5.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥تلاوت قرآن
🎙 قاری:
#استاد_سید_جواد_حسینی
📖 سوره مبارکه ضحیٰ
🌴💎🌼💎🌴
17.34M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📜 دعای عهد
تصویری با صدای فوق العاده استاد فرهمند
💠 امام صادق علیهالسلام :
هر كس چهل روز صبح اين دعای عهد را بخواند، از يـاوران قائم ما باشد و اگـر قبل از ظهور آن حـضـرت از دنــيا برود خدا او را از قــبـر بيرون آورده و جزو #رجعتکنندگان در خدمت آن حضرت قرار میدهد.
🌴🥀🌴🥀🌴
سلام امام زمانم✋🌸
سلام پدر مهربانم، مهدےجان❤️
مولاے غريبم
داستان عشق من به شما
مال این دنیا نیست!
سالها پیش از این دنیا،
من خریدار محبت شما شدم،
و شما مرا به فرزندے پذیرفتید.
و این عشق، ادامه خواهد داشت؛
تا ظهورت، تا بهشت و قیامت، و تا خدا خدایی میکند!
پدر مهربانم دوستت دارم
🌷اللهم عجل لولیک الفرج🌷
Joze05.mp3
4.21M
تلاوت روزانه یک جزء از قرآن کریم
به صورت تحدیر (تندخوانی)
جزء پنجم قرآن کریم
#استاد_معتز_آقایی
۴ - اوقات تلاوت قرآن
از آیات قرآن کریم و احادیث استفاده میشود که قرائت قرآن و ذکر خدا در همه اوقات خوب است. ولی در این وقتها و زمانها سفارش شده است: صبحها بعد از نماز صبح، هنگام غروب، شب قبل از خواب، نیمههای شب و سحرگاهان. از اینرو جا دارد هر کسی به فراخور حال و فرصتهایی که دارد یکی یا بعضی از این اوقات را مشخص کند و به تلاوت قرآن بپردازد
🌺 قرائت قرآن و امام خمینی
خوب است برای دانستن جایگاه ویژه قرائت قرآن در بین عبادتها به دو خاطره خواندنی از زندگی حضرت امام خمینی (رحمةاللهعلیه) اشاره کنیم: یکی از بستگان نزدیک امام (رحمةاللهعلیه) در این زمینه نقل میکند: یک دفعه که با ایشان در نجف بودیم، چشمشان ناراحت شده بود. دکتر بعد از معاینه چشمشان گفت: «شما باید چند روز قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید».امام خندیدند و گفتند: دکتر! من چشمم را برای قرآن خواندن میخواهم. چه فایدهای دارد که چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما یک کاری بکنید که من بتوانم قرآن بخوانم![۴]
حضرت آیت الله توسلی از نزدیکان حضرت امام (رحمةاللهعلیه) در زمینه قرائت مداوم و روزانه قرآن به وسیله حضرت امام خمینی (رحمةاللهعلیه) میگوید: امام با همه اشتغالاتی که داشتند، به انجام مستحبات، به ویژه خواندن قرآن، دعا و نماز اول وقت، اهمیت میدادند.امام، هر روز سه تا پنج مرتبه قرآن میخواندند. در ماه مبارک رمضان، سه بار قرآن را ختم میکردند.
[منبع ] : ستوده، امیر رضا، پابه پای آفتاب، ص۲۸۵، نشر پنجره، ۱۳۷۳.