امشب همون شبی که مولا ۹ سال زندگی‌ عاشقانه‌شو مرور می‌کنه....

آروم آروم فاطمه‌شو غسل میده،

آروم آروم مرور می‌کنه..

با دلش می‌گه : خنده‌های فاطمه رو یادته؟!

دست‌ش به تنِ سرد فاطمه می‌خوره، یادش میاد دیگه فاطمه نداره...

با خودش مرور می‌کنه: بوسه رسول خدا رو، به سر و سینه فاطمه

دستش به بازوی ورم کرده فاطمه می‌خوره

مولا می‌شینه....

بلند بلند گریه می‌کنه

فضه میگه : آقاجان شما به بچه‌ها فرمودین آستین به دهن بگیرن و گریه کنن، پس چراخودتون بلند بلند گریه می‌‌کنید؟!

بزارید مولا بلندبلند گریه کنه، کم داغی نیست.... مولا همه زندگی‌شو از دست داده، مولا همه دلخوشی‌شو از دست داده، مولا....

امان از دل مولا...