افراط همه دانی و همه کاری و ضرورت طراحی نظام تعاطی نظریه ها و اجراها بسم الله الرحمن الرحیم حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای رضا غلامی زید عزه ریاست محترم مرکز پژوهش های علوم انسانی اسلامی صدرا سلام علیکم در رابطه با یادداشت (نقد من به استاد محمد رضا حکیمی) نکته ای هست که در این نوشتار محضر شما بیان می¬کنم، هر چند مدتی این مثنوی تاخیر شد، فرصتی باید تا خون، شیر شد. یادداشت مورد سخن، یادداشتی قویم و با نگاهی نافذ، نگاشته شده است که کمتر کسی آن را بیان کرد، از این بابت جای تشکر و دستمریزاد دارد. نکته ای هست که شاید مورد انکار شما نباشد ولی بیان آن را ضروری می¬دانم. اینکه مرزهای تبلیغ، تحقیق و اجرا را در هم شکنیم و تمام فرآیند و برآیند را از هر مبلغ و محققی و مجری انتظار داشته باشیم، نه کمال است و نه شدنی است. در فرهنگ ما همه دانی و همه کاری کمال تلقی شده و می¬شود ولی آسیب های آن در عرصه های مختلف خود را نشان داده است. به عنوان یک نمونه از این گونه فکری به سریال گاندو توجه بفرمایید؛ در این سریال همان گروه که رصد سایبری می¬کند؛ همان رصد میدانی می¬کند و همان در مرحله اجرا، رصدها را رها کرده و اجرا می¬کند. این رویه را در برخی دیگری از فیلم¬های امنیتی تولیدی خودمان می¬بینیم. همه¬دانی و همه¬کاری باعث ضعیف شدن مراحل پژوهش، تبلیغ و اجرا می¬شود و به ناکام ماندن منجر می¬شود. هیچ اشکالی ندارد که برخی از مبلغان فقط احادیث عدالت را بازگو کنند، برخی از محققان در کشف نظریه عدالت، برخی دیگر در کشف و طراحی الگوی علمی اجرای عدالت و سیستم و مکانیزم اجرا و صد البته برخی دیگر به اجرای رهآوردهای علمی بکوشند. این تعاطی در فرهنگ و جریان علمی_اجرایی کشور ما شکل نگرفته است ، بسیاری از نظریه های قویم تولید شده، مورد بهره¬بری قرار نمی¬گیرد، نظریه¬ها به سمتی می¬روند و اجراها از دیدگاه¬های پیشین خط می¬گیرند. شاید نشان نظریه صحیح را آن می دانیم که خود محقق، دست بر زانو گیرد و بر اجرای آن اهتمام ورزد!!! دانستنی است که فرآیند تولید و اجرا هر یک استعدادهای خاص خود را می¬طلبد و چنین نیست که هر آنکس که عرصه نفکر در کشف نظامی موفق بود، در اجرای آن نیز مستعد و موفق باشد. آن سوی دیگر افراط همه دانی و همه کاری، دیواری مستحکم میان اندیشه ها و اجراها کشیدن است. مانند برخی از فتاوا که مفتی تالی فاسدهای اجرای فتوای خود را برعهده نمی گیرد، انگار هنگام استنباط در هیچ مرحله ای از پژوهش، لازمه های اجرایی شدن آنر ا در نظر نمی گیرد!! مادامی که خود را از این افراط و تفریط رهایی ندهیم و به طراحی نظام صحیح تعاطی نظریه¬ها و اجراها نرسیم، پیشرفت با مشکلی جدی رو به رو خواهد ماند. از این رو – بدون نظر به شخص آقای حکیمی و رویدادهای زندگی ایشان- عرض می¬کنم: بسند به ترویج عدالت را تا زمانیکه لوازم ظالمانه نداشته باشد، را نمی توان ناصحیح دانست، چنانکه بسند به طراحی و کشف نظام و مکانیزم آن را نمی توان عیب دانست، چنانکه بسند به اجرا را.... فی سلام آمنین و از حوادث بد روزگار مصون و محفوظ باشید. سید مرتضی حسینی کمال آبادی پژوهشکده ادیب فقه جواهری 7/08/1400

#جلسه_پنجم 💡ایده‌گفتارهای فقه حکومتی و علوم انسانی اسلامی 🌀جلسه‌پنجم 🔰موضوع بحث : بررسی فقهی مشارکت در حرام و معیار استناد معصیت 🔸ارائه دهنده: حجت الاسلام سید مرتضی حسینی کمال آبادی 🔹دوشنبه ۹ اسفند ماه ۱۴۰۰ ساعت ۱۴ تا ۱۵:۳۰ 🔹قم، بلوار غدیر، کوچه ۱۰، ساختمان مفید، طبقه پنجم 📱پخش آنلاین از طریق صفحه اینستاگرام 🆔https://instagram.com/maana_hamandishi?utm_medium=copy_link لینک کانال ایتا: 🆔https://eitaa.com/maana_hamandishi #دبیرخانه_هم_اندیشی_ها #فقه_حکومتی #الگوی_اسلامی_ایرانی_پیشرفت #علم_دینی #مرکز_علوم_نوین_اسلامی

پیشخوان ایده گفتار 5 🔹مقاله مشارکت در حرام و معیار استناد معصیت بر اساس فقه شیعی نویسندگان: استاد ابوالقاسم علیدوست و حجت‌الاسلام حسینی کمال آبادی

#صوت «جلسه پنجم» ایده‌گفتار فقه حکومتی و علوم انسانی اسلامی تاریخ جلسه: ۱۴۰۰٫۱۲٫۹ ارائه: استاد مرتضی حسینی کمال آبادی موضوع: مشارکت در حرام و معیار استناد معصیت

بنام خداوند جان آفرین حکیم سخن در زبان آفرین سال نو را بر هم میهنان گرامی شاد باش می گویم. امید دارم که در سال نو، پیشرفت روز افزون و دستاوردهای مانا روزی مان باشد و نام ایران و ایرانی در گستره گیتی پرتو افکن شود. قلب هایمان آزاد از رنگ تعلق ها باشد و از چشمه سار اسماء الله تپش بگیرد. از خداوند بزرگ خواهانم ما را مرهون لطف خاص خود کند و تحفه ای آسمانی نازل کند و ما را شاکر آن قرار دهد به حق محمد و آل او که دلسوزی در حق مردم را به غایت داشتند. سید مرتضی حسینی کمال آبادی پژوهشکده ادیب فقه جواهری 01/01/1404