا خوردن آب خوردن و اینکه هر چیزی رو پدرشون قورت بدن باعث عصبانیت ایشون میشه در حالیکه واقعا همچین صدای وجود نداره وفقط اونه که اینطور احساس می‌کنه و بخاطرش از خانواده و فامیل فاصله گرفته و خیلی تنهاست و اعتماد به نفس نداره و کلا تو مرتب کردن یا چیزی رو چک کردن وسواس داره و من نمی‌دونم چطور باید کمکش کنم چون اجازه نمیده راجبش حرف بزنیم و عصبی میشه لطفاً راهنمایی کنید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی مسئله شما نیاز به بررسی دقیق دارد و لازم هست سوالاتی پرسیده شود تا ریشه رفتار همسرتان مشخص شود. رفتارهای ایشان بی ارتباط به پروسه تربیتی شان نیست. و ممکن است در محیطی با رفتارهای وسواس گونه و یا پرتنش و اضطراب بزرگ شده باشند. ضمن اینکه شما هم می‌توانید در بهبود شرایط ایشان موثر باشید. ✨دادن حس اقتدار و تایید از جانب شما تا به مرور اعتماد به نفسشان بالا رود. ✨آرامش دادن به ایشان در شرایط پر استرس ✨همدلی و صمیمیت در روابط تا بهبود شرایط ایشان فعلا اقدامی برای عروسی نداشته باشید. پیشنهاد میکنم حتما با یک مشاور امین به صورت تلفنی و یا حضوری مشاوره بگیرید. و در صورت پذیرش همسرتان نیز مشاوره بگیرند. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام استاد من ۲۴ ساله و شوهرم ۲۵ ساله .دوساله ازدواج کردیم من در خانواده ای متوسط که پدر و مادر هر دو کارمند بودند بزرگ شدم پدر مادر من تقریبا از هر لحاظ امکانات رفاهی برام فراهم کرده بودن و احساس بی پولی نمیکردم اما همسرم از یک خانواده کم درآمد هستن و وقتی به خاستگاری من اومدن گفتن که میتونن یک زندگی معمولی رو بچرخونن از طرفی شوهرم مجردیش حتی به بقیه پول قرض میداده ولی الان اکثرا هیچ پولی براش نمیمونه ایشون در کارخانه کارگر هستن ولی تو این دوسالی که ازدواج کردیم همیشه بی پول بوده خوراک را فراهم کرده ولی من یک لباس درست و حسابی نخریدم بقیه نیازها و تفریحاتم که هیچی باتوجه به اینکه در مجردی فقر رو نچشیدم خیلی بهم سخت میگذره و ناااامید شدم میگم ای کاش ازدواج نمیکردم حداقل خانوادم همه چی برام فراهم میکردن و در ضمن به همین دلیل هیچ برنامه ای برای بچه دار شدن نداریم چون میگم از پس حداقل هاش هم بر نمیایم از خود شما شنیدم که هرکه ازدواج کنه خداوند از فضل خودش بی نیازش میکنه ولی فکر کنم برای ما برعکسه من چیکار کنم؟ لطفا راهنمایی کنید .در مورد بچه دار شدن چه تصمیمی بگیریم؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیزم سال نو رو خدمتتون تبریک میگم. انشالله سال جدید براتون پر از گشایش و موفقیت و رزق و روزی پربرکت باشد.🌹 🦋در رابطه با مسئله شما نکاتی رو خدمتتون عرض میکنم انشالله که براتون مفید باشه. 💠نکته اول اینکه بدانید زندگی بالا و پایین بسیار دارد و شما تا قبل از ازدواج چون مسئولیتی نداشتید و در رفاه نسبی هم بودید کمتر درگیر اینگونه مسائل بودید اما اکنون شما یک فرد متاهل و متعهد به همسر محترم هستید و هر چه جلوتر می‌روید مسائل و مشکلات بیشتری چه بسا تجربه کنید. چرا که خاصیت زندگی دنیایی این است که با رنج و امتحانات الهی عجین شده است. و در این زمینه مهمه که مهارت مدیریت پیدا کنید و نگرشتان را اصلاح کنید. خیلی از این مسائل و مشکلات بستگی به نوع نگاه شما دارد می‌شود زیبا دید و زمینه رشد را فراهم کرد. و می‌شود منفی دید و هر روز افکار مایوس به ذهن داد و نتیجه آن هم یک فرد ناراضی و افسرده از زندگی خواهد بود. پس این شما هستید که انتخاب می‌کنید کدام نگرش را داشته باشید. 💠نکته دوم اینکه پیشنهاد میکنم به چند سال قبل و زمان انتخاب همسرتون فکر کنید چه معیارهای باعث شد ایشان را انتخاب کنید. مطمئنا معیارهای مثبت زیادی در ایشان بوده که نظر شما را جلب کرده است. تمرکز بر نداری و بی پولی توجه شما را از نقاط مثبت ایشان باز می‌دارد. مسائل اعتقادی و اخلاقی همیشه جزء اولویت در انتخاب بوده است. اگر همسرتان فردی مقید و مهربان و اهل لقمه حلال هستند قدردان ایشان باشید. چه بسیار زندگی ها که تامین هستند اما متاسفانه لقمه حرام وارد زندگیشان شده است. 💠نکته بعد اینکه شما ابتدای زندگی هستید و هنوز برای تلاش و ساختن خیلی راه در پیش دارید. صبور باشید و به دنبال کسب مهارت باشید. و پیشنهاد میکنم با یک مشاور اقتصادی هم مشورت کنید و یاد بگیرید که چگونه پولی که به عنوان درآمد وارد منزل شما می‌شود هم خرج امور جاری زندگی شود و هم بتوانید پس اندازی ولو مختصر ماهانه داشته باشید. البته شرایط اقتصادی فعلی که ناشی از بی تدبیری برخی مسئولین هست فشار مضاعفی را بر جوان ها وارد کرده و می‌طلبد که شما همسرتان را درک کنید و توقع خارج از توان از ایشان نداشته باشید و به مرور با مدیریت و کسب مهارت در کنار ایشان بتوانید زندگی مستقل و خوبی داشته باشید. 💠نکته مهم بعدی اینکه به فضل خداوند امیدوار و راضی باشید چرا که نارضایتی خود عامل بی برکتی است. همانگونه که در روایت از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است : "هر كس روزى اى دارد كه حتما به او خواهد رسيد. پس هر كس به آن راضى شود، برايش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن گونه كه اجلش در پى اوست." (اعلام الدين ص 342) و بسیاری روایات دیگه که حاکی از رزق و روزی از جانب خداست. و اعتماد و توکل به پروردگار.... به فضل خداوند امیدوار باشید و تلاش کنید و موانع رزق را رفع کنید و در عوض به دستورات دینی که در باب رزق و روزی وارد شده توجه و عمل کنید. مثل صله رحم که باعث رزق و برکت می‌شود و یا خواندن سوره واقعه هر شب...و سایر دستورات دینی که لازم هست رجوع به منابع دینی کنید. ادامه سوال در پست بعد👇👇👇 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
ادامه پست قبل 👇👇👇 💠در بحث فرزند آوری نیز به خدا اعتماد کنید. شما الان در موقعیت مناسب فرزند آوری هستید و نگذارید که فرصت مادر شدنتان دیر شود. و به وعده الهی در باب رزق و روزی اعتماد کنید و نترسید. قرآن کریم، عامل اصلی گریز از فرزنددار شدن را عامل اقتصادی معرفی می‌کند. به نحوی که برخی به خاطر فقر و تنگدستی مانع فرزند آوری می‌شوند و این با رحمت و وعده الهی ناسازگار است. ▫️خداوند در آیه 31 سوره سوره مبارکه اسرا می‌فرماید :«وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیَّاکُم إنَّ قَتْلَهُمْ کَانَ خِطْءًا کَبِیرًا: و از بیم تنگدستى فرزندان خود را مکشید ماییم که به آنها و شما روزى مى‏بخشیم آرى کشتن آنان همواره خطایى بزرگ است».  خداوند سبحان، کشتن فرزندان به دلیل ترس از فقر را نهی کرده و تصریح کرده است که روزی آنها را می‌دهد. ▫️امام کاظم(ع) نیز در پاسخ فردی که همسرش به خاطر تربیت و کمبود مالی مانع از فرزنددار شدن بود، فرمود «در پی فرزنددار شدن باش، زیرا خداوند روزی او را می‌دهد». 🌸پس باید توکل به خدای مهربان کرد و به فضل و عنایت خدا امیدوار بود. سطح توقعتان را از زندگی کم کنید و همراه و همدل همسرتان باشید و با مهارت و سیاست بهترین مدیریت را برای زندگی داشته باشید. و حتی خودتان هم اگر توانمندی خاصی دارید در عین حال که به وظایف همسرداری می‌رسید میتوانید مشغله ی کاری ولو پاره وقت و در منزل برای خود فراهم کنید تا سهمی در بهبود شرایط اقتصادی خانواده داشته باشید. 👌پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی "رضایت از زندگی" از استاد پوراحمد را تهیه و گوش کنید خیلی در اصلاح نگرش شما مؤثر خواهد بود. موفق و مؤید باشید.🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با عرض سلام و احترام خانمی ۴۶ ساله هستم دارای ۳ فرزند دو پسر ۱۵ , ۱۴ و یک دختر ۱۰ ساله , از لحاظ,تیپ شخصیتی : هنری , درونگرا , کم حرف و در انجام کارها کند و آرام و کلا طبع سرد و بلغم دارم , قبلا دبیر فیزیک آموزش و پرورش بودم که ۵ سال پیش بخاطر فشار کاری و خانه داری و پرورش فرزند بازنشستگی پیش از موعد گرفتم , بعد از گذشت مدتی از زمان بازنشستگی, احساس خلاء کردم، بدلیل تشویق و پیشنهاد یکی از دوستانم به سمت شرکت در آزمون حوزه علمیه قم و مصاحبه و قبولی کشیده شدم , در شروع خیلی اشتیاق داشتم اما همان اوایل ترم اول متوجه شدم که برای ادامه تحصیل در این زمینه وقت و کشش لازم را ندارم (مخصوصا درس صرف که عربی هست ) اما بودن در این فضا و طلبه بودن را دوست دارم، از ان زمان تا بحال دچار سرگردانی و عدم توانایی در تصمیم گیری شده ام و اینکه بخاطر همین تردیدها هر ترم مشروط میشم سرگشته شدم و این سرگشتگی روی زندگی شخصی ام هم اثر نامطلوبی گذاشته و تمرکز لازم برای رسیدگی به وظایف مادری و همسر داری رو ندارم , میترسم اگه رها کنم بعدا از من بازخواست بشه که چرا فرصتی که برام بوجود آوردن استفاده نکردم, لطفا راهنمایی بفرمایید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی، عزیزم به چند نکته توجه داشته باشید اول اینکه صفات شخیصتی یا مزاج و ... یک امر حتمی و ثابت نیست که فرد را به رفتار های خاصی تا اخر عمر محکوم بکند و فرد هیچ راهی برای تغییر و اصلاح و بهبود خودش نداشته باشد، حتی فردی درونگرا یا کم حرف بودن با عدم برنامه ریزی و تلاش ارتباطی ندارد،چه بسا افراد درونگرا و کم حرفی که بسیار پر تلاش تر و در زمینه تحصیلی موفق تر هستند، و چه بسا افراد پر جنب و جوش و برونگرایی که در زمینه تحصیلی توفیق چندانی ندارند، از طرفی مزاج هم مختلف هم در طب سنتی قابل تعدیل و اصلاح هستند،زیاد شدن بلغم یا غلبه سردی،همه راه چاره دارند به حمدالله.پس این سرگردانی و کم تلاش کردن،طبیعتا ارتباطی با نوع شخصیت یا مزاج شما به طور کلی ندارد، بلکه با توجه به داشتن مشغله های زیاد و سه فرزند، شما نیازمند مهارت آموزی هستید،مهارت هایی که اکتسابی هستند و هر فردی با تلاش میتونه آن ها را به دست بیاورد،مثل مهارت مدیریت زمان،الویت بندی کار ها،برنامه ریزی و ...،در کنار آن میتوانید همراه با یک متخصص معتبر طب سنتی ،تعدیل مزاج هم انجام بدهید. اما در مورد این که تحصیلی در حوزه را ادامه بدهید یا خیر؟تصمیم نهایی بر عهده شماست، و قطعا هر تصمیمی هم چالش هایی میش روی شما داره هم فرصت هایی،اغلب اوقات در زندگی تصمیم های ما سراسر فرصت و خوبی نیستند،بلکه هم فرصت دارند هم چالش و ما باید بین این ها دست به انتخاب بزنیم و جرات پذیرش پیامد های تصمیماتمان را داشته باشیم،چرا که زندگی سراسر انتخاب هست،انتخاب های بزرگ و کوچک و ناتوانی ما در تصمیم گیری یا پذیرش پیامد های تصمیم،اساسا زندگی را مختل میکند،الان شما نه حوزه را درست ادامه میدید نه به خانواده کامل رسیدگی میکنید،به هر هر تصمیی بگیرید،یه سری چیزا رو از دست میدید و چیزا های دیگری به دست میاورید،تصمیم ایده ال وجود ندارد که همه چیز را با هم در برداشته باشد.نکته دوم اینکه آن چه که خدا و اولیای خدا از ما میخواهند این هست که در هر شرایطی وظیفه خودمان را به درستی بشناسیم و به وظیفه خاص خودمون در آن شرایط عمل کنیم،ممکن هست وظیفه یک فرد رفتن به حوزه باشد،وظیفه فرد دیگر در این برهه رسیدگی به همسر و فرزندان باشد تا کانون خانواده گرم بماند و تربیت بچه ها دچار مشکل نشود.پس باید در مجموع همه شرایط وظیفه خودتون را بشناسید و به آن عمل کنید. پیشنهاد میشه ابتدا این مهارت هایی که گفته شده را در خودتون تقویت کنید،تعدیل مزاج کنید و با برنامه ریزی برای امور خانه و خانواده و تحصیل،لااقل یکی دو ترم را با جدیت بخونید و پاس کنید،اگر دیدید با وجود مهارت افزایی و ... باز هم نتوانستید هر دو را با هم جمع کنید و ارتباط شما با همسر و فرزندانتون دچار آسیب شده،بعد انصراف بدهید،ولی در نظر داشته باشید که با با در نظر گرفتن همه جوانب به علاوه تلاش خودتون،تصمیم بگیرید تا اگر انصراف هم دادید،دوباره احساس خلاء نکنید،به هر حال هر موفقیتی در زندگی نیازمند تلاش هست و سختی هایی دارد اما توانمندی های انسان اگر درست مدیریت و جهت دهی شوند میتواند،از پس سختی ها برآید،به هر حال کاری که میتوانید انجام دهید،مهارت افزایی و شناخت درست وظیفه مبتنی بر شرایط هست،در این زمینه این منابع را پیشنهاد میکنم:۱.کتاب نظم و تعادل در سبک زندگی از دکتر عباس اسماعیلی . ۲.کتاب مهارت های زندگی با رویکرد دینی از حجه الاسلام محمود اکبری . ۳.هفت عادت مردمان موثر ترجمه محمد رضا آل یاسین موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام علیکم همسر من ۳۵ساله است و همسن هستیم. ۴ساله که ازدواج کردیم. ایشان بسیار خودشیفته و در عین حال حساس و زودرنج است. انتظار دارد همه او را درک کنند و همه جا و در تعامل با همه، اولویت اول باشد. مدام به بهانه های واهی دعوا راه می اندازد. چه با دیگران و چه با من اصلا انتظار شنیدن نه را ندارد و اگر کسی به او جواب منفی دهد بسیار عصبانی می شود. حتی مثلاً اگر کسی را به منزل ما دعوت کند و او بگوید که این بار شرایطم جور نیست که بیایم، بسیار ناراحت و عصبانی می شود و میگوید فلانی به من توهین کرد. در تعامل با خانواده من، این حالت بیشتر است و حتی روی کلماتی که به کار می برند حساس است هرچند معنی مشترکی داشته باشند. (مثل اینها یا ایشان، چته یا چی شدی و......) مدام منو به خاطر خانواده ام تحقیر کرده، چند بار کلماتی که ایراد گرفته بود را در تلویزیون یا حتی صحبت خانواده خودش به او نشان دادم ،ولی می گوید آنها هم اشتباه می کنند. در رفتار با خانواده خودش هم همینطور است و از آنها استفاده ابزاری می کند. از دست رفتارهایش خسته شدم، چندین بار به طلاق فکر کردم . اما یک دختر ده ماهه دارم و نگران او هستم. لازم به ذکر هست که همسرم هم فرزند طلاقه البته در ۱۸سالگی لطفاً راهنمایی م کنید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی، همین طور که خودتون هم فرمودید به علت اینکه همسر محترم فرزند طلاق هستند و احتمالا در کودکی خانواده آشفته و نا به سامانی داشتند،رفتار های ایشان تا حدوی قابل انتظار هست،اما به این معنا نیست هیچ راه حلی وجود ندارد و هیچ کاری نمیشه کرد، منتها چون شما پیگیر این مسئله هستید، و با توجه به سهم مهمی زن در زندگی مشترک،قطعا نقش بیشتری بهبود و اصلاح این وضعیت دارید.این نکته را در نظر داشته باشید که مسئله را اشتباه تشخیص ندهید تا راه حل اشتباهی را در پیش نگیرید،مسئله ایشان خانواده شما،خانواده خودشان یا هر کس دیگر نیستند که بخواهند به آن ها خرده بگیرند یا عیب جویی کنند،بلکه وقتی فرد به خصوص در کودکی از محبت و توجه محروم بوده،در بزرگسالی نسبت به اطرافیان این چنین واکنش نشان میدهد،مسئله او اصلا از جنس شناخت یا از روی ناآگاهی نیست،مسئله کاملا عاطفی است،راه حل آن این نیست که شما سریعا بخواهید به ایشان اثبات کنید که حرف ایشان غلط یا نادرست هست،یا شواهد و مدارک براش بیاورید،چه بسا ایشان خودشون اطلاع دارند اما رنجی که از رفتار های دیگران متوجه ایشان هست،بیشتر رنج خاصل از عدم محبت و بی توجهی یا احساس ایشان از بی توجهی دیگران هست که از کودکی ایشان نشئت میگیرد،راه حل و شیوه رفتار شما در این موقعیت ها این هست که اولا آن محبت،توجه و اعتماد را شما به ایشان بدهید،به جای اینکه با سوءبرداشت از رفتار ایشان ناراحت بشوید و دوری کنید،ریشه اصلی رفتار را بشناسید و دست روی همان بگذارید،ایشان را از محبت و توجه خودتون سرشار کنید حتی اگر در ابتدا،یک طرفه باشد،چون کسی که خودش محبت ندیده بلد نیست خیلی خوب محبت کند،یا برایش سخت هست،پس در این مورد صبور باشید.در این مورد بهتون پیشنهاد میکنم حتما صوت های هنر زن بودن را گوش بدهید و مواردی که رعایت نمی کردید یا کمتر رعایت میکردید را حتما مورد توجه قرار بدهید و در عنل بیشتر نشان بدهید. در مواردی که ایشان از دست بقیه ناراحت میشوند،نیازی نیست به ایشان اثبات کنید که اشتباه میکنند،چه بسا این کار شما،اون حالت را در همسر تشدید میکند،بلکه در ابتدا با او همدلی و همراهی کنید،نه اینکه طرف مقابل را محکوم کنید بلکه با احساس ناخوشایندی که ایشان تجربه میکند همدلی کنید و آن را درک کنید و دلداری بدهید مثلا بگید حالا شما خودت را ناراحت نکن و ... و وقتی آرام شدند خودتون با حرکات و لحن و رفتار محبت آمیز، توجه و محبت خودتون را به همسر نشون بدهید ،یا اگر از دست کسی خیلی ناراحت شدند،بعد ها که آروم تر شدند به ایشان بگین که مثلا طرف مقابل منظوری نداشت یا نمیخواست تو را ناراحت کنه،(یعنی از رفتار یا نیت طرف مقابل برداشت مثبتی ارائه دهید،نه اینکه از او دفاع کنید و همسرتون را محکوم کنید.)یکبار هم بگید کافی هست و اگر همسرتون نپدیرفتند،روی آن اصرار نکنید، چون نپذیرفتن ایشان از روی ندانستن یا نفهمیدن نیست و نیازمند زبان دیگری به نام زبان محبت هست. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob