💠 زندگی یک قمار است که در آن هر انسانی در تلاش برای طی مسیر عمر، بَرنده خواهد بود یا بازنده. انسانی که ریشه در آسمان دارد، #منفعت یا #ضرر دنیوی خودش را با #فلاح و #خسارت اخروی، و عزت یا ذلتی که برایش رقم خورده می‌بیند. اگر سود و منفعتی که برده است، بر حق باشد و برایش عزت به ارمغان آورد، او بُرده است. بسیاری از مشکلات نظام مهندسی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی ما در این است که توانایی تشخیص سود و زیان خود مبتنی بر حق یا باطل را نداریم. 🔺از نگاه عموم، مواجهه با چنگ و دندانی که کفتار و گرگ و شغال نشان می‌دهند، زیان‌آور است؛ اما اگر عزت و فلاح ما بر این تقابل باشد، چه باک از زیان. امام حسین (علیه‌السلام) نیز علی‌الظاهر شکست‌خورده و ضرر کردند؛ خود و یارانشان شهید شدند و خانواده‌شان را به اسارت بردند. در مقابل، سپاهیان یزید سود برده و پیروز شدند. اما در این ضرر دنیوی، فلاح و رستگاری آخرت بود و در آن منفعت دنیوی یزید، خسارت آخرت. این‌گونه است که فرمود: پسر مرجانه مرا بین شمشیر و عزت مخیر کرده است؛ البته من و پذیرش ذلت، هیهات! اگر چنین قوه‌ی تشخیص در نظام اجتماعی وجود داشته باشد، آن را تبدیل به یک نظام اجتماعی ممتاز می‌کند. 🔸در اندیشه‌ی قرآنی مترصد آن هستیم تا نفع و ضرر انسان، بر پایه‌ی رستگاری دنیوی و اخروی او باشد. به همین علت مهم است که قرآن کریم، به ‌موازات منفعت و ضرر، فلاح و خسارت را نیز برجسته نموده است. 🔸کافی است انسان به این نکته باورمند بشود که نباید خسارت ببیند؛ آنگاه از خود می‌پرسد، آیا سودی که از ربا و نظام مالی ربوی حاصل او می‌شود حق بوده و مبتنی بر حلال و حرام بوده یا خیر؛ چنین منفعتی برای خود و کشورش رقم زننده‌ی #عزت است یا #ذلت؟! ✳️ جایی که عقل سرخ، امام حسین(ع) #امنیت خود و خانواده خود را برای حفظ دین جدش به خطر می‌اندازد، تمامی محاسبات عددی و کمی شوراهای امنیت ملی به روش غربی به هم می‌ریزد. سعادت یک امت، ورای امنیت آن است و چه بسا حفظ سعادت منوط به به خطر انداختن امنیت باشد؛ چه بسیار دشواری‌هایی که با تحمل آن، سعادت یک امت رقم خواهد خورد که در صورت عدم لحاظ نمودن آن، امتی را به شقاوت می‌رساند. بر همین اساس است که نهاد #ولایت_فقیه، مسؤولیت سعادت #امت را برعهده دارد. ❇️ همان گونه که در حوزه فردی به محاسبه نفس و اعمال خود به صورت روزانه توصیه شده‌ایم، چنین محاسبه‌ای در حوزه ملی نیز برای جامعه‌ی دینی ضروری‌ست. اگر فرد و جامعه به فلاح نرسند، قطعاً خسران دیده‌اند و در آخرت به جهنم می‌روند؛ داشتن یک جامعه‌ی جهنمی، افتخار نیست گرچه آحاد این جامعه در حوزه‌ی مادی نافع و سودبرنده بوده باشند. ✅ #فلاح، #سعادت و #تعالی امت، می‌باید در کنار سود و ضرر مادی یک سال #محاسبه و #احصاء بشود. نهادهای #سازمان_بازرسی و #دیوان_محاسبات در تحقق اسلام ناب، نهادهایی هستند که می‌باید مؤلفه‌های عزت و ذلت، فلاح و خسارت، سعادت و شقاوت و... را محاسبه کنند. اما عاجز از چنین امری‌ هستند چراکه شالوده‌شان دانش حسابداری سکولار مبتنی بر دیدگاه افرادی چون پونزی است که در دانشگاه‌های ما تدریس می‌شود و افراد شاخص آن وارد این دو سازمان‌ می‌شوند. بنابراین طراحی علم #اقتصادسنجی و #حسابداری که اساس آن بر محاسبه‌ فلاح و خسارت باشد، ضروری است که در جلسه ۳۳۹ #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت با موضوع «دکترین ملی حسابداری» (در فروردین۹۱) بررسی شده است: 👉 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/253 #اختصاصی کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @hasanabbasi_students

🔰 ضرورت طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه‌ فلاح و خسارت باشد 🔹 زندگی یک قمار است که در آن هر انسانی در تلاش برای طی مسیر عمر، بَرنده خواهد بود یا بازنده. انسانی که ریشه در آسمان دارد، #منفعت یا #ضرر دنیوی خودش را با #فلاح و #خسارت اخروی، و عزت یا ذلتی که برایش رقم خورده می‌بیند. اگر سود و منفعتی که برده است، بر حق باشد و برایش عزت به ارمغان آورد، او بُرده است. بسیاری از مشکلات نظام مهندسی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی ما در این است که توانایی تشخیص سود و زیان خود مبتنی بر حق یا باطل را نداریم. 🔹 از نگاه عموم، مواجهه با چنگ و دندانی که کفتار و گرگ و شغال نشان می‌دهند، زیان‌آور است؛ اما اگر عزت و فلاح ما بر این تقابل باشد، چه باک از زیان. امام حسین (علیه‌السلام) نیز علی‌الظاهر شکست‌خورده و ضرر کردند؛ خود و یارانشان شهید شدند و خانواده‌شان را به اسارت بردند. در مقابل، سپاهیان یزید سود برده و پیروز شدند. اما در این ضرر دنیوی، فلاح و رستگاری آخرت بود و در آن منفعت دنیوی یزید، خسارت آخرت. این‌گونه است که فرمود: پسر مرجانه مرا بین شمشیر و عزت مخیر کرده است؛ البته من و پذیرش ذلت، هیهات! اگر چنین قوه‌ی تشخیص در نظام اجتماعی وجود داشته باشد، آن را تبدیل به یک نظام اجتماعی ممتاز می‌کند. 🔹 در اندیشه‌ی قرآنی مترصد آن هستیم تا نفع و ضرر انسان، بر پایه‌ی رستگاری دنیوی و اخروی او باشد. به همین علت مهم است که قرآن کریم، به ‌موازات منفعت و ضرر، فلاح و خسارت را نیز برجسته نموده است. 🔹 کافی است انسان به این نکته باورمند بشود که نباید خسارت ببیند؛ آنگاه از خود می‌پرسد، آیا سودی که از ربا و نظام مالی ربوی حاصل او می‌شود حق بوده و مبتنی بر حلال و حرام بوده یا خیر؛ چنین منفعتی برای خود و کشورش رقم زننده‌ی #عزت است یا #ذلت؟! 🔹 جایی که عقل سرخ، امام حسین(ع) #امنیت خود و خانواده خود را برای حفظ دین جدش به خطر می‌اندازد، تمامی محاسبات عددی و کمی شوراهای امنیت ملی به روش غربی به هم می‌ریزد. سعادت یک امت، ورای امنیت آن است و چه بسا حفظ سعادت منوط به به خطر انداختن امنیت باشد؛ چه بسیار دشواری‌هایی که با تحمل آن، سعادت یک امت رقم خواهد خورد که در صورت عدم لحاظ نمودن آن، امتی را به شقاوت می‌رساند. بر همین اساس است که نهاد #ولایت_فقیه، مسؤولیت سعادت امت را برعهده دارد. 🔹 همان گونه که در حوزه فردی به محاسبه نفس و اعمال خود به صورت روزانه توصیه شده‌ایم، چنین محاسبه‌ای در حوزه ملی نیز برای جامعه‌ی دینی ضروری‌ست. اگر فرد و جامعه به فلاح نرسند، قطعاً خسران دیده‌اند و در آخرت به جهنم می‌روند؛ داشتن یک جامعه‌ی جهنمی، افتخار نیست گرچه آحاد این جامعه در حوزه‌ی مادی نافع و سودبرنده بوده باشند. 🔹 #فلاح، #سعادت و #تعالی امت، می‌باید در کنار سود و ضرر مادی یک سال محاسبه و احصاء بشود. نهادهای سازمان بازرسی و دیوان محاسبات در تحقق اسلام ناب، نهادهایی هستند که می‌باید مؤلفه‌های عزت و ذلت، فلاح و خسارت، سعادت و شقاوت و... را محاسبه کنند. اما عاجز از چنین امری‌ست چراکه شالوده‌شان دانش حسابداری سکولار مبتنی بر دیدگاه افرادی چون پونزی است که در دانشگاه‌های ما تدریس می‌شود و افراد شاخص آن وارد این دو سازمان‌ می‌شوند. 🔹 بنابراین طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه‌ فلاح و خسارت باشد، ضروری است که در جلسه ۳۳۹ کرسی نظریه‌پردازی کلبه کرامت با موضوع «دکترین ملی حسابداری» (در فروردین۹۱) بررسی شده است: kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/253 🧮 به مناسبت ۱۵ آذر؛ روز حسابدار اندیشه جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students

🔰 ضرورت طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه‌ فلاح و خسارت باشد 🔹 زندگی یک قمار است که در آن هر انسانی در تلاش برای طی مسیر عمر، بَرنده خواهد بود یا بازنده. انسانی که ریشه در آسمان دارد، #منفعت یا #ضرر دنیوی خودش را با #فلاح و #خسارت اخروی، و عزت یا ذلتی که برایش رقم خورده می‌بیند. اگر سود و منفعتی که برده است، بر حق باشد و برایش عزت به ارمغان آورد، او بُرده است. بسیاری از مشکلات نظام مهندسی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی ما در این است که توانایی تشخیص سود و زیان خود مبتنی بر حق یا باطل را نداریم. 🔹 از نگاه عموم، مواجهه با چنگ و دندانی که کفتار و گرگ و شغال نشان می‌دهند، زیان‌آور است؛ اما اگر عزت و فلاح ما بر این تقابل باشد، چه باک از زیان. امام حسین (علیه‌السلام) نیز علی‌الظاهر شکست‌خورده و ضرر کردند؛ خود و یارانشان شهید شدند و خانواده‌شان را به اسارت بردند. در مقابل، سپاهیان یزید سود برده و پیروز شدند. اما در این ضرر دنیوی، فلاح و رستگاری آخرت بود و در آن منفعت دنیوی یزید، خسارت آخرت. این‌گونه است که فرمود: پسر مرجانه مرا بین شمشیر و عزت مخیر کرده است؛ البته من و پذیرش ذلت، هیهات! اگر چنین قوه‌ی تشخیص در نظام اجتماعی وجود داشته باشد، آن را تبدیل به یک نظام اجتماعی ممتاز می‌کند. 🔹 در اندیشه‌ی قرآنی مترصد آن هستیم تا نفع و ضرر انسان، بر پایه‌ی رستگاری دنیوی و اخروی او باشد. به همین علت مهم است که قرآن کریم، به ‌موازات منفعت و ضرر، فلاح و خسارت را نیز برجسته نموده است. 🔹 کافی است انسان به این نکته باورمند بشود که نباید خسارت ببیند؛ آنگاه از خود می‌پرسد، آیا سودی که از ربا و نظام مالی ربوی حاصل او می‌شود حق بوده و مبتنی بر حلال و حرام بوده یا خیر؛ چنین منفعتی برای خود و کشورش رقم زننده‌ی #عزت است یا #ذلت؟! 🔹 جایی که عقل سرخ، امام حسین(ع) #امنیت خود و خانواده خود را برای حفظ دین جدش به خطر می‌اندازد، تمامی محاسبات عددی و کمی شوراهای امنیت ملی به روش غربی به هم می‌ریزد. سعادت یک امت، ورای امنیت آن است و چه بسا حفظ سعادت منوط به به خطر انداختن امنیت باشد؛ چه بسیار دشواری‌هایی که با تحمل آن، سعادت یک امت رقم خواهد خورد که در صورت عدم لحاظ نمودن آن، امتی را به شقاوت می‌رساند. بر همین اساس است که نهاد #ولایت_فقیه، مسؤولیت سعادت امت را برعهده دارد. 🔹 همان گونه که در حوزه فردی به محاسبه نفس و اعمال خود به صورت روزانه توصیه شده‌ایم، چنین محاسبه‌ای در حوزه ملی نیز برای جامعه‌ی دینی ضروری‌ست. اگر فرد و جامعه به فلاح نرسند، قطعاً خسران دیده‌اند و در آخرت به جهنم می‌روند؛ داشتن یک جامعه‌ی جهنمی، افتخار نیست گرچه آحاد این جامعه در حوزه‌ی مادی نافع و سودبرنده بوده باشند. 🔹 #فلاح، #سعادت و #تعالی امت، می‌باید در کنار سود و ضرر مادی یک سال محاسبه و احصاء بشود. نهادهای سازمان بازرسی و دیوان محاسبات در تحقق اسلام ناب، نهادهایی هستند که می‌باید مؤلفه‌های عزت و ذلت، فلاح و خسارت، سعادت و شقاوت و... را محاسبه کنند. اما عاجز از چنین امری‌ست چراکه شالوده‌شان دانش حسابداری سکولار مبتنی بر دیدگاه افرادی چون پونزی است که در دانشگاه‌های ما تدریس می‌شود و افراد شاخص آن وارد این دو سازمان‌ می‌شوند. 🔹 بنابراین طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه‌ فلاح و خسارت باشد، ضروری است که در جلسه ۳۳۹ کرسی نظریه‌پردازی کلبه کرامت با موضوع «دکترین ملی حسابداری» (در فروردین۹۱) بررسی شده است: kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/253 🧮 به مناسبت ۱۵ آذر؛ روز حسابدار اندیشه جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students

سوزن‌بان و ریل 🔸 امام خامنه‌ای چند هفته پیش در دیدار رمضانی با دانشجویان بیان کردند: «جمهوری اسلامی می‌تواند آرمان‌های خودش را در ذیل دو عنوان کلّی خلاصه کند؛ یک عنوان عبارت است از «اداره‌ی کشور به شیوه‌ی اسلامی»؛ عنوان دوّم، «ارائه‌ی یک الگو به مردم جهان برای اداره‌ی خوب یک کشور» 🔸 وقتی ایشان «اداره کشور به شیوه اسلامی» (که تعریف #دولت_اسلامی است) را #آرمان نظام جمهوری اسلامی می‌داند یعنی نه تنها هنوز دولت اسلامی ( که حلقه واسط بین نظام اسلامی و جامعه اسلامی است) تشکیل نشده است بلکه متأسفانه فاصله زیادی تا تشکیل آن داریم. 🔸 البته ایشان سه سال پیش و باز هم در دیدار رمضانی دانشجویان (۱۴۰۰/۲/۲۱) بیان کرده‌اند : «رسیدن به این آرمان‌ها پیچیدگی‌های زیادی دارد؛ آن روز (اوایل انقلاب)ما به این پیچیدگی‌ها توجّه نداشتیم؛ مسائل را خیلی با نگاهِ اوّلی نگاه می‌کردیم؛ در واقع بسیاری از مسائل آسان‌گیری می‌شد. شور انقلابی موجب بود که کار انجام بگیرد منتها با یک نگاه ابتدائی، با یک نگاه ساده و بدون در نظر گرفتن پیچیدگی‌ها و دشواری‌ها.» (کلیپ شماره یک) و نمونه این #ساده‌انگاری را در مسئله اسلامی کردن دانشگاه توضیح می‌دهند. 🔸 در واقع نسبت بین آن‌چه تا کنون برای اسلامی کردن زیرنظام‌های جمهوری اسلامی انجام شده است و توقعی که از فقه برای اداره کشور به شیوه اسلامی داریم ، به این می‌ماند که فقط راننده یک پیکان را عوض کنیم ولی توقع داشته باشیم ماشین‌مان تبدیل به بنز شده باشد. 🔸 برای تشکیل دولت اسلامی ( که پس از ۴۵ سال هنوز محقق نشده است و آرمان جمهوری اسلامی است) باید #ریل را عوض کرد نه راننده را. در شرکت راه‌ آهن #سوزن‌بان با یک حرکت ساده ولی مهم تعیین می‌کند که یک قطار به سمت تبریز حرکت کند یا شیراز. در عالم نظر، مفاهیم نقش سوزن‌بان را ایفا می‌کنند و انسان را به پارادایم‌های فکری کاملاً متفاوتی جهت می‌دهند. هر کدام از دوگانه‌های فلسفه و حکمت، طبیعت و خلقت، مدیریت و هدایت، سیاست و ولایت، صحت و سلامت و ... قابلیت این را دارند که جامعه بشری را به سمت #ضلالت یا #سعادت جهت دهند. 🔸 معجزه قرآن، مفاهیم آن است و مادامی که قرآن و مفاهیمش را دروازه‌ی (Gateway) نظام‌سازی قرار ندهیم و ریل را عوض نکنیم دولت اسلامی تشکیل نخواهد شد. @Ebrahim_Nowrouzi