آیا می توانید چند نوع از انواع مختلف هنرهای رزمی را نام ببرید؟ این ها چیزهایی فراتر از کاراته و کونگ فو هستند؟ در واقع، امروزه روش های متعدد مرتب شده و سیستماتیکی برای مبارزه بوجود آمده اند. در حالی که برخی از سبک ها سنتی بوده و تاریخچه آنها به چندصد سال پیش بر می گردد اما برخی دیگر از سبک ها مدرن هستند. هرچند که ممکن است اشتراکات زیادی بین سبک ها وجود داشته باشد اما رویکرد آنها در مبارزه منحصر به فرد است. سبک های هنرهای رزمی شگفت انگیز و پایدار سبک های هنرهای رزمی شگفت انگیز یا ایستاده به تمرین کنندگان می آموزند که چگونه با استفاده از بلاک ها، لگد، مشت، زانو و آرنج برای مبارزه و دفاع از خود استفاده کنند. درجه ای که آنها هر یک از این  جنبه ها را آموزش می دهند بستگی به سبک خاص، زیر سبک یا مدرس دارد. ازجمله این سبک ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: -    بوکس -    کاپوئرا -    کاراته -    کیک بوکسینگ -    کراوماگا -    کونگ فو -    موی تای -    تکواندو -    تانگ سو دو سبک های گلاویزی و مبارزه بر روی زمین سبک های گلاویزی در هنرهای رزمی به تمرین کنندگان آموزش می دهند که چگونه حریفان خود را به زمین بیاندازند، جایی که آنها یا موقعیت غالب را بدست می آورند یا از تسلیم شدن برای پایان دادن به مبارزه استفاده می کنند. از جمله این سبک های گلاویزی می توان به موارد زیر اشاره کرد: -    جوجیتسوی برزیلی -    کشتی -    جوجیتسو -    سامبوی روسی -    لاتا لیور -    سامو سبک های پرتابی یا انداختن مبارزه همیشه از موقعیت ایستاده شروع می شود. تنها راه مطمئن برای مبارزه بر روی زمین از طریق انداختن و پرتاب حریف بر روی زمین است. توجه داشته باشید که تمامی سبک های گلاویزی که در بالا ذکر شده اند می توانند برای پرتاب یا انداختن حریف نیز استفاده شوند. واضح است که میزان قابل توجهی از اشتراک بین آنها وجود دارد اما تمرکز اصلی بین این سبک ها انداختن است. ازجمله سبک های پرتابی می توان به موارد زیر اشاره کرد: -    آیکیدو -    جودو -    هاپکیدو سبک های بر اساس سلاح بسیاری از سبک های فوق الذکر در سیستم های خود از سلاح استفاده می کنند. برای مثال، به تمرین کنندگان گوجوریو کاراته آموزش داده می شود که چگونه از شمشیر چوبی استفاده کنند. اما بعضی از هنرهای رزمی بطور کامل از سلاح استفاده می کنند. از جمله این سبک ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: -    کالی -    لایدو -    کندو سبک های کم اثر یا مدیتیشن تمرین کنندگان سبک های کم اثر هنرهای رزمی عمدتا با تکنیک های تنفس، تناسب اندام و روحیه با حرکت هایشان کنار می آیند. این سبک ها در مبارزات نیز می توانند تاثیر گذار باشند، همانند فیلم هالیوودی "The Man of Tai Chi" که در سال 2016 اکران شد. این سبک های کم اثر عبارتنداز: -    تای چی -    چی کونگ سبک های مبارزه ترکیبی بسیاری از سبک های هنرهای رزمی از تکنیک های موجود در دیگر سبک ها استفاده می کنند. در سال های اخیر، مدارس هنرهای رزمی چند سبک مختلف را با هم ادغام کرده و در قالب مسابقات UFC با یکدیگر به مبارزه پرداخته اند. ازجمله سبک های ترکیبی هنرهای رزمی می توان به موارد زیر اشاره کرد: -    MMA -    جیت کان دو -    نینجوتسو -    شوت فایتینگ

تاریخچه و راهنمای موی تای

تاریخچه و راهنمای موی تای ژیار آنلاین مقالات تاریخچه و راهنمای موی تای تاریخ ارسال:۱۳۹۳/۱۲/۱۸ بازدید کنندگان:۳۴۸۰ نویسنده:قاسم نژاد مقدمه ای از تاریخچه و راهنمای سبک موی تای موی تای هنر هشت عضو نامیده شده است. موی تای تایلندی در مقایسه با دیگر انواع سبک های موی تای، ورزشی بسیار کارآمد در مبارزه است. همان طور که می دانید در این ورزش برای شکست دادن حریف فقط روی ضربات مشت تمرکز نمی شود، بلکه لگد های مربوط به ساق پا، آرنج، زانو و دیگر ضربات ترکیبی نیز به کار می رود. علاوه بر این شمار رزمی کاران موی تای نسبتا زیاد است. ، یعنی ورزشی بسیار محبوب است. تاریخچه موی تای پیشینه سبک های هنرهای رزمی آسیایی را اغلب به دلیل قدمت زیاد آنها به سختی می توان کشف کرد. عدم نگه داری اطلاعات آنها به صورت مکتوب نیز دلیل محکم دیگری برای این ادعا می باشد. موی تای نیز از این قاعده مستثنی نیست. برخی بر این باورند که مردم تایلند هنگام مهاجرت به جنوب شرقی آسیا این سبک را از چین آورده اند. بعضی دیگر معتقدند که از هنرهای رزمی خمر (کشورهای برمه، ویتنام و کامبوج) از جمله پارادال سری (در اصطلاح به زبان خمری به هنرهای رزمی منطقه هندوچین گفته می شود) سرچشمه می گیرد. وجود برخی شباهت ها بین دو سبک موی تای و پارادال سری نشان می دهد که نظریه گروه دوم بیشتر محتمل است. طبق محبوب ترین نظریه، موی تای نیز مانند اکثر سبک های رزمی که تاریخچه قابل توجهی دارند، تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله سبک های هنرهای رزمی خمر یا کامبوج بوده است. (و نیز توسط مردم تایلند در طول مهاجرت شان از چین آورده شده است). علی رغم همه ی این نظریه ها، گفته شده است که موی تای از یک سبک مبارزه قدیمی تایلندی یا سیامی به نام موی بوران (بوکس قدیمی) سرچشمه گرفته است و احتمالا علاوه بر موارد ذکر شده تحت تاثیر سبک کرابی کرابونگ (کرابی کرابونگ سلاحی مخصوص هنر رزمی تایلندی است) هم قرار گرفته است.

ز او خواست تا با نه قهرمان برمه ای دیگر به صورت پی در پی مبارزه کند. در نهایت او همه ی آنها را شکست داد. سرانجام پادشاه بسیار مجذوب مبارزه وی شد و ضمن اهدای جوایز مختلف، او را نیز آزاد کرد و به کشور خود یعنی تایلند برگردانید. تا به امروز، هر سال پیروزی توم در 17 مارس "روز بوکسر" جشن گرفته می شود و این پیروزی هنوز هم باعث غرور و افتخار مردم تایلند است. ویژگی های موی تای موی تای عمدتا یک هنر رزمی ضربه ای شدید است که در آن هشت عضو بدن از جمله ساق پاها، آرنج ها، زانوها و دست ها برای ضربه زدن به حریف به کار می رود. امروزه، دفاع هاو ضربات مخصوص موی تای اغلب در رینگ کیک بوکسینگ یا MMA (ورزشی که بخش اصلی تمرین آن، موی تای است) دیده می شود. یکی از ویژگی هایی که موی تای را از دیگر سبک های ضربه ای متمایز می کند، استفاده از کلینچ (بغل کردن حریف) است. برخلاف بسیاری از سبک های دیگر مانند کیک بوکسینگ ژاپنی و بوکس غربی که حریفان هنگام گرفتن یکدیگر از هم جدا می مانند، در موی تای به این صورت نیست. علاوه بر این، رزمی کاران موی تای اغلب اوقات پشت گردن حریف را محکم می گیرند و با زانو به شکم وی ضربه می زنند. استفاده مداوم و موثر از ضربات آرنج نیز یکی از ویژگی هایی است که موی تای را از دیگر سبک های رزمی تفکیک می کند. اهداف اصلی موی تای هدف اصلی مبارز در مسابقات کیک بوکسینگ موی تای، برنده شدن با ناک اوت کردن یا روش تصمیم گیری سریع است. اما در مبارزه واقعی موی تای، هدف اصلی مبارز دفاع در برابر مهاجم به طور موثر و سریع می باشد. چند موی تای کار مشهور مارک دلاگروت (Mark DellaGrotte): مربی باشگاه Sityodtong (باشگاه موی تای و MMA در بوستون) است. توانایی وی در آموزش موی تای قابل تحسین است.

ارنستو هوست (Ernesto Hoost): یکی از بزرگترین و بهترین بوکسر های موی تای است.

اندرسون سیلوا (Anderson Silva): اگر می خواهید مسابقه موی تای و کلینچ کردن را به طور کامل در رینگ MMA ببینید، مسابقات اندرسون سیلوا را مشاهده کنید. اندرسون سیلوا یکی از بزرگترین مهاجمان تاریخ MMA  است.