#تجربه
#هیئت
شب پنجم، مسجد امام
سخنران: حاجآقا جاودان
مکان: بازار
شروع: از بعد نماز مغرب
تجربه من:
- صحن مسجد باز و جادار و خیلی خوب برای بچهها
- اصل مراسم داخل مسجد («مسجد» است) اما بیرون هم سمت خانم ها موکت پهن شده
- صدا در تمام صحن خیلی خوب نیست. مخصوصاً صحبت های حاجآقا که تمرکز میخواد
- اول مداحی و روضه، بعد سخنرانی. البته در انتها خود حاجآقا چند خطی ذکر مصیبت دارند و باز یک مداحی کوتاه
- داخل مسجد جا دار و خنک و فضای مطبوع
- پذیرایی: شربت و شام (معمولاً آش هست. شبهای بعد احتمالا مفصل تر. نمیدونم)
- دارای حسینیه کودک
- ساعت ۲۲ تمام شده بود تقریباً. اما خب اون خیابان ها این شبها شلوغ هستند و شلوغ تر هم خواهند شد احتمالا.
- جای پارک ماشین در همان حوالی. پیاده روی زیادی نداره تا مسجد. ولی باز هم بردن کالسکه میتونه معقول باشه چون داخل محدودیت و اذیتی ایجاد نمیکنه.
@hejrat_kon
التماس دعا
خدا کند که نگفته باشد،
به شما حرفی نزده باشد...
فقط دست خود را به زور از دست عمه جدا کرده باشد
و خود را رسانده باشد به شما
و مردانه آن جسم کوچک خود را حایل و فدایی شما کرده باشد...
در آن چند لحظه آخرِ با شما بودن،
تنها گفت و گوی شما همان «ای پسر برادر! در این سختی شکیبا باش... » شما و «وا امّاه» او بوده باشد.
عبدالله،
حرفی از آنچه که در آن سوی میدان،
در اطراف حرم و خیام در جریان است
- از آن دندان های تیز کرده
از آن چشم های حرامی
از آن شلاق های بالا رفته گوش به فرمان
از آن مشعل های سوزاننده آماده
از ترس دخترها
از تشویش زن ها
از غصه مردانه زین العابدین
از هجوم رنج و مصیبت و فشار بر عمه جان-
چیزی به شما نگفته باشد...
هرچند که ناگفته هم، در آن زمان که «قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبینُک»، پیشانی شما به عرق مرگ مرطوب شد،
«تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِکَ وَ بَیْتِکَ»
نگران و دل به فکر، با گوشه چشم به سمت خیمه ها و اهل بیت خود نگاه میکردی...
الا لعنة الله علی القوم الظالمین
و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون....
@hejrat_kon
بر عمویت ناگوار است از این که او را بخوانى و او جوابت نگوید یا پاسخت را بدهد اما سودى برایت نداشته باشد؛ به خدا که این روزى است که دشمن او زیاد و یاور او اندک است...
@hejrat_kon
#تجربه
#هیئت
روز ششم، حسينيه هدایت
سخنران: حاجآقا فلاح (بیان احکام) ، شیخ حسین انصاریان
مداح: میرداماد، نریمان پناهی
مکان: بلوار قیام، کوچه هدایت
تجربه من:
- قصد نداشتم دیگه جای جدیدی برم. و صبح هام پر شده با کار و دانشگاه. امروز، صبح زود، هرچی اسنپ و تپسی زدم برسم به جلسهم (اوووون ور شهر که با مترو و تاکسی یک و نیم ساعت تو راهم) کسی قبول نکرد. منم عذرخواهی کردم و نرفتم. تعریف اینجا رو شنیده بودم، گفتم بذار اینجام برم. رفتم. و با اختلاف بهترین مراسم امسال و حتی این چندسال بود.
- شروع از ۶:۳۰ صبح تا حدود ۹:۳۰ یا ۱۰
سخنرانی شیخ حسین از حدود ۸:۳۰
قبلش میرداماد، بعدش پناهی. قبل همه هم احکام
- تو ورودی در یک سالن جدا (یعنی صدای مراسم نیست که نبایدم باشه) سفره پهنه و همه صبحانه پذیرایی میشن.
- نصف حسینیه و آمفی تئاتر در اختیار خانمها
- شلوغ بود اما جا بود. من از گرما اذیت نشدم
- صدا و تصویر خوب
- برا بچهها مهد وجود داره. اما شرط سنی و... رو نمیدونم.
- نزدیک خانه سیدها. حدود ۳-۴ دقیقه پیاده. میشه بعد اینجا، اگرررر جونی و رمقی و توان گریه و اشکی موند، رفت اونجا. کشش روحی و جسمی میخواد. شیخ حسین و نریمان امروز خیلی خیلی سنگین خوندند و جان گرفتند هم از خودشون هم از مردم😭❤️
میشه بچهها رو به حسینیه اونجا (مدرسه آیات کوچه خونه سیدها) هم سپرد
- دسترسی: مترو قیام، تاکسی های میدان خراسان (با ده دقیقه پیاده روی یا تاکسی مجدد) و... (تو طرحه و با ماشین شخصی نمیشه راحت رفت)
- بعد از مراسم، تو کوچه به علت اولا سیاه پوشی نصف کوچه و بعد حالت موکب و پوشش خدام و...، حال و هوای اربعین جاریه.
@hejrat_kon
التماس دعا