📣📣📣📣 توجه🔔 یادآوری 👇👇👇👇 🔹 مرحله پنجم #آزمون_حفظ_موضوعی 🔻فصل اول : توحید و خداشناسی و فصل دوم : عدل و حکمت الهی ♦️زمان آزمون :چهارشنبه ۲۱/مهر/ ۱۴۰۰

💠 #پرسمان 💢 علت نامیدن شیخ کلینی (ره) به «رازی» چه می‌باشد❓ 🔸 کلینی اصالتا ایرانی و از روستای «کلین» واقع در ۳۸ کیلومتری شهر ری و ناحیه جنوب غربی جاده قم ـ تهران، نزدیک حسن‌آباد کنونی است. به همین جهت، او را به لقب «رازی»، منسوب به «ری» هم می‌خوانند. ✍️ شهید سعید قاضی نوراللّه‌ شوشتری، در حاشیه مجالس المؤمنین، می‌نویسد: «به خط قطب‌الدین رازی دیده‌ام که نوشته است: ری هنگام نسبت، باید"ریئی" خوانده شود. علت اضافه "ز" این است که دو نفر به ‌نام‌های "ری" و "راز" آن شهر را ساختند و چون خواستند نامی بر آن بگذارند، دچار اختلاف شدند. سپس بنا گذاشتند که آن شهر را به‌ نام یکی، "ری"، و هنگام نسبت به‌ نام دیگری، "رازی" بخوانند.» 📚 wikifeqh.ir/شیخ_کلینی 🔘 #کانال_ویکی‌فقه 👉 @wikifeqh

💠 #درسهایی_از_سیره_علما 🔸پاسخ جالب آیت‌الله العظمی بروجردی به سؤال طلاب 🔹مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی یک روز سر درس فرمود: یک عده از طلاب و مبلغین اسلامی مرتب سؤالی از من می‌کنند، امروز می‌خواهم جواب دهم، سؤال می‌کنند ما چه وقت به مقصد می‌رسیم؟ ‌از وقتی‌که طلبه می‌شویم تا چه زمانی باید تلاش و کوشش کنیم تا به نتیجه و مقصد برسیم؟‌ و از کجا بفهمیم که به مقصد رسیده‌ایم یا نه؟ 🔹‌مرحوم حضرت آیت‌الله بروجردی در پاسخ فرمودند: همه محصلین علوم دینی و همه مبلغین و مروجین شریعت نبوی، باید بدانند اگر برای دنیا و رسیدن به زخارف مادی دنیا به حوزه و سلک روحانیت آمده‌اند، هیچ‌گاه به مقصد نمی‌رسند و از اول اشتباه آمده‌اند و باید تغییر مسیر دهند. این راه، راهی نیست که انسان را به مادیات دنیا برساند، مادیات هم انسان را به رشد و پیشرفت واقعی نمی‌رساند؛ اما اگر برای بندگی و عبودیت خدا و انجام‌ وظیفه به این مسیر آمده‌اند بدانند از روز اول که واردشده‌اند، به مقصد رسیده‌اند و هر روزی که می‌گذرد در مقصد سپری می‌شود. 📘 پورتال اطلاع‌رسانی آیةالله‌ العظمی بروجردی‌ 📢 کانال رسمی هفته‌نامه افق حوزه 🔰http://Eitaa.com/ofogh_howzah

👆👆👆 #میثاق_طلبگی پایه اول حوزه علمیه امام صادق علیه السلام حرم امامزاده جعفر ابن موسی الکاظم علیه السلام و شهدای گمنام پیشوا

🗓۹ ماه صفر سال ۳۹ق 🏴آغاز جنگ نهروان/۱۴ 💠رهبرانقلاب ‼️در برخورد خوارج با خلفای بعد مثل حجاج بن يوسف جریانی را نقل کنم. میدانید که حجاج آدم خیلی قسی‌القلب بود و اصلا نظیر ندارد البته حجاج فضائلی هم داشت؛ حجاج جزو بلغای عرب بود. خطبه هایی که حجاج در منبر میخوانده، جزو خطبه های فصیح و بلیغی است که جاحظ در «البيان و التبيين» نقل میکند. حجاج حافظ قرآن بود. اما خبیث و دشمن آل پیامبر بود؛ چیز عجیبی بود. یکی از این خوارج را پیش حجاج آوردند. حجاج شنیده بود که این شخص، حافظ قرآن است. به او گفت: «أجمعت القرآن» منظورش این بود که آیا قرآن را در ذهن خودت جمع کرده ای؟ پاسخ داد: «أمفرقا كان فأجمعه» مگر قرآن پراکنده بود که من جمعش کنم؟ البته مقصود او را می فهمید، اما میخواست جواب ندهد. حجاج با همه وحشی گری‌اش، حلم به خرج داد و گفت: آیا قرآن را حفظ میکنی؟ پاسخ شنید: مگر ترسیدم قرآن فرار کند که حفظش کنم؟ دوباره یک جواب درشت! دید که نه، مثل اینکه بنا ندارد جواب بدهد. حجاج پرسید: درباره عبدالملک چه می گویی؟ آن خارجی گفت: خدا او را لعنت کند و تو را هم با او لعنت کند! ببینید، اینها این طور خشن و صریح حرف می زدند. حجاج با خونسردی گفت: تو کشته خواهی شد، بگو ببینم خدا را چگونه ملاقات خواهی کرد؟ پاسخ شنید که: «القی الله بعملی و تلقاه أنت بدمی» من خدا را با عملم ملاقات میکنم، تو خدا را با خون من ملاقات میکنی، ببینید، برخورد با این گونه آدم ها مگر آسان بود؟ اگر آدمهای عوام غیر اهل بصیرت، چنین انسانی را ببینند، جذبش میشوند، کما اینکه در زمان امیرالمؤمنین عده‌ای جذبشان شدند. ۷۰/۶/۲۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۸ ماه صفر سال ۱۳۰۶قمری 🏳رحلت عالم‌ مهجور ومظلوم 🏳مجتهدمجاهد،فقیه‌بابصیرت 🏳مدافع حریم ولایت‌وامامت 🏳مولف‌کتاب‌وزین‌عبقات‌الانوار 🏳برادرزاده‌جداعلای‌امام‌خمینی 🏳علامه میرحامدحسین هندی/۵ 💠رهبرانقلاب ‼️حوزه باید زنده و سالم و قوی باشد تا بتواند رشد کند، اشکالی که حوزه‌ی ما، دیروز آن را نداشت و امروز دارد، این است که حوزه‌ی دیروز از دنیای زمان خود عقبتر نبود؛ بلکه جلوتر هم بود. تا اواخر هم وضعیت این گونه بوده است. در هند یک نفر پیدا شد و کتاب «تحفه‌ی اثنی عشریه» را که بر ضدّ و ذّم شیعه و در قدح اهل بیت است، نوشت. «سید حامد حسین»، کتاب «عبقاتِ» به آن عظمت را در جوابش نگاشت و آن‌طور که به نظرم میرسد، شاید حدود ده ردّ بر کتاب «تحفه‌ی اثنی عشریه» نوشته شده است. من فهرستی را نگاه میکردم که متعلّق به کتب علمای هندىِ شیعه بود که البته بزرگان و اَعلام درجه‌ی یک هم در میان آنان بودند. به نظرم ده ردّ و شاید هم بیشتر علیه این کتاب نوشتند. بنابراین، حوزه های علمیه از زمان خودشان عقب نبودند. یک نفر پیدا میشد حرفی را در یک کتاب خطّی میزد و یک نسخه مینوشت و دیگری پخش میکرد و دیگری میخواند و چهار نفر در طول زمان از آن مطّلع میشدند؛ عالم شیعه هم برمی‌داشت همین کار را عیناً جواب میداد و گاهی تندتر و سریعتر و بهتر از او اقدام میکرد و عقب نمی‌ماند. اما امروز، این گونه نیست. امروز، حوزه‌ی علمیه از زمان خودش خیلی عقب است! ۷۴/۹/۱۳ #نشربامنبع @Jahade_tabeini