🥋 وینگ چون
⛩ تنها یک #سبک از بیش از ۳۰۰ تا ۴۰۰ سبک هنرهای رزمی است که در #چین تعلیم داده می شود.
👊 سبک #وینگ_چون
با حرکات کوچک و مستقیم دست و لگدهای به پایین تنه شناخته شده است.☯
(تصویر: استاد #ایپ_من مروج وینگ چون اصیل در دنیا)
#wingtsu
#سبک شناسی 🀄️
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
#کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🏹🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺🏊♂🏇
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️
🥋 چاکرا چسیت؟
♋️ چاکرا به معنای چرخ و مرکز #انرژی آگاهانه است که در نقطه ای که (نادی ها) یا (مجراها) به هم متصل می شوند و به شکل گل لوتوس هستند قرار دارد.
♋️ شش چاکرای مهم وجود دارد که در نادی سوشومنا (سوسمینا) یا (مجرای مرکزی) هستند.
هنگامی که #کندالینی بیدار می شود ناگزیر است در راه صعود به بالا، تمام چاکراها را سوراخ کند.
به عبارت دیگر در داخل سوشومنا، شش چاکرا وجود دارد یا شش مرکز معنوی، که مسیر و حرکت کندالینی را در حین صعود به (ساهاسرارار) مسدود کرده اند.
♋️ هنگامی که #چاکتی (کندالینی همان چاکتی است و چاکتی هم به معنای انرژی برتر است) بیدار می شود، تمام این چاکراها سوراخ خواهند شد.
❇️ این چاکراها عبارتند از:
۱- چاکرای #مولادها را که در نزدیک مقعد است.
٢- چاکرای #هیشتهانا که میان ناف و آلت تناسلی است.
٣- چاکرای #مانیپو را که روی ناف است.
۴- چاکرای #آناهاتا که در قلب است.
۵- چاکرای #ویشودها که در قسمت گلو است و
۶- چاکرای #آجنا که در فضایی بین دو ابرو است.
۷- چاکرای #آمتیست که در وسط سر قرار دارد.
این چاکراها در کالبد اثیری هستند و به گفته سوامی موکتاناندا:
شما هرگز با #مطالعه کردن کتب علمی و یا کتب عرفانی، قادر به کشف کردن آنها در داخل کالبدتان نخواهید بود.
🔬 دانش مندان امروزی، هنوز موفق نشده اند این چاکراها را در دستگاه های خود، ثبت کنند زیرا این چاکراها ماهیتی بی اندازه لطیف و نامملوس و نامحسوس دارند.
لیکن چنانچه دست به تمرینات جدی یوگا و مراقبه بزنید، یقیناً موفق خواهید شد حضور آنها را در وجودتان تجربه کنید، و بالا رفتن کندالینی، بیداریتان را به سمت بالا (کسب حقیقت) تجربه کنید.☯
#نیروی_درون ♻️
@honarrazmi
🥋 هدف ذن
باز کردن و ایجاد تعالیم رزمی در #ضمیرناخودآگاه
و تبدیل آن به نیروهای غریزی است تا #جنگجو بتواند در صورت نیاز
و به طور خود به خودی و بدون #فکر از آنها استفاده نماید.☯
#zen
#ذن 🀄️
@honarrazmi
استاد بروسلی می گوید :
زود خشمگین نشو خلق و خوی آنی دیر یا زود آدم را ضایع خواهد کرد.
@KongFoo
@honarrazmi
8.85M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
گلچین بهترین تکنیک های تکواندو در المپیک 2012
@honarrazmi
آرنیس ورزش ملی فیلیپین است که با اسامی کالی یا اسکریما نیز شناخته می شود. این 3 نام قابل تعویض برای هنرهای رزمی فیلیپینی بر مبارزات مبتنی بر سلاح مانند چوب، چاقو و شمشیر تاکید دارند. اما نام ها را کنار بگذارید، تنها نامی که هنگام صحبت در مورد اساتید هنرهای رزمی فیلیپینی باید بدانیم استاد بزرگ آرنیس یعنی Crispulo Atillo است.
کمتر کسی را می توان در دنیا پیدا کرد که بتواند در آرنیس استاد بزرگ باشد. اکنون بسیاری از افراد تکنیک های هنرهای رزمی فیلیپینی بروز شده و مدرن را که از هر سه سنت استنباط شده است مطالعه می کنند. اما در مورد Atillo باید بیشتر بدانیم، سفر او برای تبدیل شدن به یک استاد بزرگ از دوران نوجوانی شروع شده و تا امروز به عنوان بهترین استاد بزرگ فیلیپینی آرنیس شناخته می شود. او با وجود سن بالایی که دارد هنوز هم هر روزه به باشگاه خود رفته و با هنرجویان خود مشغول تمرین می شود.
اگرچه او قبلا در هنرهای رزمی مهارت داشته و با پدرش که عضو گروه مقاومت در برابر ژاپن بود به تمرین می پرداخت. در آن زمان با وجود جنگ اما باز هم مسابقات رزمی برگزار می شد و آتیلو برای اولین بار شاهد مهارت های افسانه ای آرنیس بود. او از قهرمان آن زمان یعنی Teodoro Saavedra الهام گرفته و در 14 سالگی در سال 1952 برای اولین بار تمرین خود را با Bacon آغاز کرد. آتیلو تمام تلاش های خود را برای مطالعه سبک اصلی آرنیس متمرکز کرده و در نهایت توانست به آرزوی خود که تبدیل شدن به یکی از اساتید بزرگ هنر رزمی آرنیس است رسید.
پس از پایان جنگ Bacon تنها استاد باقی مانده از بالیناواک بوده و آتیلو نیز به شاگرد شماره یک او تبدیل شده بود. Crispulo Atillo سبک تک چوب آرنیس را تکمیل کرد تا از دست دیگر که آزاد است برای کنترل چوب استفاده کند. در آرنیس، چوب به صورت عمودی و مستقیم جلو صورت نگه داشته می شود و از آن برای دفاع استفاده می شود، بطوریکه می توان آن را به سمت دیگر چرخانده و ضربات وارد شده را مسدود کرد.
او یکی از اساتید بزرگ در زمینه مبارزه با چوب است و دوره هایتدریس مبتنی بر چوب را برگزار می کند که از شهرت بالایی برخوردار است. آتیلو در دوران حرفه ای خود نیز به دلیل کار بر روی مواضع ساده اما قابل اعتماد که به گفته وی مهمترین قسمت مبارزه است مشهور شد.
@honarrazmi
آنچه آتیلو را به این سطح بالا رساند جدا از تمرینات فشرده زیر نظر بیکن می توان به مبارزات او در مسابقات اشاره کرد. او در مبارزات بسیار حرفه ای عمل می کرد و با بسیاری از بزرگان هنرهای رزمی فیلیپینی به مبارزه پرداخته و توانست آنها را شکست دهد. او اغلب از وسایل حفاظتی استفاده نمی کرد و تصمیم گرفت که چوب ها را به روش سنتی تر استفاده کند.
او در سال 1983 با استاد بزرگ و افسانه ای به نام Cacoy مبارزه کرد و پیروز شد، بعدها آن مبارزه را "مبارزه مرگ" نامیدند. او با وجود اینکه اکنون 80 سال سن دارد اما باز هم به آموزش رزمی کاران می پردازد.
@honarrazmi