📢 پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم
🔹️حضرت آیتالله خامنهای در پیامی با سپاسگزاری از همه نامزدها و فعالان عرصهی انتخابات بر استفاده رئیسجمهور منتخب از ظرفیتهای فراوان کشور برای آسایش مردم و پیشرفت کشور، در ادامهی راه شهید رئیسی تأکید کردند.
⭕️ متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به شرح زیر است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
والحمد لله ربّ العالمین والصلاة والسلام علی سیدنا محمدٍ و آله الطاهرین سیما بقیّة الله روحی فداه.
خدای عزیز و رحیم را سپاس که با اراده و توفیق او ملت بزرگ ایران توانست پس از مصیبت سنگین فقدان رئیس جمهور شهید، در مدت کوتاه قانونی، صحنهی انتخابات ریاست جمهوری را سامان دهد و در دو جمعهی پیاپی، انتخاباتی آزاد و شفاف برگزار کند و از میان چند نامزد، با اکثریت آراء رئیس جمهور کشور را برگزیند.
🔻مسئولان محترم برگزاری انتخابات، با شتاب لازم و امانت کامل، وظائف خود را انجام دادند، و مردم عزیز، با احساس مسئولیت به میدان آمدند و صحنهئی گرم و پرشور آفریدند و صندوقهای انتخاباتی را در دو مرحله با بیش از ۵۵ میلیون رأی انباشتند.
🔻این حرکت بزرگ در رویاروئی با غوغای دستسازِ تحریم انتخابات، که دشمنان ملت ایران برای القای ناامیدی و بُنبست به راه انداخته بودند، کاری درخشان و فراموش نشدنی است و همهی نامزدهای محترم و همهی کسانی که برای پیروزیِ هر یک از آنان، هفتهها تلاش شبانهروزی کردند در افتخار و ثواب آن شریکند.
🔻اکنون ملت ایران رئیس جمهور خود را انتخاب کرده است. اینجانب با تبریک به ملت و به رئیس جمهور منتخب و به همهی فعالان این صحنهی حساس مخصوصاً جوانان پرشور ستادهای انتخاباتی نامزدها، همگان را به همکاری و نیکاندیشی برای پیشرفت و عزت روزافزون کشور توصیه میکنم. شایسته است رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هر کس در حدّ توان خود برای آبادانی مادی و معنوی کشور تلاش کند.
🔻به جناب آقای دکتر پزشکیان رئیس جمهور منتخب نیز توصیه میکنم با توکل به خداوند رحمان به افقهای بلند و روشن چشم بدوزند و در ادامهی راه شهید رئیسی از ظرفیتهای فراوان کشور بویژه منابع انسانیِ جوان و انقلابی و مؤمن، برای آسایش مردم و پیشرفت کشور بیشترین بهره را ببرند.
🔻بار دیگر جبههی سپاس بر درگاه حضرت حق میگذارم و به حضرت بقیة الله اعظم روحی فداه درود و سلام میفرستم و یاد شهیدان والامقام و امام بزرگوار شهیدان را گرامی میدارم و از همهی نامزدهای محترم و فعالان عرصهی انتخابات که در این برههی حساس نقشآفرینی کردند، و نیز رسانهی ملی و حافظان امنیت کشور و دستگاههای اجرای انتخابات سپاسگزاری میکنم.
سیّدعلی خامنهای
۱۴۰۳/۴/۱۶
حکمت عقلانی وحیانی🇵🇸🖤
۱) بنده در صحبتها و مکتوباتی که داشتم بارها تأکید کردهام که همهی نظامهای سیاسی مردمیاند، یعنی ب
این مطلب را قبل از انتخابات آوردم تا بعد گفته نشود که مخالفت با نظام انتخاباتی به دلیل نتایج انتخابات است. دوستانی که بنده را میشناسند، میدانند که این دغدغهی چند سالهی حقیر است. ان شاء الله در پیامهای بعدی به تفصیل مطلب را بیان خواهم کرد.
❇️قدرت مردم در ساختارهای اجتماعی: فراتر از هرمیها و تئوریها
✍️ابوالحسن حسنی
۱) انسان بالطبع اجتماعی است، اما ساختار اجتماع او طبیعی نبوده و نیازمند طراحی عقلانی است. منشاء سیاسی بودن جامعهی انسانی همین نکته است.
۲) طراحی ساختار در طول زمان انجام میشود و انسان در یک ساختار پا به دنیای اجتماعی انسانی میگذارد. اما در همین ساختار میتواند آن را تغییر دهد.
۳) دیدگاه غالب در هر جامعهای، در جهانبینی، انسانشناسی، ارزشهای بنیادی و هنجارها، عامل پیشران در طراحی ساختار اجتماعی است.
۴) وجود انسان و ویژگیهای انسان و تواناییها و ظرفیتهای رویکردیاش و حتی آسیبها و آفات موجود در مسیر حیات انسان بخشی از لوازم نظام احسن است و تواناییها و ظرفیتهای مثبت انسان قویتر از تواناییها و ظرفیتهای منفی است. مراد اظرفیتهای رویکردی شامل تواناییهای ذهنی، شناختی، اخلاقی، عاطفی و معنوی انسان میشود که به او اجازه میدهند تا در مواجهه با چالشها و تصمیمگیریهای مختلف، رویکردهای متنوع و مناسبی را اتخاذ کند.
۵) انسان بالذات در جستجوی معنا است و این جستجوگری در شکل دادن به ساختار حیات اجتماعی، ارزشهای اساسی، هنجارها و الگوی تصمیمگیری انسان نقش جدی دارد. شیوهی جستجوگری و معنایی که انسان یافته از عوامل اصلی شکل دادن به امور یاد شده است.
۶) حکومتها همهی قدرت را در اختیار ندارند. منبع قدرت ترکیب پیچیدهای از عوامل مختلفی مانند: ثروت، علم و دانش، فناوری، جمعیت، منابع طبیعی، مشروعیت، ارتباطات و رسانهها، نظام آموزشی، نیروی نظامی، روابط بینالمللی، میراث معنوی و فرهنگی، قدرت نرم، انسجام اجتماعی، منابع انسانی، جغرافیا و موقعیت استراتژیک، روابط بینالمللی و شبکههای دیپلماتیک، تعاملات علمی و فناوری است. این منابع ممکن نیست در اختیار یک نهاد قرار گیرد و به شکلهای مختلف در هر جامعهای توزیع یافته است، برای نمونه در جامعهی لیبرال به شیوهای و در جامعهی سوسیال به شیوهی دیگر و در جامعهی دینی به شیوهی دیگر.
۷) تلاش حکومتها برای در اختیار گرفتن قدرت بیشتر از حد، منجر به سقوط خود آنها میشود و غالباً حکومتهای دیکتاتور دوام زیادی پیدا نمیکنند. گرچه همواره چنین بوده، اما در قرنهای اخیر این نکته بیشتر به چشم آمده است. امروزه، هم نهادها و هم ابزارهای متنوع جدیدی ایجاد شده که عدم امکان تمرکز قدرت را بیشتر به چشم میآورد. هم نهادهای مردمی و هم ابزارهای مجازی در پیدایش این وضعیت نقش مهمی دارند. هم نهادهای بینالمللی و هم مراجع قدرت مستقل در هر جامعهی سیاسی، هر مرجع عالی درون کشورها را به راحتی مخدوش میکنند.
۸) تصور بسیاری این است که جامعهی سیاسی ساختار هرمی دارد که طبقات مختلفی دارد. در بالاترین طبقه حاکم نشسته است و در پایینترین طبقه تودههای مردمی قرار دارند. مقدمات بالا نشان میدهند که این الگو درست نیست. مخالفت با الگوهای هرمی به این معنا نیست که این الگوها اخلاقی نیستند یا کارآمد نیستند، بلکه به این معنا است که اساساً ممکن نیستند. واقعیت این است که الگوهای هرمی هرگز مصداق روشنی نداشته و همواره جوامع بشری با الگوهای متنوعی از توزیع قدرت مواجه بودهاند.
نتیجهی نهایی: مکاتب سیاسی نمیتوانند دربارهی اصل حضور مردم در قدرت سخنی بگویند، زیرا مردم در قدرت حضور دارند، قبل از آنکه مکاتب چیزی بگویند. مکاتب تنها میتوانند در نحوهی حضور مردم در قدرت سخن بگویند. در اینجا است که هر مکتبی ممکن است دیگری را به غیر مردمی بودن متهم کند و مردمی بودن خودش را مطلوب بداند.
✅ادامه دارد....
♻️https://eitaa.com/haqnegar
❇️تفاوتهای جریان انقلابی عقلانی در برابر جریان تکفیری
✍️ابوالحسن حسنی
یکی از مصیبتهای جریان انقلابی این است که دائما عدهای به نام انقلابیگری مواضعی اتخاذ کردهاند که موجب هراس عمومی از جریان انقلابی میشود. این مشکل از دههی شصت جریان انقلابی را آزار میداد و تا امروز نیز با آن دست به گریبان بوده است. گروههایی که در دهی شصت تا نیمههای دههی هفتاد چنین مواضعی داشتند، در یک چرخش سریع در سال ۱۳۷۴ به سمت لیبرالیسم سقوط کردند و جریان اصلاحات را شکل دادند. اما دوباره چنین جریانی ایجاد شد و رفتاری بسیار تند با دیگر جریانها، حتی جریان انقلابی عقلانی دارد و همه را به لیبرال بودن و تقلید از غرب، فساد، اشرافیگری و مانند آنها متهم میکند و در خردهپاهای آنان ادبیات تفسیقی و تکفیری رواج آشکار دارد.
بنده اعتقادم بر آن است که اگر جریان انقلابی عقلانی فاصلهی خود را با این جریان مشخص نکند، دچار مشکل خواهد شد و به همان وضوح که از نظر هویتی، فکری و عملیاتی فاصلهی خود با جریانهای غربگرا را روشن میکند، باید فاصلهی خود با جریان تکفیری را روشن نماید. این مطلب در همین راستا نوشته شده است.
۱) پذیرش تنوع فرهنگی (در برابر تأکید بر فرهنگ یکدست)
۲) حکمرانی مبتنی بر مردمسالاری دینی (در برابر حکمرانی ایدئولوژیک)
۳) اولویتگذاری میان ارزشهای شرعی در مقام اجرا (در برابر یک دست دیدن آنها در مقام اجرا)
۴) لحاظ ظرفیت پذیرش مردمی در اجرا (در برابر تغییرات سریع و پرتنش)
۵) تعریف عدالت اجتماعی در چارچوبهای مردمسالار (در برابر تعریف عدالت اجتماعی در چارچوبهای دولتسالار)
۶) مقابلهی اجتماعی با ناهتجاریها (در برابر مقابله ایدئولوژیک با ناهنجاریها)
۷) داوری دربارهی انسان با تمرکز نگاه بر فطرت الهی انسانها (در برابر داوری دربارهی انسان با تمرکز بر طبیعت و غرایز شهوانی انسانها)
۸) مقدم کردن حل نیازهای اساسی بر امور دیگر (در برابر مقدم کردن حل معضلات ایدئولوژیک)
۹) فرصتانگاری تعامل فرهنگی با ملل دیگر (در برابر تهدیدانگاری تعامل فرهنگی با ملل دیگر)
♻️https://eitaa.com/haqnegar
تحلیلی بر بردن علی اصغر به میدان (۱):
امام حسین (ع) با بردن فرزند ششماههاش به میدان نبرد و درخواست آب برای او، نماد مظلومیت و بیگناهی اهلبیت (ع) را به اوج رساند. این عمل نشاندهندهی اوج انسانیت و عاطفهی یک پدر نسبت به فرزندش در برابر قساوت و بیرحمی دشمنان بود. امام با این کار، بُعد انسانی و احساسی فاجعهی کربلا را برجسته کرد تا تلخی و ظلمانی بودن آن بر همگان آشکار شود. این حرکت تأکیدی بود بر اینکه حتی نوزاد بیگناه نیز از ظلم یزید و یارانش در امان نبوده و در معرض بیرحمی آنان قرار گرفته است.
در بعد عرفانی و معنوی، اقدام امام حسین (ع) نمادی از تسلیم کامل به ارادهی الهی و نمایش اوج عشق به خداوند بود. امام حسین (ع) با آوردن علیاصغر (ع) به میدان، او را به عنوان قربانی به درگاه الهی تقدیم کرد. این اقدام نشاندهندهی اوج بندگی و رضای امام به مشیت الهی است. امام حسین (ع) با این عمل، خود و اهلبیتش را به عنوان فدیهی الهی در مسیر اصلاح امت و اقامهی دین الهی به میدان آورد تا پیام روشن و جاودان شهادت و فداکاری را به گوش جهانیان برساند.
تحلیلی بر بردن علی اصغر به میدان (۲):
از دیدگاه سیاسی، امام حسین (ع) با این اقدام، مظلومیت اهلبیت (ع) و بیعدالتی حکومت یزید را آشکار کرد. درخواست آب برای فرزند ششماههاش، دلیلی محکم بر بیرحمی و بیانصافی دشمنان بود و تأییدگر بر عدم مشروعیت و فساد حکومت یزید. این حرکت به خوبی نشان داد که حتی کودک بیگناه نیز از ظلم و ستم حکومت یزید در امان نبوده و این حکومت فاقد هرگونه عدالت و انسانیت است. این اقدام امام حسین (ع) سبب شد تا مظلومیت ایشان در تاریخ ماندگار شود و تأثیری عمیق بر وجدانها و افکار عمومی آن زمان و حتی آیندگان بگذارد.
امام حسین (ع) با این اقدام، تأثیری روانی و احساسی قوی بر پیروانش و همچنین بر دشمنان گذاشت. صحنهی آوردن کودک شیرخواره به میدان و شهادت او، قلبها را لرزاند و همدردیها و حمایتهای بسیاری را برای اهلبیت (ع) برانگیخت. این اقدام سبب شد تا واقعهی عاشورا نه تنها به عنوان یک نبرد، بلکه به عنوان یک حماسهی عظیم و مظلومیت بیسابقه در تاریخ اسلام ماندگار شود.
همچنین، این حرکت تأثیری ماندگار بر تاریخ و فرهنگ شیعیان گذاشت و ارزشهای شهادت، فداکاری، مظلومیت و ایستادگی در برابر ظلم را به نسلهای بعدی منتقل کرد. داستان علیاصغر (ع) و شهادت او به یک نماد برجسته از مظلومیت و ظلمستیزی تبدیل شد و هر ساله در مراسم عاشورا یادآوری میشود تا انگیزهای برای مقاومت و پایداری در برابر ظلم و بیعدالتی باشد.
در مجموع، اقدام امام حسین (ع) در به میدان آوردن فرزند ششماههاش، حرکتی چندبعدی و پرمعنا بود که تأثیری عمیق و ماندگار بر تاریخ و فرهنگ اسلامی و شیعی گذاشت و پیامهای انسانی، عرفانی، سیاسی و اجتماعی مهمی را به جهان منتقل کرد
🔷تدابیر مدیریتی باید #ظریف اما #دقیق باشد🔶🔹🔹🔹
نمایش سیاسی یا واقعیت؟ بررسی خطرات سیاست جدید دولت در انتخاب وزیران
✍ ابوالحسن حسنی
دکتر ظریف گفته است که در انتخاب وزیران کابینه: اگر از مذاهب و ادیان رسمی باشند امتیاز میگیرند و اگر از مسلمانان شیعه باشند امتیازی نمی گیرند.
بررسی خطرات احتمالی در دو حالت
۱) عمل واقعی به نکته: انتخاب وزیران کابینه بر اساس شیعه نبودن
اگر دولت جدید ایران واقعاً به انتخاب وزیران کابینه بر اساس شیعه نبودن عمل کند، این مسئله میتواند خطرات و چالشهای متعددی را دربر داشته باشد:
• تقسیمات اجتماعی و مذهبی: ایران دارای ترکیب جمعیتی متنوعی است که شامل شیعیان، اهل سنت، مسیحیان، زرتشتیان، یهودیان و اقلیتهای مذهبی دیگر میشود. اعمال سیاستهایی که به صراحت به انتخاب افراد غیرشیعه برای مناصب بالا تأکید دارد، میتواند به افزایش تنشها و اختلافات مذهبی منجر شود.
• نارضایتی در میان شیعیان: این سیاست ممکن است منجر به نارضایتی و احساس تبعیض در میان اکثریت شیعه شود که میتواند باعث ناآرامیها و اعتراضات اجتماعی گردد.
• خطر تجزیهطلبی: با افزایش تنشهای مذهبی و اجتماعی، خطر تجزیهطلبی و شکافهای اجتماعی-مذهبی افزایش مییابد که میتواند به بیثباتی و تضعیف انسجام ملی منجر شود.
• تضادهای سیاسی: اجرای چنین سیاستی ممکن است به ایجاد تضادهای سیاسی بین جناحها و گروههای مختلف منجر شود که این خود میتواند بر کارآیی دولت و عملکرد کابینه تأثیر منفی بگذارد.
• روابط خارجی: اعمال چنین سیاستهایی میتواند بر روابط ایران با دیگر کشورها و جامعه بینالمللی تأثیرات پیشبینیناپذیر بگذارد.
۲) نمایش سیاسی: ادعا بدون عمل واقعی
اگر این ادعا صرفاً یک نمایش سیاسی باشد و به طور واقعی به آن عمل نشود، میتواند اثرات و پیامدهای متفاوتی داشته باشد:
• بیاعتمادی مردم: وقتی که وعدهها و ادعاهای سیاسی بدون عمل باقی بمانند، اعتماد عمومی به دولت کاهش مییابد. این امر میتواند منجر به افزایش نارضایتیها و اعتراضات اجتماعی شود.
• افزایش تردید و بدبینی: این نوع وعدهها میتواند تردید و بدبینی در میان مردم و نخبگان سیاسی ایجاد کند که باعث بیثباتی و کاهش همبستگی ملی شود.
• کاهش اعتبار سیاسی: اگر ادعاهای دولت بدون عمل واقعی باقی بمانند، اعتبار سیاسی و مشروعیت دولت در داخل و خارج از کشور کاهش مییابد.
• افزایش انتقادات داخلی و خارجی: چنین نمایشهای سیاسی میتواند به افزایش انتقادات از سوی گروهها و افراد مختلف منجر شود که این خود میتواند به تضعیف دولت و کارآیی آن منجر شود.
ج) اثرات مثبت و منفی بر اقلیتها
• امیدواریهای ناامید شده: اقلیتهای مذهبی ممکن است ابتدا امیدوار به تغییرات مثبت شوند، اما در صورت عدم تحقق وعدهها، این امیدواریها به ناامیدی تبدیل میشود که میتواند به نارضایتی و اعتراضات منجر شود.
• اثر مثبت کوتاهمدت: در کوتاهمدت، چنین وعدههایی میتواند به ایجاد حس توجه به اقلیتها و تلاش برای جلب حمایت آنها منجر شود، اما این اثر مثبت در صورت عدم تحقق وعدهها ناپایدار خواهد بود.
نتیجهگیری
در هر دو حالت، انتخاب وزیران کابینه بر اساس شیعه نبودن، چه به طور واقعی اجرا شود و چه صرفاً به عنوان نمایش سیاسی مطرح گردد، میتواند خطرات و چالشهای متعددی را دربر داشته باشد. این خطرات شامل افزایش تنشهای مذهبی، کاهش انسجام ملی، نارضایتی عمومی، کاهش مشروعیت دولت و اثرات منفی بر روابط بینالمللی است. برای جلوگیری از این خطرات، دولت باید با دقت و حساسیت به مسائل مذهبی و اجتماعی کشور نگاه کند و سیاستهایی را اتخاذ کند که به تقویت همبستگی و انسجام ملی کمک کنند.
🔷https://eitaa.com/haqnegar
با نهایت تأسف و اندوه، اقدام اخیر دولت فرانسه در مراسم آغاز المپیک و آوردن تعدادی افراد بیدین از اهل لواط و فحشا در توهین به حضرت عیسی (عَلَيْهِ السَّلَامْ) و به سخره گرفتن تابلوی شام آخر و به میدان آوردن نمادهای شیطانپرستی را محکوم مینماییم. این رفتارهای توهینآمیز نه تنها مغایر با ارزشها و آموزههای دینی است، بلکه احساسات بیش از سه میلیارد انسان دیندار از ادیان مختلف را جریحهدار میسازد. حضرت عیسی (عَلَيْهِ السَّلَامْ) به عنوان یکی از پیامبران بزرگ الهی مورد احترام و تکریم ادیان آسمانی است و چنین رفتارهای بیپروا و ناپسند نمیتواند مایهی وهن آن بزرگوار باشد، بلکه گناهی روی گناهان خواهد بود و جز خشم خداوند نتیجهای به همراه نخواهد داشت. ما ضمن اظهار تأسف شدید و اعلام انزجار از این اقدام، از تمامی پیروان ادیان الهی میخواهیم که با حفظ وحدت و همبستگی، به مقابله با چنین اقدامات توهینآمیز بپردازند و از ارزشها و مقدسات دینی خود با قدرت و استقامت دفاع نمایند.
ابوالحسن حسنی