۳. هيچ ترديدى نيست كه اميرمؤمنان تنها داماد پيامبر بود، براى اينكه اين افتخار را كمرنگ كنند، داماد ديگرى براى پيامبر تراشيده اند كه اولاً اين فضيلت را از آن حضرت سلب كنند، ثانياً رقيب سياسى براى آن حضرت درست كنند! ۴. حضرت فاطمه زهرا (عليها السلام) تنها دختر پيامبر بود، براى سلب اين افتخار دختران هاله را به عنوان دختران پيامبر رقم زده اند ! ۵. حضرت خديجه نخستين دوشيزه اى بود كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) با او ازدواج كرد، براى اينكه اين فضيلت را از آنِ عايشه معرّفى كنند، دو شوهر براى او تراشيدند، تا او را بيوه زن چهل ساله معرّفى كنند ! ! دوشيزه حجاز ۱.حسين بن حمدان خصيبى، متوفّاى ۳۳۴ ق. با صراحت و قاطعيّت مى نويسد: « به جز رسول خدا هرگز احدى افتخار همسرىِ خديجه را پيدا نكرد، چنانكه تا خديجه زنده بود پيامبر اكرم همسرِ ديگرى برنگزيد ».(۵۳) ۲. ابوالقاسم على بن احمد كوفى، نوه موسى مبرقع، نواده امام جواد(عليه السلام)، و متوفّاى ۳۵۲ ق. در اين رابطه مى نويسد: « بى گمان حضرت خديجه به جز رسول خدا هرگز با احدى ازدواج نكرد ».(۵۴) ۳. رشيدالدين محمّد بن على بن شهر آشوب، متوفّاى ۵۸۸ ق. در كتاب گرانسنگ خود، از چهار چهره برجسته جهان تشيّع و تسنّن: ۱. احمد بلاذرى، متوفّاى ۲۷۹ ق. صاحب كتاب « أنساب الأشراف » ۲. ابوالقاسم كوفى، متوفّاى ۳۵۲ ق. صاحب كتاب « الاستغاثة » ۳. سيد مرتضى علم الهدى، متوفّاى ۴۳۶ ق. صاحب كتاب « الشّافى فى الامامة » ۴. ابوجعفر شيخ طوسى، متوفّاى ۴۶۰ ق. صاحب كتاب « تلخيص الشّافى » روايت كرده كه فرموده اند:« پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) هنگامى با خديجه ازدواج كرد كه وى دوشيزه بود ».(۵۵) 5. علامه مجلسى نيز همين متن را از ابن شهر آشوب نقل كرده است.(۵۷) 6. علامه مامقانى نيز آن را از طريق علامه مجلسى نقل كرده است.(۵۸) 7. شيخ ذبيح الله محلاتى نيز آن را نقل كرده است.(۵۹) 8. پژوهشگر معاصر دكتر نجاح طائى در رساله دكتراى خود بر دوشيزه بودن حضرت خديجه پاى فشرده و دلايلى آورده كه حضرت خديجه جز پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) با احدى ازدواج نكرده است. خديجه و چگونگى شناخت او از پيامبر آن بانوى بزرگوار از حُنَفاء بود ; يعنى يكتاپرست و پيرو آيين حضرت ابراهيم (عليه السلام) بود. آخرين اوصياى حضرت ابراهيم، حضرت ابوطالب و حضرت عبدالمطّلب بودند كه وى آنها را درك كرده و نويدهاى آنها را درباره جوان هاشمى شنيده بود. روز ميلاد مسعود پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) حضرت ابوطالب خطاب به همسرش فرمود: « سى سال صبر كن تا همانند او را ـ به جز نبوّت ـ براى تو بياورم ».(۶۳) در دوران كودكى وى بود كه عبدالمطّلب به فرزندانش سفارش مى كرد كه هر كدام بعثت آن حضرت را درك كند به او ايمان بياورد.(۶۴) محمّد، جوانى ۲۰ ساله بود كه ابوطالب گفت: « پدرم به من خبر داده است كه او همان پيامبر موعود است ».(۶۵) فرزانه قريش كه اين معلومات را در بايگانى حافظه گردآورده است، دل در گرو جوان هاشمى مى سپارد و به همه خواستگاران از هر تيره و گروه، جواب منفى مى دهد. در سفر تاريخى خويلد (پدر خديجه) با حضرت عبدالمطّلب به يمن براى تبريك و تهنيت به «سَيف بن ذى يَزَن » در ايّام جلوس او بر تخت سلطنت، پادشاه به او خبر مى دهد كه اين ايّام بايد پيامبر موعود متولّد شده باشد، نامش « محمّد » است، در ميان شانه اش مُهر نبوّت است، پدر و مادرش فوت مى كند، عمو و پدر بزرگش كفالت او را برعهده مى گيرند...(۶۶) سيف بن ذى يزن، به صراحت مى گويد: « سوگند به كعبه كه تو پدربزرگِ آن پيامبر موعود هستى. پس حضرت عبدالمطّلب به سجده مى افتد و سجده شكر به جاى مى آورد ».(۶۷) خويلد برمى گردد و اين سخنان را به عنوان سوغات سفر مى آورد و در ميان اهل و عيالش بازگو مى كند و فرزانه قريش، آن را آويزه گوش خود مى سازد.

حق شناسى پيامبر پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)، كانون عواطف بود. آن جناب، لحظه اى خدمات، ايثارها، فداكاريها، شايستگيها، محبّتها و ديگر فضايل خديجه را فراموش نكرد. هنگامى كه پيامبر با ۰۰۰/۱۰ سرباز جنگى وارد مكّه معظمه شد و كعبه را از لوث بتها پاك كرد، اشراف مكّه با اصرار و الحاح از او خواستند كه به خانه آنها قدم بگذارد ; ولى او به رسم وفا به كنار قبر خديجه آمد، آنجا خيمه زد و ايّام اقامتش در مكّه را در كنار قبر همسرش سپرى كرد.(۱۲۳) اين عمل پيامبر، گذشته از درس حق شناسى به امّت، پيام دلنشين و دلنوازى به حضرت خديجه داشت: « هان، اى سنگ صبور من ! اى همسر باوفاى من ! اگر در همه روزهاى سخت زندگى، در دوران محاصره اقتصادى، در آن روزگار خفقان و اختناق جانكاه قريش در كنار من بودى و آن همه رنج و مشقّت را به جان خريدى، اكنون، من پس از فتح قلعه هاى شرك و نفاق به كنار تربت پاك تو آمده ام تا شادى ام را با تو تقسيم كنم » ۱. السيرة النبويّة، ابن هشام، تحقيق طه عبدالرؤف سعد، بيروت، دارالجيل، ۱۴۱۰ ق، ج ۲، ص ۸. ۲. همان. ۳. الانوار الساطعة، سيلاوى، ص ۹. ۴. تاريخ مكّه، ازرقى، تحقيق رشدى صالح ملحسن، مكّة المكرمة، دار الثقافة، چ سوم، ۱۳۹۸ ق، ج ۱، ص ۱۴۹. ۵. همان، ص ۲۶۶. ۶. احزاب: ۶. ۷. الانوار الساطعة، سيلاوى، ص ۲۲۶. ۸. بحار الانوار، علامه مجلسى، تهران، دارالكتب الاسلامية، ۱۳۸۰ ق، ج ۳۵، ص ۱۴۳. ۹. قرب الإسناد، حميرى، قم، مؤسسه فرهنگى كوشانپور، ۱۴۱۷ ق، ص ۲۵۲، ح ۱۲۳۲. ۱۰. فاطمة الزهراء، قزوينى، قم، بصيرتى، ۱۴۱۲ ق، ص ۱۱۰. ۱۱. شرح المواهب اللدنيّة، زرقانى، ج ۱، ص ۱۹۹. ۱۲. مائده: ۷۵. ۱۳. اصول كافى، كلينى، تحقيق على اكبر غفّارى، بيروت، دارالأضواء، ۱۴۰۵ ق، ج ۱، ص ۴۵۹. ۱۴. البداية والنهاية، ابن كثير، بيروت، مكتبة المعارف، ۱۴۰۸ ق، ج ۲، ص ۶۲. ۱۵. الاصابة، ابن حجر، بيروت، دار الكتب العلمية، افست، چاپ كلكته هند، ۱۸۳۵، م.ج ۸، ص ۶۰. ۱۶. شرح المواهب اللدنية، زرقانى، ج ۱، ص ۱۹۹. ۱۷. كحل البصر فى سيرة سيّد البشر، محدّث قمى، بيروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ ق، ص ۷۰. ۱۸. بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۲۲. ۱۹. همان، ج ۱۰۰، ص ۱۸۹. ۲۰. مناقب آل ابى طالب، ابن شهر آشوب، بيروت، دارالاضواء، چ دوم، ۱۴۱۲ ق، ج ۱، ص ۲۲۸. ۲۱. التفسير، عيّاشى، قم، مؤسسة البعثة، ۱۴۲۱ ق، ج ۳، ص ۳۵. ۲۲. الصحيح، بخارى، بيروت، دار الجيل، افست چاپ سلطانى، بولاق، ۱۳۱۳ ق، ج ۵، ص ۴۸. ۲۳. سير اعلام النبلاء، ذهبى، بيروت، مؤسسة الرسالة، چ نهم، ۱۴۱۳ ق، ج ۲، ص ۱۱۳. ۲۴. الامالى، شيخ طوسى، قم، مؤسسة البعثة، ۱۴۱۴ ق، ص ۱۷۵، ح ۲۹۴. ۲۵. البداية والنهاية، ابن كثير، ج ۲، ص ۶۲. ۲۶. بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۷۸. ۲۷. الانوار الساطعة، سيلاوى، ص ۷. ۲۸. فتح البارى، ابن حجر، بيروت، دار المعرفة، ج ۷، ص ۱۴۰. ۲۹. همان، ص ۱۳۹. ۳۰. تاريخ دمشق، ابن عساكر، داراحياء التراث العربى، ۱۴۲۱ ق، ج ۷۴، ص ۸۴. ۳۱. كفاية الطالب، گنجى شافعى، تهران، دار احياء التراث اهل البيت، چ سوم، ۱۴۰۴ ق، ص ۳۵۹. ۳۲. المستدرك على الصحيحين، حاكم، بيروت، دار الفكر، ۱۳۹۸ ق، ج ۳، ص ۱۸۴. ۳۳. مناقب آل ابى طالب، ابن شهر آشوب، ج ۳، ص ۳۸۳. ۳۴. الصّحيح، بخارى، ج ۵، ص ۴۷. ۳۵. فتح البارى، ابن حجر، بيروت، دار المعرفة، بى تا، ج ۷، ص ۱۳۸. ۳۶. همان، ص ۱۳۵. ۳۷. همان. ۳۸. البداية والنهاية، ابن كثير، ج ۳، ص ۱۲۹. ۳۹. همان. ۴۰. بحار الانوار، علامه مجلسى، ج ۴۳، ص ۲۴. ۴۱. الصحيح، بخارى، ج ۵، ص ۴۸. ۴۲. فتح البارى، ابن حجر، ج ۷، ص ۱۳۸. ۴۳. سير اعلام النبلاء، ذهبى، ج ۲، ص ۱۱۱. ۴۴. السيرة النبويّة، ابن هشام، ج ۲، ص ۵. ۴۵. التاريخ، يعقوبى، نجف، المكتبة الحيدرية، ۱۳۸۴ ق، ج ۲، ص ۱۶. ۴۶. الانوار الساطعة، سيلاوى، ص ۹. ۴۷. تاريخ مكّه، ازرقى، ج ۱، ص ۱۴۹. ۴۸. الاستغاثه، ابوالقاسم كوفى، نجف، بى نا، بى تا، ج ۱، ص ۷۰. ۴۹. اين حقيقت از مسلّمات تاريخ است و علاّمه اردوبادى با صدها دلايل متقن آن را به اثبات رسانده است. ر. ك: مولود كعبه، اردوبادى، قم، نشر رسالت، ۱۴۲۰ ق. ۵۰. المستدرك على الصّحيحين، حاكم، ج ۳، ص ۴۸۳. ۵۱. همان، ص ۱۳۴ و ۴۶۵ و بيش از ۸۰ منبع ديگر از منابع اهل سنت. ۵۲. الرّياض النّضرة، طبرى، بيروت، دار الغرب الاسلامى، ۱۹۹۶ م، ج ۱، ص ۴۱۸، ح ۳۳۹. ۵۳. الهداية الكبرى، خصيبى، بيروت، مؤسّسه البلاغ، ۱۴۲۶ ق، ص ۴۰. ۵۴. الاستغاثه، على بن احمد كوفى، ج ۱، ص ۷۰. ۵۵. مناقب آل ابى طالب، ابن شهر آشوب، ج ۱، ص ۲۰۶. ۵۶. همان. ۵۷. بحار الانوار، علاّمه مجلسى، ج ۲۲، ص ۱۹۱. ۵۸. تنقيح المقال، علامه مامقانى، چاپ سنگى، نجف، بى نا، ۱۳۵۲ ق، ج ۳، بخش بانوان، ص ۷۷. ۵۹. رياحين الشّريعة، محلاّتى، تهران، ج ۲، ص ۲۶۸. ۶۰. الصّحيح من سيرة النبىّ الأعظم، عاملى، قم، دار الحديث، ۱۴۲۶ ق، ج ۲، ص ۱۸۷ ـ ۲۲۱. ۶۱. الاستغاثه، كوفى، ج ۱، ص ۷۰. ۶۲. امّهات المعصومين، آيت الله شيرازى، بيروت، دارالعلوم، ۱۴۲۴ ق، ص ۹۰. ۶۳. همان. ۶۴. اصول كافى، ج ۱، ص ۴۵۲.

۶۵. بغية الطالب، عاملى، قم، المكتبة الحيدريّة، ۱۴۲۸ ق، ص ۹۰. ۶۶. التاريخ، يعقوبى، ج ۲، ص ۱۱. ۶۷. دلائل النبوّة، ابونعيم، بيروت، دار النّفائس، ۱۴۱۹ ق، ج ۱، ص ۹۷. ۶۸. الخصائص الكبرى، سيوطى، بيروت، دارالكتب العلميه، ۱۴۲۴ ق، ج ۱، ص ۱۵۵. ۶۹. همان. ۷۰. السيرة النبويّة، ابن هشام، ج ۱، ص ۳۲۲. ۷۱. همان، ج ۲، ص ۶. ۷۲. بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۵۵. ۷۳. السيرة النبويّة، ابن هشام، ج ۲، ص ۱۰. ۷۴. التاريخ، يعقوبى، ج ۲، ص ۱۶. ۷۵. بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۵۵. ۷۶. همان، ص ۵۸. ۷۷. التاريخ، يعقوبى، ج ۲، ص ۱۶. ۷۸. بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۵۷. ۷۹. فتح البارى، ابن حجر، ج ۷، ص ۱۳۴. ۸۰. دلائل الامامة، طبرى، ص ۷۷. ۸۱. الكافى، ج ۵، ص ۳۷۴. ۸۲. بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۷۰. ۸۳. بر اساس محاسبه اى كه اهل فن انجام داده اند، ۵۰۰ درهم برابر ۲۱۱۶۲ مثقال نقره خالص و در زمان ما در حدود ۱۶۵۰۰۰ تومان است. ۸۴. السيرة الحلبية، حلبى، بيروت، دار احياء التراث العربى، ج ۱، ص ۱۳۹. ۸۵. الكافى، ج ۵، ص ۳۷۵. ۸۶. بهجة المحافل، عامرى، مدينه منورّه، المكتبة العلميّه، بى تا، ج ۱، ص ۴۸. ۸۷. دلائل النبوّة، بيهقى، بيروت، دار الكتب العلمية، بى تا، ۱۴۰۵ ق، ج ۲، ص ۷۱. ۸۸. البداية والنهاية، ابن كثير، ج ۲، ص ۲۹۴. ۸۹. همان، ص ۲۹۵. ۹۰. سير اعلام النّبلاء، ذهبى، ج ۲، ص ۱۱۱. ۹۱. أنساب الأشراف، بلاذرى، بيروت، دارالفكر، ۱۴۲۰ ق، ج ۱، ص ۱۰۸. ۹۲. تاريخ مدينة دمشق، ابن عساكر، ج ۳، ص ۱۰۵ ـ ۱۰۶. ۹۳. تاريخ الخميس، ديار بكرى، ج ۱، ص ۲۶۴. ۹۴. شذرات الذّهب، ابن عماد، بيروت، دار احياء التّراث العربى، بى تا، ج ۱، ص ۱۴. ۹۵. المستدرك على الصّحيحين، حاكم، ج ۳، ص ۱۸۲. ۹۶. همان. ۹۷. المستدرك على الصحيحين، ج ۳، ص ۱۸۲. ۹۸. الاقبال، سيد بن طاووس، قم، دفتر تبليغات، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۱۵. ۹۹. مسارّ الشيعة، شيخ مفيد، قم، بصيرتى، ۱۳۹۶ ق، ص ۲۹. به پيوست تاريخ الائمّة، در ضمن « مجموعه نفسيه ». ۱۰۰. بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۳۵۷. ۱۰۱. جنّة المأوى، كاشف الغطاء، تبريز، ۱۳۹۷ ق، ص ۹۴. ۱۰۲. تذكرة الخواص، ابن جوزى، قم، مجمع جهانى اهل بيت، ۱۴۲۶ ق، ج ۲، ص ۳۰۶. ۱۰۳. فتح البارى، ابن حجر، ج ۷، ص ۱۳۶. ۱۰۴. جمهرة النّسب، ابن كلبى، ص ۳۰. ۱۰۵. التاريخ، يعقوبى، ج ۲، ص ۲۶. ۱۰۶. السّير والمغازى، ابن اسحاق، بيروت، دار الفكر، ۱۳۹۸ ق، ص ۲۴۵. ۱۰۷. الاستغاثه، كوفى، ج ۱، ص ۶۸ ـ ۶۹. ۱۰۸. احقاق الحق، قاضى نورالله شوشترى، قم، كتابخانه آيت الله مرعشى، ج ۵، ص ۷۴. ۱۰۹. الهداية الكبرى، خصيبى، ص ۳۹. ۱۱۰. فتح البارى، ابن حجر، ج ۷، ص ۱۳۴. ۱۱۱. الامالى، شيخ طوسى، ص ۲۵۹، مجلس ۱۰، ح ۴۶۷. ۱۱۲. بحار الانوار، علامه مجلسى، ج ۳۵، ص ۸۰. ۱۱۳. بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۳۳. ۱۱۴. مجمع الزوائد، هيثمى، ج ۹، ص ۲۲۵. ۱۱۵. سير اعلام النبلاء، ذهبى، ج ۲، ص ۱۱۶. ۱۱۶. كفاية الطالب، گنجى شافعى، تهران، دار احياء التراث اهل البيت، ۱۴۰۴ ق، ص ۳۵۹ ; تاريخ الاسلام، ذهبى، ج ۱، ص ۲۳۷. ۱۱۷. دلائل الامامة، طبرى، ص ۸. ۱۱۸. تذكرة الخواص، ابن جوزى، ج ۲، ص ۳۱۱ ; الطبقات الكبرى، ابن سعد، ج ۸، ص ۱۸ ; الاصابة، ابن حجر، ج ۸، ص ۶۲ ; الاتحاف بحبّ الاشراف، الشبراوى، منشورات رضى، قم، ۱۳۶۳ ش، ص ۱۲۸. ۱۱۹. كشف الغمّه، اربلى، بيروت، دار الكتاب الاسلامى، ۱۴۰۱ ق، ج ۱، ص ۱۶. ۱۲۰. بحار الانوار، ج ۳۵، ص ۱۴۳. ۱۲۱. سير اعلام النّبلاء، ذهبى، ج ۲، ص ۱۱۲ ; اسد الغابه، ابن اثير، ج ۵، ص ۴۳۹ ; الاتّحاف بحبّ الاشراف، ص ۱۲۸ ; اعلام الورى، طبرسى، ج ۱، ص ۱۳۲. ۱۲۲. مصباح المتهجّد، شيخ طوسى، فقه الشّيعة، بيروت، ۱۴۱۱ ق، ص ۸۱۲. ۱۲۳. التاريخ، طبرى، ج ۳، ص ۵۷. 🔷🔸💠🔸🔷 کانال رسمی کتابخانه آستان مقدس #حضرت_فاطمه_معصومه_سلام_الله_علیها @haramqom_lib

دختران هاله حضرت خديجه خواهرى داشت به نام « هاله » كه با مردى از مخزوم به نام ابوهاله ازدواج كرد و دخترى به نام هاله از وى متولّد شد. سپس با مردى از تميم به نام ابوهند ازدواج كرد و از او پسرى به نام هند متولّد گرديد. ابوهند دو دختر ديگر به نام « زينب » و « رقيّه » از همسر قبلى اش داشت. ابوهند فوت كرد، پسرش هند به خانواده پدرى اش پيوست، زينب و رقيه تحت كفالت هاله ماندند. حضرت خديجه كه امّ الأرامل و الأيتام بود، خواهرش هاله را با دو دختر ابوهند، زينب و رقيه تحت كفالت خود آورد. پس از ازدواج خديجه هاله نيز درگذشت، زينب و رقيّه در خانه ى خديجه پرورش يافتند. در ميان عرب رسم بود هر كس يتيمى را تربيت مى كرد، به عنوان فرزندِ او شناخته مى شد، از اين رهگذر اين دو دختر نيز به پيامبر و خديجه نسبت يافتند.(۱۰۷) روى اين بيان زينب و رقيّه نه فقط دختران پيامبر و خديجه نبودند، حتّى دختران هاله نيز نبودند، بلكه ربيبه هاى هاله، يعنى دختران ابوهند از همسر قبلى اش بودند، كه به جهت بزرگ شدن در خانه خديجه به آن حضرت منسوب بودند. انتساب رقيّه و زينب به پيامبر از روى تسامح و به قصد تبرّك انجام شده، پس از آنكه به همسرىِ عثمان درآمدند، وسيله اى براى تبليغ اموى ها شد، تا او را رقيب سياسى مولى الموالى قرار دهند. پيامبر گرامى اسلام خطاب به اميرمؤمنان (عليه السلام) مى فرمايد:يا عَلِىُّ ! اُوتيتَ ثَلاثاً لَمْ يُؤْتَهُنَّ أَحَدٌ وَلا أَنَا ; اُوتيتَ صِهْراً مِثْلى وَلَمْ اُوتَ أَنَا مِثْلى... ; اى على، خداوند به تو سه امتياز داده كه به احدى نداده، حتّى به من نيز نداده: ۱ ) خداوند به تو پدر زنى چون من داده كه به من پدر زنى در حدّ خودم داده نشده...(۱۰۸) روى اين بيان افتخار دامادى پيامبر منحصراً از آنِ حضرت على (عليه السلام) است و اگر فرد ديگرى در اين افتخار شركت داشت كلام رسول خدا نقض مى شد. اوّليّات حضرت خديجه (عليها السلام) ۱. حضرت خديجه، نخستين بانويى است كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) با او ازدواج كرد.(۱۱۰) ۲. وى نخستين بانويى است كه به رسالت پيامبر ايمان آورد و نام خود را با خطوطى زرّين بر تارك صفحات تاريخ ثبت كرد.(۱۱۱) ۳. وى نخستين بانوى نمازگزار است كه مدّتها تنها وى و حضرت على (عليه السلام) در كنار كعبه با پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) نماز برپا مى داشتند تا بعدها جعفر طيّار نيز به آنها پيوست.(۱۱۲) ۴. وى نخستين بانوى معتقد به ولايت اميرمؤمنان بود كه پيامبر در شب ارتحالش فرمود: « بايد به ولايت على بن ابى طالب شهادت دهى ». خديجه گفت: « به ولايت او ايمان آوردم و بيعت كردم ».(۱۱۳) ۵. او نخستين بانويى بود كه از دست مبارك پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) از انگور بهشتى تناول فرمود.(۱۱۴) غروب غمبار ۲۵ سال تمام پيامبر رحمت با وى انس داشت و او تنها ستاره فروزان خانه پيامبر بود و نگاههاى جاذب و غم زدايش تنها مايه تسلّى رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در محيط خانه بود ; از اينرو غم ارتحالش به همين مقدار بر فرستاده خدا (صلى الله عليه وآله)كه درياى عواطف بود، سخت و جانگداز بود. نوشته اند كه آن جناب، در غم ارتحال همسرش به قدرى اندوهگين شد كه بر سلامتى اش نگران شدند.(۱۱۵) به محضر پيامبر گفته شد: « پس از ارتحال خديجه خيلى افسرده شده ايد ». فرمود: « او مادر فرزندان و كدبانوى خانه ام بود » و مى فرمود: « خداوند، محبت او را در دلم قرار داده بود ».(۱۱۶) تاريخ وفات اختلافى نيست كه وفات ايشان، در ماه رمضان رخ داد. طبرى، تاريخ آن را دهم رمضان در سال دهم بعثت ثبت كرده است.(۱۱۷) غالب سيره نويسان متّفق القول هستند كه وفات آن خانم، در دهم رمضان سال دهم بعثت، سه سال پيش از هجرت در مكّه واقع شد. وى در حجون به خاك سپرده شد. شخص پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) وارد قبر شد و همسر گرامى اش را در قبر گذاشت.(۱۱۸) سال غم و اندوه آنچه مسلّم است اين است كه ارتحال حضرت خديجه با فاصله اندكى از رحلت جانگداز بزرگ حامىِ پيامبر، حضرت ابوطالب (عليه السلام) اتّفاق افتاد ; از اينرو، پيامبر اكرم به شدّت اندوهگين شد و آن سال را « عام الحزن »، يعنى سال غم و اندوه نام نهاد و همواره مى فرمود: « تا ابوطالب و خديجه زنده بودند، غم و اندوه بر من مستولى نشد ».(۱۱۹) امير بيان در سوگ حضرت خديجه، چكامه اى سرود و از او به عنوان « بانوى بانوان » ياد كرد.(۱۲۰) در بسيارى از كتب سيره و تراجم وفات ايشان سه روز پس از وفات حضرت ابوطالب ثبت شده است.(۱۲۱) طبق اين بيان بايد وفات حضرت ابوطالب در هفتم رمضان باشد، در حالى كه شيخ طوسى آن را در ۲۶ رجب ثبت كرده است.(۱۲۲)

#روز_شمار 🔷🔸💠🔸🔷 کانال رسمی کتابخانه آستان مقدس #حضرت_فاطمه_معصومه_سلام_الله_علیها @haramqom_lib

#روز_شمار 🔷🔸💠🔸🔷 کانال رسمی کتابخانه آستان مقدس #حضرت_فاطمه_معصومه_سلام_الله_علیها @haramqom_lib

#اخبار عباسی یزدی عنوان کرد؛ فهرست نویسی بیش از ۱۸۰۰ نسخه خطی در کتابخانه فاطمی رئیس اداره کتابخانه آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها با اشاره به وجود بیش از 1800 نسخه خطی در این کتابخانه گفت: فهرست نویسی هزار نسخه خطی در گذشته در قالب سه جلد به چاپ رسیده و در حال حاضر 800 نسخه دیگر نیز فهرست نویسی شده و تا پایان سال به چاپ خواهد رسید. به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها، محمد عباسی یزدی در گفت‌وگویی با بیان اینکه در کتابخانه آستان مقدس فاطمی بیش از ۱۸۰۰ نسخه خطی وجود دارد، اظهار کرد: هزار نسخه خطی این کتابخانه در گذشته در قالب سه جلد کتاب فهرست نویسی و به چاپ رسیده که هم به صورت چاپی و هم به صورت الکترونیک در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است. وی افزود: ۸۰۰ نسخه خطی دیگر نیز فهرست نویسی شده و در حال بازنگری نهایی است تا در قالب دو جلد به صورت محدود به چاپ برسد و نسخه الکترونیک آن هم در اختیار علاقه مندان قرار بگیرد که امیدواریم تا پایان سال این کار هم انجام شود. رییس اداره کتابخانه آستان مقدس فاطمی با بیان اینکه بیشتر کتاب‌های خطی و چاپی کتابخانه آستان مقدس فاطمی اهدایی است، گفت: این کتاب‌ها از جانب مردم عادی، مراجع و شخصیت‌ها و برخی نهادهای فرهنگی به این کتابخانه اهدا شده و همچنان این اهدایی‌ها ادامه دارد و به همین خاطر در آینده نیز کار فهرست نویسی ادامه خواهد داشت. وی بیان کرد: بخش اعظمی از کتاب‌های خطی این کتابخانه اهدایی مراجع عظام تقلید و شخصیت‌ها است و برای مثال آیت الله مرعشی نجفی با وجود اینکه خودشان کتابخانه بزرگی داشته‌اند ولی حدود ۲۵۰ نسخه خطی به کتابخانه آستان اهدا کرده‌اند. عباسی یزدی گفت: ازاین رو تعدادی از نسخ خطی موجود است که هنوز مراحل قبل از فهرست نویسی را طی می‌کنند و به محض آماده شدن در جلدهای بعدی فهرست نویسی خواهند شد و در اختیار علاقه مندان و پژوهشگران قرار خواهد گرفت. https://news.amfm.ir/?p=74331 🔷🔸💠🔸🔷 کانال رسمی کتابخانه آستان مقدس #حضرت_فاطمه_معصومه_سلام_الله_علیها @haramqom_lib

🔹 تمدید مسابقه ملی کتاب خوانی کرامت 🔺هشتمین پویش مطالعاتی به‌نشر با عنوان «کرامت» به درخواست مخاطبان تا ۱۷ ربیع‌الاول میلاد رسول اکرم (ص) تمدید شد. 🔺این مسابقه با محوریت کتاب «امام رضا(ع) و کرامت انسانی» برگزار و علاقه‌‌مندان برای شرکت در مسابقه ابتدا باید کتاب را همراه با کارت ویژه و کد منحصربه‌فرد در مسابقه با ۴۰ درصد تخفیف از فروشگاه‌های کتاب و محصولات فرهنگی به‌نشر در سراسر کشور یا از طریق سایت به‌نشر به نشانی behnashr.razavi.ir تهیه گنند. @aqr_ir

دوباره مرغ این سینه به فکر سِیر در طوس است خدا را شکر می‌گویم که این دل با تو مأنوس است... السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أنِیسَ النُّفُوس #سلام_آقا @aqr_ir

#پایان_نامه دکتری تخصصی رشته: فقه - فقه اسلامی تحلیل فقهی و حقوقی حق انتفاع و موارد آن #حق #انتفاع #ارتفاق #وقف #مباحات #حریم #عمری #رقبی #سکنی #حبس_مطلق #حبس_مؤبد سؤال از شما ، پاسخ از ما @ymehregan کانال از کتابدار بپرس @ketabdar52

#کلام_معصوم 🍀 امام المتقین حضرت علی (علیه السلام): 🔻 اگر سه چیز را در زندگیتان اصلاح کنید ,خداوند سه چیز دیگر را برای شما اصلاح میکند: 🔹 1- باطنت را اصلاح کن خداوند ظاهرت را اصلاح میکند و خوبی ات را سر زبانها می اندازد . 🔹 2- رابطه ات را با خدا اصلاح کن , خداوند رابطه ات را با مردم اصلاح میکند و باعث احترام خلق به تو میشود . 🔹 3- آخرتت را اصلاح کن , خداوند امر دنیای تو را اصلاح میکند. منبع: خصال شیخ صدوق 🌴 الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم 🌴 🔷🔸💠🔸🔷 کانال رسمی کتابخانه آستان مقدس #حضرت_فاطمه_معصومه_سلام_الله_علیها @haramqom_lib

💐 بسم الله الرحمن الرحیم 💐 🔴 امروز پنجشنبه 8 آبان ۱۳۹۹ 12 ربیع الاول ۱۴۴۲ 29 اکتبر ۲۰۲۰ #ذکر_روز: لا اِلهَ اِلّا اللهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبین نیست خدایی جز الله فرمانروای حق و آشکار 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: مَنْ أَحَبَّنَا كَانَ مَعَنَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً أَحَبَّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اَللَّهُ مَعَهُ هر که ما را دوست بدارد، در روز قیامت با ما خواهد بود و اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد، خداوند او را با آن محشور خواهد کرد. 📚 مشکاة الأنوار في غرر الأخبار , جلد۱ صفحه۱۲۳ 🔷🔸💠🔸🔷 کانال رسمی کتابخانه آستان مقدس #حضرت_فاطمه_معصومه_سلام_الله_علیها @haramqom_lib