افزایش سن کم می شود ولی در کنگ فو ارتقا می یابد. بدین خاطر کنگ فو فراتر از فعالیت جسمی است و ساختارهای درونی و ذهنی را نیز بهبود می بخشد. یک کنگ فو کار انرژی و شادابی بیشتری در کار و آرامش و متانت بیشتری در شرایط تنش زا دارد. 2- ویژگی آموزشی تعلیم کنگ فو روی پیشرفت اخلاقی و جسمی و ارزش هایی مانند وقار، شجاعت، صبر و شکیبایی تمرکز دارد. ماهیت اصلی این ورزش وابسته به فرایند طولانی شخصیت سازی است. ارزش هایی همچون صبر، شکیبایی، نظم، وفاداری و آرامش از لوازم پیشرفت هستند که از طریق کنگ فو حاصل می شوند. 3- دفاع شخصی دفاع شخصی از لوازم هنرهای رزمی چینی است. تعلیم درست کنگ فو در راستای آموزش صبر، جلوگیری از نزاع و دفاع در برابر دیگران است. ما با اعتماد به نفس می توانیم دفاع از خود کنیم. دفاع شخصی در این مورد برای مواقع غیرجنگی و نزاعی مانند مصاحبه کاری یا امتحان مدرسه کارآیی پیدا می کند. در جامعه مدرن، نیاز به دفاع شخصی روانشناسی مهم تر از نیاز به نزاع حقیقی است. @honarrazmi

🥋 ضربه قدرتمند #آرنج #کونگ_فو برگرفته از نیروی جهشی سریع پاها و کمر 🖌 این ضربه، یک ضربه تمام کننده است و باید با قدرت تمام بدن زده شود تا موثر بیفتد و همین طور باید در بهترین #زمان و موقعیت زده شود. بهتر است در ابتدای کار از آن استفاده نکنیم. چون احتمال پیش بینی حریف وجود دارد و شاید نتوان دیگر به راحتی از آن استفاده کرد.☯ #تکنیک 👊 @HrazmiVpahlvani @honarrazmi

تونی جا!! ابر ستاره فیلم های رزمی

درست زمانی که بسیاری از علاقه مندان به سینما داشتند از خلق چهره جدیدی همچون بروسلی و جکی چان در فیلم های رزمی نا امید می شدند ناگهان ستاره ای به نام تونی جا پا به عرصه سینما گذاشت. در یک چشم به هم زدن بوسیله او هنر مقدس تایلندی با انجام حرکات زانو و آرنج ها به جهانیان معرفی شد. گذشته از داشتن باور نکردنی ترین صحنه های مبارزه افراد و نشان دادن و معرفی بانکوک و تایلند به جهانیان توانست توجه جهانیان را به خود جلب کند. اولین فیلم بزرگ با قابلیت موی تای و اولین فیلم تایلندی با توزیع گسترده در دنیا همه به لطف یک هنرمند رزمی کار بلند پرواز از جنگل های جنوب شرقی آسیا بود. با قدم زدن در خیابان سیلیوم که یکی از مراکز اصلی خرید در بانکوک است می توان پوستر ها و دی وی دی های تونی جا را در همه جا دید. حتی در روستاهای دور افتاده، کودکان هم تیشرت هایی که عکس تونی جا بر روی آن حک شده است می پوشند. مردم محلی می دانند که او یک قهرمان است و مدت 15 سال است که مربی موی تای است. این ستاره سینما در پایتخت تایلند یعنی بانکوک زندگی می کند اما در اصل او اهل یک روستا در استان سورین است که هفت ساعت از بانکوک فاصله دارد. وقتی در ایستگاه های اتوبوس مردم تونی جا را می بینند دور او حلقه می زنند و می خواهند با او صحبت کنند. آنها به این پسر که بیشتر اوقات در آمریکا است و توانسته ریشه های محلی خود را حفظ کند افتخار می کنند. آنها مرتب داستان او را تعریف می کنند که بیشتر درآمد خود را به مدارس و معابد اهدا می کند. بیشتر مردم در بانکوک عمارت بزرگی را که تونی جا برای پدر و مادر خود ساخته است می شناسند و به گردشگران نشان می دهند. در بسیاری از اوقات مردم و خبرنگاران زیادی به منزل آنها مراجعه می کنند تا آنها را ببینند و با آنها گفتگو کنند. مادر تونی جا می گوید او علاقه شدیدی به ورزش دارد و هر روز ورزش می کند و پدرش می گوید او تمام رشته های ورزشی ازجمله بسکتبال را خیلی دوست داشت و وقتی که 5 ساله بود علاقه زیادی به هنرهای رزمی پیدا کرده بود. او بروس لی را خیلی دوست داشت و وقتی فیلم های او را می دید سعی میکرد حرکات او را تقلید کند. در نوجوانی تونی جا مشغول یادگیری تکواندو بود و توانست برنده چندین مسابقه شود. @Muay_Thai_martial_king1

پدر او، یک قهرمان بوکس بود همچنین او اکنون موی تای تدریس می کند. تونی جا در کشور همسایه "کامبوج" هم خیلی مشهور است و مردم آنجا او را خیلی دوست دارند. در حقیقت زادگاه او که در استان سورین است تا 250 سال پیش بخشی از کامبوج بوده است. تقریبا 70 درصد از مردم آنجا نژاد خمر دارند و با زبان خمر صحبت می کنند. به همین دلیل کامبوجی ها می گویند تونی جا یک خمر است و هنر رزمی که او استفاده می کند مربوط به خمرها است. تونی با دیدن اولین فیلم رزمی تایلندی (زندگی برای مرگ Born to Fight) آنقدر در احساسات خود غرق شده بود که علاقه ی عجیبی در فیلم و فیلمسازی پیدا کرد. به همین خاطر از پدر خود اجازه گرفت تا در این زمینه مشغول کار و فعالیت شود. تونی به دنبال کسی بود تا بتواند رویاهای وی را به حقیقت تبدیل نماید. تونی بعد از اینکه شخص مورد نظر خود را پیدا کرد در سن 15 سالگی تحت الحمایت یک قهرمان رزمی و کارگردان فیلم (پانا رتیکرای) مشغول به فعالیت شد و به راهنمایی وی در یک مرکز ورزشی مشغول شد. تونی تمرینات خود را به صورت متداوم انجام می داد به خوبی استعداد رزمی خود را به پانا ثابت نمود و اینطوری پانا به درخشندگی و بالندگی تونی پی برد. تونی در گروه فیلمسازی پانا به عنوان یک بدل مشغول به کار شد و در کنارش به تمرینات موی تای می پرداخت و خود را از بومی ترین پسر روستایی به یک قهرمان رزمی تغییر داد. زمانی که تونی جا به سن بیست سالگی رسیده بود، از مدرسه فارغ التحصیل شد و پانا رتیکرای از او خواست تا در یک دانشگاه هنرهای رزمی واقع در استان ساراکم مشغول به تحصیل شود و در آنجا استعداد خود را رشد دهد. آموزش محدود تکواندو، بوشیرو، جوفیستو، ژیمناستیک، چوب و شمشیربازی در دوران دانشگاه جا را برای مرحله دیگری از ورزش آماده ساخته بود و او نیاز داشت تا استعداد خود را بالاتر از آنچه آموخته بود نشان دهد. از آنجایی که تونی خیلی خوب آموزش دیده بود و این با استعداد وی گره خورده بود و نیرویی که او را به سوی موفقیت سوق میداد شوق و علاقمندی وی و تشویق دوست و راهنمای خوب او رتیکرای بود. وقتی تونی از دانشگاه فارغ التحصیل شد، استعداد او هنرهای رزمی بومی مردم تایلند را به جهان معرفی می نمود و با ظاهر شدن در فیلم اونگ بک (2003) توانست خود را به مردم تایلند و جهان معرفی نماید. مهارت و توانایی او به عنوان یک بازیگر به طور یکنواخت در تلویزیون ها و سینماهای تایلند مورد تشویق قرار گرفت و فیلم وی سومین فیلم برتر رزمی آسیا و هفتمین در جهان شناخته شد. @Muay_Thai_martial_king1

پیش از اینکه اونگ بک ساخته شود، تونی و پانا هردو علاقمند موی بوران (یک سبک قدیمی موتای) شده بودند و حدود یک سال روی آن تلاش کرده بودند. تونی برای اینکه نتایج کارهای خود را ببیند از شاهکاری های خود کلیپ تهیه می کرد، و اینطوری یکی از کسانی که شیفته ی استعداد جا شده بود "پریشیا پنکیو" کارگردان اونگ بک بود. تونی جا در اونگ بک تمام پرشهای دوگانه ای، ژیمناستیک و سایر حرکات اکروباتیک موی تای را بدون کمک گرفتن از جلوه های ویژه کامپیوتری(CGI )انجام داد و همه حرکات چرخشی را بدون استفاده از هیچ ابزاری اجرا می کرد. در صحنه ای ازفیلم، وقتیکه تین گرفتار نبرد با شخصیت منفی می شود، از میان کوه آتش روی حریف حمله ور می شود؛ این در حالی است که شلوار خودش هم آتش می گیرد، خودش در مصاحبه ای در 2005 چنین تعریف نموده بود: "به راستی پایم ا آتش گرفته بود و شعله ی آتش به طرف بالا زبانه می زد و حدودا تمام بدنم را پوشانده بود، ابرو، مژه ها و بینی ام نیز سوخته بود." تونی در سال 2004 در فیلم بادیگارد به روی غلتک بازیگری افتاد و بالاخره در سال 2005 در فیلم تام یونگ گنگ: بازی یا همان شرافت اژدها در نقش خم در قالب یک روستایی متمدن و با سنت عالی ظاهر شد اگرچه این فیلم جایی در زمره فیلمهای رزمی پیدا نکرد ولی به تنهایی شاهکاری برای خود به حساب می آمد. محتوای این فیلم در ظاهر داستانی ولی در باطن سرشار از هنرهای رزمی است. فیلم از آنجایی شروع می شود که عده ای فیل را می دزدند و برای پس گرفتن فیل به استرالیا سفر می کند وبا مشکلاتی روبرو می شود و فیل او تنها بخشی از ماجراست عده ای که فیل خم را دزدیده بودند و مادر فیل را کشته بودند عضو گروه بزرگتری بودند که خلافهای بزرگتری نسبت به فیل دزدی انجام میدهند از جمله فروش مواد مخدر و زورگیری.خم که این موضوعات را نمی دانست به امر پدرش سفر میکند و.... @Muay_Thai_martial_king1

یکی از ویژگیهای این فیلم (شرافت اژدها) این است که حدودا 6 دقیقه ی فیلم بدون کات فیلمبراداری شده، دوربین پشت تونی جا چهار طبقه بالا میرود و تمامی زد و خورد ها را نشان میدهد و تونی هم مانند لژیونر پیش میرود و تمامی اعضا باند شرور را از پیش رو برمی دارد. در کل 29 دقیقه از این فیلم در آمریکا ساخته شده است که این خود نیز از عواملی به حساب می آید که شرافت اژدها در جشنوارهای بزرگ جایزه هایی به او اختصاص داده شد. در سال 2007 نیز تونی جا در بازی در "فیلم بادیگارد2" خوب ظاهر شد. همچنین در سال 2008 در فیلم اونگ بک 2 که خود وظیفه ی کرگردانی را به عهده داشته خوب درخشید و اونگ بک 3 در حال ساخت بوده که در دسامبر 2009 در تایلند پخش شد. فیلمهای تونی جا توجه استاد او (جکی چن) را به خوبی جلب کرده بود و از کارگردان "بریت راتنر" خواست تا تونی در "ساعت شلوقی3" (Rush Hour 3) بازی نمایداما بنا به دلایلی نا معلوم این اتفاق نیفتاد. @Muay_Thai_martial_king1