را تجربه می‌کنید.این نکته در هر موقعیتی که نیاز به نقشه و تاکتیک وجود دارد، به‌کار می‌رود. تجار ژاپنی اصولی را که در کتاب Go Rin No Sho عنوان شده، راهنمای حرفه‌ای خود قرار می‌دهند و با ایجاد فعالیت‌های فروش همانند عملیات نظامی، همان روش‌های پرقدرت و پر انرژی را به‌کار می‌گیرند. مطالعه در مورد شخصیت موساشی امروزه همانند قرن‌ها پیش نه تنها برای ژاپنی‌ها بلکه برای سایر کشورها نیز مورد توجه است، یکی از نویسندگان غربی در مورد او می‌نویسد: منبع الهام موساشی می‌تواند ناشی از تواضع و سختکوشی او باشد. منبع : ماهنامه دنیای کاراته @honarrazmi

رزم درونی کوهستان صلح بزرگ، تجلی تای جی کونگ

امروزه گرایش مردم به سلامت، پرورش جسم و روح، رژیم‌های غذائی و آئین‌های گوناگون خودشناسی، نشانه این است که موج نیرومندی بشر را به‌سوی قله‌های تجدید حیات انسانی پیش می‌برد. همان‌طور که می‌دانیم هستی چیزی جزء ذرات امواج در حال حرکت دائمی نیست و این ارتعاشات موجب تغییرات و سبب تضادهائی است که همه چیز زاده آن می‌باشد، انسان نیز اندکی از این مجموعه است و اگر خواهان آزادسازی توان نامحدود معنوی و مادی خود است باید با روش هستی و حیات هماهنگ شود. لازم به توضیح است که هماهنگی با روش هستی و حیات در هر کشور و ملیت شیوه‌های گوناگونی دارد که یکی از آنها هنرهای رزمی اصیل می‌باشد. بوشی دو، کاراته دو، آی‌کی‌دو، تکواندو، پنجاک سیلات، کالاری پائیت و می‌تو‌آن تای‌جی نمونه‌های معروف این هنرهای رزمی می‌باشند. در این راستا به‌عنوان یک محقق ایرانی و در حد توان تجربیات ارزشمندی را درباره فلسفه وجود و ارزش‌های اخلاقی هنر هماهنگی با روش هستی و حیات از طریق هنر رزمِ درونی ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ به‌دست آورده‌ام. موارد زیبای روح این هنر در کالبد آنچه که رزم درونی کوهستان صلح بزرگ می‌نامیم به دور از تقلیدگرائیِ باورهای خرافه فراروی شماست، شما که علاقمند هستید از طریقه هنرهای رزمی و به دور از رقابت به تعادل بین تن و روان برسید. رزم درونی کوهستان صلح بزرگ با بهره‌وری از فلسفه چندین هزار ساله هماهنگی با روش هستی و حیات، توسط چانگ سان فون و در حدود هشتصد سال پیش به ظهور رسید که امروزه در زبان چینی ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ نامیده می‌شود. می‌تو‌آن‌تای‌جی یعنی تای‌جیِ مادر. در طول این هشتصد سال نسل‌هائی از زنان و مردان برجسته و متعهد با از خودگذشتگی، فلسفه فنون متنوع و روش‌های آموزشی منحصربه‌فردی را که حتی امروزه هم در عصر اثرات منفی تکنولوژی برای تمدد اعصاب، ما می‌توانیم از مزایای آنها بهره ببریم را با حفظ امانت توسعه داده‌اند، توصیه آنان این است که همیشه سطح مهارت بالاتر و منابع بیشتر باید برای کشف اسرارِ مبارزه با درون ارائه شود. بنابراین راهنمایان رزم درونی کوهستان صلح بزرگ منبع اتصال پرتوجویان رزم درونی می‌باشند به‌طوری‌که بخش اندکی از این کردارها به‌گونه‌ای این دانش را برای ما متحول کرده است که امروزه یعنی در عصر اثرات منفی تکنولوژی (آلودگی صوتی و هوا، سوء تغذیه و...) ساده‌تر می‌توانیم از مزایای آن هنر در جهت تعادل تن و روان مدد بگیریم. با این همه جالب است که بدانیم با این‌که فنون متنوع جسمانی ارائه شده توسط راهنمایان رزم درونی کوهستان صلح بزرگ دارای ۱۰۸ حرکت است اما از نظر ذهنی سعی در تعلیم چیز زیادی جزء یک حرکت به مردم را ندارند بله فقط یک حرکت، آنان با مهربانی مردم را تشویق می‌کنند که با تکیه به طبیعت اساسی و انسانی خود، امور خود را سامان دهند. ● چانگ‌سان‌فون خالق جی‌تو‌آن‌تای‌جی به‌نظر مردم قدیم چین، ظاهر فیزیکی نشان‌دهنده هوش و شخصیت هر فرد است. این روش ارزیابی مشابه کف‌بینی است. در این روش چینی‌ها فقط به کف دست نگاه نمی‌کنند بلکه تمام بدن را مورد توجه قرار می‌دهند. از گذشتگان نقل شده است که چانگ‌سان‌فون دارای چشمانی گرد و درشت و پیشانی بسیار بزرگی بود که اینها نشان از علم و خرد بیش از حد او بوده است. می‌گویند او مردی مبارز، منطقی و دارای قدرت شفابخشی بود. امروزه نیز بسیاری از مردم که از خواص تمرینات ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ بهره‌مند می‌شوند و با نام چانگ‌سان‌فون آشنا هستند به‌عنوان یک عارف پیرو هماهنگی با روش هستی و حیات و خالق تای‌جیِ مادر به او احترام می‌گذارند. اجداد او در کوه‌های ببر و اژدها که یک محل باستانی پیروان هماهنگی با روش هستی و حیات در چین است زندگی می‌کردند ”چانگ“ از سال‌های آغازین زندگی از پدرش هنرهای رزمی را فرا گرفت او همچنین هنرهای شفابخش طب سوزنی و چی‌گونگ را مطالعه می‌کرد. بعدها چانگ وارد جزئیات بیشتری درباره چگونگی استفاده از این معلومات در جهت مؤثرتر کردن فنون رزمی ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ شد. چانگ متقاعد شده بود که می‌تواند از همان معلومات در نبرد استفاده کند و بر روی اعضاء و اندام‌های بدن حریف مثل مغز و سیستم عصبی اثر گذارد و به پیروزی دست یابد. به‌عنوان مثال در بدن انسان نقطه‌ای وجود دارد که اطبای طب سوزنی جهت کاهش فعالیت زیاد از حد قلب از آن استفاده می‌کنند و قلب آرام می‌شود. چانگ‌سان‌فون در این مورد تئوری‌ای را مطرح کرد به این شرح: اگر شخصی در یک جهت صحیح با نیروی کافی در این نقطه خاص ضربه‌ای وارد آورد این عمل می‌تواند بر روی حریف اثر گذاشته و نیروی حیاتی قلبش را کاهش دهد. بنابراین تئوری چانگ روش بسیار پیشرفته‌ای را در هنر ”می‌توآن‌تای‌جی“ توسعه بخشید او می‌توانست نیروی درونی را در نقاط طب سوزنی بدن حریفان خود در ضمن نبرد، در جهت عکس به گردش درآورد. این روش پیشرفته به نام ”فاجینگ گونگ“ شناخته شد. ”فا“ یعنی رها کردن سریع و انفجارگونه و ”جینگ“

یعنی قدرت درونی. برای این منظور فرد باید انرژی زیادی را در بدن خود ذخیره کند تا قادر باشد مقداری از آن‌را در صورت ضرورت به‌کار گیرد. (به همین علت پرتوجویان رزم درونی کوهستان صلح بزرگ بنابر یکی از اصل‌های اخلاقی از ستیزه‌جوئی و کارهای نمایشی که جنبه سرگرم‌کننده برای تماشاچیان را دارد از انجام ”فاجینگ“ خودداری می‌کنند و در عوض از انرژی ذخیره شده در جهت اهداف والای خود و شفابخشی دیگران استفاده می‌کنند) بنابراین چانگ تصمیم گرفت بخش‌هائی از چی‌گونگ پیشرفته‌ای را که می‌دانست ضمیمه سیستم رزمی ابداعی خود کند. سپس او برای کسب علوم فیه و انجام مراقبه در طبیعت کوه‌های صلح بزرگ عزلت گزید و طی سال‌های متمادی تمامی معلومات و تجارب خود را با بسیاری از پیروان هماهنگی با روش هستی و حیات که در آنجا به طبابت با گیاهان، طب سوزنی و نیروی درونی می‌پرداختند در میان گذاشت و مبادله افکار کرد تا از این طریق هنر رزمی و روحی خود یعنی ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ را تکامل بخشد. پس از سال‌ها تحقیق، تمرین و تجربه براساس فلسفه هماهنگی با روش هستی و حیات، تئوری پنج عنصر و هشت پدیده از کتاب تغییرات، دانش طب سوزنی و تمرینات گوناگون چی‌گونگ، سیستمی که مختص به‌خود او بود یعنی ”می‌تو‌ان‌تای‌جی“ یا تای‌جی مادر را ارائه داد و این هنر توسط زنان و مردان برجسته تا به امروز نسل به نسل با حفظ امانت اصالت خود را حفظ کرده است و امروزه استاد بزرگ ”یوشان دو“ یگانه دارنده سطح نهم استادی ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ یعنی مادر تمامی سبک‌های تای‌چی در جهان می‌باشد. پس از تعمق در مطالب سطور بالا می‌توان نتیجه گرفت که اگر در پی کسب معرفت توأم با پرورش تن و روان خود هستیم و ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ یا تای‌جی مادر را به‌عنوان یکی از راه‌های موجود در جهان برگزیده‌ایم حتماً باید با فلسفه تای‌جی و اصول طب سوزنی آشنائی داشته باشیم در غیر این‌صورت اجراء حرکات فرم‌های تای‌چی‌چوان نهایتاً شبیه به حرکات نمایشی باله می‌شود و نمی‌توان بیش از این هم توقع داشت. با این‌حال اگر ”می‌تو‌آن‌تای‌جی“ را به‌عنوان ورزش انتخاب کرده‌ایم صرف‌نظر از سن، جنسیت و یا توان جسمی می‌توانیم این هنر را فرا بگیریم و از انجام آن احساس آرامش و لذت نمائیم. منبع : ماهنامه دنیای کاراته @honarrazmi

🥋 #حرکات دیدنی #شمشیرپهن استاد کهن سال کونگ_فوی #وودانگ #wudang #نمایش_سبک 🎥 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

10 دلیل برای اینکه نباید هیچ تمرین کاراته ای را ترک کنید

شما علاقه مند به ورزش های رزمی هستید اما هر وقت دلتان می خواهد به کلاس نمی روید. ازجمله دلایلی که بعضی اوقات به کلاس نمی روید می توان به خستگی، حجم کار زیاد، درد پشت، مچ دست، بازوها و زانوها، سرماخوردگی شدید، دعوت شدن به یک مهمانی و یا دیدن یک فیلم یا مسابقه ورزشی اشاره کرد. نگران نباشید، خیلی دیر نشده که با جدیت به تمرین مورد علاقه خود برگردید، در اینجا 10 دلیل را نباید هیچ یک از کلاس های تمرینی کاراته یا هر هنر رزمی دیگری را ترک کنید به شما می گوییم. برای کسانی که هرگز در کلاس ها شرکت نمی کنند امیدوارم این مقاله انگیزه کافی برای شروع تمرین آنها را نیز داشته باشد. 1- در کشورهای غربی به اندازه کشورهای شرقی تمرین نمی کنیم به عنوان مثال، در ژاپن یا اوکیناوا رزمی کاران کاراته به صورت روزانه مشغول تمرین هستند(بیشتر از 10 ساعت در هفته). اما اینکار در جهان غرب ناممکن است و یکی از دلایلی که شرقی ها از غربی ها در این زمینه پیشی گرفته اند همین است. تصور کنید که اکثر کلاس ها را از دست می دهید، پیشرفت شما بسیار کند و حتی نزدیک به صفر می شود، پس انگیزه بگیرید. 2- پیشرفت به معنای پایداری و حضور است " کاراته مانند آب جوش است، اگر به آن گرما ندهید سرد می شود". این یازدهمین اصل است که می توانید در کتاب "بیست اصل هدایت کاراته" (Gichin Funakoshi) بخوانید. به معنای دیگر، تمرین مداوم. بسیاری از کاراته کارها با اشتیاق تمرین می کنند، اگر با دیدن آنها پریشان شوید از مزایای یادگیری آن بی بهره شده و در نهایت از حوزه موضوع اصلی دور خواهید شد. 3- آنچه آموخته اید را بهتر می آموزید هنگامی که با یک موضوع فنی یا اصل خاص کار کرده اید معمولا مربی تان در کلاس آن را به صورت خلاصه بیان می کند. این یک دوره تکرار برای کسانی که در جلسه قبلی شرکت نکرده اند نیست، بلکه بخشی از روند یادآوری تنظیم شده است. اگر آنچه را آموخته اید دوباره تمرین نکنید پس از مدتی آن را فراموش خواهید کرد و نمی دانید باید چگونه آن را انجام دهید. توصیه من برای کسانی که مشکل حافظه دارند این است که از کلاس ها یادداشت برداری کنند. 4- هیچ کلاس جبرانی را از دست ندهید همیشه لذت بخش است که رزمی کاران تکنیک های جدید مانند کاتا، تاولو، پومسه، حرکت کاراته، تکنیک های دفاع از خود در برابر چاقو یا میله و یا تکنیک های مربوط به یک هنر رزمی دیگر را یاد بگیرد. ممکن است که در اجرای یک تکنیک با مشکل مواجه باشید، بهتر است در کلاس های جبرانی که معمولا توسط مربی هر ماه یک بار انجام می شود شرکت کنید و آن را از دست ندهید. 5- آمادگی جسمانی و ثبات دست در دست هم می دهند تمرینات منظم به شما این امکان را می دهند که آمادگی جسمانی خود مانند استقامت، قدرت، چابکی، سرعت، تعادل، زمانبندی و غیره را بهینه کنید. انجام هر کدام از این بخش ها به شما کمک می کند که در رشته رزمی خود هرچه سریعتر رشد کنید. در حقیقت می توان گفت که تمرین هنرهای رزمی موجب تقویت عضلات کل بدن شما می شود و در نتیجه از سلامتی کاملی برخوردار خواهید بود. 6- پس از هر تمرین خوب احساس خوشایندی خواهید داشت آیا روز وحشتناکی در محل کار خود با فشار بیش از حد یا مشکلات زیادی گذرانده اید؟ تعجب می کنم که برخی افراد به دلایلی ازجمله باران می بارد یا هوا خیلی گرم است به باشگاه نمی روند. اگر برای رفتن به باشگاه انگیزه داشته باشید می بینید که پس از پایان هر کلاس چه احساس خوبی خواهید داشت. رفتن به باشگاه این امکان را برای شما فراهم می آورد که ذهن خود را خالی کنید، افکار منفی را از خود دور کرده و برای یک الی دو ساعت بر روی هنر رزمی مورد علاقه خود تمرکز کنید. 7- به استاد و دیگر هنرجویان احترام می گذارید آیا به نظرتان مربی شما عالی است؟ او شما را پیشرفت می دهد و عملکردتان را بهبود می بخشد و به شما کمک می کند که در راه درست قدم بردارید. حضور در هر کلاس، احترام و سپاسگزاری شما نسبت به او را نشان می دهد. هرگز فراموش نکنید که کاراته با حسن نیت ارائه شده و پایان می یابد. این اولین اصل از اصول 20 گانه کاراته است که توسط استاد فوناکوشی نوشته شده است. 8- فرصتی برای دیدار با دوستان هم باشگاهی تان فراهم می شود آنچه باعث شده برای اولین بار درب باشگاه را باز کنید شاید با بقیه متفاوت باشد. اما در طول سال ها متوجه می شوید که از بحث و گفتگو کردن با دوستانی که به اندازه شما به آن رشته علاقه دارند واقعا لذت می برید. بطور کلی کاراته و دیگر هنرهای رزمی از بعد اجتماع ی قابل توجهی برخوردار هستند. مطمئن هستم که شما نیز در باشگاه دوستان خوبی پیدا کرده اید. 9- راهی برای رشد ذهنی تان است بیان اینکه هیچ وقت هیچ آموزشی را از دست نخواهید داد راهی برای تقویت روحی شما است. چند ساعت دور بودن از فضای زندگی شهری و انجام دادن کاری که به آن علاقه دارید به رشد ذهنی شما کمک زیادی می کند.

اگر نتوانستید چند جلسه ای به باشگاه بروید می توانید از یکی از دوستان تان کمک گرفته و از او بخواهید که آنچه را که یاد گرفته در خانه یا پارک نزدیک خانه تان به شما یاد دهد. 10- مسیر "رزمی" بی پایان است شما باید اطمینان حاصل کنید که هر روز کمی بهتر هستید و "راه" را دنبال می کنید. این یک تلاش در زندگی است. به عنوان مثال، چند سال پیش یک هنرجوی جوان داشتم که در حال گرفتم کمربند مشکی بود، او به تدریج از تمرینات خودداری کرد تا اینکه بلاخره آنها را ترک کرد. هدف اصلی او رسیدن به کمربند مشکی بود و فکر می کرد همه چیز را می داند، مانند اینکه شخصی به تازگی گواهینامه رانندگی گرفته باشد و فکر کند مانند یک راننده فرمول یک در مورد آن می داند. هنرهای رزمی بی انتها هستند و هر روز چیز جدیدی یاد خواهید گرفت.

هنرهای رزمی چینی هنرهای رزمی چینی (به چینی: 中國武術) به تمامی انواع هنرهای رزمی گفته می‌شود که از چین سرچشمه می‌گیرند. دیوارنگاره‌ای از سده نوزدهم در معبد شائولین کونگ فو و ووشو عبارات عمومی هستند که به مرور زمان مترادف با هنرهای رزمی چینی شده‌اند. هر چند این دو عبارت تفاوت بسیاری در اصل معنایی با یکدیگر دارند. هر کدام از این دو لغت می‌تواند سنت‌های متفاوتی از هنرهای رزمی را توصیف کند و حتی می‌تواند در مفهومی غیر از هنرهای رزمی استفاده شود.سی ام ای نام‌ دیگری که گاه برای اشاره به هنرهای رزمی چینی کاربرد دارد. در زبان چینی واژه کونگ فو اشاره به هر دستاورد شخصی یا مهارت پیچیده حتی در زمینه‌های کاملاً غیر مرتبط با هنرهای رزمی دارد. در مقابل ووشو یک عبارت دقیقتر در زبان چینی ماندارین است که می‌توان آن را به «هنر رزمی» ترجمه کرد. علاوه بر این عبارت ووشو امروزه اسمی برای یک ورزش کلاسیک و در عین حال بسیار مدرن است که مسابقات آن در دو بخش اصلی مبارزه ، سانشو یا ساندا و فرم‌های با سلاح و بدون سلاح برگرفته از فرم‌های هنرهای رزمی چینی با نام تالو برگزار می‌شود. وینگ چون کونگ فو یا وینگ چون ووشو نیز یکی از اصیل‌ترین و قدیمی‌ترین فنون مبارزه و دفاع شخصی است که امروزه در سراسر دنیا و به شکل اکادمیک آموزش داده می‌شود.همچنین سبک جیت کان دو سبکی بسیار منحصر به فرد که توسط بروس لی یکی از بزرگ‌ترین اساتید رزمی قرن بنیانگذاری شد و زیر مجموعه فدراسیون جهانی ووشو اداره می‌شود. @honarrazmi

یک لیوان چای با یکی از صد چهره ماندگار هنر رزمی چین