#متن_آیه
يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ
#متن_ترجمه
میخواهند خدا و مؤمنان را فریب دهند؛ در حالی که جز خودشان را فریب نمیدهند؛ (اما) نمیفهمند.
#تفسیر
در آغاز اين سوره، براى معرّفى مؤمنان چهار آيه و براى شناسايى كفّار دو آيه آمده است. از آيه 8 تا 20 گروه سومى را معرّفى مىكند كه منافق هستند.
اينان نه ايمان گروه اوّل را دارند و نه جرأت و جسارت گروه دوم را در ابراز كفر.
منافق، همانند موش صحرايى است كه براى لانهاش دو راه فرار قرار مىدهد، يكى از آن دو را باز مىگذارد و از آن رفت و آمد مىكند و ديگرى را بسته نگه مىدارد. هر گاه احساس خطر كند با سر خود راه بسته را باز كرده و مىگريزد. نام سوراخ مخفى موش «نافقاء» است كه كلمه منافق نيز از همين واژه گرفته شده است.
«شیخ طوسی» گوید: اين آيه و ما بعد آن درباره منافقين اوس و خزرج و غير آنان نازل گرديده است؛ چنانكه ابن عباس اين موضوع را متذكر شده و از آنها نيز نام برده است
گرچه مراد از نفاق در اين آيات، كفر در دل و اظهار ايمان است، ولى در روايات نفاق، داراى معناى گستردهاى است كه هركس زبان وعملش هماهنگ نباشد، سهمى از نفاق دارد. در حديث مىخوانيم: اگر به امانت خيانت كرديم و در گفتار دروغ گفتيم و به وعدههاى خود عمل نكرديم، منافق هستيم گرچه اهل نماز و روزه باشيم.
نسبت قلب به زبان دوازده قسم مىشود. زيرا احوال قلب چهار است: اول- اعتقادى است مطابق واقع، و آن علم است. دوم- اعتقادى است مطابق بدون دليل، و اين اعتقاد مقلد است. سوم- اعتقادى است غير مطابق، و آن جهل است. چهارم- خلو قلب از يكى از اين احوال. و احوال زبان سه قسم است: اول- اقرار. دوم- انكار. سوم- سكوت. پس حاصل تركيب به ضرب اين دو با هم دوازده قسم مىشود، دو قسم آن صحيح و ده قسم ديگر جزء نفاق است
امام صادق (ع) می فرماید: سه صفت در هر كه باشد، منافق است و اگرچه روزه بدارد و نماز بخواند و گمان كند كه مسلمان است.
اول: كسى كه هرگاه امينش كنى خيانت كند، و اين دو قسم را شامل است: يكى خيانت در امانت خلقى و ديگرى خيانت در امانت خالقى كه قرآن و احكام خدا و رسول باشد.
دوم: كسى كه هرگاه سخن گويد، دروغ گويد: اين هم دو قسم باشد: يكى دروغ به خلق و ديگر به خالق و نسبت به دين كه گويد: الاسلام دينى و القرآن كتابى و در عمل مخالفت اسلام و قرآن نمايد كه كذب عملى باشد.
سوم- كسى كه هرگاه وعده كند خلاف نمايد، كه شامل شود وعدهاى كه با خدا نمايد مانند توبه، و وعده با مردم كه خلاف كند.
#متن_آیه
فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ
#متن_ترجمه
در دلهای آنان یک نوع بیماری است؛ خداوند بر بیماری آنان افزوده؛ و به خاطر دروغهایی که میگفتند، عذاب دردناکی در انتظار آنهاست.