🌹قال رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ:
اِنَّ اللهَ تَعالی لا یَقبَلُ عَمَلاً فیهِ مِثقالُ ذَرَّةٍ مِن رِیاءٍ
خداوند متعال عملی را که به اندازه ذره ای در آن ریا باشد قبول نمی کند.
(میزان الحکمه، ش 6786)
@irc_ir
⛔️ ریا آفت عمل
📌در هر یک از نظام های فکری اعتقادی ملاک خاصی برای ارزشگذاری اعمال و رفتار انسان ها ذکر می شود.
در معارف اسلامی ارزش عمل با انگیزه انجام دهنده آن مشخص می شود. بر این اساس تاکید شده است در انجام کار، نیت و انگیزه الهی داشتن لحاظ شود، در غیر این صورت ثواب و پاداش بر آنها مترتب نخواهد شد.
🔹از امام صادق(ع) روایت است در روز قیامت بنده ای را می آورند اهل نماز بوده است. او می گوید: پروردگارا من به خاطر تو نماز خواندم و ... خطاب می رسد: آری نماز خواندی ولی انگیزه تو در خواندن نماز این بود که مردم بگویند: فلانی چه خوب نماز می خواند ...
🔹در روایتی دیگر آن حضرت می فرماید: هرکس در انجام کاری ریا کند در حقیقت آلوده به شرک شده است. و کسی که کاری را به این نیت که مردم ببننند و بدانند انجام دهد، پاداش آن را باید از مردم بخواهد و منتظر پاداش الهی نباشد.
(میزان الحکمه، ش 6800 و 6804)
@irc_ir
📌راه تحصیل اخلاص در عمل
🔹امام خمینی(ره):
علم توحید اگر برای غیر خدا باشد از حُجُب ظلمانی است. چون اشتغال به ما سوی الله (غیر خدا) است ... اگر اخلاص در کار نباشد، ناچار دست تصرف ابلیس به کار خواهد بود و با تصرّف ابلیس و ... - نفس که قدم خودخواهی و خود بینی است- هیچ معرفتی حاصل نشود، بلکه خود علم توحید بی اخلاص انسان را از حقیقت توحید و معرفت دور می کند و از ساحت قرب الهی تبعید می نماید. ملاحظه حال ابلیس کن که چون خودخواهی و خودبینی و خودپسندی در او بود، عملش به هیچ وجه عملی نشد و سعادت را به او نشان نداد. شما هم اگر بخواهید انسان باشید ارزش انسانی داشته باشید ... کارهایتان برای انسانیت باشد، برای خدا باشد. اگر بخواهید که کارهایتان برای خدا باشد، به نتیجه برسد باید دست از هواهای نفسانی بردارید. شیطان از انسان دست بردار نیست. قسم خورده است برای خدا ... که نمی گذارم اینها چیزی بشوند ... شما با یک همچو دشمن قسم خورده ای مواجه هستید.
صحیفه نور، ج1، ص273
@irc_ir
📌اخلاص عامل پیروزی انسان
🔹شهید محمدابراهیم همت:
برای اینکه خدا لطفش و رحمتش و آمرزشش شامل حال ما شود، باید اخلاص داشته باشیم.
برای اینکه ما اخلاص داشته باشیم، سرمایه می خواهد که ما از همه چیزمان بگذریم، و برای اینکه از همه چیزمان بگذریم باید شبانه روز دلمان و وجودمان و همه چیزمان با خدا باشد.
این قدر پاک باشیم که خدا کلا از ما راضی باشد. قدم برمی داریم برای رضای خدا، حرف می زنیم برای رضای خدا، شعار می دهیم برای رضای خدا، می جنگیم برای رضای خدا، همه چی، همه چی باید برای خدا باشد که اگر اینطور بود، پیروزیم. چه بکشیم و چه کشته شویم، پیروزیم و هیچ ناراحتی نداریم و شکست معنا ندارد.
ظرافت های اخلاقی شهدا، ص6
@irc_ir
🌹پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
المُؤمِنُ الّذي يُخالِطُ النّاسَ و يَصبِرُ عَلى أذاهُم أفضَلُ مِنَ المُؤمِنِ الّذي لا يُخالِطُ النّاسَ و لا يَصبِرُ عَلى أذاهُم .
مؤمنى كه با مردم مى آميزد و بر آزار و اذيت آنان صبر مى كند، برتر از مؤمنى است كه با مردم نمى آميزد و آزار و اذيّت آنان را تحمّل نمى كند.
📕كنز العمّال : ۶۸۶
@irc_ir
❓حضور در جامعه یا گوشه نشینی؟
🔹پیامبر اکرم صل الله علیه و آله می فرمایند: مؤمن با دیگران انس می گیرد و دیگران نیز با او انس می گیرند و خیری نیست در کسی که الفت نگیرد و دیگران با او مأنوس نشوند.
🔹باز می فرماید: «هر کس از جامعه جدا شود، به مرگ جاهلیت از دنیا می رود».
همین طور اخبار و احادیثی که بر استحباب دید و بازدید، مصافحه، روبوسی، عیادت مریض، تشییع جنازه، برآوردن حوایج مسلمین، اهمیت دادن به امور آن ها، اصلاح بین آن ها، امر به معروف و نهی از منکر، همکاری در تقوی و نیکوکاری، حضور در نماز جمعه و جماعت دلالت می کند و احادیثی که به تأدیب و تأدُّب، مدارای با مردم، تحمّل آزار آنان، انس و استیناس، شرکت در مهمانی ها، قبول دعوت، تواضع و فراگیری تجارب دیگران و امثال آن تشویق می کنند همگی دلیل برتری معاشرت با مردم است.
چه این ها اموری هستند که جز بامعاشرت با دیگران تحقق نمی یابند.
@irc_ir
📌اجتماع و گوشه نشینی در برخی احادیث
🔹امام باقر علیه السلام به عبدالواحد انصاری فرمود:
اگر انسان در مسیر حق باشد، گفتار مردم به او ضرر نمی رساند حتی اگر او را دیوانه بنامند و اگر بر سر کوهی باشد و تا دم مرگ در همانجا خدا را عبادت کند ضرری نمی بیند.
🔹امام صادق علیه السلام فرمود: «مؤمن از جدایی مردم ضرر نمی بیند اگرچه بر قله ی کوهی باشد».
آنچه از احادیث برمی آید دعوت به گوشه نشینی نیست بلکه مراد پایداری در راه حق و هدایت است ولو این که این امر به بی توجهی مردم و دور شدن آنان از شخص باشد نه شخص از مردم.
🔸امام صادق علیه السلام می فرماید: «کسی که بر امر امامت استوار باشد، ضرر نمی بیند از این که سایه بانی جز درخت و غذایی جز برگ آن نداشته باشد».
🔸و باز می فرماید: خدای تبارک و تعالی می فرماید: «عابدترین دوستان من کسی است که از نمازش بهره ای برده باشد، پروردگارش را نیکو عبادت کند و او را نهان بپرستد و در میان مردم ناپیدا باشد که انگشت نمای دیگران نباشد و رزقش به اندازه ی نیازش باشدو بر آن صبر کند و چون مرگش در رُبود، ارث و گریه کننده اش کم باشد.
@irc_ir
📌عزلت درست
عزلت ممدوح و پسندیده عزلت قلبی است و به این معنی که انسان باید در عین حال که در میان جمع و اجتماع حضور دارد، قلبش در گوشه ی تفکرات خود و مناجات با خدا مشغول باشد.
🔺در این مورد عبداللّه بن سنان، از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: «خوشا به حال بنده ای که مردم را بشناسد و با جسمش با آن ها مصاحبت کند ولی قلبش با آن ها غریبه باشد. مردم او را به ظاهر بشناسند و او با باطن مردم را بشناسد».
🔹منظور عزلت و کناره گیری از کسانی است که به دنیا چسبیده اند و خدا را فراموش کرده اند ولی از اهل آخرت مثل علما و عقلا و عرفا که اخلاقشان قابل استفاده عموم و احوالشان مفید است و انسان در آمیزش با آنان به اجر و پاداش می رسد نباید کناره گیری کرد.
🔸امام کاظم علیه السلام می فرماید: ای هشام ! تحمل تنهایی نشانه ی قوت عقل است پس اگر کسی درباره ی خدا تفکر کند از دنیا و راغبین به آن کناره گیری می کند و به آنچه نزد خداست رغبت پیدا می کند و هر کس به آنچه نزد خداست راغب شود، خدا انیس او در وحشت و دوستش در تنهایی و بی نیازیش در فقر و یاور او در بی کسی خواهد بود.
@irc_ir
📌دستورالعملی از مرحوم مجلسی
🌸تدبّر در قرآن:
«آنچه این بنده از دوران ریاضت و خودسازی دریافته ام، مربوط است به زمانی که به مطالعه ی تفسیر اشتغال داشتم.
شبی در بین خواب و بیداری حضرت محمد صلی الله علیه و آله را مشاهده کردم. با خود گفتم: شایسته است در کمالات و اخلاق آن حضرت خوب دقت کنم. هر چه بیشتر دقت کردم عظمت و نورانیّت آن جناب گسترده تر می شد به طوری که نورش همه جا را گرفت. در این هنگام بیدار شدم و به من الهام شد که: خُلق رسول خدا صلی الله علیه و آله قرآن می باشد. باید در قرآن بیندیشم. پس هر چه بیشتر در آیه ای دقت می کردم، حقایق بیشتری نصیبم می شد تا این که یک دفعه حقایق و معارف فراوانی برقلبم فرود آمد. پس در هر آیه ای که تدبّر می کردم، چنین موهبتی بر من عطا می شد.»
🔹دستورات خودسازی:
دستور ریاضت و خودسازی عبارت از این است که:
🔸سخنان بی فایده بلکه از غیر ذکر خدا خودداری کند...
🔸از معاشرت با غیر اولیای خدا دوری جوید.
🔸از خواب زیاد اجتناب نماید و ذکر خدا را با مراقبت کامل ادامه دهد.
اولیای خدا تداوم بر ذکر «یا حی یا قیّوم یا من لا اله الا انت» را تجربه کرده و نتیجه گرفته اند. من نیز همین ذکر را تجربه نموده ام. لیکن ذکر من غالبا «یا اللّه » است. با خارج ساختن غیر خدا از قلب و با توجه کامل به جناب خدای متعال. البته آنچه بسیار مهم است ذکر خدا با مراقبت کامل می باشد و سایر امور به پای ذکر نمی رسد. اگر این عمل تا مدت چهل شبانه روز ادامه یابد، درهایی از انوار حکمت و معرفت و محبت بر سالک گشوده می شود، آن گاه به مقام فناء فی اللّه و بقاءاللّه ترقی می کند.
@irc_ir