خدارشکر🤲🏼

وقتایی که یهو در اوج هیجان علمی قرار میگیرم واقعا برام دوست داشتنیه.. خیلی حس خوبیه.

وقتایی که از پیشرفت علم تو مملکتمون با خبر میشم و میبینم عه فلانی که میشناسم داره رو چیزی کار میکنه که تو ایران تکه و یا حتی پروژه‌هایی خبرش میرسه تو دانشگاه‌ها که توی دنیا نمونش نیست، واقعا ذوق میکنم و سرشار از حال خوب میشم.

آیا یه یاری میرسانید که خسته¡ 200 بشود!؟

گویا اینجا خیلی به دردنخورتر از قبل شده.

کاش یه دختر بچه ۵ ساله بودم.

مرور خاطرات خیلی پارادوکسه.

چطور میشه یه خاطره خوب مرور کرد ولی زجر کشید!؟

هوا هوای هیچکاری نکردن و فقط موزیک شنیدن تو هوای آزاد که خیلی سرده هست.