🌗🌖🌕 شرافت شب های ایّام البیض
عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي الْعَيْنَاءِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَیهِ السَّلامُ قَالَ: أُعْطِيَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ ثَلَاثَ لَيَالٍ لَمْ يُعْطَ أَحَدٌ مِثْلَهَا: لَيْلَةَ ثَلَاثَ عَشْرَةَ وَ لَيْلَةَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ وَ لَيْلَةَ خَمْسَ عَشْرَةَ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ. (وسايل الشيعة، ج8، ص24 به نقل از اقبال الاعمال)
حضرت صادق علیه السلام فرمود: به این امّت سه شب داده شده است که به کس دیگری مثل آن اعطا نشده است: شب سیزدهم ، شب چهاردهم و شب پانزدهم هر ماه.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
👌🙏🏼 دعای بسیار شریف تسبیح به ویژه برای ایّام البیض
امیرالمؤمنین علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود: جبرئيل علیه السلام بر من نازل شد در حالى كه در پشت مقام ابراهيم نماز مى خواندم و بعد از نماز براى امّت خود طلب آمرزش میکردم. جناب جبرئيل علیه السلام گفت: «اى محمّد! به تو توصیه مى كنم كه به امّت خود امر نمائى كه سه روز ايامالبيض هر ماه (یعنی از شب سیزدهم تا غروب روز پانزدهم ماه) اين دعاى شريف را بخوانند.» (مهج الدعوات، ص79)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
4_5837072911332017852.pdf
235.3K
دعای بسیار شریف تسبیح به ویژه برای ایام البیض
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
👊😡 چه کسانی عاملِ مستقیمِ قتل مادر و فرزند هستند؟
1)عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: كَانَ سَبَبُ وَفَاتِهَا أَنَّ قُنْفُذاً مَوْلَى عُمَرَ لَكَزَهَا بِنَعْلِ السَّيْفِ بِأَمْرِهِ فَأَسْقَطَتْ مُحَسِّناً وَ مَرِضَتْ مِنْ ذَلِكَ مَرَضاً شَدِيداً. (دلائل الإمامة، ص134)
حضرت صادق علیه السلام فرمود: علّت وفات حضرت زهرا علیهاالسلام آن ضربه ای بود که قنفذ، غلام عمر، به دستور عمر و با آهن نوک غلاف شمشیر، با شدّت بر آن حضرت زد، پس آن بانو، محسن را سقط کرد و از این ماجرا، به شدّت، بیمار شد.
2)قَالَ سُلَيْم: فَأَغْرَمَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ تِلْكَ السَّنَةَ جَمِيعَ عُمَّالِهِ أَنْصَافَ أَمْوَالِهِمْ لِشِعْرِ أَبِي الْمُخْتَارِ، وَ لَمْ يُغْرِمْ قُنْفُذَ الْعَدَوِيِّ شَيْئاً، وَ قَدْ كَانَ مِنْ عُمَّالِهِ. فَلَقِيتُ عَلِيّاً صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَسَأَلْتُهُ عَمَّا صَنَعَ عُمَرُ؟ فَقَالَ: هَلْ تَدْرِي لِمَ كَفَ عَنْ قُنْفُذٍ وَ لَمْ يُغْرِمْهُ شَيْئاً؟! قُلْتُ: لَا. قَالَ: لِأَنَّهُ هُوَ الَّذِي ضَرَبَ فَاطِمَةَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهَا بِالسَّوْطِ حِينَ جَاءَتْ لِتَحُولَ بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ، فَمَاتَتْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهَا، وَ إِنَّ أَثَرَ السَّوْطِ لَفِي عَضُدِهَا مِثْلُ الدُّمْلُجِ. (كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج2، ص673-674)
سليم گفت: عمر بن خطاب در آن سال از همه کارگزارانش، نصف اموالشان را به خاطر شعر ابو المختار، به عنوان مالیات گرفت، ولى از قنفذ هيچ مالیاتی نگرفت، در حالى كه او هم از عمّالش بود. لذا على عليه السّلام را ملاقات كردم و در باره اين كار عمر از آن حضرت سؤال كردم. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: آیا می دانی چرا عمر خوددارى كرد و از قنفذ، مالیات نگرفت؟ عرض كردم: نه. فرمود: زيرا قنفذ بود كه وقتی فاطمه علیهاالسلام آمد و بین من و آنها فاصله شد، آن بانو را با تازيانه زد. پس فاطمه عليها السّلام از دنيا رفت در حالى كه اثر آن تازيانه در بازويش، مانند بازوبند باقى مانده بود.
3)عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَال: وَ أَوَّلُ مَنْ يُحْكَمُ فِيهِمْ مُحَسِّنُ بْنُ عَلِيٍّ علیهماالسلام وَ فِي قَاتِلِهِ، ثُمَّ فِي قُنْفُذٍ، فُيُؤْتَيَانِ هُوَ وَ صَاحِبُهُ، فَيُضْرَبَانِ بِسِيَاطٍ مِنْ نَارٍ، لَوْ وَقَعَ سَوْطٌ مِنْهَا عَلَى الْبِحَارِ لَغَلَتْ مِنْ مَشْرِقِهَا إِلَى مَغْرِبِهَا، وَ لَوْ وُضِعَتْ عَلَى جِبَالِ الدُّنْيَا لَذَابَتْ حَتَّى تَصِيرَ رَمَاداً فَيُضْرَبَانِ بِهَا. (كامل الزيارات، ص334)
حضرت صادق علیه السلام فرمود: اوّلین كسانی را كه در قيامت براى ایشان حكم خواهد كرد، محسن بن على عليه السّلام و قاتلش خواهد بود. پس قنفذ و رئیش را می آورند، و تازيانه هاى آتش بر ايشان زده می شود، تازیانه هایی که اگر یکی از آنها بر دریاها از مشرق تا مغرب فرود آید، همگی به جوش آیند؛ و اگر یکی از آنها بر کوه های دنیا زده شود، ذوب شده، خاکستر می شوند.
4)فِيمَا احْتَجَّ بِهِ الْحَسَنُ علیه السلام عَلَى مُعَاوِيَةَ وَ أَصْحَابِهِ أَنَّهُ قَالَ لِمُغِيرَةَ بْنِ شُعْبَةَ: أَنْتَ ضَرَبْتَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ صلوات الله علیهما حَتَّى أَدْمَيْتَهَا، وَ أَلْقَتْ مَا فِي بَطْنِهَا، اسْتِذْلَالًا مِنْكَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله، وَ مُخَالَفَةً مِنْكَ لِأَمْرِهِ، وَ انْتِهَاكاً لِحُرْمَتِهِ، وَ قَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: أَنْتِ سَيِّدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ؛ وَ اللَّهُ مُصَيِّرُكَ إِلَى النَّارِ. (الاحتجاج، ج1، ص278)
در احتجاجاتی که حضرت مجتبی علیه السلام با معاویه و یارانش داشتند، به مغیرة بن شعبة فرمودند: تو همان کسی هستی که فاطمه، دخت رسول خدا صلوات الله علیهما را ضربه زدی و با این کار، آن بانو، خون آلود گشت، و فرزند در شکمش را سقط کرد، و هدف تو از این کار، آن بود که رسول خدا صلّی الله علیه و آله را خوار سازی، و با امر او مخالفت نمایی، و هتک حرمتش نمایی، در حالی که رسول خدا صلّی الله علیه و آله به آن بانو فرموده بود: تو، سرور زنان اهل بهشت هستی»، و (بدین سبب) خداوند، تو را به سوی آتش جهنّم راهی خواهد کرد.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
😢🌑 امروز، در خانه امیرالمؤمنین علیه السلام چه خبر است؟
مرحوم آیت الله تولاّیی خراسانی در در سخنرانی خود در مسجد النّبیّ قزوین، در سال 1390 قمری، می فرمود:
مقتلي که مي خوانم، محکم ترین مقتل است. اين روايت از همه معتبرتر است. بی بی، حضرت زهرا علیهاالسلام، صبح، يکي از زن ها را خواست. ظاهراً به «بنت أبورافع» فرمود: آب بياور؛ بدنم را بشويم. بی بی صبح بدنش را شست. لباس¬هاي تميز و طيّب و طاهر به بدنش کرد. بعد از ظهر و عصر که شد، «اسماء بنت عميس» را خواستند يا خودش آمد. جناب اسماء با حضرت خديجه علیهاالسلام بسيار مأنوس بود. از ولادت حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام در خانواده ایشان رفت و آمد داشت. بي بي را بزرگ کرده بود. طبق معاهده ای که با خديجه علیهاالسلام کرده بود، شب عروسي حضرت زهرا علیهاالسلام هم، پذيرايي و پرستاری می کرد. خديجه علیهاالسلام دم مردن گریه می کرد. اسماء گفت: چرا گریه می کنید؟ فرمود: گريه ام براي اين است که عروسي فاطمه علیهاالسلام دختر من در پيش است و در موقع عروسي او، نه من هستم و نه خواهري دارد. دختر من غريب و تنهاست و گريه ام براي اوست. اسماء، تعهّد کرد که اگر من زنده ماندم، مي روم خدمتش را مي کنم. لهذا پيامبر صلّی الله علیه و آله در شب عروسی، آن موقعي که زن ها را از خانه فاطمه زهرا علیهاالسلام بيرون کرد، ديد اسماء آن کنار ايستاده است. فرمود: اسماء! چرا نمی روی؟ گفت: من با خديجه علیهاالسلام معاهده کردم خدمتگزارِ دخترش باشم. من نميتوانم بيرون بروم. همين که پيامبر صلّی الله علیه و آله نام خديجه علیهاالسلام را شنيدند آهي از دل کشيدند، اشک از چشمانشان آمد و فرمودند: خديجه! شب عروسي دخترت، جاي تو خاليست! و بعد درباره اسماء دعا کردند و فرمودند: «خداوند حاجات دنيا و آخرت تو را برآورده سازد!»
به هرحال بی بی، اسماء را طلبيدند و فرمودند: «اسماء! بستر من را وسط خانه بينداز.» اسماء، بستر بی بی را وسط خانه انداخت. اسماء! من مي خوابم. مي خواهم يك قدري استراحت كنم. اين قطيفه را بالاي صورت من بكش. اسماء! مراقب باش هر وقت صداي اذان (مغرب) بلند شد، وقت نماز شد، بيا مرا بيدار کن. اگر صدا زدي بيدار شدم، فَبِها؛ امّا اگر جواب ندادم، بدان که به پدرم ملحق شده ام. اسماءگفت: بي بي! اين چه فرمايشي است مي کنيد؟ خاک بر سرم! من زنده باشم، شما نباشيد؟ بستر بی بی را آورد و وسط خانه، رو به قبله انداخت. بي بی آمدند رو به قبله خوابيدند. قطيفه را بالاي صورتشان کشيدند. عصر، نزديک های غروب است. داخل خانه، اسماء و دو خانم، یعنی دختر بچّه های زهرا علیهاالسلام هستند: يکي ام کلثوم علیهاالسلام دختر شش ساله، يکي زينب علیهاالسلام دختر پنج ساله. حسنين علیهماالسلام با اميرالمؤمنين علیه السلام از خانه بيرون رفتهاند و ظاهراً مسجد هستند. اسماء و بچّهها خيلي خوشحال شدند؛ الحمدلله بعد از هفتاد و پنج روز، بي بی امروز راحت است، يک کمي می خوابد. دخترها خوشحالند! دیگر مادرشان دردِ پهلو ندارد! ديگر بازويش درد نمی کند. در خواب و استراحت است. امّا يک مقدار کمي که گذشت، يک مرتبه صداي مؤذّن بلند شد. وقت نماز شد. اسماء جلو آمد: يا بنت رسول الله! بي بی جان! وقت نماز است. بلند شويد. جواب نيامد! بي بي تکان نخورد! اسماء مضطرب شد. چرا بی بی جواب نداد؟ مرتبه دوم گفت: يا ام الحَسنين! بی بی! وقت نماز است. باز هم جواب نيامد. آرام آرام کنار بستر بي بی آمد. همين که گوشه قطیفه را بلند کرد، ديد بي بي از دنيا رفته است! اي واي! ای امان! ديدي خاک بر سر شدم! حالا چه کار کنم؟ اگر اسماء بخواهد اشک بريزد و گريه کند، دختر بچّه ها خودشان را مي کشند. کسي نيست بچّه ها را نگهداري کند. در همين حال است که يک مرتبه در حياط باز شد، حسنين علیهماالسلام آمدند. تا آمدند، صدا زدند: اسماء! اين چه وقت خواب است؟ مادرمان اين وقت به خواب نمي رفت! چرا اين طور خوابيده؟ يک کلمه اسماء گفت، خانه علی علیه السلام محشر شد، قيامت شد. چند تا بچّه، هي به سر زدند، به سينه زدند. يا الله! يک مرتبه اسماء صدا زد: آقازاده ها! مادرتان از دنيا رفت. اي واي...
(سخنرانی های مسجدالنّبیّ قزوین، شب 24 جمادی الأخری 1390 هجری قمری)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🗣🌑 صلوات بر حضرت زهرا علیهاالسلام
1. ثواب صلوات فرستادن بر حضرت زهرا علیهاالسلام
رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: ای فاطمه، هرکس بر تو صلوات فرستد، خداوند او را میآمرزد، و او را در بهشت، هرجا که باشم، به من ملحق میکنند. (بحارالأنوار، ج100،ص194 به نقل از مصباح الانوار)
✅ تذکّر: به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام، مادر گرامیش، حضرت فاطمه علیهاالسلام را زیارت کنیم.
2. صلوات بر حضرت فاطمه علیهاالسلام منقول از حضرت هادی علیه السلام
«اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى الطَّاهِرَةِ الْبَتُولِ الزَّهْرَاءِ، ابْنَةِ الرَّسُولِ، أُمِّ الْأَئِمَّةِ الْهَادِينَ، سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، وَارِثَةِ خَيْرِ الْأَنْبِيَاءِ، وَ قَرِينَةِ خَيْرِ الْأَوْصِيَاءِ، الْقَادِمَةِ عَلَيْكَ مُتَأَلِّمَةً مِنْ مُصَابِهَا بِأَبِيهَا، مُتَظَلِّمَةً مِمَّا حَلَّ بِهَا مِنْ غَاصِبِيهَا، سَاخِطَةً عَلَى أُمَّةٍ لَمْ تَرْعَ حَقَّكَ فِي نُصْرَتِهَا بِدَلِيلِ دَفْنِهَا لَيْلاً فِي حُفْرَتِهَا، الْمُغْتَصَبَةِ حَقُّهَا، وَ الْمُغَصَّصَةِ بِرِيقِهَا، صَلاةً لا غَايَةَ لِأَمَدِهَا، وَ لا نِهَايَةَ لِمَدَدِهَا، وَ لا انْقِضَاءَ لِعَدَدِهَا. اللَّهُمَّ فَتَكَفَّلْ لَهَا عَنْ مَكَارِهِ دَارِ الْفَنَاءِ فِي دَارِ الْبَقَاءِ بِأَنْفَسِ الْأَعْوَاضِ، وَ أَنِلْهَا مِمَّنْ عَانَدَهَا نِهَايَةَ الْآمَالِ وَ غَايَةَ الْأَغْرَاضِ، حَتَّى لا يَبْقَى لَهَا وَلِيٌّ سَاخِطٌ لِسَخَطِهَا إِلاّ وَ هُوَ رَاضٍ، إِنَّكَ أَعَزُّ مَنْ أَجَابَ الْمَظْلُومِينَ، وَ أَعْدَلُ قَاضٍ، اللَّهُمَّ أَلْحِقْهَا فِي الْإِكْرَامِ بِبَعْلِهَا وَ أَبِيهَا، وَ خُذْ لَهَا الْحَقَّ مِنْ ظَالِمِيهَا.»
(بحار الأنوار، ج102، ص180 به نقل از مصباح الزّائر)
3. صلوات بر حضرت فاطمه علیهاالسلام منقول از حضرت عسکری علیه السلام
«اللهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ، فَاطِمَةَ الزَّكِيَّةِ، حَبِيبَةِ حَبِيبِكَ وَ نَبِيِّكَ، وَ أُمِّ أَحِبَّائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ الَّتِي انْتَجَبْتَهَا وَ فَضَّلْتَهَا وَ اخْتَرْتَهَا عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ.
اللهُمَّ كُنِ الطَّالِبَ لَهَا مِمَّنْ ظَلَمَهَا وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّهَا، وَ كُنِ الثَّائِرَ اللهُمَّ بِدَمِ أَوْلادِهَا.
اللهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهَا أُمَّ الْأَئِمَّةِ الْهُدَى وَ حَلِيلَةَ صَاحِبِ اللِّوَاءِ وَ الْكَرِيمَةَ عِنْدَ الْمَلَإِ الْأَعْلَى، فَصَلِّ عَلَيْهَا وَ عَلَى أُمِّهَا صَلاةً تُكْرِمُ بِهَا وَجْهَ مُحَمَّدٍ [أَبِيهَا] صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ تُقِرُّ بِهَا أَعْيُنَ ذُرِّيَّتِهَا، وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ، أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلامِ»
(جمال الأسبوع، ص486-487)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🙏 نماز هدیّه»، به حضرت زهرا علیهاالسلام در روز شهادت آن بانو و به نیابت از مولایمان حضرت صاحب الزّمان علیه السلام
مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از یکی از معصومین علیهم السلام روایت می کند که فرمود:
کسی که ثواب نماز خود را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله، و امیرالمؤمنین علیه السلام و اوصیاء بعد از او علیهم السلام قرار دهد، خداوند ثواب نماز او را بسیار بسیار می گرداند تا نفسش قطع شود. در آن حال(یعنی قبل از جان دادن) به او می گویند: ای فلانی، الطاف تو و هدیه تو به ما، هم اکنون برای تو مفید خواهد بود. امروز، روز جبران کردن و پاداش دادن به توست. دلت خوش و چشمت روشن باد برای آنچه خداوند برای تو آماده نموده است، و گوارایت باد آنچه به آن رسیدی.
راوی سؤال می کند: انسان چگونه می تواند، نمازش را هدیه نماید؟ حضرت می فرمایند: نیّت کند که ثواب نمازش را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله قرار دهد، و اگر امکان داشت علاوه بر 50 رکعت نماز(یعنی نمازهای واجب و نافله آنها)، حتی اگر یک نماز دو رکعتی هم باشد، بخواند و هر روز به یکی از این بزرگواران هدیه نماید.طریقه خواندن این نماز دو رکعتی بدین گونه است:
1)هر رکعت از این نماز را با یک یا سه یا هفت تکبیر شروع کن.
2)در همه رکوع ها و سجده ها، بعد از ذکر تسبیح، سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ»
3) بعد از سلام نماز چنین بگوید:
«اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَ مِنْكَ السَّلَامُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ، وَ أَبْلِغْهُمْ مِنِّي أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ، اللَّهُمَ إِنَ هَاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ الطَّيِّبَةِ الزَّكِيَّةِ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ. اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْهَا مِنِّي، وَ أَبْلِغْهَا إِيَّاهُمَا عَنِّي، وَ أَثِبْنِي عَلَيْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلِي، وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي نَبِيِّكَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ وَصِيِّ نَبِيِّك،َ وَ الطَّيِّبَةِ الطَّاهِرَة،ِ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ، وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سِبْطَيْ نَبِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ! يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ! يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِين!»
(جمال الأسبوع، ص16-18)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
✅👊 تبرّی از دشمنان حضرت زهرا علیهاالسلام در زیارت های آن بانوی مکرّمه
متن زیر از زیارات حضرت زهرا علیهاالسلام گزینش شده است، و به نفرین و تبرّی از دشمنان آن بانو اختصاص دارد. این ادعیه را به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام بخوانیم:
«السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَةُ، السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ، لَعَنَ اللهُ مَانِعَكِ إِرْثَكِ، وَ دَافِعَكِ عَنْ حَقِّكِ، وَ الرَّادَّ عَلَيْكِ قَوْلَكِ، لَعَنَ اللهُ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ وَ أَلْحَقَهُمْ بِدَرْكِ الْجَحِيمِ.» (البلد الأمين، ص278)
«لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَكِ، وَ مَنَعَكِ حَقَّكِ، وَ دَفَعَكِ عَنْ إرْثِكِ، وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ كَذَّبَكِ وَ أَعْنَتَكِ وَ غَصَّصَكِ بِرِيقِكِ، وَ أَدْخَلَ الذُّلَّ بَيْتَكِ، وَ لَعَنَ اللهُ أشْياعَهُم وَ ألْحَقَهُم بِدَرَكِ الجَحيمِ.» (المقنعة، ص459)
«لَعَنَ اللهُ مَنْ مَنَعَكِ حَقَّكِ، وَ دَفَعَكِ عَنْ إِرْثِكِ، وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَكِ وَ أَعْنَتَكِ وَ غَصَّصَكِ بِرِيقِكِ، وَ أَدْخَلَ الذُّلَّ بَيْتَكِ، وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ رَضِيَ بِذَالِكِ وَ شَايَعَ فِيهِ وَ اخْتَارَهُ وَ أَعَانَ عَلَيْهِ، وَ أَلْحَقَهُمْ بِدَرْكِ الْجَحِيمِ.» (بحار الأنوار، ج100، ص198)
«السَّلَامُ عَلَى الْبَتُولَةِ الشَّهِيدَةِ ، وَ أَعْلِ كَعْبَهَا، وَ أَكْرِمْ مَآبَهَا، وَ أَجْزِلْ ثَوَابَهَا، وَ أَدْنِ مِنْكَ مَجْلِسَهَا، وَ شَرِّفْ لَدَيْكَ مَكَانَهَا وَ مَثْوَاهَا، وَ انْتَقِمْ لَهَا مِنْ عَدُوِّهَا، وَ ضَاعِفِ الْعَذَابَ عَلَى مَنْ ظَلَمَهَا، وَ النَّقِمَةَ عَلَى مَنْ غَصَبَهَا، وَ خُذْ لَهَا يَا رَبِّ بِحَقِّهَا، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.» (بحار الأنوار، ج102، ص220)
«اللهُمَّ انْتَقِمْ لَهَا وَ خُذْ لَهَا بِحَقِّهَا». (بحار الأنوار، ج100، ص197-198)
«اللهُمَّ كُنِ الطَّالِبَ لَهَا مِمَّنْ ظَلَمَهَا وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّهَا، وَ كُنِ الثَّائِرَ اللهُمَّ بِدَمِ أَوْلادِهَا» (جمال الأسبوع، ص486-487)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
⚠️⚠️ شیعه در این موضوع اختلافی ندارد که ....
مرحوم شیخ طوسی در «تلخیص الشافی» در پاسخ به قاضی عبدالجبار معتزلی در «المغني في أبواب التوحید و العدل» می نویسد:
و مما أنكر علي أبی بکر: ضربهم لفاطمة عليها السلام، و قد روي: أنهم ضربوها بالسياط. و المشهور الذي لا خلاف فيه بين الشيعة: أن عمر ضرب على بطنها حتى اسقطت، فسمي السقط محسنا. و الرواية بذلك مشهورة عندهم.
و ما ارادوا من احراق البيت عليها حين التجأ إليها قوم، و امتنعوا من بيعته، و ليس لأحد أن ينكر الرواية بذلك، لأنا قد بينا الرواية الواردة من جهة العامة من طريق البلاذري و غيره، و رواية الشيعة مستفيضة به، لا يختلفون في ذلك. (تلخيص الشافي، ج3، ص156)
از جمله کارهايی که بر ابوبکر ناروا شمرده شده است: زدن فاطمه عليها السلام توسط آنهاست. روايت شده است که آنها فاطمه علیهاالسلام را با تازیانه زدند. و در روايت مشهوری که شيعيان در آن اختلاف ندارند چنین آمده است که: عمر به شکم فاطمه عليها السلام زد که در اثر آن، جنين خود را سقط کرد؛ و آن جنين، محسن نام گذاری شده است. روايات اين قضيه در ميان شيعيان مشهور است.
يکی دیگر از کارهای ابوبکر که ناروا شمرده شده است آن است که: وقتی گروهی به (خانه) فاطمه علیهاالسلام پناه آوردند و از بيعت امتناع کردند، آنها قصد داشتند خانه را به آتش بکشند. هيچکس نمی تواند روايت اين قضيه را انکار کند؛ زيرا ما روايات آن را از عامه از طریق بلاذری و ديگران نقل کرديم و روايت شيعه نيز در اين زمينه (در حدّ) مستفيض است و شیعیان در این موضوع، اختلافی ندارند.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
😓😢به ما خبری نرسیده است که از آن دو راضی شده باشد
رُوِیَ أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَوْلَادِ الْبَرَامِكَةِ عَرَضَ لِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام فَقَالَ لَهُ: مَا تَقُولُ فِي أَبِي بَكْرٍ؟ قَالَ لَهُ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ. فَأَلَحَّ السَّائِلُ عَلَيْهِ فِي كَشْفِ الْجَوَابِ، فَقَالَ علیه السلام: كَانَتْ لَنَا أُمٌّ صَالِحَةٌ، مَاتَتْ وَ هِيَ عَلَيْهِمَا سَاخِطَةٌ، وَ لَمْ يَأْتِنَا بَعْدَ مَوْتِهَا خَبَرٌ أَنَّهَا رَضِيَتْ عَنْهُمَا. (الطرائف، ج1، ص252)
مردی از فرزندان برامکه به حضرت رضا علیه السلام عرض کرد: درباره ابوبکر چه می فرمایید؟ فرمود: سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ. آن مرد در گرفتن پاسخ از حضرت اصرار کرد، پس آن حضرت فرمود: ما مادر صالحه ای داشتیم. او از دنیا رفت در حالی که از آن دو نفر (اوّلی و دومی) خشمگین بود و بعد از فوتش، خبری به ما نرسیده است که از آن دو راضی شده باشد.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🔥👣😢روز بیعت، ضربه ای زد که جنینش را سقط نمود
ابواسحاق، إبراهيم بن سیّار، مشهور به نظّام (م 231 ق) از متکلّمین و بزرگان مکتب اعتزال در اهل سنّت در قرن دوم و سوم هجری است. ابوالفتح محمّد بن عبدالکریم شهرستانی (م 548 ق) در کتابش «الملل و النّحل» دیدگاه ها و اعتقادات نظّام را بیان و شرح می دهد. بنابر نظر شهرستانی، یکی از اعتقادات نظّام چنین بوده است:
قال: إنَّ عُمَرَ ضَرَبَ بَطْنَ فاطِمَةَ يَوْمَ البَيْعَةِ حَتَّى ألقَتِ الْجَنينَ مِنْ بَطنِها. وَ كانَ يَصيحُ: اَحْرِقُوا دارَها بِمَنْ فيها، وَ ما كانَ فِي الدّارِ غَيْرُ عَلِيٍّ وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ. (الملل و النحل، ج1، ص71)
نظام می گوید: همانا عمر در روز بیعت، ضربه ای به شکم فاطمه زد به گونه ای که فاطمه آن جنین را سقط کرد. در آن هنگام عمر فریاد می زد: خانه فاطمه را با هر کس در آن است آتش بزنید، و در آن خانه، جز علی و فاطمه و حسن و حسین نبودند.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
😓👊اظهارات ابوبکر پس از خطبه حضرت زهرا علیهاالسلام
رَوَى ابْنُ أَبِي الْحَدِيدِ فِي سِيَاقِ أَخْبَارِ فَدَكَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ الْجَوْهَرِيِّ: أَنَّ أَبَا بَكْرٍ لَمَّا سَمِعَ خُطْبَةَ فَاطِمَةَ (عَلَيْهَا السَّلَامُ) فِي فَدَكَ شَقَّ عَلَيْهِ مَقَالَتُهَا، فَصَعِدَ الْمِنْبَرَ فَقَالَ: أَيُّهَا النَّاسُ! مَا هَذِهِ الرِّعَةُ إِلَى كُلِّ قَالَةٍ! أَيْنَ كَانَتْ هَذِهِ الْأَمَانِيُّ فِي عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ)؟ أَلَا مَنْ سَمِعَ فَلْيَقُلْ، وَ مَنْ شَهِدَ فَلْيَتَكَلَّمْ، إِنَّمَا هُوَ ثُعَالَةٌ شَهِيدُهُ ذَنَبُهُ، مُرِبٌّ بِكُلِ فِتْنَةٍ. (شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج16، ص214-215)
ابن ابی الحدید معتزلی در جایی که به اخبار فدک می رسد، از کتاب «السّقیفة و فدک» جوهری نقل می کند:
پس از آن که ابوبکر، خطبه حضرت فاطمه علیهاالسلام را در مورد فدک شنید، سخنان آن بانو بر وی سنگین تمام شد، لذا به منبر رفت و گفت: ای مردم! این چه ضعف و ناتوانی است که در برابر هر سخنی دارید؟ این آرزوها در زمان رسول خدا صلّی الله علیه و آله کجا بود؟ هر کس (از رسول خدا) شنیده، بگوید، و هر که شاهد بوده، سخن بگوید. آن زن، روباه ماده ای است که شاهدش دمش می باشد. او باعث و بانی هر فتنه ای است.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»