🔰هیئت هفتگی ریحانة الحسین علیها سلام (ویژه ی خواهران ) 🔸سخنران: سرکار خانم آقاجانلو 🔹موضوع: عبور از من، با بلوغ عاطفی ⏰ زمان: چهارشنبه ۲۰ تیر ، ساعت ۱۷:۳۰ 📪 مکان:بنیاد ، خیابان ذوالفقار ، کوچه ۴، پلاک ۱۸۴. مؤسسه ی فرهنگی تربیتی «رهپویان حیات طیبه» @hayatpvt

🌱 یاد استاد 🎙خاطره‌ای درباره مرحوم استاد صفایی‌حائری 🗓 به‌مناسبت ایام ارتحال استاد 📘برشی از کتاب آسمان لاجوردی https://eitaa.com/hayatpvt

🎞 زنــــدگــــــــــــــــــی نـــامه استاد علی صفایی حائری (عین‌صاد) #️⃣ #ویدیو #کلیپ https://eitaa.com/hayatpvt

📌سلسله نشست های شبهای حوزه 🔸استاد صفایی و مشکلات حوزه و روحانیت 🔺باحضور حجت الاسلام لاجوردی و حجت الاسلام بهمنی ⏰ ۲۳ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۸ عصر 🏠قم- میدان معلم- کوچه ۲۲- پلاک ۲۶- مرکز اسناد انقلاب اسلامی قم آدرس روی نقشه https://eitaa.com/hayatpvt

✍🏻پا فرو برده در در عشق! 🔹( به مناسب سالروز رحلت دانشمند فرزانه استاد علی صفایی) توفیق حضور در درس و جلساتش را نداشتم، چند باری برای دیدن یکی از دوستان که از شاگردان و ارادتمندانش بود، به منزلی که حلقات درس و گفت و گوهایش در آن برگزار می‌شد رفتم و او را که با حرارت و عشق و شوق خاصی در حال بحث و گفت‌‌ک گو بود، از نزدیک دیدم. مرد با وقار و جذاب و صمیمی! حلقات‌ درسش بسیار گرم و پرنشاطی بود. چیدمان حلقه درسش هم مثل مباحثش و همانند ادبیاتش وگخاص و دیدندی و نوآورانه بود! روحانی جوانی که همان بار اول ملاقات؛ با او احساس قرابت و صمیمیت می‌کردی و محبتش به دل می‌نشست! با آن‌که آن سال‌ها جوان بود اما اندیشه‌اش عمیق و دامنه دانش و اطلاعاتش گسترده بود و همین دانش را چون اهل ذوق و هنر بود، با چاشنی ادبی و هنری زیبا و دل‌نشین ادا می‌کرد لذا به دل می‌نشست. دبیرستان که بودم با کتاب‌هایش آشنا شدم و بسیاری از آن‌ها را خوانده بودم و سال‌های اولی که وارد قم شدم پی‌جوی آثارش بودم. هنوزی برخی از آثارش را در کتابخانه‌ام دارم و گاه از آن‌ها بهرمندم. از ادبیات روان و بدور از اغلاق و پیچیدگی‌های زبانی و ادبی و جذابش، احساس خوبی دارم و همیشه برایم شیرین و دلنشین بود. اما مهمتر از آثارش، منش و جامعیت دانش و اندیشه‌ورزی و تعلیم خردورز‌ی‌اش به شاگردان هنر خاص او بود که از او شخصیتی خاص و منفرد ساخته بود. علاوه بر مقام تعلیم، همسان پدر بلکه بیش از آن،یار و غم‌خوار شاگردانش بود. همین ویژگی‌های شخصیتی او بود که برای نسل جوان آن روزگار جذاب و محبوب بود. حسادت‌ها و سو ظن‌هاشائبه‌های را علیه استاد جوان پراکند و شبهاتی در مودد آرا و اندیشه‌اش به وجود آورد که دل آزردگی اش را فراهم ساخت اما هیچ‌گاه از گفتن و نوشتن و تربیت خسته نشد و نگاه والای انسانی‌اش را مخدوش نساخت. به همین جهت، اندیشه‌هایش درجمع جوانان سال‌های ۵۰ و ۶۰ زیاد مورد گفت‌ و گو قرار می‌گرفت. در چنین فضایی بود که خیلی تلاش کردم تا از اندیشه و شخصیت او بیشتر بدانم اما شرایط غبار آلودی که گروه‌ها ایجاد کرده بودند، خیلی امکان حضور در جلساتش مهیا نبود اما خمواره پی‌‌جوی آثارش بودم و از شاگردانش و از بسیاری دیگر از او پرسیدم و به بحث و گفت و گو نشستم. یک بار در محفل‌های سیاسی که صبح جمعه در دفتر تبلیغات قم با حضور شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی کشور با شرکت طلاب جوان برگزار می‌‌شد و در آن جلسه، یک بار یکی از نمایندگان بلند پابه و مشهور مجلس حضور یافته بود، از او پرسیدم که چرا از جناب عین صاد ( مخفف نامی که مرحوم صفایی به آن شهرت داشت) در تلویزیون استفاده نمی‌شود؟ پاسخی داد که از اثباتش در ماند! مشخص بود که فهم و درکی درست از اندیشه‌اش ندارد. برای من نگاهش به هنر و سینما و کاربست ادبیات خاص در تبیین معارف اسلامی و مهم‌تر از همه حریت و صمیمیت او با اهل هنر و رسانه و طلاب و دستگیری مداوم او از اهل نیاز و بی‌تکلف بودنش، عالمی فرزانه و اهل اندیشه و معلمی خردمند و خردورز و مربی ناصح و خیرخواه بود و افق نگاهش ورای زمانه و اقران قرار داشت. روزگار آن‌چه سزاوارش بود، از او دریغ داشت و اجل نیز صفحات فرصت‌ را بر مریدان و خوشه چینان محضرش بست و او را که روح بی‌قراری داشت و مهاجری مشتاق لقای حق بود به دیاری دیگر و سرای محبوبش، فراخواند! او برای همیشه معلمی ژرف‌اندیش و جان آگاه و دردمند که به بیان خودش، بارش باران عشق را حس کرده و پا در عشق فرو برده بود، در تاریخ بلند حوزه معرفت و تربیت و فضیلت باقی ماند! شخصی وارسته و معلمی متعهد ، سخت کوش و جان شسته که امروز سخت بدان نیازمندیم. رضوان‌الله تعالی علیه حمید احمدی ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۳