مأمون حضرت رضا (ع) را با آن همه تزویر و سالوس و گفتن «یا ابن عم» و «یا ابن رسول الله» تحت نظر نگه می ‏دارد! که مبادا روزی قیام کند و اساس سلطنت را در هم بریزد. چون پسر پیغمبر (ص) است و در حق او وصیت شده، و نمی‏ شود او را در مدینه آزاد گذاشت. حکام جائر سلطنت می‏ خواستند، و همه چیز را فدای این سلطنت و امارت می‏ کردند؛ نه اینکه دشمنی خصوصی با کسی داشته باشند. چنانکه اگر امام (ع)، نعوذ بالله، درباری می‏ شد، کمال عزت و احترام را به او می‏ گذاشتند، و دستش را هم می‏ بوسیدند. (ولایت فقیه؛ حکومت اسلامی؛ ص ۱۵۱ - ۱۵۲)

طوس چگونه به‌عنوان مدفن امام رضا (ع) انتخاب شد؟ هنگامی که دعبل خزائی قصیده‌ تائیه‌ معروف خود را در ستایش اهل بیت و شرح مصیبت‌های ایشان سرود، به طوس رفت تا آن را برای امام رضا (علیه السلام) بخواند. پس از رسیدن به ابیاتی که در آن‌ها به شهرهای مقدس و مدفن پاکان اشاره کرده بود، امام این دو بیت را بر همان وزن و قافیه‌ی اصلی شعر به آن افزودند: و قبر بطوس یالها من مصیبة الحت علی الاحشاء بالزفرات الی الحشر حتی یبعث الله قائما یفرج عنا الغم و الکربات به این معنی که «و قبری در طوس خواهد بود که بر آن مصیبت‌ها وارد خواهد شد که همواره تا روز قیامت آتش حسرت در دل‌ها شعله‌ور می‌کند. تا روزی که خداوند قائمی را مبعوث کند که فرجی بر غم‎ها و مصیبت‎های ماست». ایشان در پاسخ به سوال دعبل که آن قبر متعلق به کیست، پاسخ داد: قبر من است و برجا خواهد بود تا طوس محل رفت‌وآمد شیعیان و زائران من شود.

انتشار برای اوّلین بار نحوه انتقام امام سید علی خامنه‌ای از فردی به نام عباس خروس در بندر انزلی... ✅ جهادتبیین https://eitaa.com/joinchat/991101158Cbae4e3411b

حضور امام حسن و امام حسین (علیهما السّلام) در جنگ اعراب با ایرانیان حضور امام حسن و امام حسین (علیهما السّلام) در جنگ اعراب با ایرانیان 1- اخیراً موضوع «حمله اعراب به ایران» بسیار مستمسک مخالفین دین و سایت‌هایی که مأموریتی جز ضدتبلیغ علیه اسلام ندارند قرار گرفته است. این ضدّ تبلیغ گسترده به همراه دروغ پراکنی‌ها، خود جای تأمل و تعمق دارد که چرا؟ مگر فقط اعراب به ایران حمله کرده‌اند؟ مگر پس از حمله اعراب به ایران، آن هم در 14 قرن پیش، دیگر هیچ حمله‌ای به ایران صورت نگرفته است؟ مگر در همین سه قرن گذشته، ایران مدام هدف حمله روس، انگلیس و امریکا قرار نگرفته است و مگر قتل عام‌ها، تجاوزات و غارت‌های آنان بیش از حمله اعراب نبوده است و مگر حتی استعمار و استثمار کامل یک کشور و یک ملّت صورت نپذیرفته است؟ هنوز از عمر استقلال این کشور بیش از 34 سال نمی‌گذرد. چرا این همه جنایت علیه ایران و ایرانی را رها کرده و از کل تاریخ این کشور فقط یک حمله در 1400 سال پیش را موضوع چالش قرار داده‌اند؟ 2– هدف اصلی این است که اولاً اسلام را عربی نشان دهند، در صورتی که دین ملیّت ندارد. و ثانیاً با عربی نشان دادن اسلام، حسّ وطن دوستی (ناسیونالیستی) مردم مسلمان را علیه اعراب تحریک کنند، به گونه‌ای که نتیجه‌اش دشمنی با اسلام شود. در حالی که این ملّت 1400 سال است که با عقل، فهم، شعور، علم، اراده و اختیار خود مسلمان است و هیچ گاه نیز دل خوشی از اعراب نداشته است. و امّا اصل پاسخ: اوّلاً: اگر ثابت شود که حضرت علی (علیه السّلام) با این جنگ‌ها و کشورگشایی‌ها موافق بوده و حسنین (علیهما السّلام) نیز در جنگ‌ها شرکت داشته‌اند (که چنین نبوده است)، بدون تردید و شک، حقّ با آنان بوده است و دلیلی نیست که کسی بگوید: جنگ با کفار مکه و مدینه، جنگ با خوارج نهروان، جنگ با منافقین، جنگ صفین و ...، همه یک تکلیف الهی بوده و پیامبر و امام که برگزیده و فرستاده‌ی خدا هستند و صاحب عصمت می‌باشند، همه جا حق دارند، اما اگر با ایرانی طرف شدند، چون ما ایرانی هستیم، لابد حق ندارند. دشمنان چون اعتقادی به خدا و هیچ شناختی از دین ندارند، گمان دارند که ملیّت ها و مرزهایی که بشر برای خود تعیین کرده است و هر روز تنگ و گشاد می‌شود، خدا را نیز مجبور به رعایت می‌کند. حال آن که ایرانی و آمریکایی هر دو مخلوق او هستند و چین و ژاپن و ایران، همه مُلک او هستند و تنها مرزی را که تعریف کرده است، مرز ایمان و کفر است. دشمنان می‌خواهند با این ترفند القا کنند که قومیت گرایی، ارجح از خداپرستی و دین‌گرایی است، در حالی که اصلاً چنین نیست و او تنها ارجحیّت و امتیاز را به تقوا داده است. هر چند این دشمنان اصلاً حسّ ناسیونالیستی هم ندارند و تجربه نیز ثابت کرده است که هر گاه خطری این کشور و ملّت را تهدید کرده است، این مؤمنین به الله و اسلام بودند که به دفاع برخاستند و از وجب به وجب خاک، فرهنگ و ثروت‌های مادی و معنوی کشورشان دفاع کردند و آنان که سنگ وطن‌پرستی به سینه می‌زدند، اغلب یا فرار کردند، یا با دشمن همکاری کردند و یا دست کم هیچ کمکی نکردند و البته دائم نق زدند، فتنه کردند، جوّ ساختند، شانتاژ و ضد تبلیغ کردند، در تضعیف روحیه کوشیدند و آب به آسیاب دشمن ریختند. ثانیاً: از کی تا به حال تمامی فرازهای تاریخ طبری که یک مورخ اهل سنّت آن را نوشته است، برای ما کتاب مرجع و حجّت شده است؟ جالب آن که مخالفان اسلام در حالی که در خود قرآن کریم تشکیک می‌کنند، چه رسد به کتبی چون اصول کافی یا بحارالانوار، هر گاه ببینند می‌توانند ایرانی را علیه اسلام تحریک کنند، به کتاب تاریخ طبری چنان استناد می‌کنند که گویی وحی منزل است(؟!) سند این فراز (شرکت و فرماندهی حسنین (ع) در حمله به ایران) در تاریخ طبری، یکی «سیف بن عمر» است که در زمان حیاتش نیز به زندیق مشهور بود و خود طبری در فرازهایی او را بی‌اعتبار خوانده است و سند دیگرش از «علی بن مجاهد» است که علما، محدثان، مورخان و مشاهیر اهل سنّت نیز خودشان وی را جاعل و دروغ‌گو معرفی کرده‌اند و نوشته‌اند که به تألیف تاریخ جنگ‌ها پرداخت و از خودش هر چه خواست دروغ نوشت! (تاریخ بغداد، الخطیب بغدادی - متوفی 463ق- ج 12، ص 106). ثالثاً: در این خصوص نقل و جعل بسیار است. برخی گفته‌اند که پس از نافرمانی خلیفه وقت از امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در خصوص خودداری از حمله به ایران، بنا شد تا حسنین (علیهما السّلام) نیز راهی شوند تا اوّلاً مردم ایران به وسیله دو امام معصوم با اسلام آشناتر شوند و ثانیاً سپاهیان فرمان آنان را برده و ظلم نکنند. اما چون آنها نپذیرفتند، این دو بزرگوار همراهی ننموده و بازگشتند. امّا قول صحیح‌تر این است که اولاً: هیچ سند محکمی دال بر رضایت حضرت امیر (علیه السلام) و عزیمت این دو امام وجود ندارد و ثانیاً: طبق باور دینی ما، هیچ گاه شخص معصوم تحت پرچم غیر معصوم نمی‌رود و با

امام حسن (ع) فرزند بزرگ حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) و دومین امام ما شیعیان است که در کودکی و جوانی با سه خلیفه نخستین معاصر بود، موضع ایشان در برابر خلافت ابوبکر، عمر و عثمان و حضور ایشان در فتوح ایران و افریقیه سوالی است که این مقاله در پی پاسخ گویی به آن می باشد. به نظر می رسد که ایشان با وجود این که خلافت را حق پدر خود دانسته در مواردی با سه خلیفه همکاری هایی داشته اند، و در زمان دو خلیفه اول ابوبکر و عمر در فتوحات شرکت نکرده، ولی در زمان عثمان، حسن (ع) با سپاهیان به ایران آمده و در فتح طبرستان شرکت داشتند. برای روشن شدن این مطلب به بررسی موضع ایشان در دوران ابوبکر، عمر و عثمان می پردازیم. تاریخ انتشار : 1397/3/7 بازدید : 15158 منبع : مجله تاریخ پژوهی - بهار 1391 - شماره 50 , اخروی، فاطمه مشخصات نویسنده : دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه آزاد مشهد مقدمه حسن بن علی (ع) در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدینه متولد شد[1] دوران کودکی را در کنار پدر و مادر و پیامبر (ص) گذراند. وی از نظر شکل ظاهری و هم چنین اخلاق بسیار شبیه به رسول خدا (ص) بود، هفت سال و شش ماه از عمر خود را در کنار پیامبر (ص) زندگی کرد، [2] و مورد محبت خاص پیامبر قرار داشت، [3] پس از درگذشت رسول خدا (ص) (صفر سال ١١ هجری٦٣٣میلادی) در مورد جانشینی آن حضرت اختلاف رخ داد و علی (ع) به همراه گروهی از مردم به مخالفت با جانشینی ابوبکر پرداخته، اما به زودی به خاطر مصالح مسلمانان سکوت کرده و مخالفتی نشان نداد، تا این که در سال ٣٥ هجری مردم شورش کردند و عثمان به قتل رسید، و به اصرار، علی بن ابی طالب (ع) را به خلافت برگزیدند، و سپس موضع حسن بن علی (ع) بزرگ ترین فرزند علی (ع) و سیاست و خط مشی اهل بیت در برابر مسایل سیاسی مشخص می شود. در این پژوهش سعی شده تا حد امکان از منابع دست اول استفاده شود. در سده های نخستین هجرت آثاری در زمینه زندگی امام حسن (ع) نوشته شد که متاسفانه بسیاری از آن ها از بین رفته است ، از جمله: اخبار الحسن (ع) و وفاته – تالیف هیثم بن عدی الثعلبی متوفای سال ٢٠٧ هجری، اخبار الحسن بن علی (ع) تالیف ابن اسحاق ابراهیم بن محمد اصفهانی الثقفی، در قرن چهارم هجری و کتاب عبدالعزیز بن یحیی الجوادی البصری درباره ماجرای حسن (ع) می باشد. هدف اصلی از این موضوع این می باشد که با توجه به این که تحریفات فراوانی در منابع در مورد امام حسن (ع) وجود دارد و معاویه و خلفای بعدی اموی در ساختن شایعاتی بر ضد امام (ع) کوشیدند، حقیقت روشن شود و موقعیت علی بن ابی طالب و فرزندان ایشان حسن و حسین (علیهما السلام) مشخص شود. حسن بن علی (ع) در دوران خلافت ابوبکر با رحلت پیامبر در سال ١١ هجری، ابوبکر به خلافت رسید، این هنگام حسن بن علی (ع) بیش از هشت سال نداشت او نیز هم چون پدر در سقیفه حضور نداشت. اما آن طوری که در منابع آمده است هنگام بیعت با ابوبکر شبانه همراه علی بن ابی طالب (ع)، مادر و برادرش، حسین (ع) به خانه های انصارو مهاجر می رفتند تا مردم را از غصب خلافت توسط ابوبکر آگاه کرده و از آن ها یاری جویند، [4] هرچند که از این درخواست پاسخ مناسبی دریافت نکردند. خاندان علی (ع) پس از وفات پیامبر (ص) دوران سختی را می گذراندند. چرا که ابوبکر آن را از هر جهت در مضیقه قرار داده بود، فدک را که تأمین کننده وضعیت مالی اهل بیت پیامبر (ص) بود از آنها گرفت،[5]به زودی حسن بن علی (ع) مادر خود را از دست داد و همراه برادر و خواهران خود شاهد مشکلات و تنهایی پدر بود. علی (ع) در این زمان از کارهای حکومتی کنارهگیری کرده و بیشتر به کشاورزی مشغول بود، واحتمالاً حسن بن علی (ع) در کنار پدر آموزش می دید و به عنوان پسر بزرگ در کارها و هم چنین کشاورزی به کمک پدر می پرداخت و هم چون ایشان در نماز جماعت شرکت می کرد. محب طبری می گوید: اگر روایتی که در کتاب انساب الاشراف بلاذری آمده درست باشد، حسن بن علی (ع)که شاهد ضایع شدن حق پدر و مادر خویش بود، روزی در حالی که ابوبکر بر روی منبر خطبه می خواند به نزدش رفته و از اوخواست ، از منبری که باید در اختیار علی (ع) باشد، پایین بیاید. [6] عکس العمل ابوبکر را در پاسخ حسن (ع) متفاوت نوشته اند برخی عنوان کرده اند که ابوبکر تأیید کرد و گفت که این منبر پدر توست. [7] البته در عمل، ابوبکر هم چنان به روش خود ادامه داد تا این که هنگام مرگ چنین اظهار داشت که "کاش من این کار {حکومت را} به عهده نمی گرفتم و عمر را بر خویش مقدم می داشتم ". [8] حسن بن علی (ع)درخلافت عمربن خطاب حسن بن علی (ع) در عصر خلافت عمر (٢٣-١٣ه) دوران نوجوانی خود را سپری می کرد. عمر در سال پانزدهم هجری برای مسلمانان مقرری معین کرد و دیوان هایی را ترتیب داد، او مقرری را به ترتیب سابقه در اسلام، و یاری کردن پیامبر (ص)در جنگ ها قرارداد، از این رو نویسندگان را به خدمت در دیوان

یوان گماشت، و به آن ها دستور داد که طبقات را مرتب و عطایا را ثبت و ضبط کنند، و به دبیران گفت که ابتدا از عباس، عموی پیغمبر (ص) و سپس بنی هاشم، شروع کنند، و آنگاه همه مسلمانان را طبقه به طبقه قرار داد. [9] قابل ذکر است که عمر، حسن و حسین (علیهما السلام) را در شمار اهل بدر به حساب آورد که میزان آن پنج هزار درهم بود، و این مبلغ به نسبت بالاترین مقدار عطا در این تقسیم بندی بود. [10] در طول خلافت عمر در مورد شرکت حضرت علی (ع) و حسن و حسین (علیهما السلام) در جنگ ها و مبارزات در هیچ یک از منابع شیعه و سنی مطلبی نیامده است و احتمالاً هنوز حسنین در جنگ ها شرکت نمی کردند. عمر در پایان خلافت خود یک شورای شش نفره ای را تعیین کرده بود که از میان آن ها خلیفه بعدی انتخاب شود، او حسن بن علی (ع) و عبدالله بن عباس را جزء ناظرین شورای شش نفره قرارداد، و به علت این که آنان از نزدیکان رسول خدا (ص) بودند و اظهار داشت که امیدوارم به واسطه حضور این دو، برکت به شورا روی آورد، سپس عمردر ادامه سخنان خود اظهارداشت که البته حسن (ع) و عبدالله بن عباس بهره ای از خلافت ندارند و من فرزند خود عبدالله را نیز می فرستم تا با شما [ اهل شورا ] به مشورت بپردازد. [11] درباره این که حسن بن علی (ع) در برابر این شورا و یا فرمان عمر عکس العملی نشان داده باشد، مطلبی در دست نیست شاید به این خاطر است که خلیفه دوم راه های اعتراض را برای آن ها بسته بود. حسن بن علی (ع)درخلافت عثمان درآغاز خلافت عثمان ( ٣٥-٢٣هجری) حسن (ع) به سن بیست سالگی رسیده بود، که این آغاز نیرومندی، قدرت و جوانی او بود. مشهور است که حسن و حسین (علیهما السلام) در زمان خلافت عثمان به میدان جنگ و جهاد وارد شد، زیرا که در منابع آمده است که عثمان در سال بیست و پنجم هجری به عبدالله بن سعد بن ابی سرح فرمان دادکه به تصرف افریقیه بپردازد. [12]او نیز سپاهی را به سرداری عقبه بن نافع بن عبدالقیس و عبدالله بن نافع بن الحارث به افریقیه فرستاد ولی این لشکر موفق به فتح آن جا نشدند و با مردم آن منطقه در برابر پرداخت جزیه و خراج صلح کردند. بعد از این عبدالله بن ابی سرح، از عثمان کمک خواست. عثمان لشکری عظیم از مدینه که در آن صحابه پیامبر از جمله ابن عباس، حسن (ع)، حسین (ع)، پسر جعفر طیار بودند، را به نزد عبدالله (ابن سرح فرستاد)، که او هم با این سپاه در سال ٢٦ هجری روانه افریقیه شد و آن ها توانستند این منطقه را فتح کنند. [13] در مورد حضور حسن بن علی (ع) در جنگ افریقیه نمی توان نظر قطعی داد، زیرا در کتاب های فتوح مانند فتوح البلدان بلاذری و فتوح مصر و المغرب ابن عبدالحکم و همچنین در منابع سده های نخستین مانند تاریخ طبری و یعقوبی مطلبی در این مورد نیامده است. از دیگر فتوحاتی که در زمان عثمان صورت گرفت، نبرد طبرستان بود، طبری درکتاب خود، از حنش بن مالک نقل کرده است؛ که این نبرد در سال سی هجری بود و ارتش مسلمانان به فرماندهی سعید بن عاص به این منطقه رفتند. سعید در این سال با جمعی از اصحاب رسول خدا (ص) که شامل حسن و حسین (علیهما السلام) و ابن عباس بود، با سپاهی عظیم به مازندران رفت و بعد از آن جا به جرجان رفتند که مردم این منطقه با پرداخت دویست هزار دینار با او صلح کردند. [14] آنگاه سپاه اسلام به طبرستان رفت و با مردم آن جا نبرد کرد که به پیروزی دست یافتند و سپس سپاهیان به طمیسه که مجاور گرگان بود، راهی شدند مردم این منطقه با لشکریان جنگ کردند که سرانجام پیروزی با سپاهیان اسلام بود. [15]احتمال حضور امام حسن (ع) در این نبرد وجود دارد. افرادی نیز در مورد عدم حضور ایشان در نبرد طبرستان نظر می دهند. عده ای معتقدند که در کتاب فتوح البلدان هنگامی که نویسنده می خواهد در مورد فتح طبرستان سخن بگوید در ابتدای روایت می گوید: «گفته اندکه عثمان بن عفان، سعید بن عاص را در سال ٢٩هجری والی کوفه قرار داد...» و سپس هنگامی که نویسنده می خواهد حضور حسنین در طبرستان را بگوید، می نویسد: «گفته می شود که حسن و حسین (علیهما السلام) هم در شمار سپاهیان بودند...» حال این عده مخالف حضور امام حسن در طبرستان معتقدند که به خاطر این که بلاذری در موقعی که می خواهد، حضور حسنین را در سپاه بگوید فعل مجهول به کار برده، پس در مورد حضور آن ها در سپاه جای شک و تردید وجود دارد. و حال در مورد پاسخ به این عده، می توان این چنین گفت که این دلیل کافی برای رد این موضوع نمی باشد و شاید که نویسنده از بیان به این شکل اصلا منظوری نداشته باشد. و سپس این عده در ادامه سخن خود می گویندکه طبری هم در کتاب خود حضور حسن و حسین (علیهما السلام) را در نبرد طبرستان نیاورده است، [16] حال آن که اگربه متن عربی کتاب طبری مراجعه کنیم، می بینیم که اصلا این مطلب صحت ندارد و طبری در کتاب خود اسم حسن وحسین (علیهماالسلام) را در سپاهیان عمروبن عاص آورده است.[17] عثمان نسبت به خویش

اوندانش محبتی فراوان داشت و مصالح مسلمانان و ثروت بیت المال را فدای خواسته ها و منافع آن ها می کرد و همین خطای بزرگ بود که منشاء انحرافات او گردید. عثمان، حکم بن ابی العاص را که رسول خدا (ص) از مدینه تبعید کرده بود و خلفای پیشین هم در تبعید ماندن او و پسرش، مروان هم نظر بودند، باز گرداند. [18] این امر با انتقاد شدید نزدیکان و یاران پیامبر (ص) صورت گرفت، ولی عثمان اعتنایی به آن ها نکرد. وی فدک را که سهم فرزندان فاطمه و علی (ع) بود به مروان داد.[19] عثمان، ابوذر غفاری صحابه پیامبر را تبعید کرد و مردم را از بدرقه کردن او بازداشت ولی امام علی (ع) و حسن و حسین (علیهما السلام) او را بدرقه کردند و همچنین آن ها ابوذر را دعوت به صبر و بردباری نمودند. [20] کردار ناروای عثمان به سرعت در سرزمین های اسلامی انعکاس یافت و گروه های ناراضی به طرف مدینه هجوم بردند، که هدف آن ها اصلاح جامعه اسلامی و بازگردانیدن سنت پیامبر (ص) بود،[21]این گروه ها که از شهرهایی مانند کوفه، بصره، مصر به مدینه آمده بودند [22]در ماه شوال بدین عنوان که به حج می روند، راهی مدینه شدند، مردم بصره در سه منزلی مدینه در ذوخشب جمع شدند، اینان هوادار طلحه بودند. مردمی که از کوفه آمده بودند در اعوص (نزدیکی مدینه ) توقف کردند و به هواداری از زبیر پرداختند و مردمی که از مصر آمده بودند، در ذوالمروه (نزدیکی مدینه ) فرود آمدند، که هوادار علی (ع) بودند. سپس چند تن از آنان به مدینه داخل شدند و با علی و طلحه و زبیر و زنان پیامبر دیدار کردند و به آنان گفتند که ما می خواهیم به حج برویم و همچنین خواستار عزل چند تن از عمال عثمان شدند و بدین عنوان اجازه خواستند به نزد عثمان بروند، که به آن ها اجازه داده نشد، و به ناچار نزد یاران خود بازگشتند و با یکدیگر به مشورت پرداختند و نتیجه آن شد که از هر گروه یعنی گروه های کوفه ، مصر و بصره، هر کسی نزد آن که به هواداری او برخاسته است، برود و گفتگو کند. [23] مصریان نزد علی (ع) آمدند. امام هم پسر خود حسن (ع) را به نزد شورشیان فرستاد، و حسن (ع) به شورشیان گفت : « سپاه ذوالمره و ذوخشب و اعوص ملعون هستند. رسول خدا (ص) آنان را لعنت کرده و صالحان امت از این آگاه هستند». بصریان نیز نزد طلحه و کوفیان، نزد زبیر آمدند، آنان نیز چنین گفتند. سپس شورشیان باز گشتند و لشکریان خود را از این مکان ها دور نمودند تا مردم مدینه پراکنده شدند، به ناگاه صدای تکبیر از اطراف مدینه برخاست شورشیان حمله کردند و عثمان را محاصره کردند.[24]او به شهرها نامه نوشت و از مردم یاری طلبید، در هنگام محاصره خانه عثمان، حضرت علی (ع) چند بار در محل حاضر شد و مردم را از این کار باز داشت،[25] و سپس دو پسر خود حسن و حسین (علیهما السلام) را برای محافظت از خانه عثمان فرستاد. [26] البته مشخص است که حضرت علی (ع)، حسن و حسین (علیهما السلام) هم با سیاست و روشی که عثمان در خلافت خود در پیش گرفته بود، مخالف بودند[27] و دلیل این که حضرت علی و فرزندان ایشان به حفاظت از عثمان پرداختند، این بود که حضرت نمی خواست در جامعه مسلمین خلیفه کشی رواج پیدا کند و دیگر این که مانع هتک حرمت و قتل عثمان شوند و سعی کردند که به خانواده عثمان آب و غذا برسانند. [28] دینوری نقل کرده است که در موقع محاصره عثمان (ع)به حضرت علی (ع)، [29]حسن گفت تو به مکه برو تا به قتل عثمان متهم نشوی ولی علی (ع) فرمود ما باید در مدینه بمانیم و عثمان را در برابر محاصره کنندگان یاری بدهیم و اگر عثمان ما را به جنگیدن فرمان داد، بجنگیم تا این که در مقابل عثمان بمیریم و به نظر می رسد که این مطلب دینوری خلاف واقع باشد، زیرا حضرت علی (ع) گاه به درخواست عثمان از مدینه خارج و به ینبع (قریه ای درنزدیکی مدینه ) می رفتند و زمانی که درگیری شدت می گرفت به درخواست عثمان به شهر برمی گشتند[30]، و از طرف دیگر منابع از ادب حسن بن علی (ع) در برابر پدر یاد کرده اند. [31] عثمان چهل روز در محاصره مردم بود، [32] و در این مدت حسن بن علی (ع) که از خانه عثمان محافظت می کرد، بر اثر تیری که به طرف عثمان پرتاب شد زخمی گردید وهمچنین سر قنبر غلام علی (ع)شکست. [33] ابن قتیبه دینوری نوشته است: محمد بن ابی بکر از این که حسن بن علی (ع) زخمی شده است، نگران بود که مبادا بنی هاشم به واسطه این موضوع وارد کار شوند و فتنه گسترش یابد. [34] هنگامی که حسن بن علی (ع) را بعد از زخمی شدن از خانه عثمان بیرون بردند، محمد بن ابی بکر گفت : اگر بنی هاشم بیایند و خون را بر سر و صورت حسن بن علی (ع) ببینند، مردم را از دور عثمان پراکنده می کنند و در این صورت ما دیگر به هدف خودمان نمی رسیم، بنابراین باید سریع عثمان را محاصره کنیم و او را بدون این که کسی متوجه شود، بکشیم. [35] پس از آن چندتن از محاصره کنندگان به خانه عثمان، وارد شدند و سرانجام او در سال ٣٥ هجری در سن ٨٣ سالگی به

لگی به قتل رسید. [36] ابن قتیبه دینوری نوشته است که بعد از آن که عثمان کشته شد، علی (ع) نزد همسر عثمان آمد و از او پرسید: چه کسی عثمان را کشته است. همسر عثمان پاسخ داد: نمی دانم، مردانی نزد عثمان آمدند که آنان را نمی شناسم ولی صورتشان را دیدم، یکی از آنان محمد بن ابی بکر بود. علی (ع) محمد را فرا خواند، و از او درباره آن چه همسر عثمان گفته بود. سئوال کرد. محمد گفت : درست می گوید، من نزد عثمان رفتم، ولی به خدا سوگند من او را نکشتم. [37] آن چه که معلوم می شود، این است که دقیقاً قاتل عثمان مشخص نیست زیرا که اگر معلوم بود خود حضرت علی (ع) او را قصاص می کردند. قتل عثمان سر آغاز فتنه و توطئه های بزرگ گردید و از حکومت عثمان و قتل او باندهای فرصت طلب، سودهایی بسیار بردند و مصالح عمومی مسلمانان را فدای منافع شخصی خویش کردند و فساد ها و تفرقه هایی را در اجتماع اسلامی به وجود آوردند و روشن ترین دلیل آن مشکلات و ناگواری هایی است که در دوران خلافت علی ابن ابی طالب (ع) پدید آمد و آن حضرت دیگر نتوانست به اصلاح اجتماع اقدام ورزد و سنت رسول اکرم (ص) را به جامعه باز گرداند و این فساد و تحریک که ازطرف حزب اموی پدیدآمد، آن چنان گسترش یافت که در روزگار حسن بن علی (ع) چاره ای جز صلح باقی نگذارد (القرشی ، حیاة حسن بن علی (ع)، ١١٦/١). نتیجه از آن چه گذشت می توان این گونه نتیجه گرفت که ، حسن بن علی (ع) در روزگار دو خلیفه نخست، فعالیت های سیاسی خاصی را انجام نداد، برخی ازمنابع اعتراض ایشان به ابوبکر را در مورد اشغال جایگاه علی (ع) ذکر کرده اند، وایشان در شورای عمر جزء ناظرین بود. در روزگار عثمان که حسن بن علی (ع) در جوانی به سر می برد از حضور بیشتر ایشان در صحنه سیاسی یاد شده است. ابن خلدون از حضور حسن (ع) در افریقیه در سال بیست و پنجم هجری یاد کرده است که نمی تواند مورد پذیرش قطعی قرار گیرد، زیرا در کتاب های سده نخستین به ویژه در کتاب های فتوح از این سفر یاد نشده است. در فتح طبرستان در سال سی ام هجری که بلاذری و برخی از منابع سده چهارم از آن یاد کرده اند، احتمال حضور ایشان وجود دارد؛ زیرا سیاست علی (ع)، شیعیان و پیروان ایشان عدم حضور در جنگ ها نبوده است، هر چند که این حضور توسط عده ای رد گردیده است ، اما دلایل قابل پذیرش برای آن ارائه نشده است و همین طور حسن (ع) سمت حمایت از عثمان رادر هنگام حمله مخالفان او برای چند روز بر عهده داشت. حسن بن علی (ع) در روزگار سه خلیفه همسو باسیاست علی (ع) در برابر خلفا واکنش تند و اقدامی متفاوت انجام نداد. کتابنامه ابن ابی الحدید. (١٣٦٨). شرح نهج البلاغه. ترجمه محمود مهدوی دامغانی. ج٥. تهران: نشر نی. ابن خلدون. (١٣٦٤ ). العبر تاریخ ابن خلدون. ترجمه عبدالمحمدآیتی. ج١. تهران: مؤسسه مطالعات وتحقیقات فرهنگی. ابن طباطبا، محمد بن علی. (١٣٦٠). تاریخ فخری [ معروف به ابن طقطقی ]. ترجمه محمد وحید گلپایگانی . چاپ دوم. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. احمد، ابی جعفر (الشهیر بالمحب الطبری ). (بی تا). ریاض النضره فی مناقب العشره. ج١. مصر: مطبعه الاتحاد المصری باول جاره الروم بالغوریه بمصر. بررسی یک دروغ (حضور امام حسن وامام حسین درایران) دسترس پذیردر (forum. hammihan. com ) بلاذری، ابوالحسن . (١٩٨٨ م). فتوح البلدان. بیروت- لبنان: مکتبه الهلال. بلاذری، احمد بن یحیی. (بی تا). انساب الاشراف ، ٢ج . مصر: دارالمعارف. دینوری، ابن قتیبه. (١٣٨٠). امامت و سیاست (تاریخ خلفاء). ترجمه ناصر طباطبایی. تهران: ققنوس. سیوطی، جلال الدین. (١٤٠٨ ه ١٩٨٨ م). تاریخ الخلفاء. بیروت – لبنان: دارالکتب العلمیه. . طبری، محمد بن جریر. (١٣٧٥). تاریخ طبری « تاریخ الرسل و الملوک ». ترجمه ابوالقاسم پاینده. چاپ پنجم. ج٥. تهران: انتشارات اساطیر. عاملی. (بی تا). تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی. ترجمه سپهری. مسعودی، ابوالحسن . (١٣٧٨). التنبیه والاشراف. ترجمه ابو القاسم پاینده. چاپ دوم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. یعقوبی ، احمد بن اسحاق. (١٣٨٢). تاریخ یعقوبی. ترجمه محمد ابراهیم آیتی. چاپ نهم. ج٢. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. دیار بکری، حسین بن محمد بن حسن. (بی تا). تاریخ الخمیس فی احوال انفس نفیس. ج١. بیروت: مؤسسه شعبان. پی نوشت [1] مسعودي، ابوالحسن . (١٣٧٨).التنبيه والاشراف.ترجمه ابو القاسم پاينده. چاپ دوم. تهران: شرکت انتـشارات علمي و فرهنگي ، ص٢٦٠. [2] يعقوبي ، احمد بن اسحاق . (١٣٨٢). تاريخ يعقوبي . ترجمه مـحمد ابـراهيم‌ آيتي‌ . چاپ نهم . ج٢. تهران: شرکت انتشارات علمي و فرهنگي ، ص١٥٥؛ ديار بکري، حسين‌ بـن‌ مـحمد‌ بـن حسن . (بي تا). تاريخ الخميس في احوال انفس نفيس . ج١. بيروت: مؤسسه شعبان، ص ٤١٩‌. [3] سـيوطي‌ ، جـلال‌ الدين .(١٤٠٨ هـ ١٩٨٨ م). تاريخ الخلفاء. بيروت – لبنان:

دارالکتب العلميه ، ص١٤٩. [4] ابـن ابي الحديد.(١٣٦٨). شرح نهج البلاغه . تـرجمه مـحمود مهدوي دامـغاني . جـ٥. تـهران: نشر ني ، ص١٢١. [5] احـمد، ابي جعفر‌ (الشهير‌ به لمحب الطبري). (بي تا). رياض النضره فـي مناقـب العـشره. ج١. مـصر: مـطبعـه الاتـحاد المصري باول جاره الروم بالغوريه بمصر، ص ١٢٠. [6] هـمان . جـ٢، صـ٣٧٧. [7] ابـن ابـي الحديد. شرح نـهج‌ البـلاغه‌ . ج٣، ص ١٧٧. [8] يعقوبي .تاريخ يعقوبي . ج٢، ١٧. [9] ابن طباطبا، محمد بن علي .(١٣٦٠). تاريخ فخري [ معروف به‌ ابن‌ طقطقي ]. ترجمه محمد وحيد گلپايگاني. چاپ دوم. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ص١١٤. [10] طبري، محمد بـن جـرير. (١٣٧٥). تاريخ طـبري « تاريخ الرسل و الملوک ». ترجمـه ابوالقاسـم پاينـده. چـاپ پنجم . ج٥. تهران‌: انتشارات‌ اساطير، ص ١٧٩. [11] دينوري، ابن قتيبه .(١٣٨٠). امامت و سياست (تـاريخ‌ خـلفاء‌). تـرجمه ناصر طباطبايي . تهران: ققنوس، ص ٤٤. [12] ابـن خـلدون.(١٣٦٤). العـبر تاريخ ابن‌ خلدون‌. ترجمه‌ عبدالمحمدآيتي . ج١. تهران:مؤسسه مطالعات وتحقيقات فرهنگي ، ص٥٦٠. [13] ابن خلدون. همان. [14] بلاذري، ابوالحسن .(١٩٨٨ م). فتوح البلدان. بيروت- لبنان: مکتبه الهلال، ص٣٢٦. [15] طبري. تـاريخ طـبري . ج ٥، صص ٢١١٦-٢١١٧‌. [16] بررسي‌ يک دروغ(حضور امام حسن وامام حـسين درايران)دسـترس پذيردر (forum. hammihan. com) [17] طبري. تاريخ طبري . ج٣. ص٣٢٣. [18] بلاذري، احمد بن يحـيي .(بـي تا).انساب الاشراف ، ٢ج . مصر: دارالمعارف، صص ٣٩٧ -٣٩٨. [19] دينوري. امامت و سياست ، صص ٥٢-٥٣‌. [20] مسعودي‌. مروج الذهب . ج١، صص ٦٩٨-٦٩٩. [21] ابن اثير. تاريخ کامل . ج٤. صص ١٧١٠-١٧١١. [22] يعقوبي . تاريخ يعقوبي . ج٢، ص٧٢. [23] ابن خلدون. العـبر. ج١، ص٥٨١. [24] ابن اثـير. الکـامل في التاريخ . ج٣‌. ص١٥٣‌. [25] ابن طباطبا. تاريخ فخري، ص ١٣٤. [26] ابن العبري. مختصر تاريخ الدول، ص ١٤١. [27] الدينوري‌. الامامه‌ و السياسه‌ . ج١، صص ٢٨-٢٩. [28] عاملي . (بي تا). تحليلي از زندگاني سياسي امام حسن مجتبي . ترجمه‌ سپهري‌، ص ١٧٨‌. [29] دينـوري. امامت و سياست ، صص ٧٤-٧٥. [30] عبد المقصود. همان . ج٢، ٢٧٤. [31] العکبري البغدادي. الارشاد، ص ١٨٨. [32] خواندمير. حبيب السير. ج١،ص ٥١٤. [33] دينوري. امـامت‌ و سـياست‌ ، صـ٦٦. [34] همان، ص٦٦. [35] دينوري. امامت و سياست (تاريخ خلفا)، ص ٦٧. [36] ابن اثير. الکامل في التـاريخ . جـ٣، صـص /١٧٧-١٧٨. [37] دينوري. امامت و سياست ،ص ٧٢.

📣 دستگیری اعضای وابسته به ضدانقلاب با محموله سلاح و مهمات درکردستان رمضانی، معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی استاندار کردستان: 🔸از دستگیری چند عضو وابسته به گروهک‌های ضدانقلاب در شهرستان‌های سنندج و مریوان و کشف مقادیر زیادی محموله‌های سلاح و مهمات خبر داد. 🔸در چند روزه اخیر تعدادی از اعضای گروهک‌های ضدانقلاب که قصد خرابکاری و ایجاد ناامنی در کردستان داشتند، در شهرستان‌های سنندج و مریوان دستگیر شده‌اند. 🔸از این افراد مقادیر زیادی محموله‌های سلاح و مهمات کشف شده و کشفیات به صورت جاری انجام می‌شود. 🔸مردم کردستان خود در برقراری امنیت پایدار استان نقش مهمی ایفا می‌کنند و اجازه نمی‌دهند هیچ فرد و یا گروهی امنیت استان را تهدید کند. https://eitaa.com/joinchat/978124800C6edd77867f 📣 اخبار ریزُ درشتِ استان کردستان

📣 تصاویر هوایی از آیین خطبه‌خوانی شهادت امام رضا(ع) https://eitaa.com/joinchat/978124800C6edd77867f 📣 اخبار ریزُ درشتِ استان کردستان

📣 افزایش دو برابری مراکز طرف قرارداد بیمه سلامت در کردستان اسماعیلی، مدیرکل بیمه سلامت کردستان گفت: 🔸تعداد مراکز طرف قرارداد بیمه سلامت استان ۵۴۰ مرکز بود که در چندسال اخیر این مراکز با رشد ۲ برابری مواجه شده اند. 🔸یکی از علل افزایش مراکز طرف قرارداد، بحث نظام ارجاع شهری بود چرا که لازم بود با پزشکان عمومی که تمایل داشته باشند قرارداد بسته شود. 🔸طرح نظام ارجاع شهری از بهمن ماه سال ۱۳۹۹ کلید خورد و امروز توانسته به اهداف خود دست یابد و بار مراجعه مردم در نظام سلامت را بیشتر کرده و دسترسی مردم را بهبود بخشیده است. 🔸در حال حاضر تعداد پزشکان طرف قرارداد با این طرح به ۱۸۰ نفر رسیده اند و به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده است که این پزشکان یکپارچه به طرح ملی سلامت خانواده در دانشگاه‌های علوم پزشکی منتقل شوند. https://eitaa.com/joinchat/978124800C6edd77867f 📣 اخبار ریزُ درشتِ استان کردستان

تقریبا دو هفته پیش سفر یک روزه به آمستردام پایتخت #هلند داشتم. حقیقتا از میزان محجبه‌ها در این شهر هم شگفت زده شدم. از یک جایی به بعد دیگر خسته شدم از عکس انداختن. از هر ملیتی. شرقی و غربی... این یعنی پوشش چیزی نیست که اگر از کشوری به کشوری دیگر رفتی قابل تغییر باشد. #حجاب موضوعی قلبی عقلی اعتقادی است. مکان، زمان و نظرات و نگاه‌ها بر آن تاثیر ندارد. حجاب حتی سلیقه شخصی نیست. نشانه بندگی است. تک تک این بانوان با اعتماد به خدایی که فرموده: پوشش در اجتماع برای جسم و جان شما بهتر است و یک مسئولیت اجتماعی نسبت به سایرین است، آن را محکم چسبیده‌اند. تلؤلو نور مسئولیت‌پذیری‌شان، هر روز در جهان بیشتر می‌شود که آمار افزایشی گرایش به پوشش در جهان، بر مبنای به چشم دیدن آثار آن، در رسانه‌ها پخش شده است. گرایشی که غالب زنان سرزمین من سالهاست به آن میل دارند.‌‌.. تمدن و تعالی و فرهنگ مترقی این است. چون در بی‌پوششی دستاوردی نیست. جز پاسخ به راحت‌طلبی و لذت‌گرایی، اما در پوشش پر از دستاورد است. خودنگهداری. تسلط بر نفس. حفاظت از خانواده خود و دیگران. حفظ سلامت جسم و جان. حفظ طهارت مردان و زنان اجتماع... یشسییسش

📣 سفیر فرانسه در میان موجی از نفرت بیرون رانده شد! 🔸این ویدئو در شبکه‌های اجتماعی تحت عنوان اخراج سفیر فرانسه از ساختمان سفارت در نیجر دست به دست می‌شود. 🔸پ.ن:دم انقلابیون نیجر گرم😍 https://eitaa.com/joinchat/978124800C6edd77867f 📣 اخبار ریزُ درشتِ استان کردستان👆

📣 ۱۹۱ هزار زائران پیاده در مسیرهای منتهی به مشهد سخنگوی جمعیت خدمتگزاران زائران پیاده امام رضا(ع): 🔸۱۹۱ هزار زائر پیاده تا صبح امروز در مسیرهای منتهی به مشهد به حرکت درآمده‌اند تا در روز شهادت امام رضا(ع) در این شهر استقرار داشته باشند. 🔸۳۲۰ ایستگاه صلواتی برای پذیرایی از زائران پیاده از ۲۴ شهریور ماه در مسیرهای منتهی به مشهد فعال شده‌اند و در مجموع ۲۰ هزار خادم به زائران پیاده در طول مسیرهای منتهی به مشهد خدمت می‌کنند. https://eitaa.com/joinchat/978124800C6edd77867f 📣 اخبار ریزُ درشتِ استان کردستان

📣 افزایش صادارت نفت و میعانات ایران رویترز: 🔸ایران حدود ۲ میلیون بشکه در روز نفت خام، میعانات گازی و محصولات نفتی صادر می‌کند. 🔸صادرات نفت خام ایران به ۱.۵ میلیون بشکه در روز یعنی بالاترین رقم طی ۴ سال گذشته رسیده و بیشتر از ۸۰ درصد آن به چین ارسال می‌شود. https://eitaa.com/joinchat/978124800C6edd77867f 📣 اخبار ریزُ درشتِ استان کردستان

🔻📸تیتر نخست روزنامه کیهان که مورد توجه کاربران شبکه های اجتماعی قرار گرفته است! ✅ @qome_ziba

🔴اعترافات بی نظیر ! 🔹️شبکه تلویزیونی iran US -2020TV (به تازگی) از زبان اندیشمند ایرانی مقیم #آمریکا؛ آنچنان تحلیلی درباره آیت الله خامنه ای ارائه میده که قطعاً‌ از شنیدنش حیرت می کنید!!! [دوستان لطفاً دقیق تا آخر این گفتگوی ویدئویی را ببینید] تا در جریانِ دیدگاهی که در حالِ گسترش بینِ ایرانیانِ تحصیلکرده و مستقل مقیمِ خارج است، قرار بگیرید!!! 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

🔴اعترافات بی نظیر ! 🔹️شبکه تلویزیونی iran US -2020TV (به تازگی) از زبان اندیشمند ایرانی مقیم #آمریکا؛ آنچنان تحلیلی درباره آیت الله خامنه ای ارائه میده که قطعاً‌ از شنیدنش حیرت می کنید!!! [دوستان لطفاً دقیق تا آخر این گفتگوی ویدئویی را ببینید] تا در جریانِ دیدگاهی که در حالِ گسترش بینِ ایرانیانِ تحصیلکرده و مستقل مقیمِ خارج است، قرار بگیرید!!! 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

آخرین بار که رهبر انقلاب از ضرب المثل «شتر در خواب بیند پنبه دانه» استفاده کردند، در جمع ۱۰۰ هزار بسیجی و بیش از ۵ سال پیش خطاب به ترامپ بود که وعده ۳ ماهه برای پایان نظام میداد. امروز دشمن در حالی این ضرب المثل را دوباره شنید که ترامپ بیچاره در حال گذراندن دوران محکومیت است.💪