🔉 بیانات حضرت آیت الله خوشوقت ره 🏴 شرح بخشی از دعای 16 #صحیفه_سجادیه 🏴 يَا إِلَهِي لَوْ بَكَيْتُ إِلَيْكَ حَتَّى تَسْقُطَ أَشْفَارُ عَيْنَيَّ، وَ انْتَحَبْتُ حَتَّى يَنْقَطِعَ صَوْتِي، وَ قُمْتُ لَكَ حَتَّى تَتَنَشَّرَ قَدَمَايَ، وَ رَكَعْتُ لَكَ حَتَّى يَنْخَلِعَ صُلْبِي، وَ سَجَدْتُ لَكَ حَتَّى تَتَفَقَّأَ حَدَقَتَايَ، وَ أَكَلْتُ تُرَابَ الْأَرْضِ طُولَ عُمُرِي، وَ شَرِبْتُ مَاءَ الرَّمَادِ آخِرَ دَهْرِي، وَ ذَكَرْتُكَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ حَتَّى يَكِلَّ لِسَانِي، ثُمَّ لَمْ أَرْفَعْ طَرْفِي إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ اسْتِحْيَاءً مِنْكَ مَا اسْتَوْجَبْتُ بِذَلِكَ مَحْوَ سَيِّئَةٍ وَاحِدَةٍ مِنْ سَيِّئَاتِي ⛔️ #خطرات انجام دادن یک #گناه در نظر #امام_سجاد علیه السلام 🔰کانال رسمی حضرت آیت الله خوشوقت تهرانی (ره) 🆔 @Khoshvaght_ir

❌ خطرات حتی یک گناه📛🚫⛔️

🏴 قضیّۀ امام سجّاد علیه السلام و محمّد بن حنفیه🏴 كلينى از ابو عبيده حذّاء، و زراره و هر دو نفر آنها از حضرت باقر و حضرت صادق عليهما السّلام روايت كرده اند كه: ◾️چون حضرت سيّد الشّهداء عليه السّلام شهيد شدند محمّد ابن حنفيّه كه فرزند امير المؤمنين بود فرستاد نزد حضرت سجّاد زين العابدين علىّ ابن الحسين و با آن حضرت در مجلسى خلوت كرد و گفت: ◾️اى فرزند برادر من مى دانى كه رسول خدا بعد از خود به امير المؤمنين وصيّت كرد و سپس به امام حسن و پس از آن به امام حسين عليه السّلام، و پدر تو عليه السّلام كشته شده و وصيّتى نكرده است ◾️و من عموى تو هستم و همطراز با پدر تو و من فرزند علىّ هستم و من با اين سنّ و سابقه اى كه دارم از تو كه نوجوانى، به امر امامت سزاوارترم، بنابراين در امر وصيّت و امامت با من نزاع مكن و احتجاج منما. ◾️حضرت سجّاد عليه السّلام فرمود: «اى عمو جان از خدا بپرهيز و دنبال مقامى كه شايسته تو نيست مرو، من به تو پند و اندرز مى دهم كه مبادا از جاهلين باشى». ◾️پدر من قبل از آنكه متوجّه به سوى عراق شود به من وصيّت كرد، و در امر امامت از من پيمان گرفت قبل از يك ساعت كه در كربلا كشته شود، و اينك اسلحه رسول خدا كه علامت امامت است در نزد من است. ◾️متعرّض اين مقام مشو مى ترسم كه بدين سبب عمرت كوتاه و حالت تباه گردد. خداوند تعالى امامت را در اولاد حضرت حسين قرار داده است، ◾️و اگر مى خواهى يقين پيدا كنى بيا با هم برويم نزد حجرالاسود و او را حكم قرار داده و از او سؤال كنيم. حضرت باقر فرمودند: اين كلام بين آنها در مكّه واقع شد. پس هر دو آمدند به سوى حجرالاسود، ◾️حضرت سجّاد عليه السّلام به محمّد ابن حنفيّه گفتند: ابتدا كن به تضرّع و ابتهال به سوى خداوند و بخواه كه حجرالاسود را براى توبه گفتار درآورد و سپس از حجرالاسود سؤال كن. ◾️محمّد ابن حنفيّه ابتهال و تضرّع كرد و از خدا خواست و سپس از حجر سؤال كرد و پاسخى نشنيد. حضرت سجّاد فرمود: اى عمو جان اگر تو امام و وصى بودى هر آينه حجر پاسخ تو را مى داد. ◾️محمّد گفت: تو اى برادرزاده بخوان خدا را و دعا كن و از حجر سؤال كن. حضرت سجّاد خواندند خداى عزّ و جلّ را آن مقدارى كه خواستند و سپس گفتند: ◾️اى حجر تو را سوگند مى دهم به آن خدائى كه در تو ميثاق انبيا و ميثاق اوصياء و ميثاق جميع خلائق را قرار داده است اينكه بگوئى وصى و امام بعد از حسين ابن على كيست؟ ◾️گفت: كه حجر به حركت آمد به طورى كه نزديك بود از جاى خود بيفتد و خداوند به زبان عربى فصيح او را به سخن درآورد و گفت: ◾️وصيّت و امامت بعد از حسين بن على عليهما السّلام براى علىّ بن الحسين بن فاطمة بنت رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلّم است. در اين حال محمد ابن حنفيّه مراجعت نمود در حالى كه ولايت حضرت سجّاد را پذيرفت و به عهده گرفت 📚 «امام شناسى» ج ۳ ص ۳۶

🔴جايگاه دعا و نقل #امام_سجاد (علیه السلام) در انتقال معارف از نگاه امام خميني قدس سره 🔸#امام_خميني در کتاب تقريرات فلسفه به مناسبتي درباره روش تبليغي و تعليمي #امام_سجاد(علیه السلام) و مقايسه آن با روش تعليمي و تبليغي #امام_صادق(علیه السلام) مي‌فرمايد: 🔸«حضرت #زين‌_العابدين عليه السلام با آن عملش بشر را تعليم داده و مى‏دهد و چقدر اين #ادعيه كه شايد از مختصات شيعه باشد، براى بشر مفيد است؛ ... اگر چه آنها همان #دعا را كه مى‏خواندند و با خدا مناجات مى‏كردند، در حقيقت با خداى خودشان مناجات داشتند، ولى اگر ما خوب بنگريم، براى ما پند است. مى‏توان گفت: حضرت زين‌العابدين عليه السلام كمتر از حضرت صادق عليه السلام ترويج دين ننموده است و عصر آن حضرت عليه السلام گرچه طورى بوده كه ممكن نبود حضرتش كسى را دعوت به دين نمايد و حتى از حضرتش يك نفر مسأله سؤال نمى‏كرد، اما در همان حال كه در خانه خود نشسته، نيمه‏ شبها با خدا مناجات مى‏كرده و اين #مناجات كه به دست مردم مى‏رسيد، مورد انتفاع قرار مى‏گرفت. در معارف، بهترين و مؤثرترين آثار حضرات، همان ادعيه‏ شان است؛ چون وقتى كه حضرات جواب سؤال مردم را مى‏ دادند ناچار بودند كه طبق متفاهم عرفى و افق عقل مردم تكلم نمايند؛ زيرا آنچه از معارف كه به حضرت صادق عليه السلام رسيده است، با چندين درجه تنزل هم، حضرت نمى‏تواند آن را به مردم عادى منتقل كند، ولى چون توجه ادعيه به خداست آنچه كه حق مطلب است ادا فرموده‏ اند و آداب ذلّ عبوديت و عزّ ربوبيت را مراعات فرموده‏ اند، و مى‏ توان گفت: ادعيه، همان #قرآن صاعد است و قرآن، قرآن نازل است كه روى قرآن و خطابش به مردم بوده و تنزل كرده، ولى روى ادعيه الى اللَّه مى‏باشد، و در نتيجه انبيا و ائمه عليهم السلام فعلًا هم داعى به حق هستند، چنانكه در زمان خودشان هم داعى به حق بودند.» (تقريرات فلسفه، ج3، ص368) 🆔کانال استاد احمدحسین شریفی

تصاویر/ جلوه ای زیبا از حرم امامین عسکریین (ع) در سالگرد انفجار https://hawzahnews.com/x9PQs