eitaa logo
پیر طریقت
1.3هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
739 ویدیو
48 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هو کسی به ابراهیم بن ادهم گفت که مرا وصیتی کن. ابراهیم ادهم به او گفت: " بسته بگشای و گشاده ببند." پرسنده سخن را فهم نکرد و از معنای آن پرسید. عارف پاسخ داد: " کیسه ی بسته بگشای و زبان گشاده ببند." عطار مولانا چه زیبا این تعبیر نغز را بیان کرده لب ببند و کَفِّ پُر زَر برگشا بخل تَن بگذار و پیش آوَر سَخا
هو و گفت: چهل سال دیده بان دل بودم. چون بنگرستم زنار مشرکی بر میان دل دیدم. و شرکش آن بود که جز به حق التفات کردی که در دلی که شرک نماند به جز حق هیچ میلش نبود تا به چیزی دگر کشش می‌بود، شرک باقی است. «عطار»ذکر بایزید بسطامی
هو ای آنکه طبیب دردهای مائی این درد ز حد رفت چه میفرمائی والله اگر هزار معجون داری من جانم نبرم تا تو رخی ننمائی «مولوی»رباعيات
هو اگر وزن کنید کبر زاهدان روزگار ما را و علما و قراء ایشان را بسی زیادت آید از کبر امرا و ملوک. تذکرة الاولیاء ذکر حاتم اصم "رحمة الله علیه" @Tazkerat_alawliya
چرا مولوی اینقدر موافق و مخالف افراطی دارد؟ 🟡 دکتر شریعتی می‌گفت: قطار تا وقتی ایستاده، بچه‌های لب خط، با آن بازی می‌کنند؛ ولی به محض این‌که راه افتاد، همان بچه‌ها به شیشه‌های قطار سنگ می‌زنند. اینجا هم قصه همین است. مولوی راه افتاده؛ حرکت کرده؛ و آدم‌های راکد و تنبل، حرکت را تحمل نمی‌کنند. مولوی هم باهوش است و هم شجاع. روح جستجوگری دارد و طبعا جاهایی می‌رود و حرف‌هایی می‌زند که با سنت‌های معمول جامعۀ دیندار ناسازگار است؛ پس تکفیر می‌شود و سنگ می‌خورد. 🟡 اما موافقان افراطی: وقتی یک نفر قهرمان المپیک می‌شود، آدم‌های جدی و قوی، برنامۀ تمرین او را سرلوحه قرار می‌دهند و آدم‌های ضعیف، عکسش را به دیوار اتاق می‌چسبانند. ضعیف‌ها دنبال یک قهرمان افسانه‌ای می‌گردند که بدون تمرین موفق است و همیشه پیروز. در مورد مولوی هم همین است. از زمان خود مولوی تا الآن، ضعیف‌ها برایش افسانه ساخته‌اند و به شکل غیرمنطقی و نامعقول او را ستایش کرده‌اند. 🟡 مولا (ع) فرموده: جاهل را جز در یکی از این دو حال ندیدم: افراط یا تفریط! 🔴🔴🔴 صفحۀ دورۀ آموزشی آشنایی با مولوی: https://fahhaam.ir/product/mowlavi/ 🔴🔴🔴 کانال فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب @fahhaam
هو یارم چو قدحْ به دست گیرد بازارِ بُتانْ شکست گیرد هر کس که بدیدْ چشم او گفت کو محتسبی که مست گیرد؟ در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی تا یار مرا به شَست گیرد در پاشْ فِتاده‌ام به زاری آیا بُوَد آن که دست گیرد؟ جناب حافظ قدس سره