سرباز بود اسیر شد اسیر بود آزاد شد آزاد بود فرمانده شد فرمانده بود رهبر شد رهبر بود شهید شد شهید بود اسطوره شد ‌ یادش گرامی❤️

*ترجمه وصیت نامه شهيد یحیی سنوار* من یحیی هستم، پسر تبعیدی که قرارگاه موقت را به خانه خود و رویا را به جنگ تمام نشدنی تبدیل کرده بود. بنده در حال نوشتن این کلمات، هر لحظه از زندگی خود را به یاد می‌آورم: از کودکی در کوچه‌ها و سال‌های زندان طولانی و هر قطره خونی که بر خاک این سرزمین ریخته شد. در سال 1962 در اردوگاه خان یونس به دنیا آمدم، در زمانی که فلسطین خاطره‌ای پاره پاره و نقشه‌هایی فراموش شده بر سر میز سیاستمداران بود. من مردی هستم که زندگی‌اش در میان آتش و خاکستر بافته شده است و زود فهمیدم که زندگی در زیر اشغال تنها به معنای زندان دائم است. از همان ابتدا فهمیدم که زندگی در این سرزمین معمولی نیست و هر کس در اینجا متولد می‌شود باید در قلبش سلاحی شکست ناپذیر داشته باشد و بداند که راه به سوی آزادی طولانی است. وصیت من به شما از اینجا آغاز می‌شود، از آن کودک که اولین سنگ را به سوی اشغالگر انداخت و دانست که سنگ‌ها اولین کلماتی هستند که توسط أنها در مقابل جهانی که در مقابل درد ما سکوت کرده است، باید سخن گفت. در خیابان‌های غزه آموختم که انسان را به سال‌های عمرش نمی‌شود سنجید، بلکه با توجه به آنچه برای وطن خود فراهم کرده است، سنجیده می‌شود. زندگی من هم همین‌جور بود: زندان‌ها و نبردها، درد و امید. برای اولین بار در سال 1988 به زندان رفتم و به مجازات ابد محکوم شدم، اما در خودم راهی برای ترس نمی‌دیدم. در آن زندان‌های تاریک، روی هر دیوار پنجره‌ای برای افق دور می‌دیدم و روی هر میله‌ای نور راه آزادی خود را می‌جستم. در زندان آموختم که صبر نه فقط یک فضیلت است، بلکه همانا سلاح است... سلاحی تلخ و شکننده، مثل کسی که قطره‌قطره أب دریا را بیاشامد. وصیت من به شما این است که از زندان نترسید، زیرا تنها بخشی از مسیر طولانی ما به سوی آزادی است. زندان این نکته را به من آموخت که آزادی نه فقط یک حق سلب شده از ماست، بلکه ایده‌ای است که از درد زاده می‌شود و با صبر صیقل و استوار می‌گردد. هنگامی که در سال 2011 با توافق "وفای آزادیخواهان" أزاد شدم، همان‌گونه که بودم از آنجا خارج نشدم، بلکه از آن پس با ایمانی محکم‌تر و صلابتی فزون‌تر خارج شدم، مبنی بر اینکه آنچه را که انجام می‌دهم صرفا یک نبرد موقتی نیست بلکه سرنوشت ماست که تا آخرین قطره‌ی خونمان آن را بر دوش خواهیم کشید. وصیت من این است که همچنان دست از تفنگ برندارید، و پایبند عزت و کرامتی باشید که قابل معامله نیست و با آرزو و رویایی باشید که نمی‌میرد. دشمن می‌خواهد ما را وادار کند که از مقاومت دست بکشیم، و قضیه ی ما را تبدیل به گفتگوهای بی‌پایان کند... اما من به شما می‌گویم: بر آنچه حق شماست معامله نکنید. آنها بیشتر از ترک سلاحتان از پایداری‌تان می‌ترسند. مقاومت نه فقط سلاحی است که ما با خود حمل می‌کنیم، بلکه عشقی است که ما برای فلسطین در هر نفسمان داریم، اراده‌ای است که ما باید در مقابل هر تحریم و دشمنی و فشاری همچنان پایدار بمانیم. وصیت من این است که وفادار به خون شهیدان بمانید، همان کسانی که رفتند و این راه سخت و پر خطر را برای ما باقی گذاشتند. آنها راه آزادی را با خونشان برای ما فراهم کردند و بنابراین این فداکاری‌ها را با محاسبات سیاستمداران و بازیهای دیپلماسی هدر ندهید. ما اینجاییم تا ادامه دهنده راهی باشیم که آغازگران شروعش کردند و از این مسیر به هر قیمتی شده برنخواهیم گشت. غزه همواره پایتخت مقاومت بوده و قلب تپنده فلسطین است که هرگز از تپش باز نمی ایستد، حتی اگر عرصه بر ما تنگ شود. هنگامی که در سال 2017 فرماندهی غزه را در دسته‌های حماس بر عهده گرفتم، تنها انتقال قدرت نبود، بلکه ادامه‌ای بود بر مقاومتی که با سنگ آغاز شده بود و با تفنگ و سلاح به پیش رفت. هر روز درد مردمم را از اینکه مورد محاصره اند تجربه می‌کردم و می‌دانستم که هر قدمی که به سوی آزادی بر می‌داریم هزینه دارد. اما من به شما می‌گویم: بهای تسلیم شدن بسیار بیشتر است. به همین دلیل، زمین را چون ریشه ی فرو رفته در خاک، محکم بگیرید، و هیچ بادی توانایی برکندن مردمی را که تصمیم به زندگی گرفته‌اند را ندارد. در جنگ طوفان الأقصی، رهبر یک گروه یا جنبشی نبودم، بلکه صدای هر فلسطینی‌ای بودم که آرزویش آزادی بود. ایمانم به مقاومت به من گفت که آن را نه یک گزینه، بلکه یک تکلیف بدانم. میخواستم این جنگ، صفحه جدیدی در کتاب نهضت فلسطین باشد، و جایی که احزاب متحد شوند و همه در یک خندق در کنار هم برای مقاومت در برابر دشمنی که هرگز بین کودک و پیرمرد و سنگ و درخت تمایزی قائل نبوده بایستند.

طوفان الأقصی یک جنگ برای ارواح ما بود، قبل از بدن‌های ما، و برای اراده ما، قبل از سلاحهای ما. آنچه را که بجا گذاشتم، میراث شخصی نیست، بلکه میراث جمعی، برای هر فلسطینی است که آزادی وطن خود را آرزو می‌کند، برای هر مادری که فرزند شهیدش را بر دوش گرفت، برای هر پدر دلسوخته ای که بر دختر کوچولویش که با گلوله‌ای تیز و کشنده از پای درآمد گریست. وصیت آخر من این است که همیشه به یاد داشته باشید که مقاومت بیهوده نبوده است و مقاومت صرفا گلوله ای نیست که شلیک می شود، بلکه مقاومت زندگی با افتخار و کرامت است. زندان و محاصره به من یاد دادند که جنگ طولانی و راه سخت است، اما من آموختم که ملت‌هایی که تسلیم نمی‌شوند معجزه را با دست خود می‌آفرینند. منتظر نباشید که دنیا به نفع شما و برای شما داوری کند، زیرا من خودم عمری زندگی کردم و دیدم که چگونه جهان در مقابل درد ما سکوت کرده است، منتظر اجرای عدالت نباشید، خودتان سمبل حق خواهی و عدالت باشید. آرزوی [ آزادی و پیروزی] فلسطین را در دل خود حفظ کنید، هر زخمی را تبدیل به سلاحی، و هر قطره اشکی را تبدیل به چشمه‌ای از امید کنید. وصیت من این است که سلاح و سنگ تان را زمین نگذارید و تسلیم نشوید، شهیدان خود را فراموش نکنید، و بر آرزویی که حق شماست، معامله نکنید. ما اینجا همواره باقی خواهیم ماند، در سرزمین مان، در دل‌های مان و در آینده فرزندانمان. شما را در مورد فلسطین وصیت می‌کنم، در مورد سرزمینی که تا مرگ عاشقش بودم و آرزویی که بر دوشم حمل کردم، مثل کوهی که خم نمی‌شود. اگر سقوط کردم، کنار من سقوط نکنید، بلکه بجای من پرچمی که هرگز سقوط نکرده است را حمل کنید و از خونم پلی درست کنید تا نسلی برخاسته از خاکستر ما، قوی‌تر از ما بر روی آن قدم بگذارد. فراموش نکنید که وطن یک داستان نیست که گفته شود، بلکه یک واقعیت است که آن را زندگی باید کرد، در هر شهیدی که بر روی این سرزمین متولد می‌شود، هزاران فرد مقاوم نهفته است. اگر طوفان مجدداً تکرار شد و من در میان شما نبودم، بدانید که من اولین قطره در موج آزادی بودم و همانا زندگی کردم تا کامل کردن مسیر توسط شما را ببینم. در گلوی آنها چون خاری باشید، و چون طوفانی که پسرفت ندارد، و آرام نگیرد تا مادامی که دنیا اعتراف نکند که ما دارنده حق هستیم، و ما صرفا عددی نیستیم، که در شبکه های خبری بازگو شود. مترجم: ع. حیدری

📲‌ راه‌های مشارکت در پویش «ایران همدل ۴»؛ کمک به مردم فلسطین و لبنان: ۱- شماره‌گیری #۱۴* ۲- شماره کارت ۶۰۳۷۹۹۸۲۰۰۰۰۰۰۰۷ ۳ـ شماره شبا IR۳۲۰۲۱۰۰۰۰۰۰۱۰۰۰۱۶۰۰۰۰۵۲۶ ۴- پرداخت مستقیم در KHAMENEI.IR

دعای امروز 🌷❤️🌷 خدایا 🙏 انـدیشـه ای خلاق ، دیـده ای بینـا ، گـوشـی شنـوا ، زبـانـی شـاكـر ، ذهـن آرام ، قلبـی متـواضـع ، روحـی بيـدار ، دست هـایی بخشنـده ، پـاهـایی استـوار در راهـت ! تنـی سـالـم و سينـه ای پـر از عشـق و دلـدادگـی و سبـد سبـد روزی حلال و بركـت و فـراوانـی به همه ما عطا فـرمـا....🙏 آمين یا حَیُّ یا قَیّوم 🙏 ای زنده، ای پاینده 🙏