شواهد زیادی برای مسمومیت حضرت موجود است که بنده به آنچه در دسترس داشتم اشاره می کنم: در تفسیر عیاشی و دیگر کتب از امام صادق(علیه السلام)نقل شده است که فرمود: تَدْرُونَ مَاتَ النَّبِيُّ أَوْ قُتِلَ إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ فَسُمَّ قَبْلَ الْمَوْتِ إِنَّهُمَا سَقَتَاهُ فَقُلْنَا إِنَّهُمَا وَ أَبُوهُمَا شَرُّ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ.[۱۶] (آیا می دانید که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فوت کرد یا کشته شد؟ خداوند می فرماید: «آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود عقب گرد می کنید؟» پس پیامبر (صلی الله علیه و آله) قبل از موت مسموم شد! آن دو به ایشان سم خوراندند! ما گفتیم: آن دو و پدرانشان بدترین کسانی هستند که خدا خلق کرده است.) حاکم نیشابوری در کتاب المستدرک علی الصحیحین می گوید: وَالله لَقَد سُمَّ رَسُولُ اللهِ.[۱۷] (به خدا قسم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مسموم از دنیا رفت.) سلیم ابن قیس هلالی نقل می کند: فَقَامَ إِلَيْهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ص وَ هُوَ يَبْكِي فَقَالَ [بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي‏] يَا نَبِيَّ اللَّهِ أَ تُقْتَلُ؟ قَالَ نَعَمْ أَهْلِكُ شَهِيداً بِالسَّم.‏[۱۸] (پس علی بن ابی طالب (علیه السلام) ایستاد و در حالی که گریه می کرد، فرمود: پدر و مادرم فدایت ای پیامبر خدا! آیا کشته می شوی؟! حضرت فرمود: بله، به وسیله سمّ به شهادت می رسم.) علامه مجلسی در کتاب بحارالأنوار و ابن شهر آشوب در کتاب مناقب از امام صادق(علیه السلام) نقل می کند که فرمود: قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ علیه السلام لِأَهْلِ بَيْتِهِ يَا قَوْمِ إِنِّي أَمُوتُ بِالسَّمِّ كَمَا مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله.[۱۹] [۲۰] (امام حسن به اهل بيت خود فرمود: من بوسيله زهر خواهم مرد، همان طور كه پيغمبر معظم اسلام صلى اللَّه عليه و آله بوسيله زهر از دنيا رفت.) شهادت پیامبر بدست حفصه و عایشه اما سؤال اینجاست که شهادت پیامبر بدست چه کسی انجام شده است که دو تن از افرادی که مشکوک به قاتل بودن هستند، حفصه و عائشة می باشند. در اینجا به شواهدی که برای قتل به دست حفصه و عائشة است می پردازیم: منابع شیعة مرحوم علامه مجلسی در کتاب بحارالأنوار از الصراط المستقیم نقل می کند: أَنَّهُ أَعْلَمَ حَفْصَةَ أَنَّ أَبَاهَا وَ أَبَا بَكْرٍ يَلِيَانِ الْأَمْرَ فَأَفْشَتْ إِلَى عَائِشَةَ فَأَفْشَتْ إِلَى أَبِيهَا فَأَفْشَى إِلَى صَاحِبِهِ فَاجْتَمَعَا عَلَى أَنْ يَسْتَعْجِلَا ذَلِكَ عَلَى أَنْ يَسْقِيَاهُ سَمّا.[۲۱] (پیامبر (صلی الله علیه و آله) حفصه را آگاه کردند که پدرش (عمر) و ابوبکر امارت را بدست می گیرند، حفصه این سرّ را برای عایشه فاش کرد و عایشه هم برای پدرش گفت: و ابوبکر هم به عمر گفت. پس آن دو (ابوبکر و عمر) جمع شدند برای این که این امر زودتر اتفاق بیفتد، پیامبر را مسموم کنند.) در تفسیر عیاشی و دیگر کتب از امام صادق(علیه السلام)نقل شده است که فرمود: تَدْرُونَ مَاتَ النَّبِيُّ أَوْ قُتِلَ إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ فَسُمَّ قَبْلَ الْمَوْتِ إِنَّهُمَا سَقَتَاهُ فَقُلْنَا إِنَّهُمَا وَ أَبُوهُمَا شَرُّ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ.[۲۲] (آیا می دانید که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فوت کرد یا کشته شد؟ خداوند می فرماید: «آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود عقب گرد می کنید؟» پس پیامبر (صلی الله علیه و آله) قبل از موت مسموم شد! آن دو به ایشان سم خوراندند! ما گفتیم: آن دو و پدرانشان بدترین کسانی هستند که خدا خلق کرده است.) هر چند که در این روایت کسی به عنوان قاتل مشخص نشده است و تنها دو نفر به عنوان قاتل شمرده شمرده شده اند. اما چون سقتاه مؤنث و تثنیه آمده و پدر هر دو نفرین شده اند ظاهراً آنچه متبادر به ذهن است حفصه و عائشة است. منابع اهل تسنن صحیح بخاری از عائشة نقل می کند: لَدَدْنَاهُ فِي مَرَضِهِ فَجَعَلَ يُشِيرُ إِلَيْنَا: أَنْ لَا تَلُدُّونِي، فَقُلْنَا: كَرَاهِيَةُ الْمَرِيضِ لِلدَّوَاء فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ: أَ لَمْ أَنْهَكُمْ أَنْ تَلُدُّونِي؟ قُلْنَا: كَرَاهِيَةَ الْمَرِيضِ لِلدَّوَاءِ، فَقَالَ: لَا يَبْقَى أَحَدٌ فِي الْبَيْتِ إِلَّا لُدَّ، وَ أَنَا أَنْظُرُ، إِلَّا الْعَبَّاسَ فَإِنَّهُ لَمْ يَشْهَدْكُمْ.[۲۳] (به پیامبر در مرضش دوا خوراندیم، پیامبر به ما اشاره کرد که به من دوا نخورانید. گفتیم: به خاطر کراهت مریض از دواست! پس وقتی حالشان افاقه پیدا کرد فرمود: آیا شما را نهی نکردم که به من دوا نخورانید؟ گفتیم: (گمان کردیم سخن شما به خاطر) کراهت دواست! پس پیامبر فرمود: هر کس در خانه است در برابر چشم من باید دوا بخورد به جز عمویم عباس که در کنار شما حضور نداشت.) مسند احمد ابن حنبل از عائشة نقل می کند:

لَدَدْنَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي مَرَضِهِ، فَأَشَارَ:” أَنْ لَا تَلُدُّونِي” قُلْنَا: كَرَاهِيَةُ الْمَرِيضِ لِلدَّوَاءِ، فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ:” أَلَمْ أَنْهَكُمْ أَنْ لَا تَلُدُّونِي؟” قَالَ:” لَا يَبْقَى مِنْكُمْ أَحَدٌ إِلَّا لُدَّ غَيْرُ الْعَبَّاسِ، فَإِنَّهُ لَمْ يَشْهَدْكُنَّ”.[۲۴] (به پیامبر در مرضش دوا خوراندیم، پس به ما اشاره کرد که به من دوا نخورانید، گفتم: به خاطر کراهت مریض از دواست. وقتی پیامبر حالشان افاقه پیدا کرد فرمود: آیا شما را نهی نکردم که به من دوا نخورانید؟! فرمود: هیچ یک از شما باقی نمی ماند مگر این که دوا بخورد، غیر از عباس چون او شاهد شما زنان نبود.) تفسیر عیاشی در سبب نزول آیات اول سوره تحریم می نویسد: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلیه الله علیه و آله كَانَ فِي بَعْضِ بُيُوتِ نِسَائِهِ- وَ كَانَتْ مَارِيَةُ الْقِبْطِيَّةُ تَكُونُ مَعَهُ تَخْدُمُهُ- وَ كَانَ ذَاتَ يَوْمٍ فِي بَيْت‏ حَفْصَةَ فَذَهَبَتْ حَفْصَةُ فِي حَاجَةٍ لَهَا- فَتَنَاوَلَ رَسُولُ اللَّهِ مَارِيَةَ، فَعَلِمَتْ حَفْصَةُ بِذَلِكَ فَغَضِبَتْ- وَ أَقْبَلَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ قَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا فِي يَوْمِي وَ فِي دَارِي وَ عَلَى فِرَاشِي- فَاسْتَحْيَا رَسُولُ اللَّهِ مِنْهَا، فَقَالَ كَفَى فَقَدْ حَرَّمْتُ مَارِيَةَ عَلَى نَفْسِي- وَ لَا أَطَؤُهَا بَعْدَ هَذَا أَبَداً- وَ أَنَا أُفْضِي إِلَيْكَ سِرّاً فَإِنْ أَنْتِ أَخْبَرْتِ بِهِ- فَعَلَيْكِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ فَقَالَتْ نَعَمْ مَا هُوَ فَقَالَ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ يَلِي الْخِلَافَةَ بَعْدِي- ثُمَّ مِنْ بَعْدِهِ أَبُوكِ فَقَالَتْ مَنْ أَخْبَرَكِ بِهَذَا قَالَ اللَّهُ أَخْبَرَنِي- فَأَخْبَرَتْ حَفْصَةُ عَائِشَةَ مِنْ يَوْمِهَا ذَلِكَ- وَ أَخْبَرَتْ عَائِشَةُ أَبَا بَكْرٍ فَجَاءَ أَبُو بَكْرٍ إِلَى عُمَرَ فَقَالَ لَهُ- إِنَّ عَائِشَةَ أَخْبَرَتْنِي عَنْ حَفْصَةَ بِشَيْ‏ءٍ- وَ لَا أَثِقُ بِقَوْلِهَا فَاسْأَلْ أَنْتَ حَفْصَةَ، فَجَاءَ عُمَرُ إِلَى حَفْصَةَ، فَقَالَ لَهَا مَا هَذَا الَّذِي أَخْبَرَتْ عَنْكِ عَائِشَةُ، فَأَنْكَرَتْ ذَلِكَ قَالَتْ مَا قُلْتُ لَهَا مِنْ ذَلِكَ شَيْئاً، فَقَالَ لَهَا عُمَرُ إِنْ كَانَ هَذَا حَقّاً فَأَخْبِرِينَا حَتَّى نَتَقَدَّمَ فِيهِ، فَقَالَتْ نَعَمْ قَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ذَلِكَ- فَاجْتَمَعَ … عَلَى أَنْ يَسُمُّوا رَسُولَ اللَّهِ فَنَزَلَ جَبْرَئِيلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله بِهَذِهِ السُّورَةِ يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ إِلَى قَوْلِهِ تَحِلَّةَ أَيْمانِكُم.‏[۲۵] (سبب نزول این سوره این بود که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در خانه (اتاق) بعضی از زنانشان بودند و ماریه قبطیه همراه پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود و به ایشان خدمت می کرد. روزی که پیامبر در خانه حفصه بودند، حفصه برای حاجتی بیرون رفت. پس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ماریه را در آغوش گرفتند. پس حفصه از این جریان با خبر شد و غضب کرد. خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و گفت: ای رسول خدا! در روزی که نوبت من است و در خانه من و بر روی بستر من! پس پیامبر از او شرم کرد و فرمود: دست نگه دار (و برای این که او را راضی کند فرمود:) ماریه را بر خود حرام کردم و بعد از این هرگز با او همبستر نخواهم شد و من رازی را برای تو فاش میکنم که اگر آن را به کسی بگویی لعنت خدا و همه ملائکه و همه مردم بر تو باد. حفصه گفت: قبول می کنم. آن راز چیست؟ حضرت فرمود: همانا بعد از من ابوبکر خلافت را به دست می گیرد و بعد از او پدر توست. حفصه پرسید: چه کسی این را به تو خبر داده است؟ فرمود: خداوند دانا و خبیر به من خبر داده است. پس حفصه در همان روز این خبر را به عایشه داد و عایشه هم این خبر را به ابوبکر داد. و ابوبکر نزد عمر آمد و به او گفت: عایشه از قول حفصه خبری به من داده که اطمینان به قول او ندارم! پس تو از حفصه سؤال کن. عمر نزد حفصه آمد و به او گفت: این چیست که عایشه از قول تو نقل می کند؟ حفصه منکر شد و گفت: من چیزی به عایشه نگفتم! عمر به او گفت: اگر این خبر صحیح است، به ما بگو تا آن را جلو بیندازیم! حفصه گفت: بله، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چنین فرمود. پس چهار نفری جمع شدند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را مسموم کنند. پس جبرئیل همراه این سوره بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرود آمد. گفت: ﴿وَأَظهَرهُ اللهُ عَلَیهِ﴾(۳۹)یعنی: خدا برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) آشکار کرد که حفصه سرّ را برای دیگران فاش کرده و آنان اهتمام به قتل پیامبر کردند.

﴿عَرَّفَ بَعضَهُ﴾ یعنی: پیامبر (صلی الله علیه و آله) بعضی از آن چه را که خداوند به او خبر داده بود را به حفصه گفت و فرمود: چرا آن چه را به تو گفته بودم به دیگران خبر دادی؟ ﴿وَ أعرَضَ عَن بَعضٍ﴾ یعنی: پیامبر (صلی الله علیه و آله) به او خبر نداد که می داند آنان اهتمام به کشتن ایشان کرده اند.) هر چند که این متون از کتب اهل تسنن بوده و راوی آن نیز عائشة است و از نظر سندی فاقد صلاحیت است اما طبق قاعده عقلی، اقرار العقلاء علی انفسهم جائز(اعتراف عاقل بر ضد خود جائز است) و مقبول است

‌ #پیامبر_اکرم خدا لعنت كند قاتلین پیامبر را

🔰قابل توجه اهالی #مسجد و محله کاظمیه پردیسان ✍عزیزانی که مایل هستند برکات نور روضه ی اهلبیت (علیهم السلام) در منزل آنها جاری و برگذار شود میتوانند با عضویت در کانال #هیات👇 https://eitaa.com/heyat_emam_hossein و ارتباط با مدیر اعلام آمادگی کنند. 🫂نگران هزینه های برگذاری مراسم نباشید. یه چای☕️ و یه کیک 🍩 (اونم با هیأت) #روضه_خانگی #هِیـأتِ_اِمــامْ_حُسِــیـنْ_عَلَیهِ_الْسَّلام

🌸🍃🌸🍃 پیامبر اکرم (ص)فرمودند: كسى كه نمازهاى پنجگانه را در موقع خود اقامه كند و ركوع و سجود نماز را كامل بجا آورد خداى عزّ و جلّ ۱۵ خصلت به او عطا فرمايد ۱. سه خصلت در دنيا عمر او را زياد كند، مال و اموال او را زياد كند، اولاد صالح او را زياد كند. ۲. سه خصلت در موقع مرگ از ترس او را ايمن دارد، از هول مرگ ايمن دارد، او را داخل بهشت گرداند. ۳.سه خصلت در قبر سؤ ال نكير و منكر را بر او آسان كند، قبر او را وسيع گرداند، درى از درهاى بهشت به روى او گشوده شود. ۴. سه خصلت در محشر صورت او مثل ماه ، نور مى دهد، نامه عملش را به دست راستش دهند، حساب را بر او آسان مى گرداند. ۵. سه خصلت در موقع عبور از صراط خداوند از او راضى مى شود، به او سلام مى دهد، نظر رحمت به او مى فرمايد. كنز العمّال #هِیـأتِ_اِمــامْ_حُسِــیـنْ_عَلَیهِ_الْسَّلام مطالب زیبا در 👇 https://eitaa.com/heyat_emam_hossein

جمعه‌ها یکی یکی رفت و خبر از تو نیومد این فراق و فاصله چه آتیشی به قلبمون زد مناجات🔊 #امام_زمان(عج)💚 غروب #جمعه 💔 اللهم_عجل_لولیک_الفرج🔅 حسین حبیبی🎙 🖤 روضه نوحه واحد شور شعر 🕋 مداحی و سخنرانی 👇 #هِیـأتِ_اِمــامْ_حُسِــیـنْ_عَلَیهِ_الْسَّلام 🌺🌿🌺🌿🌺🌿