https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان منبر

نکات کاربردی تبلیغ نویسنده : حجت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی 👇 1. با صراحت و محکم بگو، بلد نیستم، نمی دانم، آیاتی هست که می گوید نمی دانم: «سبحانک لا علم لنا...» 2. مخاطب را به نحو احسن بشناسیم و مطابق نیاز او صحبت کنیم. 3. کلاس داری، تبلیغ یا سخنرانی 20 دقیقه، حداکثر نیم ساعت باشد و الاّ مستمعین خسته می شوند. 4. کلیاتی را که همه قبول دارند نشانه نگیرید؛ مثلاً نگویید که سینما بد است، در این گونه موارد، جزئیات بد را بیان کنید، بگویید فیلم بد، بد است. 5. با فطرت جنگ نکنید و در برابر فطرت نایستید و با آن مخالفت نکنید. 6. در برخورد با دیگران بر محرّمات حساس نشوید و بر مکروهات هم حساسیت نشان ندهید. مثلاً نگویید: آقا! چرا نماز نخواندی؟ چرا فلان کار زشت را انجام دادی؟ بلکه اول از صفات خوب او شروع کنید. 7. چیزهایی که در ذهن مردم ارزش است، آن را ضد ارزش جلوه ندهید. 8. مطلب و محتوا به گونه ای باشد که عامه مردم بفهمند و خواص نیز بپسندند. 9. همیشه از راه مثبت بحث را پیش بگیریم، مثلاً بگوییم زندگی پس از مرگ. 10. در تبلیغ از قصه شروع کنید. مانند قرآن، مثل سوره یوسف. قصه را هم که می گویید، حرکات مناسب با قصه باشد، تُن صدا، آهنگ و لحن با آن قصه تطبیق بکند. 11. مواظب خنّاس ها در کلاس ها و سخنرانی ها باشید و مواظب باشید که به شما خط ندهند. 12. در مقابل انتقاد افراد چه کنیم؟ ببینیم چه کسی خبر آورده است؟ اگر قضیه ای که برای ما نقل کرده ثابت شد به مسئولان قضایی خبر دهیم و اگر ثابت نشد اعتنا نکنیم. 13. آفت ها و آسیب های مسیر را بشناسید و بشناسانید تا موانع کار برطرف شود. 14. اسلام را از مسلمان ها جدا کنید: «الاسلام شی ء و المسلم شی ء آخر»، حساب خرافات را از حق جدا کنیم. 15. آنچه که در تبلیغ نقل می کنید عقلی و قطعی باشد و یا نقل قطعی باشد؛ مثل قرآن یا روایات قطعی. 16. از عرفا چیزی نقل نکنید؛ چون مستند به آیات و روایات نیست و آنها هر چه بگویند شاید برای خودشان حجت باشد ولی برای دیگران نمی تواند حجت باشد. 17. روی اخلاقیات تکیه کنید که مستند به آیات و روایات است. 18. بر خواب تکیه نکنید و در سخنرانی خواب را بیان نکنید. 19. دین تان، سخنرانی و تبلیغ تان را از قرآن بگیرید و سپس از روایات قطعی. 20. اگر خط تان خوب نبود از آن استفاده نکنید، بلکه فقط روی خطابه و کلمات توجه کنید. 21. تبلیغ بر چند نوع است: الف) تبلیغ سمعی: نوار؛ اوصیکم و من بلغه کلامی. ب) تبلیغ بصری: کاریکاتور، نقاشی. ج) تبلیغ عملی: کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم، صلوا کما رأیتمونی اصلی. د) تبلیغ معنوی: خذ اربعة من الطیر مانند آهن داغ کردن حضرت امیر برای عقیل برادر خودش. 22. سراغ کارهای پر سر و صدا نروید چون: الف) مشک پر، سرو صدا ندارد، مشک نیمه خالی سر و صدا دارد. ب) پول اسکناس سروصدا ندارد، پول خُرد سروصدا دارد. 23. مبلّغ باید قالب ساز باشد نه قالب پذیر. 24. مبلّغ در مقابل سیاسی باید سیاسی باشد و همچنین در مقابل افراد دیگر مثل خودشان رفتار کند. 25. کتاب های مهم و بزرگ را خلاصه و بیان کنید. 26. توجه کنید که در تبلیغ از چه طریقی وارد شوید: «هو الذی یصلی علیکم و ملائکته...» یعنی از طریق شادی وارد شوید. 27. هنگام تبلیغ انگشتر و... نداشته باشید و همچنین قیافه تان درست باشد تا اصل تمرکز یعنی حواص مخاطب پرت نشود. 28. برای تازه نگه داشتن روحیه و رفع خستگی همه آنچه بلد هستند و در کلاس گفتید را، با هم تکرار کنید. 29. به عنوان حکم ثانوی بعضی اوقات بعضی چیزها بر مبلغ حرام می شود. مثلاً خوردن و آشامیدن در خیابان، سیگار کشیدن و... . 30. گاهی مسائل را باید با هیجان گفت، پس تبلیغ باید با هیجانات باشد تا طرف مقابل حساس شود. 31. گاهی سکوت هم لازم است و همین سکوت یک کودتا می کند و در طرف انقلاب به وجود می آورد. 32. در تبلیغ و سخنرانی ها و... از ضرب المثل ها استفاده کنید که مسئله را برای مخاطب خیلی ملموس می کند. مثل «من کان له الغنم فله الغرم». 33. اول ملاک درست را در اختیار طرف قرار دهیم. مثلاً کدام شجاع، سخی، عابد و اهل حق است و بعد صاحب آن را بشناسیم اعرف الحق تعرف اهله. 34. در مقابل موارد حساس و نامتناسب با تبلیغ، مسیر را طفره برو و مسئله را عوض کن و موضوع را تغییر بده، مثلاً به جای استحاضه. استعاذه بگو و خودت را نجات بده. مثلاً کسی برای خنده و بر هم زدن جلسه بپرسد استحاضه چیست؟ در جواب او با تبدیل کردن کلمه به استعاذه و پاسخ آن از اصل سؤال طفره برو. 35. موضوعات کاربردی را «تابلو» کنیم و در جای مفید بزنیم تا در دید همه باشد. 36. قضیه یا خاطره را گونه ای بیان کنید تا قابل اثبات باشد و در مقابل آن تناقض پیش نیاید، مثلاً بعضی ها را شکنجه کردند نه اینکه فلان کس را شکنجه کردند و این کردند و آن کردند. 37. چیزهایی که غیر طبیعی باشد روح نمی پذیرد و قابل اثبات نیست،

پس آن را نگویید چون انسانی که مادیات غیر طبیعی را قبول نمی کند در معنویات به طریق اولی غیر طبیعی را نمی پذیرد. 38. آنچه می گوییم یا واجب است یا مستحب، یا نیاز جامعه است و یا نیاز فرد. یعنی غیر از این، موارد دیگر را برای مردم نگویید که مورد نیازشان نیست. 39. ما نباید در بیان، این قدر انشعاب و شاخه شاخه درست کنیم که مخاطب گیج شود. 40. در بیان معارف از «اصطلاحات» نامأنوس و نا آشنا استفاده نکنید. 41. در خداشناسی، به جای خدای موجود، بیش از آن خدای محبوب را ثابت و بیان کنیم. 42. اگر در گفتار بالجمله نمی شود فی الجمله عمل کنید. مواظب باشیم مطابق دهان خودمان و شخصیت مان حرف بزنیم، مثلاً پیرمرد می تواند به دختر جوان عزیزم بگوید ولی جوان نمی تواند. برادرانی که می خواهند تبلیغ کنند یکسره از خواهرها شروع نکنند. 43. آبرو، درست کردنش یک عمر می خواهد و از بین رفتنش یک دقیقه هم نمی خواهد لذا مواظب باشیم که آبروی ما به هدر نرود. 44. اگر قیافه مبلّغ جذاب و قشنگ باشد باید به جلسه خواهرها نرود. 45. اگر نگاه به خانمی کردی، عکس او مثل دود در ذهن می ماند و اگر عکس در ذهن ماند بعد مقایسه می کنی با خانم خود و... و مشکلات بعد به وجود خواهد آورد. لذا از اول در ذهن، عکس کسی را جای مده. 46. هر دروغ گفتنی حرام است، اما هر راست گفتنی واجب نیست، همه چیزها را برای مردم نگویید. 47. در آخر دعا کردن فراموش نشود، آن هم با همان موضوع سخنرانی. 48. اگر به شما موقعیت بدهند مواظب وسوسه ها باشید. 49. در جای پر سر و صدا دنبال کار نگردیم، مهم اخلاص است. بعد منتظر امداد الهی باشیم، یعنی دنبال شهرت و پول و... نباشیم. 50. تحمل و صبر داشته باشید، با تبسم و آرامش و نرمی برخورد کنید. به خصوص در مورد کوچکترها، مثلاً مورچه و حضرت سلیمان. 51. اسلام با سادگی پیش می رود نه با تجملات. 52. باید مطلق باشیم، رنگ تاجر، زن، پول، و بازاری به خود نگیریم و وابسته به کسی نباشیم. 53. نهی «الفقیه کل الفقیه» نقل نکنیم «لیس کل ما یعلم یقال: الناس اعداء ما جهلوا». 54. در قرآن اگر دو کلمه در کنار هم باشند، اولی حتما مهم تر است، به آن توجه داشته باشید. 55. از گفتن مسائل با احادیثی مانند «الغیبة اشد من الزنا» بپرهیزید چون مثلاً جوان تصور می کند: الف) گناه زنا از غیبت کمتر است ب) کیفیت زنا بیشتر لذت دارد، پس می رود به سمت گناه زنا. 56. اگر سخنران خوبی باشیم مردم عاشق ما می شوند و ما هم که رفتنی هستیم. اگر سخن قرآنی باشد جذب قرآن می شوند و قرآن هم که ماندنی است. 57. مبلّغ باید کار خودش را با عشق و علاقه انجام دهد. مجله شمیم یاس بهمن 1385، شماره 47 🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱

بسم الله الرحمن الرحیم پیامهایی از ادعیه روزهای ماه رمضان پیام دعای روز چهاردهم: بخشش گناهان از سوی خدا «اللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذنِی فِیهِ بِالعَثَرَاتِ وَاَقِلنِِی فِِیهِ مِنَ الخَطَایَا وَالهَفَوَاتِ وَلاَ تَجعَلنِِی فِِیهِ غَرضَاً لِلبَلاَیَا وَالآفَاتِ بِعِزَّتِکَ یَا عِزَّ المُسلِمِینَ؛ خداوندا! در این روز مرا به لغزشهایم باز خواست مکن و در این روز از اشتباهات و سرمستی‏هایم درگذر و هدف بلاها و آسیبها قرار مده،‌ به ارجمندیت‌ای عزت مسلمانان!» خدا بنابر صفت رحمانیتش از گناهان و معاصی بندگان خود می‌گذرد و تا بدان‌جا مهربان است که می‌فرماید:‌ «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِِینَ اَسْرَفُوا عَلَی اَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنطُوا مِنْ رَحمَةِ اللهِ اِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِِیعاً اِنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ»؛ (1) «بگو‌ای بندگان من که بر خود زیاده‌روی روا داشته‌اید! از رحمت خدا ناامید نشوید. خدا همة گناهان‌تان را می‌آمرزد و او بخشندة مهربان است.» البته نباید از نظر دور داشت که این مقام و امتیاز، از آن کسانی است که توبه نصوح کنند و از کرده خود قلباً و حقیقتاً پشیمان باشند. آن وقت خداوند متعال از گناهان ایشان می‏گذرد. عارف بزرگ شیخ محمد بهاری‏رحمه‏الله می‏فرماید: «آیا نشنیده‏ای قضیۀ پیامبری از بنی اسرائیل که سؤال نمود از حضرت باری جل شأنه قبول توبه بنده‏ای از بندگان را بعد از اینکه سالها آن بنده در عبادت خدا جدّ و جهد نموده بود که از سوی خدا جواب آمد: قسم به عزت خودم که اگر آسمانها و زمین در حق او شفاعت کند توبۀ او را نخواهم پذیرفت؛ زیرا حلاوت گناه هنوز در دل اوست.» (2) فرد باید توبه کند و شیرینی گناه را از دلش بیرون نماید، آن‏گاه طلب بخشش و آمرزش کند. نوشته‏اند در بصره زنی بدنام و بدکار به نام «شعوانه» بود. روزی با کنیزان خود از کوچه‏ای گذشت که دید صدای گریه و شیون بلند است. یکی از کنیزان خود را داخل فرستاد که ببیند چه خبر است. او داخل رفت؛ اما بیرون نیامد. دیگری را فرستاد. او هم برنگشت. آخر خودش وارد خانه شد و دید واعظی برای مردم دربارۀ بخشش خدا سخن می‏گوید و مردم می‏گریند. شعوانه گفت: «من از گناه کاران هستم، اگر توبه کنم خدا مرا هم خواهد بخشید؟» واعظ گفت: «اگر به‏راستی توبه کنی خدا تو را می‏بخشد؛ حتی اگر شعوانه باشی. شعوانه شگفت‏زده شد. از کردۀ خود پشیمان گشت و از عمر تباه شدۀ خود حسرت خورد و توبه کرد. آن قدر به خود سختی عبادت داد تا پیر و فرتوت شد. (3) (1). زمر/54. (2). تذکرۀ المتقین، شیخ محمد بهاری، قم، انتشارات نهاوندی، چاپ دوم، 1378 هـ. ش، ص45. (3). ضیافت نور، ابوالفضل هادی‏منش، قم، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا وسیما، چاپ اول، 1380 هـ. ش، ص 83 به نقل از ریاحین الشریعۀ، ج2، ص364. https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان - پیام دعای روز چهاردهم

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان شرح دعای روز چهاردهم

بسم الله الرحمن الرحیم پیامهایی از ادعیه روزهای ماه رمضان پیام دعای روز چهاردهم: بخشش گناهان از سوی خدا «اللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذنِی فِیهِ بِالعَثَرَاتِ وَاَقِلنِِی فِِیهِ مِنَ الخَطَایَا وَالهَفَوَاتِ وَلاَ تَجعَلنِِی فِِیهِ غَرضَاً لِلبَلاَیَا وَالآفَاتِ بِعِزَّتِکَ یَا عِزَّ المُسلِمِینَ؛ خداوندا! در این روز مرا به لغزشهایم باز خواست مکن و در این روز از اشتباهات و سرمستی‏هایم درگذر و هدف بلاها و آسیبها قرار مده،‌ به ارجمندیت‌ای عزت مسلمانان!» خدا بنابر صفت رحمانیتش از گناهان و معاصی بندگان خود می‌گذرد و تا بدان‌جا مهربان است که می‌فرماید:‌ «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِِینَ اَسْرَفُوا عَلَی اَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنطُوا مِنْ رَحمَةِ اللهِ اِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِِیعاً اِنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ»؛ (1) «بگو‌ای بندگان من که بر خود زیاده‌روی روا داشته‌اید! از رحمت خدا ناامید نشوید. خدا همة گناهان‌تان را می‌آمرزد و او بخشندة مهربان است.» البته نباید از نظر دور داشت که این مقام و امتیاز، از آن کسانی است که توبه نصوح کنند و از کرده خود قلباً و حقیقتاً پشیمان باشند. آن وقت خداوند متعال از گناهان ایشان می‏گذرد. عارف بزرگ شیخ محمد بهاری‏رحمه‏الله می‏فرماید: «آیا نشنیده‏ای قضیۀ پیامبری از بنی اسرائیل که سؤال نمود از حضرت باری جل شأنه قبول توبه بنده‏ای از بندگان را بعد از اینکه سالها آن بنده در عبادت خدا جدّ و جهد نموده بود که از سوی خدا جواب آمد: قسم به عزت خودم که اگر آسمانها و زمین در حق او شفاعت کند توبۀ او را نخواهم پذیرفت؛ زیرا حلاوت گناه هنوز در دل اوست.» (2) فرد باید توبه کند و شیرینی گناه را از دلش بیرون نماید، آن‏گاه طلب بخشش و آمرزش کند. نوشته‏اند در بصره زنی بدنام و بدکار به نام «شعوانه» بود. روزی با کنیزان خود از کوچه‏ای گذشت که دید صدای گریه و شیون بلند است. یکی از کنیزان خود را داخل فرستاد که ببیند چه خبر است. او داخل رفت؛ اما بیرون نیامد. دیگری را فرستاد. او هم برنگشت. آخر خودش وارد خانه شد و دید واعظی برای مردم دربارۀ بخشش خدا سخن می‏گوید و مردم می‏گریند. شعوانه گفت: «من از گناه کاران هستم، اگر توبه کنم خدا مرا هم خواهد بخشید؟» واعظ گفت: «اگر به‏راستی توبه کنی خدا تو را می‏بخشد؛ حتی اگر شعوانه باشی. شعوانه شگفت‏زده شد. از کردۀ خود پشیمان گشت و از عمر تباه شدۀ خود حسرت خورد و توبه کرد. آن قدر به خود سختی عبادت داد تا پیر و فرتوت شد. (3) (1). زمر/54. (2). تذکرۀ المتقین، شیخ محمد بهاری، قم، انتشارات نهاوندی، چاپ دوم، 1378 هـ. ش، ص45. (3). ضیافت نور، ابوالفضل هادی‏منش، قم، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا وسیما، چاپ اول، 1380 هـ. ش، ص 83 به نقل از ریاحین الشریعۀ، ج2، ص364. https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان - پیام دعای روز چهاردهم

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضا ن - بخش چهاردهم تفسيردعاى سحر

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان با قرآن سی روز، سی درس بر اساس تفسیر نور

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان با قران

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان امام مجتبی علیه السلام

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان امام مجتبی علیه السلام

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان امام مجتبی علیه السلام

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان امام مجتبی علیه السلام

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان امام مجتبی علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم پیامهایی از ادعیه روزهای ماه رمضان پیام دعای روز پانزدهم: خشوع «اللَّهُمَّ ارزُقنِِی فِِیهِ طَاعَةَ الخَاشِعِینَ وَاشرَح فِیهِ صَدرِی بِإِنَابَةِ المُخبِتِینَ بِأَمَانِکَ یَا أمَانَ الخَائِفِِینَ؛ بار خدایا! در این روز بندگی فروتنان را به من ده و سینه‌ام را به توبه فروتنان وسعت ده! به پناه دادنت‌ای پناه ترس پیشه‌گان!» «خشوع» حالتی قلبی در برابر پروردگار است، و آن فروتنی و خشیتی است که بنده نسبت به خدای خود دارد. انسانی که در قلبش خشوع نسبت به پروردگار وجود دارد، در شرایط گوناگون زندگی، خود را در محضر پروردگار متعال می‌بیند و خدا را شاهد و ناظر رفتار خویش می‌داند. ایمان به خداوند در اعماقِ جانِ چنین فردی ریشه دوانیده است و هیچ‌گاه رشتة حضور الهی را گسسته نمی‌بیند، به هنگام خوشی و ناخوشی، سختی و سادگی، خداوند را نزدیک‌ترین یاور خود می‌داند و همچون کسانی نیست که تنها در سختیها به درگاه ربوبی روی می‌آورند و پس از حل مشکل، به خدافراموشی و خودگرایی مبتلا می‌شوند. پیامبر گرامی اسلام‏صلی‏الله‏علیه‏و‏آله که پیشوای خاشعان است، با اینکه از مقام و قرب والایی نزد خداوند برخوردار بود و اشرف مخلوقات به شمار می‌آمد، بیش از دیگران نسبت به مقام ربوبی خاشع بود: «کَانَ‌ النَّبِی‏صلی‏الله‏علیه‏و‏آله اِذَا خَطَبَ وَذَکَرَ السَّاعَةَ رَفَعَ صَوْتَهُ وَاَحْمَرَتْ وَجَنَاتُهُ کَاَنَّهُ مُنْذِرُ جَیْشٍ؛ (1) وقتی پیامبر‏صلی‏الله‏علیه‏و‏آله خطبه می‏خواند و خبر از قیامت می‌داد،‌ صدای خود را بلند می‌کرد و صورتش گلگون می‌شد، همانند اینکه از هجوم یک لشکر مهاجم خطرناک خبر می‌داد.» آن بزرگوار از خوف الهی آن قدر گریه می‌کرد که حالت غش به او دست می‌داد: «کَانَ یَبْکِی حَتَّی یُغْشِی عَلَیْهِ.» (2) از سوی دیگر، ایشان آن قدر خاشعانه از خوف خدا اشک می‌ریخت که مصلای او‌تر می‌شد: «وَکَانَ یَبْکِی حَتَّی تَبَتَّلَ مُصَلّاَهُ خَشْیَةً.» (3) با اینکه ایشان از مقام عصمت برخوردار بود، همواره از خداوند می‌خواست که نظر لطفش را لحظه‌ای از او برنگیرد: « اِلَهِی لَا تَکِلْنِی اِلَی نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ اَبَداً؛ (4) خدایا!‌ مرا یک لحظه و یک چشم برهم زدن،‌ به حال خویش وامگذار.» خدای بزرگ هم از خشوع این بندة خوبش پرده برمی‌دارد که می‌فرمود: «اِنِّی اَخَافُ اِنْ عَصَیتُ رَبِّی عَذَابَ‌ یَوْمٍ عَظِیمٍ»؛ (5) «من ترس دارم که اگر گناه کنم، دچار عذاب روز مرگ شوم.» (1). محجة‌ البیضاء، ج 8، ص 251. (2). بحار الانوار، ج 10، ص 40. (3). همان، ص 45. (4). همان، ج 14، ص 384. (5). انعام / 15. https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان پیام دعای روز پانزدهم

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان شرح دعای روز پانزدهم

🎥 ز من بپرس که سلطان کربلا حسن است... شعرخوانی آقای محمد سهرابی در مدح امام حسن مجتبی علیه السلام. دیدار شاعران با رهبر انقلاب، ماه رمضان ۱۳۹۶ #ولادت_امام_حسن علیه‌السلام ✳️ صفحه ویژه مراسم‌های حسینیه امام خمینی 💻 @hoseinie_emamkhomeini

🔰مثل آینه... 👈🏼 گزیده‌ای از بیانات رهبرانقلاب درباره‌ی موضوع «انس با قرآن» 🔻یکی از نکات مورد تأکید حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تلاوت روزانه‌ي قرآن و انس با آن است. موضوعی که نتایج دنیوی و اُخروی فراوانی دارد. «خط حزب الله» در این مطلب توصیه‌های رهبر انقلاب در این زمینه و ثمرات آن را بازخوانی می‌کند ⬇️ مطالعه نسخه کامل این شماره خط حزب‌الله: farsi.khamenei.ir/news-content?id=47747

بسم الله الرحمن الرحیم پیامهایی از ادعیه روزهای ماه رمضان پیام دعای روز پانزدهم: خشوع «اللَّهُمَّ ارزُقنِِی فِِیهِ طَاعَةَ الخَاشِعِینَ وَاشرَح فِیهِ صَدرِی بِإِنَابَةِ المُخبِتِینَ بِأَمَانِکَ یَا أمَانَ الخَائِفِِینَ؛ بار خدایا! در این روز بندگی فروتنان را به من ده و سینه‌ام را به توبه فروتنان وسعت ده! به پناه دادنت‌ای پناه ترس پیشه‌گان!» «خشوع» حالتی قلبی در برابر پروردگار است، و آن فروتنی و خشیتی است که بنده نسبت به خدای خود دارد. انسانی که در قلبش خشوع نسبت به پروردگار وجود دارد، در شرایط گوناگون زندگی، خود را در محضر پروردگار متعال می‌بیند و خدا را شاهد و ناظر رفتار خویش می‌داند. ایمان به خداوند در اعماقِ جانِ چنین فردی ریشه دوانیده است و هیچ‌گاه رشتة حضور الهی را گسسته نمی‌بیند، به هنگام خوشی و ناخوشی، سختی و سادگی، خداوند را نزدیک‌ترین یاور خود می‌داند و همچون کسانی نیست که تنها در سختیها به درگاه ربوبی روی می‌آورند و پس از حل مشکل، به خدافراموشی و خودگرایی مبتلا می‌شوند. پیامبر گرامی اسلام‏صلی‏الله‏علیه‏و‏آله که پیشوای خاشعان است، با اینکه از مقام و قرب والایی نزد خداوند برخوردار بود و اشرف مخلوقات به شمار می‌آمد، بیش از دیگران نسبت به مقام ربوبی خاشع بود: «کَانَ‌ النَّبِی‏صلی‏الله‏علیه‏و‏آله اِذَا خَطَبَ وَذَکَرَ السَّاعَةَ رَفَعَ صَوْتَهُ وَاَحْمَرَتْ وَجَنَاتُهُ کَاَنَّهُ مُنْذِرُ جَیْشٍ؛ (1) وقتی پیامبر‏صلی‏الله‏علیه‏و‏آله خطبه می‏خواند و خبر از قیامت می‌داد،‌ صدای خود را بلند می‌کرد و صورتش گلگون می‌شد، همانند اینکه از هجوم یک لشکر مهاجم خطرناک خبر می‌داد.» آن بزرگوار از خوف الهی آن قدر گریه می‌کرد که حالت غش به او دست می‌داد: «کَانَ یَبْکِی حَتَّی یُغْشِی عَلَیْهِ.» (2) از سوی دیگر، ایشان آن قدر خاشعانه از خوف خدا اشک می‌ریخت که مصلای او‌تر می‌شد: «وَکَانَ یَبْکِی حَتَّی تَبَتَّلَ مُصَلّاَهُ خَشْیَةً.» (3) با اینکه ایشان از مقام عصمت برخوردار بود، همواره از خداوند می‌خواست که نظر لطفش را لحظه‌ای از او برنگیرد: « اِلَهِی لَا تَکِلْنِی اِلَی نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ اَبَداً؛ (4) خدایا!‌ مرا یک لحظه و یک چشم برهم زدن،‌ به حال خویش وامگذار.» خدای بزرگ هم از خشوع این بندة خوبش پرده برمی‌دارد که می‌فرمود: «اِنِّی اَخَافُ اِنْ عَصَیتُ رَبِّی عَذَابَ‌ یَوْمٍ عَظِیمٍ»؛ (5) «من ترس دارم که اگر گناه کنم، دچار عذاب روز مرگ شوم.» (1). محجة‌ البیضاء، ج 8، ص 251. (2). بحار الانوار، ج 10، ص 40. (3). همان، ص 45. (4). همان، ج 14، ص 384. (5). انعام / 15. https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان پیام دعای روز پانزدهم

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضا ن - بخش پانزدهم تفسيردعاى سحر

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان با قرآن سی روز، سی درس بر اساس تفسیر نور

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #رمضان با قران

https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 #انتخابات