شب جمعه شب زیارتی حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام

از اعمال شب جمعه

از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده: هر کس این سوره را در هر شب جمعه بخواند کفاره گناهان ما بین دو جمعه خواهد بود. بحارالانوار، ج86، ص362

🔴 زیارت امام زمان علیه السلام در روز جمعه 🔵 اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللهِ في اَرْضِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْنَ اللهِ في خَلْقِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللهِ الَّذي يَهْتَدي بِهِ الْمُهْتَدُونَ، وَيُفَرَّجُ بِهِ عَنِ الْمُؤْمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخآئِفُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْوَلِيُّ النّاصِحُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَفينَةَ النَّجاةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْنَ الْحَيوةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ صَلَّي اللهُ عَلَيْكَ وَعَلي آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ عَجَّلَ اللهُ لَكَ ما وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَظُهُورِ الاَْمْرِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يامَوْلايَ، اَنـَا مَوْلاكَ عارِفٌ بِاُوليكَ وَاُخْريكَ، اَتَقَرَّبُ اِلَي اللهِ تَعالي بِكَ وَبِآلِ بَيْتِكَ، وَاَنْتَظِرُ ظُهُورَكَ، وَظُهُورَ الْحَقِّ عَلي يَدَيْكَ، وَاَسْئَلُ اللهَ اَنْ يُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ يَجْعَلَني مِنَ الْمُنْتَظِرينَ لَكَ وَالتّابِعينَ وَالنّاصِرينَ لَكَ عَلي اَعْدآئِكَ، وَالْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْكَ في جُمْلَةِ اَوْلِيآئِكَ، يا مَوْلايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَعَلي آلِ بَيْتِكَ، هذا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَهُوَ يَوْمُكَ، الْمُتَوَقَّعُ فيهِ ظُهُورُكَ، َالْفَرَجُ فيهِ لِلْمُؤْمِنينَ عَلي يَدَيْكَ، وَقَتْلُ الْكافِرينَ بِسَيْفِكَ، وَاَنَا يا مَوْلايَ فيهِ ضَيْفُكَ وَجارُكَ، وَاَنْتَ يا مَوْلايَ كَريمٌ مِنْ اَوْلادِ الْكِرامِ، وَمَأْمُورٌ بِالضِّيافَةِ وَالاِْجارَةِ، فَاَضِفْني وَ اَجِرْني، صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَعَلي اَهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرينَ. #امام_زمان

🌷 امام صادق (علیه السلام) : 🖌 هر که دوست دارد ایمانِ کامل داشته باشد ، بگوید : نظرِ من در هر چیز ، نظرِ آل محمد است ؛ چه آنهایی را که نهان کرده‌اند و چه آنهایی را که عیان گفته‌اند ، چه آنهایی که آگاه شدم و چه آنهایی که خبر ندارم. 📗 الکافی کلینی ، ج١ ، ص٣٩١

پیشنهاد مطالعه🌹🙏 داستان بسیار شیرین از پاسخگویی امام حسن مجتبی علیه السلام به سوالات مرد رومی ... مرحوم قطب الدّین رواندى در کتاب خرایج خود آورده است : روزى یک نفر از بلاد روم خدمت امام علىّ علیه السلام وارد شد و اظهار داشت : من یک نفر از رعیّت تو و از اهالى این شهر هستم . حضرت فرمود: خیر، تو از رعیّت من و از اهالى این شهر نیستى ؛ بلکه تو از سوى پادشاه روم آمده اى و او چند سؤ ال براى معاویه فرستاده است و چون معاویه جواب آن ها را نمى دانست به من ارجاع شده است . آن شخص اظهار داشت : بلى ، صحیح فرمودى ، معاویه مرا به طور محرمانه نزد شما فرستاد تا جواب مسائلم را از شما دریافت دارم ؛ و این موضوع را کسى غیر از ما نمى دانست . پس از آن امیرالمؤ منین علىّ علیه السلام فرمود: آنچه مى خواهى از این دو فرزندم سؤ ال کن که جواب کافى دریافت خواهى داشت . آن شخص گفت : از آن کسى که موهاى سرش تا روى گوشهایش آمده - یعنى ؛ حسن مجتبى علیه السلام - سؤ ال مى کنم . و چون آن شخص رومى نزد امام حسن مجتبى علیه السلام آمد، پیش از آن که سخنى مطرح شود، حضرت به او فرمود: آمده اى تا سؤ ال کنى : فاصله بین حقّ و باطل چیست ؟ و بین زمین و آسمان چه مقدار فاصله است ؟ و بین مشرق تا مغرب چه مقدار مسافت است ؟ و قوس و قزح - یعنى ؛ رنگین کمان - چیست ؟ و خنثى به چه کسى گفته مى شود؟ و آن ده چیزى که یکى از دیگرى محکم تر و سخت تر مى باشند کدامند؟ مرد رومى با حالت تعجّب گفت : بلى ، سؤ ال هاى من همین ها مى باشد. امام حسن مجتبى علیه السلام در این موقع به پاسخ سؤ ال ها پرداخت و فرمود: بین حقّ و باطل چهار انگشت است ، آنچه با چشم خود دیدى حقّ و آنچه شنیدى باطل است . فاصله بین زمین و آسمان به اندازه دعاى مظلوم بر علیه ظالم است و نیز تا جائى که چشم ببیند. همچنین فاصله بین مشرق تا مغرب به مقدار سرعت گردش و حرکت خورشید در یک روز خواهد بود. و امّا قوس و قزح : قوس علامتى است از طرف خداوند رحمان براى در اءمان ماندن موجودات زمین از غرق شدن و دیگر حوادث مشابه آن ؛ و قزح نام شیطان است . ... از مرگ محکم تر، و نیرومندتر مشیّت و اراده الهى است که مرگ را برطرف مى نماید - و در روز واپسین ، مردگان را زنده مى گرداند و امّا خنثى به شخصى گفته مى شود که معلوم نباشد مرد است یا زن ، که اگر هیچ نشانه اى نداشته باشد، یا هر دو نشانه را موجود باشد به او گفته مى شود: ادرار کن ، پس اگر ادرارش به سمت جلو یا بالا بود مرد است و در غیر این صورت در حکم زن خواهد بود. و امّا جواب آن ده چیز - به این شرح است - : خداوند متعال سنگ را آفرید و به دنبالش آهن را به وجود آورد که همانا آهن سنگ را قطعه قطعه مى کند. و سپس آتش را آفرید که آهن را گداخته و آب مى نماید. و سخت تر از آتش آب است که آتش را خاموش مى کند. و از آب شدیدتر، ابر مى باشد که آن را حمل و منتقل مى کند. و از ابر نیرومندتر باد خواهد بود که ابر را به این سو، آن سو مى برد. و از باد قدرتمندتر آن نیروئى است که باد را کنترل مى کند. و از آن شدیدتر ملک الموت - عزرائیل - است که جان همه چیز را مى گیرد؛ و مى میراند. و از آن مهمّتر خود مرگ است که جان عزرائیل را نیز مى رباید. و از مرگ محکم تر، و نیرومندتر مشیّت و اراده الهى است که مرگ را برطرف مى نماید - و در روز واپسین ، مردگان را زنده مى گرداند - - بحارالا نوار ج 43، ص 326، ح 5، الخرایج و الجرایح : ج 2، ص 572، ح 2.

🌷 اميرالمؤمنين امام علی(عليه السلام) فرمودند : 🖌 در آنجا كه بايد سخن گفت ، خاموشى سودى ندارد و آنجا كه بايد خاموش ماند سخن گفتن خيرى نخواهد داشت. 📚 نهج البلاغه ، حكمت ٤٧١

موقع اندوه چه ذکری بگوییم

با سلام خدمت عزیزان ان حدیثنا یحیی القلوب(احادیث اهل بیت علیهم السلام قلب ها را زنده میکند) الحمدلله این چند روز مطالب کانال بیشتر مورد استفاده قرار گرفته و افراد بیشتری دارن سین میکنن از عزیزانی که محبت کردند و این مطالب رو در گروه های دیگه انتشار دادند تقدیر وتشکر میکنیم ، ان شاءالله در نشر معارف اهل بیت علیهم السلام مأجور و موفق باشید🌹🌹🌹🌹🌹🌹

برخی از فضایل این دو آیه طبق احادیثی که از پیامبر اکرم آمده است، عبارتند از: 1. «هر کس این دو آیه را شب (بعد از نماز عشا) بخواند کفایتش میکند (از بیداری برای نماز شب) » 2. « در آخر سوره بقره آیاتی است. این آیات دعا هستند و خداوند رحمان را راضی میکنند » 3. « . . . ملک نازل شد و گفت: ( ای رسول خدا ) خداوند تو را به دو نور بشارت میدهد که به هیچ پیامبری قبل از تو داده نشده است : یکی از آنها فاتحة الکتاب و دیگری آیات پایانی سوره بقره است. هیچ کسی آنها را تلاوت نمی کند مگر آن که حاجتش را خواهد گرفت » مجمع البیان، علامه طبرسی، ج 1، جزء 3، ص 391، منشورات دارمکتبة الحیاة 4. « این دو آیه قرآنند، شفا بخشند، خداوند آن دو آیه را دوست دارد و آن دو خداوند رحمان را راضی و خشنود میکنند » 5. « . . . این دو آیه اگر سه شب در منزلی خوانده شود، شیطان به آن نزدیک نمیشود » الدرالمنثور، جلال الدین السیوطی، ج 2، ص 136ـ138، داراحیأ التراث العربی 6. « هر کسی چهار آیة اول سورة بقره و آیة الکرسی و دو آیه بعد از آن و سه آیة آخر سوره بقره را بخواند، در جان و مالش مکروهی (ناملایمتی) را نخواهد دید، و شیطان به او نزدیک نخواهد شد و قرآن را فراموش نخواهد کرد » نورالثقلین، عروسی الحویزی، ج 1، ص 368، مؤسسة التاریخ العربی 7. در حدیث قدسی آمده است که خداوند فرمود: "ای (رسول گرامی) برای تو و امتت گنجی از گنجهای عرشم را دادم. این گنج فاتحة الکتاب و آخر سوره بقره است » تفسیر صافی، فیض کاشانی، ج 1، ص 291، دارالمرتضی للنشر

عاقبت تهمت زنا به حضرت موسی (ع) توسط قارون قارون گروه زیادی از بنی اسرائیل را در خانه خود جمع کرد و به آنها گفت: «تا الان موسی هر دستوری به شما داده اطاعت کردید حالا می خواهد اموال شما را بگیرد.» حاضران گفتند: «هر چه بگوئی انجام می دهیم.» قارون گفت: «فلان زن زناکار را پیش من بیاورید تا من ترتیب این کار را بدهم.» وقتی آن زن را که زیبا و خوش صورت بود را نزد وی آوردند قراری برای او گذاشت و طشتی از طلا و وعده هائی خوش به او داد تا در میان مردم بنی اسرائیل برخیزد و حضرت موسی (ع) را به زنای با خود متهم سازد. فردای آن روز، قارون بنی اسرائیل را جمع کرد و سپس به نزد حضرت موسی (ع) آمده و گفت: «مردم جمع شده و انتظار آمدن شما را دارند تا در جمع آنان حاضر شوی و دستورات الهی و احکام دینشان را به آنها بگوئی.» حضرت موسی (ع) نیز به میان آنها آمد وآنان را موعظه کرد و فرمود: «ای بنی اسرائیل هر کس دزدی کند دستش را قطع می کنم و هر کسی افتراء به دیگری بزند هشتاد تازیانه اش می زنم و هر کس زنا کند و دارای همسر نباشد صد تازیانه اش می زنم و هر کس زنای محصنه کند سنگسارش می کنم.» در این وقت قارون برخاسته و گفت: «اگر چه خودت باشی؟» حضرت موسی (ع) گفت: «آری! اگر چه من باشم.» قارون گفت: «پس بنی اسرائیل می گویند که تو با فلان زن، زنا کرده ای؟» موسی (ع) با تعجب گفت: «من؟!» قارون گفت: «بله! شما!» حضرت موسی (ع) فرمود: «آن زن را بیاورید.» وقتی آن زن را آوردند، موسی (ع) از وی پرسید: «ای زن! آیا من چنین عملی با تو انجام داده ام؟ و او را سوگند داد که حقیقت را بگوید. آن زن تأملی کرد و گفت: «نه! اینان دروغ می گویند. حقیقت این است که قارون پولی و وعده هائی به من داده است تا چنین تهمتی به تو بزنم.» قارون که این سخن را شنید بسختی شرمنده شد و در برابر مردم رسوا گردید. حضرت موسی (ع) نیز سر به سجده گذارده و گریست و به درگاه خدا عرض کرد: «پروردگارا! دشمن تو مرا آزرد و رسوائی مرا می خواست، اگر من پیامبر تو هستم انتقام مرا از او بگیر و مرا بر او مسلط گردان.» خداوند سبحان به موسی (ع) وحی فرمود که: «زمین را در فرمان تو قرار داده ام، هر گونه فرمانی خواستی بده که زمین فرمانبردار تو خواهد بود.» حضرت موسی(ع) رو به بنی اسرائیل کرده و فرمود: «هر کس که با او است در جای خود بایستد و هر کس که با من است از وی کناره بجوید.» بنی اسرائیل که آن سخن را شنیدند از نزد قارون دور شدند جز دو نفر که ایستادند. در این وقت موسی به زمین فرمان داده و گفت: «ای زمین! آنها را در کام خود بگیر.» زمین از هم جدا شد و آنها را تا زانو در خود فرو برد. برای بار دوم و سوم، حضرت موسی (ع) به زمین گفت: «آنها را بگیر.» پس این دفعه آنها تا کمر در زمین فرو رفتند و در مرتبه سوم، تا گردن در زمین رفتند و در دفعه چهارم، قارون با خانه و هر چه داشت در زمین فرو رفت. در هر بار قارون از حضرت موسی (ع) می خواست تا او را ببخشد و او را به قرابت و خویشی سوگند می داد ولی حضرت موسی (ع) توجهی نکرده و به زمین فرمان می داد تا آنها را در کام خود ببرد.» منبع : تاریخ انبیاء