پنج کارت برنده‌ی ایران در نبرد کریدورها www.aparat.com/v/wty0029 farsnews.ir/m_tamannaei/1759746498896221227 برنامه تلویزیونی رستا از شبکه اصفهان، جمعه ۱۱ مهر ۱۴۰۴ با موضوع «فرصت‌ها و تهدیدهای ایران در نبرد کریدورها» و با حضور دکتر محمد تمنایی، عضو هیئت‌علمی و دانشیار دانشکده مهندسی حمل‌ونقل دانشگاه صنعتی اصفهان و مجری طرح جامع حمل‌ونقل ریلی کشور کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

زنجیره‌ی ارزش نساجی در ایران؛ برخوردار از ریشه‌های عمیق، اما در پیچ‌ وخم تحول ✍محمد امین شهابی نژاد، پژوهشگر حوزه مدیریت استراتژیک و بهره‌وری در صنعت نساجی صنعت نساجی ایران از قدیمی‌ترین و گسترده‌ترین صنایع کشور است و نقش مهمی در اقتصاد، اشتغال و فرهنگ داشته است. در استان‌هایی مانند یزد، اصفهان، تهران و مازندران، نساجی شریان حیاتی اقتصاد محلی محسوب می‌شود. بر اساس آمار وزارت صمت، بیش از ۹٬۰۰۰ واحد صنعتی فعال در حوزه نساجی و پوشاک وجود دارد که حدود ۳۰۰ هزار شغل مستقیم و یک میلیون شغل غیرمستقیم ایجاد کرده‌اند. سهم این صنعت از اشتغال صنعتی کشور حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد است. ارزش افزوده سالانه صنعت نساجی حدود ۶ میلیارد دلار است و صادرات محصولات آن در سال ۱۴۰۳ به ۶۵۰ میلیون دلار رسید. مقصد اصلی صادرات ایران شامل عراق، افغانستان، آسیای میانه، روسیه و کشورهای حوزه خلیج فارس است. در زنجیره ارزش نساجی، مواد خام مانند پنبه و پلی‌استر پس از طی مراحل ریسندگی، بافندگی، رنگرزی و تکمیل به کالاهایی با ارزش افزوده بالا مانند پوشاک، پارچه‌های فاستونی و منسوجات صنعتی تبدیل می‌شوند که این فرآیند نه تنها ارزش اقتصادی را افزایش میدهد بلکه فرصت‌های اشتغال، صادرات و نوآوری ایجاد می‌کند. چالش‌های اصلی صنعت شامل فرسودگی حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد ماشین‌آلات، پایین بودن بهره‌وری برخی خطوط تولید، وابستگی به واردات مواد اولیه و رنگدانه‌ها و ضعف در برندینگ و بازاریابی جهانی است. برای توسعه این صنعت، نیاز به نگاه استراتژیک مبتنی بر سه رکن داریم: ۱. نوآوری فناورانه ۲. ارتقای بهره‌وری ۳. توسعه بازارهای صادراتی استفاده از فناوری‌های نوین، نساجی هوشمند، دیجیتال‌سازی تولید، مواد اولیه سازگار با محیط‌ زیست، همراه با آموزش و توانمندسازی نیروی انسانی و نوسازی ماشین‌آلات، مسیر پیشرفت را هموار می‌کند. هم‌افزایی دولت، دانشگاه‌ها و بخش خصوصی نیز نقش کلیدی دارد؛ دولت با مشوق‌های صادراتی، دانشگاه‌ها با پژوهش و تربیت متخصص و بخش خصوصی با سرمایه‌گذاری در برندینگ و بازاریابی. صنعت نساجی ایران در نقطه‌ای حساس قرار دارد؛ یا با واردات گسترده سهم بازار را از دست دهیم، یا با نوآوری و بهره‌وری جایگاه پیشین خود را بازیابیم. بی‌تردید مسیر دوم نیازمند عزم ملی، برنامه‌ریزی استراتژیک و تعامل همه‌جانبه ذی‌نفعان است. کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

بازی راهبردی عناصر خاکی کمیاب: چرا چین احتمالاً فقط از محدودیت‌های صادراتی موقت حمایت می‌کند ✍🏻 ترجمه و تلخیص: امیرحسین صادقی در سال ۲۰۲۵، چین با وضع کنترل‌های صادراتی بر چند عنصر خاکی کمیاب، بار دیگر از موقعیت انحصاری خود در زنجیره تأمین جهانی این مواد برای اهداف راهبردی استفاده کرد. تحلیل این رفتار از منظر نظریه بازی‌ها نشان می‌دهد که چین در حال اجرای سیاستی موقت و حساب‌شده است تا بدون از دست‌دادن بازار، نفوذ خود را در صنایع حساس حفظ کند. اگر محدودیت‌ها طولانی شوند، سایر کشورها ناچار به سرمایه‌گذاری در استخراج و پالایش خواهند شد و در نتیجه سلطه چین تضعیف می‌شود. اما محدودیت‌های کوتاه‌مدت، با افزایش قیمت و ارسال پیام هشدار، این هدف را بدون هزینه بلندمدت محقق می‌سازند. در واقع، پکن در حال اجرای نوعی «بازی فشار کنترل‌شده» است: اقدامی که نه برای فروپاشی بازار، بلکه برای تثبیت جایگاه قدرت در آن طراحی شده است. آینده زنجیره جهانی عناصر خاکی کمیاب به واکنش سایر کشورها وابسته است؛ اگر سرمایه‌گذاری و همکاری بین‌المللی شکل نگیرد، چین همچنان بازیگر اصلی این حوزه باقی خواهد ماند. @Braheh

بازی راهبردی عناصر خاکی کمیاب: چرا چین احتمالاً فقط از محدودیت‌های صادراتی موقت حمایت می‌کند ✍🏻 ترجمه و تلخیص: امیرحسین صادقی در ماه آوریل ۲۰۲۵، چین صادرات چند عنصر خاکی کمیاب را مشمول مجوز کرد و کنترل‌هایی تازه بر بازار جهانی این مواد اعمال نمود. این تصمیم در ظاهر فنی به نظر می‌رسید، اما در عمل، پیامدهای سیاسی و اقتصادی گسترده‌ای داشت. بسیاری از تحلیلگران آن را بخشی از بازی قدرت چین در برابر آمریکا و متحدانش دانستند؛ چراکه این مواد در تولید تجهیزات دفاعی، انرژی‌های پاک و فناوری‌های پیشرفته نقشی کلیدی دارند. چین تقریباً کل زنجیره ارزش عناصر خاکی کمیاب را در اختیار دارد، از استخراج تا فرآوری و ساخت آهنرباهای با کارایی بالا. این انحصار باعث شده هر نوع تصمیم صادراتی آن، بلافاصله روی قیمت جهانی و زنجیره‌های تولید سایر کشورها اثر بگذارد. بنابراین محدودیت‌های جدید در عمل ابزاری برای اعمال فشار و تنظیم رفتار رقبا محسوب می‌شود. ۱. کاربرد و اهمیت راهبردی عناصر خاکی کمیاب در صنایع حیاتی مانند خودروهای برقی، توربین‌های بادی، سامانه‌های تسلیحاتی و ابزارهای الکترونیکی استفاده می‌شوند. هرگونه اختلال در عرضه آن‌ها می‌تواند به افزایش شدید هزینه تولید و کاهش رقابت‌پذیری در صنایع پیشرفته منجر شود. در واقع، این مواد به‌نوعی «نفت جدید» برای اقتصادهای فناورمحور محسوب می‌شوند. ۲. تحلیل از منظر نظریه بازی‌ها اگر این وضعیت را به‌صورت یک بازی دو‌طرفه بین چین و سایر کشورها (باقی جهان) تصور کنیم، دو تصمیم اصلی در مرکز بازی قرار می‌گیرد: چین می‌تواند صادرات را محدود کند یا ادامه دهد. سایر کشورها می‌توانند در پاسخ، در زنجیره تأمین داخلی سرمایه‌گذاری کنند یا منتظر بمانند. با ترکیب این انتخاب‌ها، چهار حالت راهبردی به‌دست می‌آید: حالت اول: چین صادرات را محدود کند و دیگر کشورها سرمایه‌گذاری کنند. در این حالت، کشورها برای کاهش وابستگی به چین سرمایه‌گذاری سنگینی انجام می‌دهند. در کوتاه‌مدت، قیمت بالا می‌رود و چین سود می‌برد، اما در بلندمدت سلطه‌اش تضعیف می‌شود. حالت دوم: چین صادرات را محدود کند و کشورها منتظر بمانند. اینجا چین می‌تواند درآمد بیشتری کسب کند و اهرم فشار موقتی به دست آورد، اما اگر این وضعیت طولانی شود، روابط تجاری‌اش آسیب می‌بیند. حالت سوم: چین صادرات را ادامه دهد ولی کشورها سرمایه‌گذاری کنند. در این سناریو، در صورت گران بودن تولید جدید، پروژه‌های جایگزین ممکن است اقتصادی نباشند و در نتیجه، سلطه چین پابرجا بماند. حالت چهارم: هیچ‌کس تغییر ندهد؛ یعنی وضعیت موجود حفظ شود. در این حالت، همه در کوتاه‌مدت آرامش دارند، اما در بلندمدت وابستگی جهان به چین بیشتر می‌شود. در یک بازی تکرارشونده، چین می‌تواند با اعمال محدودیت‌های موقت و سپس رفع آن‌ها، رفتار رقبا را تنظیم کند؛ یعنی به آن‌ها هشدار دهد، بدون اینکه واقعاً انحصارش را از دست بدهد. ۳. چرا چین محدودیت‌ها را موقتی نگه می‌دارد؟ اگر چین برای مدت طولانی صادرات را محدود کند، کشورهای دیگر ناچار می‌شوند در استخراج و پالایش سرمایه‌گذاری کنند و در نهایت به سمت استقلال بروند. این یعنی چین بازار خود را از دست می‌دهد و زیرساخت‌های گرانش بی‌استفاده می‌ماند. اما اگر محدودیت‌ها کوتاه‌مدت باشند، می‌توانند قیمت‌ها را بالا ببرند و در عین حال، مانع از شکل‌گیری واکنش بلندمدت رقبا شوند. در واقع، این سیاست مثل یک «شوک هشداردهنده» است که پیام قدرت می‌فرستد، بدون آن‌که توازن بازار را از ریشه بر هم بزند. این همان الگویی است که چین در سال ۲۰۱۰ هم در قبال ژاپن به‌کار گرفت؛ محدودیت‌هایی کوتاه‌مدت که اثر سیاسی گذاشتند اما به سرعت برداشته شدند. به نظر می‌رسد پکن می‌خواهد نشان دهد ابزار فشار را دارد، ولی قصد استفاده دائمی از آن را ندارد. ۴. نتیجه‌گیری به طور خلاصه، رفتار چین را می‌توان نوعی «بازی فشار کنترل‌شده» دانست. پکن می‌خواهد با محدودیت‌های موقتی، جایگاه راهبردی خود را تثبیت کند، بدون آنکه رقبا را به سمت سرمایه‌گذاری جدی در زنجیره‌های جایگزین سوق دهد. در مقابل، کشورهای دیگر تنها زمانی می‌توانند وابستگی خود را کاهش دهند که با همکاری بلندمدت و سرمایه‌گذاری‌های پایدار، ظرفیت استخراج، پالایش و تولید فناوری‌های جایگزین را توسعه دهند. در نهایت، می‌توان گفت سیاست چین نه برای فروپاشی بازار، بلکه برای یادآوری قدرتش در آن طراحی شده است، قدرتی که فقط با توازن دقیق بین فشار و همکاری دوام می‌آورد. منبع The Strategic Game of Rare Earths: Why China May Only Be in Favor of Temporary Export Restrictions @Braheh

دیزی سحرگاهی در کوه کوه‌پیمایی و طبخ دیزی توسط استادان سحرخیز دانشگاه صنعتی اصفهان، کوه چشمه غم‌بر، ۱۷ مهر ۱۴۰۴

آقای ظریف! اگر من جای شما بودم... لینک متن کامل نامه: farsnews.ir/m_tamannaei/1760084721580016221 ✍️محمد تمنایی، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان - پیرامون قدرت موشکی ایران، متأسفانه بین ادبیات شما و آقای حسن روحانی از یک طرف و ادبیات دشمنان مردم ایران از طرف دیگر، شباهت عجیبی وجود دارد. - اگر وزیر خارجه‌ی آمریکا یا اروپا یا روسیه بودید، باز هم دم از دوگانه‌ی «‌موشک-مردم» می‌زدید؟! آیا نمی‌بینید آن‌هایی که نسخه‌ی بی‌نیازی به موشک را برای ایران می‌پیچند، خودشان تا حد نهایت در حال گسترش تسلیحات‌اند؟ - در دنیایی که #صلح_مسلح و #موازنه_وحشت حکم‌فرمایی می‌کند، چگونه می‌خواهید منافع مردم را بدون موشک و تسلیحات و انباشت قدرت حفظ کنید؟ - آیا در دفاع مقدس هشت ساله، همان مردمی که برایشان دلسوزی می‌کنید مجبور نشدند به علت فقدان تسلیحات مناسب و کافی، با #دیوار_گوشتی از کشور دفاع کنند؟ - اگر من جای شما بودم، پس از ماجرای خجالت‌آور #اسنپ‌بک تا سال‌ها سکوت پیشه می‌کردم و پیرامون موضوعات مهمی هم‌چون توان موشکی ملت ایران، اظهار نظر نمی‌نمودم. سکوت کنید تا پرونده‌ی خطاهای بزرگ‌تان سنگین‌تر نشود! کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

ابتکار «شیفت»، صرفاً یک طرح اقتصادی نیست بلکه تغییر پارادایم در حکمرانی است. سیاست‌های بانک مرکزی؛ بزرگ‌ترین مانع اجرای «شیفت»... مصاحبه خبرگزاری دولت (ایرنا) با محمد تمنایی عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان و عضو تیم راهبری ابتکار «شیفت»، ۱۹ مهر ۱۴۰۴ لینک مصاحبه کامل: irna.ir/xjVH2d - ابتکار «شیفت» بر تخصیص و تهاتر یکپارچه منابع خلق ارزش استوار است که ثمره‌اش، روابط اقتصادی برد-برد و مقابله با انحصارگرایی و استثمار است. ولی قائل به مدل «منحنی لبخند» و تقسیم کار بین‌المللی بنحوی که عمده‌ی ارزش خلق‌شده به کشورهای توسعه‌یافته تعلق یابد، نیست. - حکمرانی اقتصادی در «شیفت» رویکردی اقتضائی دارد و انطباق کاملی با هیچ‌یک از دیدگاه‌های توسعه‌گرا یا بازارمحور ندارد. - تهاتر و تخصیص یکپارچه، قلب منطق «شیفت» است. این به معنای برقراری پیوند میان منابع مختلف (مانند مواد خام، انرژی، فناوری و سرمایه مالی) برای تجویز نسخه‌های مطلوب تجاری است. - مهم‌ترین مانع پیش روی اجرای ابتکار «شیفت»، سیاست‌های پولی و بانکی کشور به ویژه بانک مرکزی است. مادامی که مقررات محدود کننده فعالیت‌های نامولد اقتصادی (مانند سفته بازی) و اراده‌ای برای کاهش نرخ بهره بانکی وجود نداشته باشد، ابتکار «شیفت» محقق نخواهد شد. - «شیفت» با ایده‌ی «کریدور آزاد» متفاوت است و محدودیت جغرافیایی و مکانی ندارد، بلکه تسهیلات را به عملکرد راستی‌آزمایی‌شده در جهت خلق ارزش افزوده تخصیص می‌دهد، نه صرفاً به فعالیت در مکان‌های محصور جغرافیایی. کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

🔻آینده فولاد مبارکه؛ با توان نخبگان 🔹«اقتصاد چرخشی و فولاد سبز»، «تحول دیجیتال و هوش مصنوعی» و «تولید محصولات با ارزش افزوده بالا»، سه محور راهبردی حوزه تکنولوژی در گروه فولاد مبارکه است. 🔸برگزاری نشست صمیمانه نخبگان اصفهان با مدیرعامل گروه فولاد مبارکه، نشان از رویکرد این گروه بزرگ صنعتی برای حمایت از نخبگان و اراده‌ای پولادین برای پیوند علم و صنعت است. 🆔 @mobarakehsteel_co