رزمنده دلاور محمد رحمان دوست
فرزند شابیک سال1339درروستای کچولی دیده به جهان گشود. بعد ازاتمام تحصیلات .تاریخ31/5/1357به استخدام ژندارمری درآمد در اوج انقلاب مشهد احمدآباد درحال آموزش بود که که شبها یامواقعی که کلاس نداشتند اززیر سیم خاردار پادگان با هماهنگی نگهبان بیرون می رفتند درمساجد پاسخنرانی علما می نشستند وباز درهمان زمان مشخص به پادگان برمی گشتند.
موقع امام دستورداد سربازان ونیروهای نظامی ازپادگان ها فرار کنند ازپادگان فرار نمودند وبعد از پیروزی انقلاب که امام دستور داد به پادگانها برگشتند مدتی درمرز تایباد وصالح آباد بودندمدتی به کاشمر خدمت می کرد تا اینکه روزهای پایانی جنگ به اهواز وفکه اعزام گردید ودر سازمان لشکر77پیروز خراسان گردان507بعنوان فرمانده گروهان قرار گرفت تاریخ21/4/1367در تک عراق به فکه حضور داشت تعدادی از نیروها ی وی مجروح وشهید شدند.
بعداز جنگ مدتی در سیستان وسوسنگرد بود حدود3سال درخوزستان بود سپس به تایباد برگشت وتاریخ31/5/1386سی سال خدمت به پایان رسید.
رزمنده دلاور غلام رضا زارعی فرزند محمد سال1348 در زابل دیده به جهان گشود تا مقطع ابتدایی تحصیل کرد تاریخ 17-1-1367جهت انجام خدمت مقدس سربازی به پادگان آموزشی محمد رسول الله (ص)در سنندج رفت مدت 2 ماه آموزشی دید و شهرهای سنندج دیواندره بانه سردشت مریوان یک سال در تامین جاده پاک در کمین و ضد کمین حضور فعال داشت در درگیری های زیادی با کومله و دمکرات شرکت داشت در درگیری ها هم دچار شیمیایی شد که در حال حال حاضر دارو مصرف می کند
تاریخ 18-1-69هم خدمت به پایان رسید
رزمنده آقای محمد زارع خورفرزند رجبعلی سال 1342 در بزنگان دیده به جهان گشود درتاریخ 1/2/1366به پادگان 04 بیرجند اعزام گردید مدت سه ماه آموزش دید ازآنجا به کردستان سردشت وبانه لشکر30گرگان تی2گردان2بعنوان آرپی چی زن سمت دره شیله روستای حاج محمدان مریوان به مدت 18ماه آنجا خدمت کرد آرپی چی7زیاد شلیک نمود
خاطره برج7سال66بودکه یک تیرازعراقیها به پایم اصابت کردچون سرعتش که بود زیاد داخل پا فرو نرفت فقط زخمی نمودکه همانچا بیرون اوردندمرحله بعداواخر برج9 سال66بودکه چندتااز مواضع عراق را گرفته بودیم که که آنها تک نمودند موقع اذان صبح بود درحال فرار بودیم که عراقیها به ما نزدیک شدند یکی ازنیروهای سرخس ازروسای سنگر بود با دست یک نارنجک پرتاب نمود تعدادی ازعراقیها کشته شدند ومن هم یک ترکش ازهمان نارنج به سرم خورد به بیمارستان صحرایی بانه زیرکوه بود رفتم ترکش رابیرون نمودند وباز دوباره به خط مقدم برگشتم وهیچ مدرکی هم ندارم پایان خدمت تاریخ 18/2/1368می باشد.