#استاد_تراشیون
اکثر مشکلاتِ خانوادهها به دلیل #سوء_تفاهم در برداشتهای زوجین هست؛
📌مثال:
👤 آقـا وارد منزل میشه،
🌸 خانم: خیلی خستهم!
👤 آقــــا: خب برو بخواب!
🌸 خانم: همینه که میگم درکم نمیکنی!
✔️👈 در صورتی که خانوم وقتی میگه من خستهام، منظورش خستگی روحی هست نه جسمی!
⚠️[خیلی مسائل از همین سوءتفاهمهای جزئی شروع میشه]
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
5.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 | کلیپ تاثیرگذار و جذاب 💜💕
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
#چطور_برای_شوهرم_دلبری_کنم؟
♥️ همونقدر که شما از تعریفهای شوهرتون مثل "چه دستپخت خوبی داری" یا "تا حالا به خوشگلی تو ندیدم" خوشحال و ذوق زده میشید
💯مطمئن باشید به همون اندازه شوهرتون هم از همچین تعریفهایی خوشحال میشه.
❣پس گهگاه بهش بگید:
- چقدر قوی هستی
- تو همونمردیهستیکههمیشهآرزوشو داشتم
- اینهنر توئه کهتو اوجقدرت اینهمه مهربونی
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
📌#سیاستهای_زنانه
👈توصیههای ارتباط با شوهر در #جمع
👈🏻 اگر یه حرفی خیلی بهتون زور اومد و داشتید از نگفتنش خفه میشدید، پیامک بدید. بهترین چیزه در مجالس. مثلاً اس بدید یقه بلوزت رو درست کن. یا من خسته شدم پاشو بریم.
👈🏻 هیچ وقت باهاش تند و عصبی تو جمع حرف نزیند. درسته اخلاق ادمه و عصبی شدن دست خود آدم نیست؛ یا درسته که مردا کلاً از عصبانی شدن زنا خوششون نمیاد، ولی تو جمع با عصبانیت حرف زدن با مرد ویرانگره.
👈🏻 تو جمع تعریفای زیادم نکنید از شوهرتون. تعریف بیش از حدم از زندگی و شوهر باعث میشه مردم یا زندگی آدمو چشم بزنن یا حس بدی به آدم پیدا کنن بگن چه خودشونو قبول دارن.
👈🏻 دنبال دروغ در اوردن از شوهرتون تو جمع یا تذکر مداوم بهش نباشید. مثلاً داره یه داستانی میگه . شما هی بگید نه فلان روز نبود فلان روز بود. نه اونجور نشد اونجور شد. بذارید راحت باشه. دیدم اینطور زنایی که میگما. حتی بعضی هاشون میگن دورغ نگو فلان جور شد. خیلی زشت و زننده اس
👈🏻 اجازه انجام کاری رو تو جمع از شوهرتون نگیرید. یواشکی بگید. اگرم قبول نکرد خودتون بگید خودم پشیمون شدم. حتی اگه تو دلتون غوغاست. نذارید دیگران فکر کنن آخی بیچاره شوهرش نذاشت بیاد.
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
فرق ببخشید و ممنون!
🔸عذرخواهی چیز خیلی خوبیه، اما باید از کلمات جای درستشون استفاده کنیم، پس ...
1⃣ نگیم «ببخشید که ازت کمک میخوام»،
🔻بجاش بگیم «ممنون که کمکم کردی»
2⃣ نگیم «ببخشید که زیاد صحبت میکنم»
🔻بگیم «ممنون که به حرفام گوش میدی»
3⃣ یا مثلا به فرزندمون یاد بدیم تو مدرسه بجای «ببخشید زیاد سوال میکنم» بگه «ممنون که به سوالاتم جواب میدید»
👈 یادتون نره
عذرخواهی کردن اصلا چیز بدی نیست، اما استفاده اشتباه از کلمات میتونه روی عزت نفس ما تاثیر بذاره.
👈 یادتون نره
عذرخواهی برای وقتیه که خواسته یا ناخواسته اشتباهی انجام دادید.
#نکات_زندگی
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
💖 همسرانه حوایِ آدم 💖
#پارت_دویست_و_هشتاد_و_هشتم از #رمان_جان_من #عاشقانه و #مذهبی حدس میزدم کسی از خانه آسید احمد به د
#پارت_دویست_و_هشتاد_و_نهم
از #رمان_جان_من
#عاشقانه و #مذهبی
مجید مستقیم نگاهش میکرد و مثل من نمیدانست خیال مهربان آسید احمد برایمان چه خوابی دیده که مامان خدیجه به کمک همسرش آمد: «حدود بیست روز تا اربعین مونده، باید کم کم آماده بشیم! »
و من و مجید همچنان مات و متحیر مانده بودیم که آسید احمد در برابر اینهمه تحیرِ ما، به آرامی خندید و حرف آخر را زد: «به لطف خدا و کرم امام حسین (ع) ما چند ساله که تو مراسم پیاده روی اربعین شرکت میکنیم. حالا امشب اومدیم که اگه دوست دارید، با هم بریم کربلا! »
نگاه مجید از هیجانی عاشقانه به تپش افتاد و چشم من مبهوت صورت خندان مامان خدیجه بود که با آرامشی مؤمنانه، پاسخ نگاه خیرهام را داد:
«عزیزم! تو یه دخترِ سُنی هستی! عزیز مایی، رو سرِ ما جا داری! خُب شاید تمایلی به این سفر نداشته باشی! ما فقط روی علاقه ای که به شما داشتیم، گفتیم بهتون خبر بدیم که اگه دوست دارید، با هم همسفر بشیم! با ما بیای یا نیای، عزیزِ دل من میمونی! » و دیگر هر دو ساکت شدند و حالا نوبت من و مجید بود تا حرفی بزنیم و من هنوز از بهت مصیبت پدرم خارج نشده و نمیتوانستم بفهمم از من چه میخواهند که تنها نگاهشان میکردم و مجید با صدایی که از اشتیاق وصال کربلا به لرزه افتاده بود، زمزمه کرد:
«نمیدونم چی بگم... »
و دلش پیش همسر اهل سنتش بود که لب فرو بست و در عوض چشمانش را به سوی من گشود تا ببیند در دلم چه میگذرد و من محو دعوت نامه ناخواسته ای شده بودم که امام حسین (ع) برایم فرستاده و در جواب جنایات پدر و برادرم در حق شیعیانش، مرا به سوی خودش فرا خوانده بود که پیش از مجید به سمت حرمش پَر زدم و از سرِ شوق و اشتیاق، به ندای پسر پیامبر(ص) لبیک گفتم:
«حالا باید چی کار کنم؟ باید چی آماده کنم؟ ما که گذرنامه نداریم... »
و دیدم چشمان مجید پیش پاکبازی عاشقانهام به زمین افتاد و پاسخ دل مشتاقم را مامان خدیجه با روی خوش داد:
«همین فردا برید دنبال گذرنامه هاتون تاإنشاءالله زودتر آماده شه. فقط هم با خودتون یه دست لباس بردارید، دیگه هیچی نمیخواد. همه چی اونجا هست. »
و آسید احمد از تماشای اینهمه شور و شوق یک دختر اهل سنت چه حالی شده بود که نگاهش به زمین بود و میدیدم به شکرانه حال خوشم صورت پیر و پُر چین و چروکش غرق شادی شده و در همان حال توضیح داد:
«ماإنشاءالله شنبه صبح، پونزدهم آذر حرکت میکنیم. به امید خدا یکشنبه صبح هم میرسیم مرز شلمچه. »
سپس چشمانش درخشید و با حالی خوش زمزمه کرد: «اگه خدا بخواد یکشنبه شب میرسیم نجف، خدمت حضرت علی »!(ع)
و چه سفر دل انگیزی بود که میخواست با میزبانی خلیفه بزرگوار پیامبر (ص) آغاز شود؛ همان کسی که در شبهای قدر از منِ اهل سنت دل بُرده و جانم را آنچنان شیفته خودش کرده بود که هنوز هم پس از گذشت چند ماه، هر روز در میان کلمات نهج البلاغهاش تفرج میکردم و حالا میخواستم به زیارت مرقدش بروم! حالا بهت بهجت انگیز این مسافرت با عظمت هم به فاجعه پدر و برادرم اضافه شده و مرا بیشتر در خودش فرو میبُرد که من با همه تمایلات شیعیانه و اشتیاقی که بیش از پیش به اهل بیت پیامبر پیدا کرده بودم، باز هم آمادگی زیارت مزار و ملاقات مرقدشان را نداشتم و نمیدانم چه شد که پیش از شوهر شیعه ام، برای قدم زدن در مسیر کربلا سینه سپر کردم و با قلبی که همچنان به مصیبت هلاکت پدر و نگون بختی برادرم، آ کنده از درد و غم بود، برای زیارت اربعین بیقراری میکردم.
همین که آسید احمد و مامان خدیجه از خانه مان رفتند، مجید مقابلم نشست و به گمانم هنوز باورش نمیشد از زبان من چه شنیده که با لحنی لبریز ترس و تردید سؤال کرد: «الهه جان! مطمئنی میخوای بیای؟ »
و خودم هم نمیدانستم چه شوری در جانم به پا خاسته که دریای دلم به سمت ساحل چشمانش موج زد و مشتاقانه شهادت دادم: «مجید! من میخوام بیام. نمیدونم چرا، ولی دلم می خواد بیام! » شاید هنوز حلاوت بهشتی شبهای قدر و مستی قدح محبت امام علی(ع) در مذاق جانم مانده و دلم نمی آمد به تعارف جامی دیگر از عشق اولیای الهی دست رد بزنم که حالا بیش از هر زمان دیگری در گرداب بلا دست و پا میزدم و سخت محتاج اینچنین عاشقانههایی بودم و حقیقتاً چه عاشقانه طلبیده شده بودیم که بیهیچ درد سری گذرنامه گرفته و با چیدن یکی دو دست لباس و چند تکه وسایل شخصی در یک کوله پشتی،مهیای رفتن شدیم.
ادامه دارد...
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
💖 همسرانه حوایِ آدم 💖
#پارت_دویست_و_هشتاد_و_نهم از #رمان_جان_من #عاشقانه و #مذهبی مجید مستقیم نگاهش میکرد و مثل من نمید
#پارت_دویست_و_نودم
از #رمان_جان_من
#عاشقانه و #مذهبی
عبدالله وقتی فهمید چه خیالی در سر داریم، نمیدانست چه بگوید و با چشمانی مات و متحیر فقط نگاهمان میکرد. حقیقتاً خودم هم نمیتوانستم باور کنم بی آنکه روحم خبر داشته و یا حتی یک لحظه فکری برای رفتن به کربلا به سرم زده باشد، به این سفر اعجابانگیز دعوت شده و بی آنکه اختیاری به دست من باشد، بپذیرم تا همچون عاشقترین شیعه، با پای پیاده رهسپار کربلا شوم، ولی دلم نمیخواست عبدالله گمان کند کسی مرا به این کار اجبار کرده که صادقانه اعتراف کردم:
«آسید احمد و خونواده اش هر سال برای اربعین میرن کربلا. امسال هم به ما گفتن دارن میرن، منم دلم میخواست باهاشون برم... »
مجید سرش را پایین انداخته و شاید از چشمان عبدالله اِبا میکرد که باز به هوای خواهرش، سرِ غیرت بیاید و حرفی بزند که من خودم ادامه دادم: «خُب داریم میریم زیارت امام حسین »!(ع) و عبدالله طاقتش طاق شد که با حالتی عصبی جواب داد:
«آخه الان اصلاً موقعیت مناسبی نیس! » و دید مجید خیره نگاهش میکند که به سمتش چرخید و برای تبرئه خودش، با لحنی ملایمتر ادامه داد:
«شرمنده مجید جان! من میدونم زیارت امام حسین (ع) ثواب داره! ولی آخه الان تو این موقعیت که اوضاع عراق انقدر به هم ریختهاس و داعش داره همه رو سر
میبُره، تو میخوای دست زنت رو بگیری ببری عراق و از نجف تا کربلا رو پیاده بری؟!!! داعش تهدید کرده که پیادهروی امسال رو به خاک و خون میکشه! »
مجید لبخندی زد و با متانت همیشگیاش، جواب دلشوره برادرانه عبدالله را داد:
«باور کن هر چی تو نگران الهه باشی، من بیشتر نگرانشم! ولی اوضاع عراق انقدر هم که فکر میکنی، خراب نیس! داعش تو همون یکی دو ماه اول زمین گیر شد. از
وقتی که آیت الله سیستانی حکم جهاد داد و شیعه و سُنی وارد جنگ با داعش شدن، کمر داعش شکست! دیگه الان تو همون چند تا استان صلاح الدین و نینوا
و الانبار داره جون میکَنه! این چرت و پرتهایی هم که میگه، فقط برای اینه که مسیر اربعین رو خلوت کنه، وگرنه هیچ غلطی نمیتونه بکنه! استان کربلا و نجف از امنترین مناطق عراقه! »
و نگاهم کرد تا پشتش به همراهی تمام قدم محکم شود و با خاطری آسوده ادامه دهد: «اینهمه زائر دارن به عشق امام حسین(ع) میرن، من و الهه هم مثل بقیه! خیالت راحت باشه! »
ولی خیال عبدالله راحت نمیشد که یکی دو ساعت بحث کرد و به هر دری زد تا ما را از رفتن منصرف کند و دستِ آخر نتوانست حریف عزم عاشقانه زن و شوهری شیعه و سُنی شود که صورتمان را بوسید و ما را به خدا سپرد و رفت.
* * *
با همه خستگی طی مسافت طولانی بندر تا مرز شلمچه، ازدحام غیر قابل تصور عبور از مرز و پس از ساعتها پیمودن مسیر مرز تا ورودی شهر نجف، باز هم شوری شیرین در تمام رگهای بدنم میدوید که هنوز مرقد امام علی (ع) را ندیده و نمیتوانستم منظره رؤیاییاش را تصور کنم. حالا تا دقایقی دیگر بر کسی میهمان میشدم که این روزها با آهنگ کلماتش خو گرفته و با مطالعه مداوم نهج البلاغه اش، بیش از پیش شیفته کمالاتش شده بودم. در تمام طول مسیر از مرز تا شهر نجف، روی سرِ شیعیان میهمان نواز و بی ریای عراق قدم میگذاشتیم که با ماشینهای شخصی خودشان، زائران را در طول مسیر منتقل میکردند و با همان زبان خودشان و کلماتی که از زبان فارسی آموخته بودند، رهسپاریمان را در مسیر زیارت امام حسین(ع) میستودند و مدام خوش آمد میگفتند.
در هر روستا و کنار هر خانه ای بساط پذیرایی بر پا کرده تا به استکانی چای عراقی و خرما و یا هر چه در دسترسشان بود، خستگی را از تن مردم به در کنند و خدا میداند با چه اخلاص و محبتی از زائران پذیرایی میکردند که انگار میزبان عزیزترین عزیزان خود بودند تا جایی که وقتی در کنار یکی از موکبها برای تجدید وضو و اقامه نماز مغرب توقف کردیم، هر کدام از اهل طایفه برای ارائه خدمتی، مشتاقانه به سمتمان آمدند.
پیرمرد خانواده به سمت وضوخانه راهنماییمان میکرد و بانوی خانه با تشت و پودر آمده بود تا لباسهایمان را بشوید و هنوز نمازمان تمام نشده، سفره شام را پهن
کرده و بیتوجه به تعارفهای ما، با نهایت مهربانی غذای لذیذشان را آوردند و شاید خدا میخواست اوج خدمتگذاری این بندگان مخلصش را به رخ ما بکشد که برق هم رفت تا در تمام طول مدت صرف غذا، پیرمرد خانواده با چراغ قوه بالای سرِ ما به خدمت بایستد و دستِ آخر با چه محبتی ما را بدرقه کردند و باز موکبهای دیگر دست بردار نبودند که هر کدام سرِ راهمان را میگرفتند تا میهمان خانه آنها شویم و هر کدام میخواستند افتخار پذیرایی از میهمانان امام حسین(ع) را از آنِ خودشان کنند و ما شرمنده اینهمه مهربانی بیمنت، از کنارشان عبور میکردیم.
ادامه دارد...
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
#سیاست_های_زنانه
🌺 به نصایح با حوصله گوش کنید"
اگر شما را نصیحت یا از شیوه زندگی تان انتقاد کردند، به جای حاضر جوابی و اخم کردن، با ارامش به حرفهایشان گوش کنید👂
چون قرار نیست حتی اگر درست نبود، شما حتما به ان نصیحت عمل کنید، فقط به ان گوش دهید و لبخند بزنید 🙂، البته با دوری از بدبینی، اگر انتقادشان به جا بود، سعی کنید به آن عمل کنید 👌
💎 لباس مناسب بپوشید"
سعی کنید همیشه در جمع خانواده همسرتان لباس خوش دوخت و مناسب بپوشید، اینگونه لباس پوشیدن، هم شما را بهتر نشان میدهد
و هم ظاهرتان آراسته میکند، البته از فخرفروشی دوری کنید.
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
#ایده
#متن_دوران_قاعدگی
در دوران قاعدگی بهتره پیشاپیش همسرتونو روشن کنید و بهش پیش زمینه بدید؛
💖 قبلش بهش بگید:
عزیزم من تو این دوران توان بدنیم خیلی کم میشه، تحریک پذیر و حساس میشم...
ممکنه حوصله ی کار نداشته باشم،
یه نق و نوقی بکنم،
یه ایرادی بگیرم،
ممکنه واکنش های روحی روانیم خوب نباشه،
و خدایی نکرده به تو یه فشار روحی بیارم،
دست خودم نیست؛
درکم کن...
👈🏻 الان پیشاپیش ازت میخوام عذر منو بپذیری
اگر پیش اومد نذار به پای کاهش میل و علاقه ی من به خودت...
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
#آقایون_بخوانند
وقتی یک نفر رو برای زندگی انتخاب کردین و دوسش دارین اشکشو در نیار با همین اشکا از چشماش میفتی و ازش فاصله نگیر که کم کم سرد میشع ...
فاصله میگیره و میره پشت یکی دیگه قایم میشه و همون آدم میشه پناهش، اگه دوسش داری همونجوری که هست دوسش داشته باش چرا سعی میکنی تغییرش بدی !!
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
❣ #زناشویی
💠 در دوران نامزدی از علایق و سلایق خود در رابطه جنسی صحبت کنید تا شناخت کلی از علایق جنسی هم داشته باشید.
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚
#بانو_و_آقا
وقتی همسرت رو میبینی اگه بخندی، اونم میخنده
و اگه دادبزنی، اونم دادمیزنه
دوست داری وقتی دیدیش چیکار کنه
پس تو با بهترین اخلاقت یادش بده چیکار کنه!
💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️
❤️ @havayeadam 💚