میگن که تصور کنید توی زمانِ پیامبر ﷺ هستین.. اون اولا که کسی مسلمون نبود.. اکثریت توی جاهلیت به سر می‌بردن، سخت میشد به اسلام دعوت کرد

‌ بعد توی همین گیر و دار، تبعید بشید به یه جایی بنامِ شعب ابی طالب.. توی یه جایی دَرّه مانند.. ‌اون زمان مردم تازه مسلمون شده بودن و تعدادشون زیاد نبود گرسنگی، تشنگی، بی‌پولی، مریضی‌ و برخی هم دوری از خانواده که بخاطرِ محدودیت‌هایی که مشرکان برای مسلمون‌ها در "شعب" ایجاد کرده بود بهشون فشار می‌آورد! ‌ ‌هر آن ممکن بود یکی قیدِ اسلام رو بزنه و نتونه تحمل کنه.. ‌

‌ بعد تازه بعد از تبعید، یکی از بهترین یارانت [ عموی پیامبر ﷺ ]، و همسرت [حضرتِ خدیجه سلام‌الله‌علیها،] از دنیا برن! چقدر فشارِ رو مگه میشه تحمل کرد؟! ‌‌

اینجا تنها کسی که مرحمی بود بر روی غم‌های پدر، کسی نبود جز فاطمه سلام‌الله‌علیها:)

‌ رهبری: طبیعتا انسان تا زمانی که در اوضاعِ خوب زندگی می‌کند، ایمانش را هم دارد اما اگر اوضاع تغییر کند و بر وفق مراد نباشد، مردم به سختی ایمانشان را نگه می‌دارند.. شعب ابی طالب هم آن گونه بود... گرسنگی، فقر، گرما، سرما و...تازه کسانی که به پیامبر صلوات‌الله‌علیه روحیه می‌دادند، یعنی همسر و عموی ایشان، در طولِ یک هفته از دنیا رفتند! فشارِ سختی برای پیامبر صلوات‌الله‌علیه بود اما حضرتِ فاطمه سلام‌الله‌علیها از وجود پدرش غبارِ غم را پاک می‌کند..! ‌[برگرفته از کتابِ بانوی تراز.] ‌

پیامبر 'صلوات‌الله‌علیه‌' می‌فرمایند: فاطمه مادرِ پدرش است...

‌ وقتی که واردِ زندگی‌شون با امیرالمومنین علی علیه‌السلام میشن، پیامبر صلوات‌الله‌علیه از حضرتِ امیر 'ع' می‌پرسن که فاطمه 'س' رو چگونه همسری یافتی؟ ‌میگن بهترین یار برای اطاعت از خدا..!

زمانی که فرزندانشون به دنیا اومدن، حضرتِ امیر 'علیه‌السلام' باید توی جنگ‌ها حاضر می‌بودن و چندین روز از خونه دور بودن.. تربیتِ فاطمه الزهرا 'سلام‌الله‌علیها' بود که همچین فرزندانِ حماسه سازی رو آفرید! ‌-امام حسن، امام حسین، حضرت زینب علیهم‌السلام همه با تربیت‌های مادرِ بزرگوارشون به اینجا رسیدن؛ هرچند کوتاه بود...

‌ اما حماسه‌ و شخصیتِ این شهیده‌ی بزرگِ اسلام، بیشتر در خصوصِ امامِ زمانِ خودشون بود.. اون خطبه‌ی فدکیه هم بیشتر در بابِ مظلومیتِ امیر المومنین 'علیه‌السلام' بود نه غصبِ فدک..! ‌فدک چه ارزشی داشت..؟ ‌

‌ چن روزِ پیش یه چیزِ جالبی و شنیدم که همچین بی‌ربط به این ماجرا نیست [فکر می‌کنم توی زمانِ امام کاظم علیه‌السلام] یکی از خلیفای عباسی خواست که خیلی با سیاست عمل کنه و به مردم بگه که ما مشکلی با امام 'ع' نداریم، به امام 'ع' گفت: ‌ما میخوایم فدک رو که چندین سالِ پیش از شما غصب شد، بهتون ببخشیم؛ امام 'ع' که خیلی با سیاست تر از اون بودن، یه چیزی با این مضمون فرمودن: اگر‌میخوای فدک رو بهمون پس بدی، فدک به اندازه سیطره حکومتِ توعه..! ‌‌

ینی فدک ارزشی نداره.. تو جایگاهِ امامت رو غصب کردی!

. حضرتِ زهرا سلام‌الله‌علیها بعد از شهادتِ پدرِ بزرگوارشون و اتفاقاتی که افتاد، شبانه روز گریه می‌کردن..💔 ‌طوری که مردم به امیرالمومنین 'ع' گفتن: به زهرا بگو یا روز گریه کنه یا شب.. .