[۱/۷] : همینطوری یهویی شکرت !🚶🏻‍♂

اِبنُ الرِّضا "؏" : کسی که با خدا مأنوس باشد ؛ از مردم گریزان گردد !

[ گفتند عاشق ِڪه شدى ؟ گࢪیه ام گࢪفت میخواستم بخندم و حاشا ڪنم ، نشد ] . - حَـّیان -

- گفتم که با فراق مدارا کنم ، نشد یک روز را بدون تو فردا کنم ، نشد

- در شعر شاعران همه گشتم که مصرعى در شأن چشم هاى تو پیدا کنم ، نشد

- گفتند عاشق که شدى ؟ گریه ام گرفت ؛ میخواستم بخندم و حاشا کنم ، نشد

- بیزارم از رقیب که تا آمدم تو را . . . از دور چند لحظه تماشا کنم ، نشد

- شاعر شدم که با قلم ساحرانه ام در قاب شعر عشق تو را جا کنم ، نشد

خدایا تورو خدا .

' بھ نام ِخدا لزومی نداره که حتماً کار ِشاقی انجام بدیم تا محبوب تلقی شیم ! بعضی اوقات کمی گوش ِشنواوهمچُنین اندکی محبت ِ کلامی کفایت میکنه ‌؛ اینکه اگرشخصی پیشمون از احوالش میگه سر و گوشمون جای دیگه ای نجنبه ! . . . بدون ِنصیحت و سرزنش ، شده به دروغ (مثلاً مصلحتی) ، بفهمیمش . همین دیشب یجا خوندم که گفته بود تو برنامه ی زندگی پس از زندگی شخصی گفته "بخاطر ِ وقتی که پای درد ِدل رفیقش گذاشته توی اون دنیا بهش پاداش داده شده" ؛ هممون دیدیم که مشاورای محترم معمولاًمیگن پای حرف ِدل بقیه نشینید چرا که حالتون بد میشه شاید این تمام ِ آدمارو شامل نشه ، جسارتاً قبولش ندارم ، اگر بنا به این باشه خیلی از آدما غمباد میگیرنو دق میکنن ! اصلا هرزگاهی به واسطه ی همین بقیه ست که ازماانسان ِشایسته تر و کامل تری ساخته میشه ؛ کسی که بتونه با روح ِبزرگش همچُنان که خودش همچین مفرح و بی درد نیست به قلب ِبقیه جلا بده ، قطع ِبه یقین حضور ِارزشمند ی داره . . . ؛ ماها گهگاهی ظرفیتمون لبریز میکنه و بی اراده درگیر ِیک سری ، مصیبت و ذهنیاتی می شیم که شاید تنها اندکی مایل به پذیرفتنش باشن ! لزومی نداره که این مواقع همدیگرو به درودیوار بکوبیم یاسعی داشته باشیم تا ثابت کنیم احوال ِ خودمون بدتره ، شاید اگر فقط آغوشمون به روی هم باز میبود شرایط هم رفته رفته بهتر و قابل تحمل تر میگذشت ! [ تراوشات ِذهن اِف اِچ ] .