#موقعیت_شغلی تدریس کلام و فلسفۀ اسلامی در موسسه الهیات اسلامی برلین مهلت اپلای: 11 مهر اطلاعات تکمیلی: https://www.islamische-theologie.hu-berlin.de/de/vacancy-full-professorship-islamic-beliefs-and-philosophy-w3 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

نشست علمی دربارۀ نهج البلاغه که امروز توسط دانشگاه هاروارد و با ارائۀ خانم طاهره قطب الدین برگزار می شود. چه جذاب است شنیدن این که کلام مولاامیرالمومنین ع در بالاترین سطح آکادمیک دنیا شنیده و تبیین می شود. و البته نکتۀ قابل تامل، برگزاری آن در بخشی از دانشگاه هاروارد است که به ولید بن طلال سعودی منسوب است. نامش را جستجو کنید تا او را بهتر بشناسید. خانم طاهره قطب الدین اخیرا نهج البلاغه را به انگلیسی ترجمه و انتشارات بریل آن را منتشر کرده است. امیدوارم بالاخره شاهد یک ترجمۀ خوب انگلیسی از نهج البلاغه باشیم. 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

چند روز مانده به محرم، در شهر ژوهانسبورگ، کارگاه سه روزه ای دربارۀ مباحث مربوط به این ماه و قیام عاشورا برای مبلّغانی از آفریقای جنوبی و لسوتو داشتم. یکی از جلسات دربارۀ توجه به فرهنگ های بومی در عزاداری بود. در این جلسه، بیش از آن که گوینده باشم تحت تاثیر نکات تامل برانگیز شرکت کنندگان قرار گرفتم. از یک طرف، شکایت داشتند از این که مبلّغان غیرآفریقایی از ایران و هند و پاکستان و احیانا کشورهای عربی، تلاش می کنند فرهنگ عزاداری خود را وارد آفریقا کنند، بدون این که اقتضائات فرهنگی مقصد را درنظر بگیرند. مثلا بعضی از شیوه های سینه زنی از نگاه آفریقایی ها، رقص-مانند و مناسب شادی است نه عزاداری. از سوی دیگر، اقوام مختلف آفریقایی، رسم و رسوم خاص خود را برای عزاداری دارند مانند دوری از خوردن غذای پخته یا روشنایی با شمع و پخش نوعی موسیقی و ... از این جهت، شام عزاداری، دست کم برای بعضی از آن ها بی معناست. بحثشان به بعضی موضوعات فقهی هم کشیده شد. مدّعی بودند بعضی از احکام فقهی مَراجع هم مناسب با فرهنگ کشورهای آن هاست و برای فرهنگ آفریقایی، به روزشده نیست و قابلیت اجرا ندارد. به دو مسالۀ حجاب و موسیقی مثال زدند. در مسالۀ حجاب، در بعضی فرهنگ های آفریقایی، پوشاندن بخش هایی از دست (که در فقه واجب است) برای زنان، خلاف عرف است. در مسالۀ موسیقی، ادعایشان این بود که عموم آفریقایی ها (چه مسیحی و چه مسلمان) با موسیقی زیست می کنند و بخشی از هویت آن هاست. لذا اولا برای خیلی از آن ها، تفاوت گذاشتن بین صدای زن و مرد در حرمت، نامفهوم است و ثانیا ممنوع کردن موسیقی در اماکن مقدس مثل مسجد نیز برای آن ها غیر قابل درک است. اما مهم ترین نکتۀ آن ها این بود که عموم آفریقایی ها، تجربۀ استعمارزدگی را دارند و همچنان با تبعات آن درگیرند. بنابراین، اگر آفریقایی غیر مسلمان، احساس کند احکام اسلام یا هر دین دیگری، بخشی از فرهنگ او را خواهد گرفت، اسلام یا آن دین را نوعی استعمار جدید قلمداد خواهد کرد و به سمت آن جذب نخواهد شد. طبعا نکات فوق، کلیت ندارد اما برای دغدغه مندان فقه و فرهنگ شیعه، قابل تامل است. و البته پیشنهاد من هم این بود که ان شاء الله با رشد طلاب آفریقا و ظهور مراجع تقلید برجستۀ آفریقایی، بخشی از این دغدغه ها برطرف شود! 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

وبینار «پاپ فرانسیس و مسائل مربوط به LGBTQ+» با ارائۀ پرفسور ماسینگیل، استاد دانشگاه فوردهام آمریکا که خود یک کشیش کاتولیک است و به طور خاص، دربارۀ اخلاق جنسی از نگاه مسیحیت کار کرده است. زمان: پنجشنبه 29 شهریور، ساعت 19:30 تا 21:30 به وقت ایران لینک ورود: https://meet.google.com/sfy-knxo-kux 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

فراخوان مقاله برای ششمین کنفرانس سالانۀ «فلسفۀ اسلامی» در دانشگاه هاروارد آمریکا زمان کنفرانس: 16 تا 18 آذر شیوۀ برگزاری: هایبرید (حضوری و مجازی) توضیحات: این کنفرانس از مقالات مربوط به فلسفۀ اسلامی، کلام اسلامی و اصول فقه استقبال می کند و به طور خاص، به مقالات مرتبط به شیوه های سنّتی مربوط به تدریس این رشته ها در کشورهای مختلف علاقمند است. مهلت ارسال چکیده: 24 آبان لینک ثبت نام و ارسال چکیده: https://asipt.org/conferences/#current-conference 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

َ لَمَّا وَصَلَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع وَفَاةُ الْأَشْتَرِ جَعَلَ يَتَلَهَّفُ وَ يَتَأَسَّفُ‏ عَلَيْهِ وَ يَقُولُ لِلَّهِ دَرُّ مَالِكٍ لَوْ كَانَ مِنْ جَبَلٍ لَكَانَ مِنْ أَعْظَمِ أَرْكَانِهِ وَ لَوْ كَانَ مِنْ حَجَرٍ كَانَ صَلْداً أَمَا وَ اللَّهِ لَيَهُدَّنَّ مَوْتُكَ عَالَماً فَعَلَى مِثْلِكَ فَلْيَبْكِ الْبَوَاكِي ثُمَّ قَالَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ إِنِّي أَحْتَسِبُهُ عِنْدَكَ فَإِنَّ مَوْتَهُ مِنْ مَصَائِبِ الدَّهْرِ فَرَحِمَ اللَّهُ مَالِكاً قَدْ وَفَى بِعَهْدِهِ وَ قَضَى نَحْبَهُ وَ لَقِيَ رَبَّهُ مَعَ أَنَّا قَدْ وَطَّنَّا أَنْفُسَنَا أَنْ نَصْبِرَ عَلَى كُلِّ مُصِيبَةٍ بَعْدَ مُصَابِنَا بِرَسُولِ اللَّهِ ص فَإِنَّهَا أَعْظَمُ الْمُصِيبَةِ

شاخصۀ مذهب اهل بیت ع، دینداریِ عقل-مدار است. بخشی از این عقلانیت، دقّت و تکیه بر شواهد قطعی است. با این حال، کم نیستند کسانی که گهگاه به نیت های ظاهرا خیر، تلاش می کنند با در نظر گرفتن مصالحی، بخشی از دقّت و قطعیت را نادیده بگیرند. یکی از این نمونه ها، تعیین و تبلیغ تاریخ های نادرست و بعضا جعلی برای بعضی وقایع تاریخی مرتبط با معصومین و امامزادگان است. این مصالح خودبافته، گاهی ایجاب می کند تاریخ شهادت از یک تاریخ مشهور به تاریخ غیرمشهور تغییر یابد و گاهی ایجاب می کند برای ولادت و وفات، تاریخِ بی مبنایی جعل شود. طبعا نقش صداوسیما در جاانداختنِ این تاریخ ها نیز بسیار پررنگ است. فکر می کنم همگان در بی مبنا بودن تاریخ ولادت و وفات حضرت معصومه (س) اتفاق نظر دارند اما این که چرا در همۀ این سال ها، بر این تاریخ های جعلی تاکید شده دلیلش را همان مصلحت اندیشان می دانند؛ مصلحتی که بی تردید، در درازمدت، به ضدّ مصلحت تبدیل می شود. امسال با یکی از طرفداران لعن و برائت در 9 ربیع گفتگو می کردم. همۀ تلاشم را کردم تا به لحاظ تاریخی ثابت کنم این تاریخ، مربوط به قتل خلیفۀ دوم نیست اما با این پاسخ صریح مواجه شدم که: مگر فلان مناسبت هایی که در ایران جشن یا عزا گرفته می شود مبنای درست تاریخی دارد؟ شما برای این مناسبت ها، به اسم بزرگداشت، تاریخ جعل کردید و ما هم همین کار را می کنیم! هنوز با این تاریخ های بی مبنا کنار نیامده ایم که امسال با واژۀ جدید «شهادت حضرت معصومه س» مواجه شدیم! واقعیت این است که با جعل عبارت "رحلت شهادت گونه"، فصل جدیدی در بی دقتی باز شد. تعبیر رحلت شهادت گونه، به مرور جای خود را به شهادت می دهد و کم کم به تقویم ها هم منتقل می شود و این بار اگر یک وهابی بگوید تبدیل وفات حضرت زهرا (س) به شهادت، همان ماجرای تبدیل وفات حضرت معصومه (س) به شهادت را دارد فقط باید سکوت کرد و از دست مصلحت اندیشانی نالید که به خیال خام خود، با جعل از یک سو، و ساده انگاری از سوی دیگر، به تعظیم شعائر کمک می کنند. 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

#نشست_علمی 🔸دفتر مطالعات، تحقیقات و پژوهش مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام برگزار می‌کند: ✍ نشست علمی «شناخت خوجه های اثنا عشری؛ ساختار, فرصت‌ها و چالش‌ها» 🗓 پنجشنبه ۱۴۰۳/۰۸/۱۷ 🕙 ۱۰ - ۱۲ صبح 🏢 مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام - طبقه سوم - سالن جلسات 🔸افرادی که امکان حضور ندارند، از طریق لینک ذیل می‌توانند در جلسه حضور داشته باشند.💻 🌐 https://meet.google.com/xkj-ofxm-nru 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

گفتگو در استرچ زون، بخش اول

گفتگو در استرچ زون، بخش اول بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار مسوولان همایش جعفر بن ابیطالب که نکات ارزشمند بسیاری داشت: "پیغمبر اکرم نامه نوشت به نجاشی. ... حضرت در این نامه اسم مبارک جناب مسیح را می‌آورند. در این نامه پیغمبر اکرم نمیگویند مسیح پیغمبر است و چیز دیگر نیست؛ عجیب است! در این نامه میگویند ما معتقدیم که مسیح روح‌الله و ناشی از نفخ روح الهی است، همچنان که آدم چنین بود؛ و اسم مادر مبارکش را می‌آورند. یعنی اینجا در وهله‌ی اوّل آن چیزی که ممکن است طرف مقابل را حسّاس کند، نمیگویند؛ [البتّه] پنهان نمیکنند، انکار هم نمیکنند، بعد خواهند گفت امّا در وهله‌ی اوّل آن چیزی را که در قرآن هم هست و تأکید شده که او ناشی از روح خدا و نفخه‌ی الهی در جناب مریم (سلام‌ الله‌ علیها) است، بیان میکنند. بالاخره این هم یک درس است برای ما." در مباحث فنّی مربوط به گفتگو (dialogue)، ساحت های ارتباط به سه بخش تقسیم می شود: 1. Comfort Zone 2. Stretch Zone 3. Panic Zone اولی را می توان همان کنج عافیت خواند. در این حالت، گفتگو عملا اتفاق نمی افتد. دو طرف، صرفاً بر نقاط مشترک و آن چه عمدتا از قبل می دانند تاکید می کنند. بخشی از کنفرانس هایی که به نام گفتگوی ادیان یا مذاهب برگزار می شود به معنای واقعی کلمه، گفتگو نیست. این به معنای نفی فایده و اثر نیست اما نام آن ها را نباید به لحاظ فنّی، گفتگو گذاشت. سومی منطقۀ ورود ممنوعِ گفتگوست؛ منطقۀ هراس که شامل مباحثی است که از آستانۀ تحمل طرفین خارج است و معمولا به اختلافات عمیق و فاصلۀ بیشتر می انجامد. گفتگوی حقیقی در استرچ زون رخ می دهد؛ منطقۀ کشش و رشد که دو طرف سعی می کنند از کنج عافیت خود بیرون آیند و بدون نزدیک شدن به منطقۀ هراس، به موضوعات و مسائلِ حتّی چالش‌برانگیز بپردازند و افکار و احساسات خود را به طور صادقانه و باز بیان کنند. نکتۀ بسیار مهم این است که این سه منطقه، نسبی است و بسته به شرکت کنندگان و زمان و مکان و ... عوض می شود. مثلا ممکن است طرح یک مساله در اولین مواجهه با طرف دوم، ورود به منطقۀ هراس باشد اما گفتگو دربارۀ همان مساله در دیدار پنجم، در استرچ زون باشد. نامۀ پیامبر ص به نجاشی را، که به نوعی اولین اقدام برای گفتگوست، می توان از این زاویه بررسی کرد. حضرت مطلقا وارد منطقۀ هراس نمی شوند اما به صرف حضور در کامفورت زون هم اکتفا نمی کنند بلکه در حدّ اولین ارتباط، وارد استرچ زون می شوند. ادامه دارد ... 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs