سلام روزتون لبریز از شادی @intrnship

آموزگارِ واقعی ڪیست؟ آموزگار واقعی ڪسی نیست ڪه بیشتر از شاگردانش می داند، بلڪه ڪسی است ڪه بیشتر از شاگردانش می تواند یاد بگیرد و بیاموزد. به عبارت دیگر، تفاوت استاد (آموزگار) و شاگرد، نه یڪ «تفاوت ماهوی»، ڪه یڪ «تفاوت درجه ای» است: استاد شاگردترین شاگرد است. از نظر هایدگر، استاد تنها یڪ محصّل بهتر است؛ برای یاد گرفتن مشتاق تر و ڪوشاتر است. به زبانِ سپهری، می توان او را تنها دونده ای بهتر در پی آواز حقیقت دانست و البته ویتگنشتاین، به ما می آموزد ڪه در این عرصه دونده بهتر ڪسی است ڪه دیرتر یا هرگز به مقصد (حقیقت) نمی رسد! باری، استاد بودن یعنی «همیشه آغازگر» بودن، «همیشه در راه» بودن، «همیشه شاگرد» بودن. از همین رو است ڪه مونتنی، فیلسوف و ادیب فرانسوی قرن شانزدهم، می گوید "ترجیح می دهم در شصت سالگی شاگرد باشم تا اینڪه در ده سالگی استاد باشم". آموزگار واقعی ڪسی است ڪه مدعی دانایی نیست و مانند سقراط تنها «می داند ڪه نمی داند». به یڪ معنا، آموزگار واقعی ڪسی است ڪه بیشتر «نمی داند»؛ یا دقیق تر بگوییم، ڪسی است ڪه نادانی هایش را بیشتر می داند. آموزگار واقعی، به تعبیر نیڪولاس ڪوزانوس، فیلسوف و ریاضیدان آلمانی قرن پانزدهم، «جهالت عالمانه» دارد. آموزگاران راستین هدیه ای جز افڪندنِ تردید و پرسش، آفریدنِ راز و معما برای ما ندارند. آن دسته آموزگارانی هم ڪه به مرتبه های بالاتری از فرهنگ بشری تعلّق دارند، مرحله ای فراتر از این می روند: آموزگاران بزرگ همۀ پاسخها را از ما می ستانند و مبدّل به پرسش می ڪنند، چنانچه راه حل هایمان را منهدم می ڪنند و از آنها معماهای جدید خلق می ڪنند. آموزگاران واقعی هیچگاه دیگران را به خود دعوت نمی ڪنند، بلڪه هماره به وضوح و روشنی سخنی می گویند، و سپس به سود آن استدلال می ڪنند، و اینچنین آنها را به فڪر و ایده ای فرا می خوانند. اما آموزگارانِ بزرگ فرهنگ بشری ڪه به رده ای بالاتر تعلق دارند، تڪلیفی دشوار تر را بر می گزینند: آموزگاران بزرگ، نه از سرِ ضعف و ناتوانی، بلڪه توانگرانه و با انگیزه های انساندوستانه، از ارائه استدلالهای سر راست و برهان قاطع طفره می روند و حتی از ابراز واضح و روشن افڪارشان احتراز می ڪنند، به جای آن، می ڪوشند مخاطبانشان را به تفڪّر و استدلال و داشتن ایده هایی از آنِ خود وا دارند. آموزگاران بزرگ می ڪوشند ڪه هنرمندانه از تثبیت گرایی اجتناب ڪنند و تعلیق گرایانه هر تعبیری را با تردیدی همراه ڪنند؛ امڪان تعابیر متفاوت و متنوع را فراهم آورند تا از این طریق، فردیت، آزادی و استقلال انسان را بیشتر پاس بدارند. این دسته از معلمان و متفڪران، از طریق امڪانات متنوع «زبان»، مثلاً با انتخابِ زبانی شاعرانه، رازناڪ، آیرونیڪ، و پارادوڪسیڪال، و همچنین خلقِ ابهامهای مفید، تاریڪی های روشنگر، و آنارشی های خلّاقِ فڪری، تلاش می ڪنند ڪه فرم های گویشی و نگارشی متناسبی با محتوای نگرشی خود به «انسان» و «جهان» بیابند. ✍مسعود زنجانی @intrnship

تسهیل درتدریس با استفاده از موس برای تلفن همراه @intrnship

خاک مهر آیین سالار عقیلی @intrnship

‏این دوبرنامه بسیار کاربردی و ساده هستند و لذت تهیه محتوی آموزشی رو دو چندان می کنن، خصوصا برنامهBlackboard کافیه پی دی اف درس رو دانلودکنید روی گوشی و بعد با برنامه ریکوردر شروع کنید درس دادن هم ضبط میکنه و هم قابلیت‌های بالایی داره @intrnship

تهیه پاورپوینت به راحتی در گوشی بدون نصب نرم‌افزار @intrnship

منظور از داستان زندگی تعریف جزییات نیست بلکه اگه درس را آمیخته به داستانهای واقعی ومثال ها ومصداق های روشن بیامیزیم برای آموختگان شیرین ترولذت بخش تر خواهد بود @intrnship

🔴خبرچینی و تمسخر و اسکرین‌شات ممنوع! 🔹اسماعیل امینی با اشاره به دشواری تدریس مجازی برای معلمان، می‌گوید لحظات کلاس مجازی را با خبرچینی و تمسخر و اسکرین‌شات و شکار لحظه‌ها، تلخ و ناامن نکنیم. 🔹این شاعر و مدرس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه در یادداشتی با عنوان «همگی به معلم‌ها مدیونیم» که آن را در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: ماه مهر آمده است اما مدرسه‌ها خلوت است، کلاس‌های دانشگاه خلوت است. بچه‌ها و جوان‌ها در خانه‌اند و نمی‌توانند به مدرسه و دانشگاه بروند. بیشتر معلمان و استادان هم در خانه‌اند. اگر در مدرسه و دانشگاه هم باشند، اغلب کلاس‌ها غیرحضوری است و مجالی برای دیدار و گفت‌وگو با شاگردان‌شان ندارند. 🔹تدریس مجازی کار دشواری است و در این گوشه آبادتر عالم البته دشواری مضاعف هم دارد که آن کسانی که سرِ چشمه اینترنت را با بیلِ فیلتر و پیلِ کم کردن سرعت، مسدود کرده‌اند، کاری ندارند به این‌که کلاس مجازی معلم ۱۰ بار قطع و وصل بشود و شاگرد نوجوان برای دسترسی به فیلم تدریس معلم، کلافه بشود. 🔹در این میان، هستند کسانی که فارغ از درک این شرایط خاص و ناگزیر، لحظات تدریس مجازی را دستمایه خبرچینی و تمسخر کرده‌اند. یعنی همان بی‌اخلاقی رایج در عالم قدرت و ثروت را به عرصه تعلیم و تربیت کشانده‌اند. 🔹ضبط کردن لحظاتی از خستگی، عصبانیت، خطاهای زبانی و رخدادهای دیگری که برای معلمان و شاگردان‌شان پیش می‌آید و انتشار آن‌ها در فضای عمومی، نهایت بی‌ادبی و بی‌انصافی است. 🔹بسیارند معلمانی که به دلایل شخصی، در خانه‌ فضای مناسبی برای تدریس مجازی ندارند. فرزند خردسال دارند، از سالخورده یا بیماری باید پرستاری کنند، در محیط خانه و همسایه‌هاشان، سکوت لازم برقرار نیست، منزل‌شان کوچک است و اتاق‌های متعدد ندارد، لپ‌تاپ و گوشی و اینترنت مناسب ندارند و... با این حال، فراتر از حد وظیفه شغلی، با عشق و فداکاری، دار و ندارشان را و تمام توان و دانش و تجربه خود را به کار می‌گیرند، تا آموزش و پرورش فرزندان ما متوقف نشود. 🔹اگر پول نداریم که دستمزد و پاداش مناسب به معلم بدهیم، اگر بودجه نداریم که برایش تجهیزات آموزش مجازی فراهم کنیم، اگر آن‌قدر وسعت نظر را نداریم که از کم‌کردن سرعت اینترنت دست برداریم، دست کم این‌قدر ادب و معرفت داشته باشیم که لحظات کلاس مجازی را با خبرچینی و تمسخر و اسکرین‌شات و شکار لحظه‌ها، تلخ و ناامن نکنیم و اگر این‌گونه تصاویر به دست‌مان رسید آن‌ها را بازنشر نکنیم و در گسترش بی‌ادبی و بداخلاقی سهیم نباشیم. ـــــــــــــــــــــــــ #کانال_خبرنامه_فرهنگیان 🌹با ما بروز باشید.👇 @newsfarhangi

با سلام و احترام. فایل پاورپوینت وبینار " مروری بر ساختار و رویکردهای آموزشی کتاب‌های ریاضی مدرسه ای ایران" - قسمت دوم- دکتر ریحانی که در تاریخ 2 مهر ماه ارایه شده است.

به چشم‌هات اعتماد نکن. اون‌ها فقط محدودیت‌ها رو نشون میدن. با فهم و درکت نگاه کن، دنبال چیزی بگرد که می‌دونی و راه پرواز رو خواهی دید. محدودیتی در کار نیست..! #ریچارد_باخ #جاناتان_مرغ_دریایی جاناتان مرغ دریایی، کتابی سرشار از امید است. داستان پرواز و رهایی. داستان چگونه پریدن و چگونه دل کندن، داستان رها کردن و شکستن تمام عادات. یک داستان نمادین که می‌شود از آن اوج گرفتن را آموخت. اینکه هرگز نباید مایوس شد و دست از تلاش کشید. نویسنده‌ی این کتاب، ریچارد باخ (Richard Bach)، خلبانی که تا کنون سه کتاب درباره‌ی پرواز نوشته است و جاناتان مرغ دریایی یکی از زیباترین این سه کتاب است! #معرفی_کتاب @intrnship

انیمیشن مفهوم کنایه درفارسی @intrnship