مثل : بنوالسراویل : فرزندان کسی بودند که لباسِ اباعبدالله الحسین (؏) رو برداشته بودند . . . بنوالسرج : فرزندان آنانی بودند که بر پیکر مطهر ارباب تاختند و پس از جنگ ، نعل اسب هارو با قیمت های بالایی به فروش رسوندن . .

بعد ها که دوره قاعونی ، بغداد شد مرکز یهودیـان ، نواده ها این نعل اسب هارو با افتخار درِ خونه هاشون میزدند که ما از اون نسل هستیم که به پیکر حسین با اسب تاختیم . .

این خرافه به اروپـا هم رسید ، شاید این اعتقاد از اسپانیـا [اَندُلِس‌قدیم] به اروپـا رسیده ، به اندلسی ها هم از امویان این اعتقاد رسیده ، چون امویان به عنوان تبرک نعل اسب نگه میداشتن ؛ اما اروپـایی ها چون معنی تبرک رو نمیدونستن ، میگفتن شانس میاره🙄😒

حالا یه عده از مردم خودمونم ناآگاهانه نعل اسب رو به عنوان نماد خوش شانسی استفاده میکنن --

دربارهء نعل اسب توی گوگل سرچ کنید

همش از خوشبختی و نماد شانس براتون میاره . .

دیدید..؟!

هر کسی هم که بصیرت نداشته باشه خیلی راحت این مطالب رو باور میکنه و بدون آگاهی از کنارش رد میشه و میگه من به نعل اسب و خوش شانسیش اعتقاد دارم :/

نکتهء جالب :

حتی همین نعل اسب ، به عنوان ابراز هاے مختلف در حالت هاے مختلف ولی با همون عنوان به فروش میرسه . .