ٍ وَ أَلْفِ جَائِعٍ يُشْبِعُهُمْ وَ أَلْفِ عَارٍ يَكْسُوهُمْ وَ أَلْفِ فَرَسٍ يُوَجِّهُهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ دِينَارٍ يَتَصَدَّقُ عَلَى الْمَسَاكِينِ وَ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَقْرَأَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَانَ وَ مِنْ أَلْفِ أَسِيرٍ أَسَرَ فَأَعْتَقَهَا وَ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ بَدَنَةٍ يُعْطِي لِلْمَسَاكِينِ وَ لَا يَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يَرَى مَكَانَهُ مِنَ الْجَنَّةِ يَا عَلِيُّ مَنْ لَمْ يَأْنَفْ مِنْ خِدْمَةِ الْعِيَالِ دَخَلَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ يَا عَلِيُّ خِدْمَةُ الْعِيَالِ كَفَّارَةٌ لِلْكَبَائِرِ- وَ يُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ وَ مُهُورُ حُورِ الْعِينِ وَ يَزِيدُ فِي الْحَسَنَاتِ وَ الدَّرَجَاتِ- يَا عَلِيُّ لَا يَخْدُمُ الْعِيَالَ إِلَّا صِدِّيقٌ أَوْ شَهِيدٌ أَوْ رَجُلٌ يُرِيدُ اللَّهُ بِهِ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَه. روزی در حالى كه فاطمه(س) نزدیک من نشسته بود و من عدس پاک می‌کردم، پیامبر صلی الله علیه و اله وارد شدند و فرمودند: ای اباالحسن! عرض كردم لبيك يا رسول اللَّه! فرمود: آنچه مي‌گويم بشنو زیرا من هیچ حرفی نمی‌زنم مگر اینکه به امر پروردگار است: -مردى كه به زن خود در خانه کمک كند، خدا ثواب یک سال عبادتی را که روزها روزه باشد و شبها به قیام و نماز ایستاده باشد به او می‌دهد. -يا على هر كه در خانه در خدمت خانواده خود باشد و آن را ننگ نداند خدواند نام او جزو شهدا می‌نویسد. - به هر رگی که در بدن اوست در بهشت شهری به او عنایت می‌کند. -خدمت به عیال از هزار اسير كه بخرد و آنها را در راه خدا آزاد کند برتر می‌باشد. -از دنیا بیرون نمی رود مگر اینکه جای خود را در بهشت می‌بیند. -يا على هر کسی خدمت کردن به خانواده خود را ننگ نداند خداوند او را بدون حساب به بهشت داخل می‌کند. -يا على خدمت کردن به عيال كفاره گناهان كبيره است و غضب پروردگار را فرو می‌نشاند و مهریه حور العين است. -يا على خدمت نمي‌كند عيال خود را مگر کسی که صديق يا شهيد باشد يا مردي كه می خواهد خدا خير دنيا و آخرت را به عنایت کند. (جامع الأخبار ص: 103-102) با همه صمیمی بود و کسی که برای نخستین بار او را می دید، هیبتش او را می گرفت و هر کسی با او معاشرت می کرد، دوستی‌اش را به دل می گرفت. می فرمود: سه چیز است که دوستی آدمی با برادر مسلمانش را زلال می سازد؛ هنگام دیدار با چهره ای گشاده با دوستش روبه‌رو شود، زمان نشستن در مجلس، برایش جا باز کند و او را با محبوب ترین نامش بخواند. انس می گوید: ده سال خدمتش را کردم؛ نه هرگز دشنامم داد و نه کتکم زد؛ نه مرا از خود راند و نه به رویم اخم کرد. هر گاه در کاری که دستور فرموده بود، سستی میکردم، سرزنشم نمی کرد. برای خدا، خشمگین می شد؛ نه برای ارضای خویش. اهل انتقام گرفتن نبود؛ عفو می کرد و می گذشت. (الیوم یوم المرحمة) عذر عذرخواهنده را می پذیرفت و بر جفا و تندخویی دیگران، صبور و حلیم بود. می فرمود: خدا مرا به مدارا فرمان داده است؛ آن گونه که به نماز دستور داده است. (یهودی که گریبان حضرت را به بهانه طلبش گرفت) همگان را به خوش اخلاقی توصیه می کرد و می فرمود: «نزدیکترین همنشین من در رستاخیز، خوش اخلاق ترین شما است و در ترازوی عمل کسی در روز قیامت، چیزی بهتر از خوش خلقی گذاشته نمی شود». هر گاه میهمان برای حضرت می آمد و یا بردگان او را دعوت می کردند، با آن هـا غـذا مـیـل مـی فـرمـود. هرگز بر اثر پرخوری و یا سیری شکم آروغ نزد. با این که در منزل حضرت ، همسران ، و گاه خدمتکاران حاضر بودند کارهای شخصی خود را بـه هـیـچ فـردی واگـذار نـمـی کـرد. کـفـش و لبـاسش را با دست خویش وصله می کرد گـوسـفـنـدان را مـی دوشـید، درب خانه را خود باز می کرد، مایحتاج خانه اش را خود از بازار تـهـیـه مـی کـرد و خـود بـه سـوی خـانـه حمل می نمود و آب مورد نیاز منزل را خود تهیه می کرد. در جنگ خندق برای حفر خندق ، خود نیز کلنگی را گرفت و در قسمتی به حفر خندق مـشـغـول شـد و حـضـرت عـلی نـیـز خـاک هـا را بـه بـیـرون انتقال می داد. در یـکی از مسافرت های دسته جمعی ، برای پختن غذا هر کسی مأموریت یافت تا بخشی از کـار تـهـیـه غـذا را انجام دهد. پیامبر نیز به سوی صحرا رفت تا هیزم مهیا کند. هنگامی که اصحاب خواستند مانع شوند فرمود: خداوند دوست ندارد بنده اش را در مـیـان یـارانـش بـا وضـعـی بـبـیـنـد کـه بـرای خـود نـسـبـت بـه دیـگـران امـتـیـازی قائل شده باشد. پـیـامـبـر اعـظـم (ص ) سخی ترین مردم بود. هرگز درهم و دینار نزد او نمی ماند، اگر چیزی پیش آن حضرت زیاد می آمد تا آن را به کسی یا مستحقی نمی رساند به خانه نمی رفـت ، هـر چـه از ایـشـان مـی خـواسـتـنـد عـطـا مـی کـرد. یـکـی از هـمـسـران پـیـامـبـر مـی گـویـد رسـول خـدا هـرگـز سـه روز پـی در پـی سـیـر نـبـود

تا این که از دنیا رفت و اگر می خواستیم ، می توانستیم گرسنه نباشیم اما ایثار می کردیم. انس بن مالک خادم حضرت میگوید یک شب ماه رمضان پیامبر دیر به خانه آمد من فکر کردم آن حضرت به مهمانی رفته و افطار کرده است ، شیری که حضرت برای افطار گذاشته بود را خوردم . چـیـزی نـگـذشـت کـه آن حضرت آمد و مشخص شد که افطار نکرده است ، وقتی حضرت از جـریـان اطـلاع یـافـت ، اصلا مطلبی بیان نکرد و با خوشرویی و گرسنگی شب را به روز آورد و روزه گـرفـت. در کـارزار احـد کـه دنـدانـش را بـا سنگ شکستند و چهره مبارکش زخمی و خون آلود شد، این حـادثـه بـر اصـحـاب و یـاران حـضـرت بسیار سخت و گران آمد لذا درخواست نمودند تا حـضرت کفار و دشمنان را نفرین کند، اما رسول اعظم فرمود: من برای لعن و نفرین مبعوث نشده ام ، بلکه من پیامبر رحمت هستم ، آن گاه دست به دعا برداشت و فرمود: خدایا قوم مرا هـدایـت کـن زیـرا آن هـا نـادان هـستند. به هر کسی می رسید، سلام می کرد و در سلام، به همه، حتی کودکان و بردگان، پیشی می گرفت. می‌فرمود: پنج چیز است که تا مرگ آن ها را ترک نمى کنم تا بعد از من سنت شود; یکى از آنها سلام کردن به کودکان است. (بحار الانوار, ج 16, ص 215) وَالتَّلَطُّفُ بـِالصِّبـیـانِ مـِن عادَةِ الرَّسولِ یعنی مهربانی درباره کودکان راه و رسم پـیـامـبـر بـود. و ایـن رفـتـار پـیـامـبـر در احساس شخصیت کودکان تأثیر فراوانی داشت. دو کودک خردسال نزد حضرت آمدند. حضرت به احـتـرام آنـان از جـا بـرخـاسـت و به سوی آنان رفت و هر دو را بر دوش خود سوار کرد. گـردنـبـنـدی از طـلا بـرای حـضـرت رسـول هـدیـه آورده بـودنـد، حـضـرت گـردنـبند را به همسرانش نشان داد و پرسید چه جور گردن بندی است؟ گفتند ما تا کنون بهتر و نیکوتر از این را ندیده ایم! در این هنگام ((اَمـامـه )) دخـتـر ابـی العـاص کـه کـودکـی بـود و در گـوشـه مـنـزل بـازی مـی کـرد بـه سـوی حـضـرت آمـد، حـضـرت رسـول گـردنـبـنـد را به او بخشید و در گـردن وی قـرار داد. پـیـامبر به فرزندان شهیدان همانند فرزندان خود محبت می ورزید. روزی یکی از کودکان از پـیامبر پرسید که پدرم چگونه شهید شد؟ آن حضرت فرمود او در راه خدا به شهادت رسـیـد، درود و رحمت خداوند بر او باد. کودک گریست ، پیامبر دست بر سر کودک کشید و سـوار مـرکـب خود کرد و به او فرمود: آیا دوست نداری که من جای پدرت باشم ؟ یامبراکرم (ص) روزی برای خواندن نماز عید فطر از منزل خارج شد، دید بچه ها همه لباس نو بر تن دارند و با یکدیگر بازی می کنند و شاداب و خندان هستند، ولیکن در کنار این بچه ها بچه ای که لباس کهنه و پاره پاره ای به تن داشت گریه می کند. رسول اکرم (ص) نزد بچه آمد و فرمود: ما لَک تَبْکی و لا تَلْعَبُ مَعَ الصبْیان. چرا گریه می کنی و با بچه ها بازی نمی کنی؟ بچه که آن حضرت را نمی شناخت، عرض کرد ای مرد عرب شما را با من چه کار و کاری با من نداشته باش، زیرا پدری داشتم در فلان جنگ شهید شده است، مادری داشتم با شوهر دیگری ازدواج نموده، مال مرا خوردند و مرا از خانه بیرون کرده اند، نه غذا و لباس دارم و نه خانه ای که به آن پناه ببرم، و لیکن دیدم این بچه ها با کمال شادمانی با همدیگر بازی می کنند، پدر دارند مادر دارند خانه و کاشانه ای دارند: از این جهت غم و اندوه من تازه شده و گریه می کنم. رسول اکرم (ص) از این ماجرا بشدت ناراحت شده و دست بچه را گرفت و به او فرمود: اَما تَرْضی آنْ اَکونَ لَک اَباً وَ فاطِمَه اُخْتاً وَ عَلی عَماً وَ اْلحَسَنُ وَ الْحُسَین اِخْوَتَین. آیا راضی نیستی که من پدر تو دخترم فاطمه خواهر تو و علی عموی تو و حسن و حسین برادران تو باشند. این بچه یتیم گفت چگونه راضی نباشم یا رسول الله (ص) . پیامبر اکرم (ص) او را بسوی خانه برد و لباس نو به او پوشانید، غذا به او داد وکاملاً موجب خوشحالی او شد. بچه یتیم با لبهای خندان از خانه بیرون آمد و به سوی بچه ها دوید، بچه ها گفتند تو اَلان گریه می کردی چطور شد که اکنون مسرور و شادمان هستی! بچه یتیم گفت: من گرسنه بودم سیرشدم، برهنه بودم لباس نو به تن کردم، یتیم و بی پدر بودم اکنون پدری دارم چون رسول خدا (ص) ، خواهری دارم چون فاطمه زهرا «س» ، عموئی دارم چون علی مرتضی (ع) و برادرانی دارم چون حسن و حسین (ع) . بچه ها گفتند: کاش پدران ما همه در این جنگ کشته می شدند و چنین افتخاری نصیب ما می شد که نصیب تو شده است. این بچه یتیم به سرپرستی و حمایت رسول خدا (ص) زندگی می کرد، تا اینکه آن حضرت از دار دنیا رحلت نمود. فرمود: احبوا الصبیان و ارحموهم و اذا وعدتموهم ففولهم فانهم لایرون الا انکم ترزقونهم; به کودکان محبت بورزید و مورد شفقت شان قرار دهید و هرگاه به آنان وعده اى دادید, وفا کنید. زیرا آن ها شما را روزى دهنده خود مى دانند. فرمود: اکرموا اولادکم و احسنوا آدابکم... کودکانی را که برای دعا یا نامگذاری خدمت حضرت می آوردند، بـرخـی او

قـات طـفـل در دامـن پـیـامـبـر بول می کرد اطرافیان با لحن عتاب آلود به کودک فـریـاد مـی زدنـد امـا پـیـامـبـر آن هـا را از ایـن کـار مـنـع مـی کـرد و مـی گـفـت بـگـذاریـد طـفـل آزاد بـاشـد. با فرزندان و فرزندزادگان خود، مهربان بود؛ به آنها محبت می کرد؛ آنها را روی دامن خویش می نشاند؛ بر دوش خویش سوار می کرد و آنها را می بوسید و اینها، همه برخلاف خلق و خوی رایج آن زمان بود. چون صبح می شد، بر سر فرزندان و نوه هایش دست می کشید. رسول خدا(ص) فرمود: کسى که فرزند خود را ببوسد خداوند براى او یک حسنه[ در قبال هر بوسه] مى نویسد. امام صادق(ع) مى فرماید: فرزندان خود را بسیار ببوسید. زیرا به خاطر هر بار بوسیدن, خداوند درجه اى به شما عنایت خواهد کرد. ابن عباس مى گوید: من نزد پیامبر(ص) بودم. بر زانوى چپ خود, فرزندش ابراهیم قرار داشت و بر زانوى راست, حسین(ع). آن حضرت هر دم گاه ابراهیم را مى بوسید, گاه حسین را. آن حضرت دخترش فاطمه(س) را خیلى زیاد مى بوسید. شب ها پیش از خوابیدن, او را مى بوسید و براى او دعا مى کرد. روزى مردى نزد پیامبر خدا(ص) آمد و گفت: من ده فرزند دارم که تاکنون هیچ یک از ایشان را نبوسیده ام[ .بر طبق روایتى دیگر گفت: تاکنون هیچ کودکى را نبوسیده ام] فرمود من لایرحم لایرحم. همین که او از نزد رسول خدا(ص) دور شد, آن حضرت فرمود: این مرد از نظر من از دوزخیان است. سیره عبادی حضرت: ایشان خیر دنیا و آخرت را، در نماز دانسته و آن را معیار و شاخص شناخت کافر از مؤمن و اخلاص پیشه از منافق بیان کردند، فرمودند: «نماز، ستون دین و پناهگاه تن و زینت اسلام و مناجات دو دوست و مایه بر آمدن نیاز، و بازگشت توبه کار و یاد مرگ و برکت در مال و گشایش روزی و نور چهره است. پیامبرخدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر نماز اول وقت سفارش و تاکید بسیار داشت و آن را "رضوان خداوند" بر می‌شمردند. ایشان برتری نماز اول وقت نسبت به نماز آخر وقت را هم چون برتری آخرت بر دنیا برشمردند. به یار دیرین و وفادار خویش ابوذر غفاری چنین می‌فرمودند: «خداوند متعال، روشنی چشم مرا در نماز نهاده است و آن را محبوب من ساخته، همان گونه که خوراک را برای گرسنه و آب را برای تشنه گوارا ساخته است همانا گرسنه با خوردن غذا سیر می‌شود، و تشنه با نوشیدن آب سیراب می‌گردد، ولی من از خواندن نماز سیر نمی‌شوم.» علاقمندی‌شان به نماز به گونه‌ای بود که با اشتیاق تمام چشم به راه داخل شدن وقت می‌شد و [چون وقت نماز می‌رسید] به مؤذنش می‌فرمود: «ای بلال [با اذان گفتن] راحتمان کن.» هر گاه چیزی او را اندوهگین می‌ساخت با روزه گرفتن و نماز خواندن بر دفع آن یاری می‌جست.و هر گاه به مصیبتی دچار می‌شد بر می‌خاست، وضو می‌گرفت و دو رکعت نماز می‌خواند و چنین دعا می‌کرد: «اللهم قد فعلت ما امرتنا، فانجز لنا ما وعدتنا؛ خدایا، من آن چه را به ما دستور داده بودی انجام دادم، پس آن چه را به ما وعده داده‌ای محقق فرما». روایت شده که هر گاه خانواده‌اش به چیزی نیازمند می‌شدند به ایشان می‌فرمود: «به پا خیزید و نماز اقامه کنید می‌فرمود: پروردگارم به من امر کرده که: و خانواده خود را به نماز، فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش. از تو روزی نمی‌خواهیم (بلکه) ما خود به تو روزی می‌دهیم؛ و عاقبت نیک برای تقواست.» پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) حتی در سفرهایش نیز از اقامه نماز مستحبی غافل نبود نقل شده ایشان از منزلی به منزل دیگر کوچ نمی‌کرد، جز آنکه در آن منزل دو رکعت نماز می‌گزارد و می‌فرمود: «می‌خواهم این مکان برایم به نماز خواندن گواهی دهد. علی (علیه‌السّلام) می‌فرمود: شب جنگ بدر همه ما خوابیده بودیم، مگر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) که زیر درختی نماز می‌خواند و تا صبح گریه می‌کرد. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در طول شبانه روز دو برابر نمازهای واجب نماز مستحبی می‌خواند و چون ماه مبارک رمضان می‌رسید، بر نماز خواندنش افزوده می‌شد. حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تا زمان وفاتشان بسیار نماز می‌گزارد و در طول ایام بیماری که منجر به وفات ایشان گردید نشسته نماز می‌خواند. بر نماز اول وقتش به شدت مراقبت داشت تا آن حد که از عایشه - همسر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) - نقل شده که می‌گفت: «هیچ گاه ندیدم که پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ، نماز را به وقت دیگری اندازد، تا این که خداوند، قبض روحش کرد. خوراک یا چیز دیگری باعث تاخیر در نماز اول وقت او نمی‌شد هنگامی که وقت نماز فرا می‌رسید، [از شدت اشتیاق به آن، به گونه‌ای رفتار می‌کرد که] گویا خانواده و دوست را نمی‌شناسد. عایشه -همسر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) - می‌گوید: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با ما سخن می‌گفت و ما با او سخن می‌گفتیم، همین که وقت نماز می‌رسید او را حالتی دست می‌داد که گویی نه او ما را می‌شناسد و نه ما او را می

‌شناسیم. امام علی(ع) فرمود:رسول‌خدا(ص) هیچ چیز را، نه شام و نه غیر آنرا بر نماز مقدم نمیداشت. هرگاه وقت نماز فرا می رسید، رسول‌خدا دیگر نه خانواده می‌شناخت و نه دوست. زمانی که به نماز می‌ایستاد، از ترس خدا رنگ از رخسارش می‌پرید و [از شدت خاکساری] گویا جامه‌ای به کنار افکنده بود. با آن که گناهی نداشت؛ اما از ترس خدا چندان می‌گریست که جای نمازش تر می‌شد. از وقتی آیه"‌ای جامه به خویشتن فرو پیچیده! به پا خیز شب را مگر اندکی" بر پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نازل شد، ایشان تمام شب را به عبادت می‌پرداخت، تا جایی که پاهایش ورم کرد، به طوری که [موقع نماز خواندن] یک پایش را بلند می‌کرد و یکی را روی زمین می‌گذاشت. عایشه میگوید گفتم چرا چنین می‌کنی (خود را به سختی می‌افکنی) یا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در حالی که تو گناهی نداری. فرمود: آیا نمی‌پسندی و دوست نداری که عبد شاکر خداوند باشم. از امام باقر (علیه‌السّلام) درباره نماز پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و چند و چون آن پرسیده شد، ایشان فرمودند: «پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هنگام زوال، هشت رکعت نماز می‌خواند که همان نماز توبه کنندگان است. در این ساعت، درهای آسمان، گشوده می‌شود و دعا پذیرفته می‌شود، نسیم‌های رحمت می‌وزد و خداوند به آفریده هایش می‌نگرد. پس هنگامی که سایه به اندازه یک ذراع باز می‌گشت، چهار رکعت نماز ظهر می‌گزارد و بعد از ظهر، دو رکعت نماز و سپس دو رکعت دیگر می‌خواند، و هنگامی که سایه به اندازه یک ذراع، باز می‌گشت، چهار رکعت نماز عصر می‌گزارد و بعد از مغرب، چهار رکعت نماز می‌خواند و سپس نمازی نمی‌خواند تا شفق فرو رود و هنگامی که فرو می‌رفت، نماز عشا را می‌گزارد. سپس پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به نزد خانواده اش می‌رفت و استراحت میکرد.هنگامی که شب از نیمه می‌گذشت، هشت رکعت نماز می‌گزارد و در پاره چهارم شب، سه رکعت نماز وتر می‌گزارد. سپس دو رکعت نماز [نافله] فجر را هنگام دمیدن سپیده یا اندکی پس و پیش، می‌گزارد. سپس دو رکعت نماز صبح (یعنی سپیده دمان) را هنگامی می‌خواند که سپیده گسترش می‌یافت و به خوبی روشن می‌شد. این [شیوه] نماز [گزاردن] پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تا هنگام قبض روحش بود. نمازهایی که حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به تنهایی اقامه می‌کرد طولانی‌ترین نماز در بین مردم بود اما نمازهایی که با مردم اقامه می‌کرد، در عین تمامیت، کوتاه و مختصر بود. می‌فرمود در میان نمازگزاران ناتوان و بیمار و کهنسال [نیز] هست؛ هر گاه کسی از شما به تنهایی نماز می‌خواند، می‌تواند هر چه می‌خواهد، نماز را طولانی بگزارد اما هنگام اقامه جماعت، نماز را کوتاه کند. می‌فرمود: «مثل نمازهای پنجگانه مثل نهر زلالی است که جلو منزلتان جاری است، هر روز پنج بار در آن نهر شستشو می‌کنید، آیا امکان دارد که باز آلوده باشد؟» از سلمان روایت شده که می‌گفت: «روزی با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در زیر درختی نشسته بودیم آن حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شاخه‌ای را که برگ هایش خشکیده بود، تکان داد و همه برگ‌ها بر زمین ریخت. عرض کردم: یا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سبب چه بود؟ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: مؤمن چون بر آن وجهی که دستور رسیده، وضو بگیرد و پس از آن نمازهای پنج گانه را به جا آورد گناهان او می‌ریزد هم چون برگ‌های این شاخه. آن گاه حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) این آیه را تلاوت فرمودند: در دو طرف روز و اوایل شب نماز بپا دار چرا که حسنات سیئات و آثار آن را از بین می‌برد. فخررازی درذیل تفسیر سوره مبارکه عصر می‌گوید: زنی صیحه زنان، دیوانه‌وار خدمت رسول‌خدا(ص) آمده گفت: یا رسول‌الله اصحاب بروند تنها با شما کار دارم؛ اصحاب رفتند. آن زن گفت یا رسول‌الله! گناه کردم گناهم خیلی بزرگ است. پیامبر(ص) فرمود: رحمت خدا از آن بزرگتر است. بگو گناهت چیست؟ عرض کرد: زن شوهرداری بودم، زنا دادم،از زنا حامله شدم، بچه به دنیا آمد، او را در خمره سرکه خفه کردم، بعد هم سرکه‌های نجس را به مردم فروختم! پیامبر خیلی متاثر شد و فرمود: می‌خواهی به تو بگویم چرا به درون این چاه افتادی؟ چون نماز نمی‌خوانی! چون نماز نمی‌خوانی، رابطه‌ات با خدا قطع است‌، از این جهت در این چاه افتاده‌ای. حضرت علی(ع) فرمودند: با رسول‌خدا(ص)به انتظار وقت نماز در مسجد نشسته بودیم، در این بین، مردی برخاست و گفت: ای رسول‌خدا! من گناهی کرده‌ام، برای آمرزش آن چه باید بکنم؟ پیامبر(ص) روی از او برگرداند. هنگامی که نماز تمام شد، همان مرد برخاست و سخن خود را تکرار کرد. پیامبر(ص) در پاسخ فرمود: آیا هم اینک با ما نماز نگزاردی، و برای آن به خوبی وضو نگرفتی؟ عرض کرد: بلی، چنین کردم. فرمود: همین نماز، کفاره و سبب آمرزش گناه تو خواهد بود. فرمود: أول ما يحاسب به يوم القيامة الصلاة، ف

من أجاب فقد سهل عليه ما بعده، و من لم يجب فقد اشتد ما بعده. نخستين چيزي که در روز قيامت، بازخواست مي‏شود، نماز است پس هر کس پاسخ داد، مرحله‏هاي بعد بر او آسان مي‏شود و هر کس پاسخ ندهد، بر او سخت مي‏گیرند. فرمود: عليک بالصلاة فانها أفضل أعمال العباد، لأن الصلاة رأس الدين و عمود، و ذروة سنامه. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله در گفتارش به اسامه: تو را سفارش به نماز میکنم که آن برترين کار بندگان است. چون نماز سر دين و ستون و تارک آن است. فرمود: مثل الصلاة مثل عمود الفسطاط، اذا ثبت العمود نفعت الأطناب و الأوتاد و الغشاء، و اذا انکسر العمود لم ينفع طنب و لا وتد و لا غشاء. نماز، مانند ستون خيمه است؛ اگر ستون برپا باشد ريسمانها و ميخها و پرده سود مي‏رساند و هنگامي که ستون بشکند نه ريسمان سودي دارد و نه ميخ و پرده.فرمود: انما موضع الصلاة من الدين کموضع الراس من الجسد. جايگاه نماز در دين، مانند سر در کالبد است. فرمود: اذا کان يوم القيامة يدعي بالعبد فأول شي‏ء يسأل عنه الصلاة، فان جاء بها تامة و الا زج به في النار. روز قيامت که در رسيد، بنده را مي‏خوانند و نخستين چيزي که از او مي‏خواهند، نماز است. اگر آن را درست بياورد [که رستگار شده است] و گرنه در آتش انداخته مي‏شود. فرمود: خمس صلوات من حافظ عليهن کانت له نوراً و برهاناً و نجاةً يوم القيامة. کسي که بر نمازهاي پنجگانه محافظت و مراقبت نمايد اين نمازها براي او در قيامت، نور و حجت و وسيله‏ي نجات خواهد بود. فرمود: من ترک صلاة لقي الله و هو عليه غضبان. هر کس نمازي را نخواند، خداوند را ببيند که بر او خشمناک است. فرمود: من ترک الصلاة متعمداً أحبط الله عمله. هر کس نماز را از روي قصد ترک کند، خداوند عملش را تباه مي‏کند. فرمود: من ترک الصلاة متعمداً فقد کفر جهاراً. هر کس نماز را عمداً ترک کند، آشکارا کفر ورزيده است. فرمود: أول ما يسأل العبد اذا وقف بين يدي الله جل و عزه عن الصلاة، فان زکت صلاته زکا سائر عمله، و ان لم تزک صلاته لم يزک عمله. هنگامي که بنده در پيشگاه خداوند مي‏ايستد، نخستين چيزي که از او مي‏خواهند نماز است. پس اگر پاکيزه بود اعمالش هم پاکيزه مي‏گردد و اگر پاکيزه نبود، اعمال ديگرش هم پاکيزه نمي‏شود. فرمود: ان الرجلين من امتي يقومان في الصلاة، و رکوعهما و سجودهما واحد، و ان ما بين صلاتيهما مثل ما بين السماء و الأرض. دو نفر از امتم به نماز مي‏ايستند و رکوع و سجودي يکسان دارند. حال آن که نمازهايشان به اندازه آسمان و زمين از هم دور است. فرمود: اذا قام العبد الي صلاته و کان هواه و قلبه الي الله انصرف ليوم ولدته امه. هر گاه بنده به نماز بايستد و گرايش و دلش به سوي خدا باشد، همچون روزي که از مادر زاده شده، باز مي‏گردد. الصلاة مفتاح کل خير. نماز کليد هر خوبي است. لا سهم في الاسلام لمن لا صلاة له. کسي که نماز نمي‏گذارد، بهره‏اي از دين ندارد. مر النبي صلي الله عليه و آله علي قبر دفن حديثاً، فقال: رکعتان خفيفتان مما تحقرون و تنفلون يزيدهما هذا في عمله أحب اليه من بقيه دنياکم. پيامبر بر قبر شخصي تازه دفن شده، گذشت. فرمود: اگر اين شخص بتواند دو رکعت نماز مستحبی ساده ای که آن را بی اهمیت میدانید بر اعمالش بيفزايد، برايش محبوب‏تر از بقيه‏ دنيايتان است. فرمود: نماز از آيين‏هاي دين است، در آن خشنودي پروردگار عزوجل است، راه روشن پيامبر صلي الله عليه و آله است و نمازگزار محبت فرشتگان را با خود دارد. هدايت و ايمان، نور معرفت، برکت در روزي، آسايش تن، ناپسندي براي شيطان، سلاحي در مقابل کفار، پذيرش دعا، قبول اعمال، توشه‏ مومن از دنيا به سوي آخرت، شفيع ميان او و فرشته‏ مرگ، انس او در گورش، فرش زيرش و پاسخ منکر و نکير است. و نماز بنده هنگام محشر، تاجي بر سر اوست و نوري بر چهره‏ اش، پوشش کالبدش، پرده‏ اي ميان او و آتش، حجتي ميان او و پروردگار بزرگ و با شکوهش، نجات تنش از آتش، برگه عبور از صراط، کليدي براي بهشت، مهريه‏ حورالعين و بهاي بهشت است. روزى پیامبر(ص) از راهى مى گذشت که کودکان بازى مى کردند. چون نگاهش به یکى از آن ها افتاد نزد او نشست و پیشانى او را بوسید و به وى محبت نمود...و فرمود: روزى دیدم این کودک با فرزندم حسین بازى مى کند و خاک هاى زیر پاى حسین را برمى دارد و به صورت خود مى مالد. چون او از دوستان حسین است من هم او را دوست دارم. (بحار الانوار, ج 44, ص 242) @hozekerman

🔸 ثبت نام دوره آموزشی و معرفتی اساتید دانشگاه های سراسر کشور تا 25 مهرماه تمدید شد. ثبت نام در تارنمای هدات hodat.ir 🔺 حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان وابسته به نهاد مقام معظم رهبری @hozekerman

🔰عهدنامه ✅روز نهم ربیع الاول(شنبه۲۴مهرماه) روز تجدید عهد و پیمان با امام عصر(ع)است. این روز پیشاپیش بر شما مبارک باد. ✅ ✳️بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)استان کرمان به مناسبت نهم ربیع الاول سالروز آغاز امامت امام زمان(ع) مسابقه عهدنامه نویسی با آن امام عزیز را برگزار می نماید. ✅جهت شرکت در این مسابقه عهدنامه خود را در پیامرسان واتساپ یا ایتا با عنوان عهدنامه و با مشخصات : نام و نام خانوادگی،تاریخ تولد،شغل،شهرمحل سکونت بنویسید و تا پایان مهرماه 1400 به شماره 09134951402 ارسال نمایید. 🔴به بهترین عهدنامه ها جوایزی اهداء می گردد. @hozekerman

🔷همایش ملی آموزه‌های تربیتی مکتب شهید حاج قاسم سلیمانی 🕛زمان برگزاری: دیماه 1400 همزمان با دومین سالگرد شهادت شهید سلیمانی 🔹مهلت ارسال مقالات :20 آذر ماه 1400 آدرس سایت: http://maktabsoleimany.cfu.ac.ir ایمیل همایش: kermanhamayesh@cfu.ac.ir مقالات برتر و علمی در مجله «اسلام و پژوهش های تربیتی» وابسته به موسسه امام خمینی(ره) و مجله «پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی» وابسته به دانشگاه جامع امام حسین(ع) چاپ خواهند شد. دبیر خانه همایش : دانشگاه فرهنگیان استان کرمان 📞شماره تماس: 09393216696 03433313250 @uknahad

🚨 آیت الله حائری شیرازی: ⭕️ چگونه در طول هفته از جهت معنوی شارژ باشیم؟ 💠 یک جوری برنامه‌ریزی کنید که از جمعه‌ها بهره‌برداری شود. جمعه اگر از لحاظ عبادت، خوب اداره شود، بقیۀ هفته هم خوب اداره می‌شود! مثل این است که مثلاً شما در ابتدای روز، صبحانه خورده‌اید؛ این باعث می‌شود که دیگر تا ظهر ضعف نکنید! اگر در جمعه از لحاظ عبادت، کار خوب و حسابی و دهان گیری کردید، تا آخر هفته ضعف نمی‌کنید، تا آخر هفته شارژ هستید. اگر در جمعه، باطری خودتان را خوب تقویت کنید، تا عصر پنجشنبه کم نمی‌آورید. به عبادت و زیارت امامزاده‌ها بپردازید. به زیارت قبور بروید. بعد از نماز جمعه در عصر، دعای سمات بخوانید. 🆔 @hozekerman

📱 #کلیپ ؛ #استوری ▫️ خدا خدایا بقیة‌اللّه، شود امشب بی‌بابا... 🏴 شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام تسلیت باد. @hozekerman

شهادت آقا امام حسن عسکری علیه السلام بر تمام شیعیان جهان تسلیت باد 🏴 @hozekerman

زهی تأسف که مفهوم عرشی برائت در قاموس اهل بیت علیهم السلام، در فحش و دشنام به چند نفر از دشمنان اهل بیت علیهم السلام تنزل یافته و مفهوم فردی آن که تخلیه از اخلاق اعداء اهل بیت است و مفهوم اجتماعی آن که دشمنی با جبهه جهانی طاغوت به گستره تاریخ است، فراموش شده. #برائت @hozekerman