🔎 #داستان_نویسندگی_خلاق 💢 قلم داستان‌نویس ادبی و قلم داستان‌نویس‌های دیگر ـ یک تفاوت بنیادی ـ 🔸داستان، شکلی نمایشی از نوشتن است. 🔹هزار راه برای نمایشی‌کردنِ حرفی که میل داریم بنویسیم، وجود دارد. حد نمایشی‌کردن متن، به قالب متن بستگی دارد. 🔹پس همه چیز را می‌توان نمایشی نوشت. اما مقدار استفاده از عناصر نمایشی، مثل فضاسازی و توصیف، در هر موقعیت از نوشتن با سایر موقعیت‌ها فرق دارد. سفر مشتری یک کسب‌وکار، اتفاقات روزی مشخص در یک سفر و خاطره‌ای دردناک از نوجوانی، همگی داستانی و داستان‌وار و داستان‌گرا هستند؛ و روزنوشت و کپی‌رایتینگ و خاطره‌نویسی، شکل‌هایی داستانی ـ نمایشی هستند از نوشتن. اما: 🔹در دنیای ادبیات و نوشتن خلاق، بیشتر از هر قلمرو دیگری در نوشتن، باید حواسمان به نمایشی‌شدن متن باشد. 🔹کاری که داستان‌نویس، با کلمات انجام می‌دهد، درست شبیه کاری‌ست که کارگردان فیلم انجام می‌دهد. اما کارگردان، این کار را نه با کلمات، بلکه با نور و صدا و تدوین و موسیقی و صحنه انجام می‌دهد. 🔹بنابراین، لازم نیست همیشه و هر چیزی را با حداکثر عناصر دراماتیک (نمایشی) بنویسیم. اما هرگاه دلمان خواست در فضای ژانرهای داستانیِ نوشتن خلاق کار کنیم و داستان کوتاه و رمان بنویسیم، خوب است متنمان را این‌طور بررسی کنیم: «آیا خواندن متن من، اتفاقی شبیه پخش یک فیلم کوتاه، یک سریال یا اجرای یک تئاتر روی صحنه را در ذهن مخاطب رقم خواهد زد؟». 🔹تفاوت قلم داستان‌نویس ادبی با سایر قلم‌های داستان‌گو همین است. ✍ مصطفا پورنجانی 🔰 با #هنرستان از برنامه‌های فرهنگی هنری استان #قم باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229