دروغ در لغت به معنای سخن نادرست،
[۱]
خلاف حقیقت و واقعیت،
[۲]
قول ناحق است و به معنای نقل گفتاری از کسی است که آن را نگفته است.
[۳]
دروغ در اصطلاح، همان اظهار امر خلاف واقع و سخن بر خلاف حقیقت را دروغ گویند که یکی از بزرگترین و بدترین صفات انسان، دروغ گفتن است.
در قرآن کریم آیات متعددی در زمینهی دروغ وجود دارد که در اینجا به چند نمونه اشاره می شود:
) «ای کسانی که ایمان آوردهاید، چرا چیزی میگویید که انجام نمیدهید و نزد خدا سخت ناپسند است که چیزی را بگویید و انجام ندهید.»
در آیهای دیگر میفرماید:« در حقیقت خداوند آن کسی را که دروغ پرداز ناسپاس است هدایت نمیکند.»
در روایتی دیگر، حضرت امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: بزرگترین گناهان نزد خدا، زبان دروغگو است.