🙏🏼💎 نمازهای شب اول ماه شعبان 1) عَنِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله قَالَ: مَنْ صَلَّى أَوَّلَ لَيْلَةٍ مِنْ شَعْبَانَ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ رَكْعَةً، يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فاتِحَةَ الْكِتابِ وَ قُلْ هُوَ اللهُ أحَدٌ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً، أَعْطَاهُ اللَّهُ ثَوَابَ اثْنَيْ عَشَرَ أَلْفَ شَهِيدٍ، وَ كَتَبَ لَهُ عِبادَةَ اثْنَتَيْ عَشَرَةَ سَنَةً، وَ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ، وَ أعْطاهُ اللهُ بِكُلِّ آيَةٍ فِي الْقُرْآنِ قَصْراً فِي الْجَنَّةِ. (اقبال الاعمال، ص193) رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: هرکس در شب اوّل ماه شعبان دوازده رکعت نماز بخواند؛ در هر رکعت یک بار سوره فاتحه و پانزده بار سوره توحید؛ خداوند پاداش دوازده هزار شهید را به وی اعطا می کند، و برای او عبادت دوازده سال می نویسد، و از گناهانش بیرون می آید همچون روزی که مادرش وی را به دنیا آورد، و خداوند به ازای هر آیه ای در قرآن، قصری در بهشت به وی اعطا می کند. 2) عَنِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله قال: مَنْ صَلَّى أَوَّلَ لَيْلَةٍ مِنْ شَعْبَانَ رَكْعَتَيْنِ، يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ الْحَمْدَ مَرَّةً وَ ثَلَاثِينَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، فَإِذَا سَلَّمَ قَالَ: «اللَّهُمَّ هَذَا عَهْدِي عِنْدَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» حُفِظَ مِنْ إِبْلِيسَ وَ جُنُودِهِ، وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ ثَوَابَ الصِّدِّيقِينَ. (وسائل ‏الشيعة،ج 8، ص104 به نقل از اقبال الاعمال) رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: هرکس در شب اوّل ماه شعبان دو رکعت نماز بخواند؛ در هر رکعت یک بار سوره حمد و سی بار سوره توحید؛ و بعد از سلام نماز بگوید: «اللَّهُمَّ هَذَا عَهْدِي عِنْدَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»، از شرّ ابلیس و لشکریانش محفوظ مانده، و خداوند پاداش صدّیقین را به وی اعطا می کند. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

📢 روز اوّل ماه شعبان را «روز خیرات» نام گذاری کنیم عزیزان و سروران گرامی! با عنایت به فرموده رسول خدا صلّی الله علیه و آله، توصیه می شود روز اوّل ماه شعبان، در سطح ایران اسلامی، «روز خیرات» نامگذاری گردد و همه مردم به نیابت از مولایمان حضرت مهدی علیه السلام، در همه گونه امور خیر شرکت نمایند. ✅ قالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: فَوَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً إِنَّ مَنْ تَعَاطَى بَاباً مِنَ الْخَيْرِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ بِغُصْنٍ مِنْ أَغْصَانِ شَجَرَةِ طُوبَى فَهُوَ مُؤَدِّيهِ إِلَى الْجَنَّةِ. (بحارالأنوار، ج97، ص61 به نقل از تفسیرالامام) رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: قسم به آن کس که مرا به حق به نبوّت برانگیخت، هرکس در روز اول ماه شعبان به راهی از راه های خیر بشتابد، به شاخه ای از شاخه های درخت طوبی در آویخته است و لذا آن شاخه او را به سوی بهشت می کشاند. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

📢 اعمال خیری که در روز اوّل ماه شعبان، سبب آویختن به درخت طوبی می شود قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: فَوَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً إِنَّ مَنْ تَعَاطَى بَاباً مِنَ الْخَيْرِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ بِغُصْنٍ مِنْ أَغْصَانِ شَجَرَةِ طُوبَى فَهُوَ مُؤَدِّيهِ إِلَى الْجَنَّةِ. رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: قسم به آن کس که مرا به حق به نبوّت برانگیخت، هرکس در روز اول ماه شعبان به راهی از راه های خیر بشتابد، به شاخه ای از شاخه های درخت طوبی در آویخته است و لذا آن شاخه او را به سوی بهشت می کشاند. فَمَنْ تَطَوَّعَ لِلَّهِ بِصَلَاةٍ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در این روز برای خدا نماز مستحبّی بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ تَصَدَّقَ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در این روز صدقه دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ عَفَا عَنْ مَظْلِمَةٍ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس از ستمی درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛ وَ مَنْ أَصْلَحَ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ الْوَالِدِ وَ وَلَدِهِ وَ الْقَرِيبِ وَ قَرِيبِهِ وَ الْجَارِ وَ جَارِهِ وَ الْأَجْنَبِيِّ وَ الْأَجْنَبِيَّةِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس بین شوهر و همسرش، بین پدر و فرزندش، بین خویشاوندانش، یا مرد و زن همسایه اش، یا مرد و زن بیگانه آشتی دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ خَفَّفَ عَنْ مُعْسِرٍ مِنْ دَيْنِهِ أَوْ حَطَّ عَنْهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در دَین آن کس که در تنگی و سختی است، تخفیف دهد یا از آن درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛ وَ مَنْ نَظَرَ فِي حِسَابِهِ فَرَأَى دَيْناً عَتِيقاً قَدْ آيَسَ مِنْهُ صَاحِبُهُ فَأَدَّاهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس به حساب خویش نظر کند و دَینی را ببیند که صاحبش از آن مأیوس شده است، پس آن دَین را ادا نماید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ كَفَلَ يَتِيماً فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس سرپرستی یتیمی را به عهده گیرد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ كَفَّ سَفِيهاً عَنْ عِرْضِ مُؤْمِنٍ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس مانع شود که سفیهی، آبرو و حیثیت مؤمنی را ببرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛ وَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ أَوْ شَيْئاً مِنْهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس همه قرآن یا بخش کوچکی از آن را بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ قَعَدَ يَذْكُرُ اللَّهَ وَ لِنَعْمَائِهِ يَشْكُرُهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس یاد خدا و نعمت های او کند، و سپس خدا را شکر کند، به شاخه ای از شاخه های طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ عَادَ مَرِيضاً، وَ مَنْ شَيَّعَ فِيهِ جَنَازَةً، وَ مَنْ عَزَّى فِيهِ مُصَاباً، فَقَدْ تَعَلَّقُوا مِنْهُ بِغُصْنٍ، هرکس در این روز مریضی را عیادت کند، به تشییع جنازه ای برود و مصیبتی را به کسی تسلیت گوید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ بَرَّ وَالِدَيْهِ أَوْ أَحَدَهُمَا فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، وَ مَنْ كَانَ أَسْخَطَهُمَا قَبْلَ هَذَا الْيَوْمِ فَأَرْضَاهُمَا فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ؛ هرکس در این روز به والدین خود یا یکی از آن دو، نیکی کند، به شاخه ای طوبی در آویخته است. و هرکس والدین خود را قبل از این روز خشمناک کرده باشد، و در این روز آن دو را خوشنود سازد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است؛ وَ كَذَلِكَ مَنْ فَعَلَ شَيْئاً مِنْ سَائِرِ أَبْوَابِ الْخَيْرِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ. و بدین گونه، هرکس در این روز کاری از کارهای خیر انجام دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است.(بحارالأنوار، ج97، ص61-62 به نقل از تفسیرالامام) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

💎 پاداش پاسداشت حرمت سه ماه رجب، شعبان و رمضان، حدیثی بسیار زیبا حضرت عسکری علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه وآله نقل می کند که فرمود: همانا هرکس حرمت رجب و شعبان را بشناسد و این دو ماه را به ماه رمضان که ماه اعظم خداست متّصل نماید، این ماه ها در روز قیامت برای او شهادت خواهند داد که این فرد حرمت این سه ماه را بزرگ داشته است. در قیامت منادی ندا می کند: ای رجب، ای شعبان و ای رمضان! عمل این بنده در میان شما چگونه بوده است؟ اطاعت این بنده از خداوند چگونه بوده است؟ پس ماه های رجب، شعبان و رمضان می گویند: پروردگارا! او از ما توشه ای جز اطاعت از تو و استمداد از فضل تو برنداشته است، و با تلاش خود در جهت طلب رضای تو اقدام نموده و در حدّ توانایی خود به دنبال رضای تو بوده است. پس خداوند به فرشتگانی که موکَّل به این ماه ها هستند، می فرماید: در مورد شهادت این ماه ها برای این بنده چه می گویید؟ می گویند: پروردگارا! ماه های رجب، شعبان و رمضان درست گفته اند، ما نیز آن فرد را نیافتیم مگر آنکه در اطاعت تو خیلی تلاش نمود و به دنبال رضای تو بود، به سوی نیکی و احسان روی آورده و با این ماه ها با شوق و خوشحالی ارتباط برقرار می کرد، آرزوی او در این ماه ها رحمت تو بود، و امید وی در این ماه ها بخشش و آمرزش تو بود، از آن اعمالی که منع شده بود پرهیز می کرد و به سوی اعمال مستحبّی شتاب داشت؛ روزه او شامل شکم، شهوت، گوش، چشم و سایر اعضا و جوارحش می شد؛ روزها در تشنگی بود و شب ها با عبادت کردن خود را به زحمت می انداخت؛ انفاقاتش به فقرا و مساکین در این ماه ها زیاد بود، بخشش ها و احسانش به بندگان تو زیاد بود، با این ماه ها یار و رفیق شده بود و آنها را با بهترین حالت وداع می نمود، بعد از این ماه ها به بندگی تو ادامه می داد و حرام های تو را مرتکب نمی شد، پس چه بنده خوبی بود. در این هنگام خداوند تعالی به بنده امر می کند که به بهشت برود، و فرشتگان الهی با هدایا و کرامات الهی او را ملاقات می کنند، و او را با شترانی از نور و اسبانی نیکو حمل می کنند و وی به سوی نعمت هایی که پایان ندارد، و خانه ای که خرابی ندارد می رود، جایی که ساکنین آن خارج نشده و دائم در آنجا خواهند بود، جایی که جوانان آن پیر نمی شوند، بچه های آن پیر و مو سفید نمی شوند، شادی و وسعت زندگانیِ آن تمامی ندارد، چیزهای نو پوسیده نمی شوند، شادی در آن به غم تبدیل نمی شود، دردی را احساس نخواهند کرد، سستی و خستگی به ایشان نخواهد رسید، از عذاب در امان خواهند بود، و از بلا نگاه داشته می شوند، و جایگاه ایشان دائمی خواهد بود. (بحارالانوار، ج97، ص38 به نقل از تفسیرالامام العسکری علیه السلام) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

👌💡 پاداش الهی برای اطاعت کنندگان اوامر الهی در روز اول ماه شعبان قَالَ اَبُومُحَمَّدٍ العَسْکَرِی عليه السَّلامُ: قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام: أَمَا إِنَّكُمْ لَوْ وَقَفْتُمْ عَلَى مَا قَدْ أَعَدَّ رَبُّنَا عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمُطِيعِينَ مِنْ عِبَادِهِ فِي هَذَا الْيَوْمِ، لَقَصَرْتُمْ عَمَّا أَنْتُمْ فِيهِ، وَ شَرَعْتُمْ فِيمَا أُمِرْتُمْ بِهِ. (بحارالأنوار، ج97، ص56 به نقل از تفسیرالامام) حضرت عسکری علیه السلام از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می کند که فرمود: بدانید، اگر شما به آن چه پروردگار عزّو جلّ برای مطیعینِ از بندگانش در روز اوّل ماه شعبان فراهم ساخته است آگاه شوید، از آن کاری که هم اکنون مشغول آن هستید، دست برداشته، و به آن چه به شما امر شده است، عمل خواهیدکرد. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

📢 بزرگداشت روز اوّل ماه شعبان قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: أَلَا فَعَظِّمُوا هَذَا الْيَوْمَ مِنْ شَعْبَانَ مِنْ بَعْدِ تَعْظِيمِكُمْ لِشَعْبَانَ، فَكَمْ مِنْ سَعِيدٍ فِيهِ، وَ كَمْ مِنْ شَقِيٍّ ؛ لِتَكُونُوا مِنَ السُّعَدَاءِ فِيهِ، وَ لَا تَكُونُوا مِنَ الْأَشْقِيَاءِ. (بحارالأنوار، ج97، ص65 به نقل از تفسیرالامام) رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: آگاه باشید، ماه شعبان را بزرگ شمارید و به دنبال آن، روز اوّل این ماه را تعظیم نمایید. چه بسیار کسانی که در این روز، نیک بخت می شوند، و چه بسیار افرادی که در این روز بدبخت می شوند. پس در این روز از نیک بختان باشید و از بدبختان نباشید. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

⚠️ قابل توجه عزیزان و سروران گرامی! دوشنبه روز اول ماه شعبان می باشد. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

💝 استحباب صدقه در ماه شعبان 1) عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ هِلَالٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام يَقُولُ: مَنْ تَصَدَّقَ فِي شَعْبَانَ بِصَدَقَةٍ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ. (بحارالأنوار، ج97، ص72 به نقل از عیون اخبارالرضا علیه السلام) حضرت رضا علیه السلام فرمود: هرکس در شعبان صدقه ای دهد، هرچند به اندازه نصف یک خرما، خداوند آتش را بر بدنش حرام می سازد. 2) عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَا أَفْضَلُ مَا يُفْعَلُ فِيهِ؟ قَالَ: الصَّدَقَةُ وَ الِاسْتِغْفَارُ، وَ مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِي شَعْبَانَ، رَبَّاهَا اللَّهُ تَعَالَى كَمَا يُرَبِّي أَحَدُكُمْ فَصِيلَهُ حَتَّى يُوَافِيَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ قَدْ صَارَتْ مِثْلَ أُحُدٍ.(وسائل‏الشيعة، ج10، ص511 به نقل از اقبال الاعمال) داوود رَقّی می گوید: به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم: برترین عمل در ماه شعبان چیست؟ فرمود: صدقه و استغفار. هرکس در ماه شعبان صدقه دهد، خداوند متعال آن را پرورش می دهد، همانگونه که شما بچه شتر را پرورش می دهید، تا آنکه روز قیامت آن را به او باز می گرداند درحالی که به اندازه کوه احد شده است. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

تتمّه ی رجب 1 ـ ﻫﺠﺮﺕ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺒﺸﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻩ 5 سال ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﻌﺜﺖ؛ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺣﺒﺸﻪ ﻫﺠﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. (1) 📚 منابع : 1. بحار الأنوار : ج 18، ص 422 _ 412. و ... .

تتمّه ی رجب 2 ـ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﺠﺎﺷﻰ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺣﺒﺸﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 9 هـ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺣﺒﺸﻪ ﺭﺣﻠﺖ ﻧﻤﻮﺩ. (2) ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﺮﺩﻯ ﺻﺎﻟﺢ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺣﻠﺖ ﻧﻤﻮﺩ. ﺑﺮ ﺧﻴﺰﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﻢ». ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺟﻨﺎﺯﻩ ی ﻧﺠﺎﺷﻰ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺬﺍﺭﺩﻧﺪ. (3) 📚 منابع : 2. بحار الأنوار : ج 21، ص 369. و ... . 3. مکاتیب الرسول صلّی الله علیه و آله : ج 2، ص 438. و ... .

تتمّه ی رجب 3 ـ شهادت مالک أشتر نخعی رَحِمَهُ الله

تتمّه ی رجب 3 ـ شهادت مالک أشتر نخعی رَحِمَهُ الله در این ماه در سال 37 یا 38 هـ صحابی جلیل القدر؛ بزرگ فرمانده ی لشکر امیر المؤمنین عليه السلام ابو ابراهیم مالک اشتر نخعی در قُلزم مصر به دستور معاویه مسموم شد و به شهادت رسید. (4) قبر شریف آن بزرگوار در قُلزم است که بناء و گنبد کوچکی نیز دارد. (5) مالک اشتر از امَرای لشکر امیر المؤمنین عليه السلام در جنگ صفّین بود. آن بزرگوار نزد امیر المؤمنین عليه السلام جلیل القدر و عظیم المنزله بود، و در عظمت او همین بس که امیر المؤمنین عليه السلام در فرمایشی درباره ی مالک می فرمایند : «مالک برای من چنان بود که من برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله بودم». (6) و در کلامی دیگر امیر المؤمنین عليه السلام خطاب به اصحابشان می فرمایند : «ای کاش دو نفر مانند مالک بین شما بود بلکه ای کاش یک نفر مثل مالک بین شما بود ...». (7) عهد نامه ی حضرت به مالک اشتر از طولانی ترین عهد نامه های حضرت است که مشتمل بر لطائف و محاسن بسیار و پند و حکمت بی شمار برای استانداران و اُمراء است. مالک از طرف امیر المؤمنین عليه السلام امیر بر مُوصل و نصیبین و دارا و سنجار و هیت و عانات بود، و آخر الأمر حضرت مالک را به مصر فرستادند و نامه ای به مردم مصر نوشتند که در آن نامه در شأن مالک مدح فراوانی نموده مردم را به اطاعت از او دستور داده بودند، امّا معاویه چون از آمدن مالک با خبر شد به دهقان عریش نوشت که اگر مالک را مسموم کند خَراج ناحیه اش را مادام العمر به او بدهد. دهقان عریش هم چون فهمید مالک عسل بسیار دوست دارد شربت عسل مسمومی درست کرد و برای مالک آورد و اوصاف و فوائد آن را بیان کرد. مالک عسل را میل نمود و از شدّت سمّ بلا فاصله جان داد و در قُلزم دفن شد. شهادت مالک أشتر به دست نافع غلام معاویه هم نقل شده است. معاویه هنگامی که خبر شهادت مالک را شنید از شادی نزدیک بود پرواز کند. او در شام خطبه ای خواند و در آن گفت : علی بن ابی طالب علیه السلام دو دست داشت؛ یکی در صفّین قطع شد (عَمّار بن یاسر) و یکی امروز (مالک). (8) 📚 منابع : 4. تاريخ دمشق : ج 56، ص 378. 5. مراقد المعارف : ج 2، ص 223. 6. خلاصة الأقوال : ص 277. و ... . 7. بحار الأنوار : ج 32، ص 547، ج 33، ص 310. و ... . 8. اختصاص : ص 81. و ... .