🔻پیام رهبر انقلاب به مناسبت اربعین شهادت جمعی از هم‌میهنان، سرداران نظامی و دانشمندان برجستهٔ هسته‌ای بسم الله الرّحمن الرّحیم ملت سرافراز ایران! 🔹چهلمین روز شهادت جمعی از هم‌میهنان عزیزمان که در میان آنان سرداران باکفایت نظامی و دانشمندان برجستهٔ هسته‌ای بودند، فرا رسید. این ضربه را گروه حاکم خبیث و جنایتکار صهیونی که دشمن رذل و عنود ملت ایران است وارد آورد. بی‌شک فقدان فرماندهانی چون شهیدان باقری و سلامی و رشید و حاجی‌زاده و شادمانی و دیگر نظامیان و دانشمندانی چون شهیدان طهرانچی و عباسی و دیگر دانشمندان، برای هر ملتی سنگین است. اما دشمن ابله و کوته‌بین به هدف خود نرسید. آینده نشان خواهد داد که هر ۲ حرکت نظامی و علمی شتابنده‌تر از گذشته به‌سمت افق‌های بلند پیش خواهد رفت ان‌شاءالله. 🔹شهیدان ما خود راهی را برگزیده بودند که گمان دستیابی به مرتبه‌ٔ والای شهادت در آن کم نبود و سرانجام به آنچه آرزوی همه‌ٔ فداکاران است، رسیدند؛ بر آنان گوارا باد! امّا ناگواری آن برای ملت ایران بویژه خانواده‌های شهیدان و به‌ویژه کسانی که آنان را از نزدیک می‌شناختند، سخت و تلخ و سنگین است. 🔹در این حادثه نقاط درخشانی را هم به‌روشنی می‌توان دید. اولاً تحمل و صبوری و استحکام روحیه‌ی بازماندگان که در نوع خود جز در تحولات جمهوری اسلامی ایران دیده نشده است. ثانیاً استقامت و ثبات دستگاههای زیر امر شهیدان، که نگذاشتند این ضربه‌ی سنگین، فرصت‌ها را سلب و در حرکت آنان وقفه ایجاد کند. و ثالثاً شکوهِ پایداریِ معجزه آسای ملت ایران که در اتحاد و استحکام روحی و عزم راسخ آنان بر ایستادگیِ یکپارچه در میدان به ظهور رسید. ایران اسلامی در این حادثه یک بار دیگر استواریِ بنیان خود را نشان داد. دشمنان ایران آهن سرد میکوبند. 🔹ایران اسلامی به توفیق الهی روز به روز قویتر خواهد شد باذن الله. 🔹مهم آن است که ما از این حقیقت، و از تکلیفی که از سوی آن بر دوش ماست غفلت نکنیم. 🔹حفظ اتحاد ملی وظیفه‌ی یکایک ما است. 🔹شتاب لازم در پیشرفت دانش و فناوری در همه‌ی بخش‌ها وظیفه‌ی نخبگان علمی است. 🔹حفظ عزت و آبروی کشور و ملت، تکلیف بی اغماض گویندگان و قلم‌زنان است. 🔹مجهز کردن روزافزون کشور با ابزارهای حراست از امنیت و استقلال ملی، وظیفه‌ی فرماندهان نظامی است. 🔹جدیت و پیگیری و به نتیجه رساندن کارهای کشور وظیفه‌ی همه‌ی دستگاههای مسئول اجرائی است. 🔹هدایت معنوی و نورانی‌ کردن دلها و توصیه به صبر و سکینه و ثبات مردمی وظیفه‌ی حضرات روحانی است. 🔹و حفظ شور و شوق و شعور انقلابی وظیفه‌ی یکایک ما و بویژه جوانان است. خدای عزیز رحیم همگان را موفق بدارد. 🔹درود بر ملت ایران و سلام بر جوانان شهید، بر بانوان و کودکان شهید، و بر همه‌ی شهیدان و داغداران آنان. @ircom_8

📣 ایران اسلامی در این حادثه یک بار دیگر استواریِ بنیان خود را نشان داد. 👈 دشمنان ایران، آهن سرد میکوبند... ✍پیام به مناسبت اربعین شهدای تهاجم رژیم صهیونی به ایران؛ ۱۴۰۴/۵/۳ 💻 Farsi.Khamenei.ir

✊ #روایت_فتح | حجم عظیم و تنوع گسترده مطالعه، از دلایل وسعت فکر رهبر معظم انقلاب 🎤رسانه KHAMENEI.IR در پرونده #روایت_فتح در گفت‌وگو با دکتر مسعود اسداللهی، تحلیلگر ارشد مسائل منطقه به بررسی جوانب جنگ ۱۲ روزه اخیر با رژیم صهیونیستی پرداخته است. 🖥 Farsi.Khamenei.ir

♦️جنگ زمینی با ایران؟ فراموشش کنید! وب‌سایت معتبر 24/7 Wall St نوشت: 🔹ایران با ۶۱۰ هزار نیروی نظامی فعال یکی از بزرگ‌ترین ارتش‌های دائمی خاورمیانه را فرماندهی می‌کند. 🔹آمادگی، حجم نیرو و گستردگی سازمانی ایران، هر نوع درگیری زمینی را به کابوسی برای طرف مقابل تبدیل می‌کند. 🔹 ارتش ایران از نظر تعداد،بزرگ‌تر از ارتش اسرائیل، مصر و عربستان سعودی است. درگیری‌های اخبر ایران و اسرائیل عمدتاً از راه دور بود، اما قدرت نظامی واقعی، هنوز روی زمین تعریف می‌شود. 🔹ایران، به‌عنوان یکی از قدرت‌های نظامی اصلی منطقه، در میان ارتش‌های خاورمیانه جایگاه ویژه‌ای دارد./خبرفوری @ircom_8

🔴 فیلم دیده نشده از خوشحال شهید طهرانی مقدم بعد از موفقیت تست موشکی @ircom_8

♦ خاطره آخرین خداحافظی سردار حاجی زاده و خبر شهادتشان @ircom_8

🔰ܣܩܢܚر ܢܚ݅ܣیܥ‌‌ طߊ‌ܣرܝ݆ߺور فرمانده‌ای که آرزویش مبارزه با #اسرائیل بود و خود را سرباز امام زمان می‌دانست و معرفی می‌کرد #شهید محمد باقر طاهرپور فرمانده پهپادی #هوافضای سپاه پاسداران @ircom_8

سالگردشهادت مداح با اخلاص #شهیدغلامعلی_رجبی، در عملیات #مرصاد در اسلام آباد غرب گرامییاد #در_جستجوی_اصالت!؟ در ازل، پرتو حسنت ز تجلی دم زد... و آن دم، سرآغازی شد برای شوری که تا ابد در جان عالم خواهد ماند. این همان شور است که امروز، امانتش به حنجره‌ی ستایشگران سپرده شده است. مداحی، تکرار یک تاریخ نیست؛ تداوم یک حقیقت است. در عصر بدل‌ها، در روزگاری که صداها از حنجره‌ها بلندتر شده و شهرت، بر خدمت پیشی گرفته، این کتاب، داستان یک «اصالت» گمشده است. داستان حنجره‌ای که «اِکو»ی صدایش، سوزِ دلش بود و بزرگترین «صله»اش، قطره اشکی که بر گونه‌ی عاشقی می‌نشست. این کتاب، زندگی‌نامه‌ی صرف نیست؛ یک سفرنامه است. سفری به اعماق روح مردی که مداحی را نه «شغل» که «شرف» می‌دانست و میکروفون را نه ابزار شهرت، که امانت سنگین ارباب می‌دید. مردی که روضه‌هایش را نه فقط بر منبر، که در میدان عمل زندگی کرد. با همان پایی که در هیئت سینه می‌زد، در جبهه جنگید و با همان زبانی که «یا حسین» می‌گفت، در برابر نفسِ خود، «نه» گفت. شهید غلامعلی رجبی، یک قدیس دست‌نیافتنی نیست. او یک انسان واقعی بر روی همین زمین بود که به ما نشان داد «اصیل بودن» در عصر ما ممکن است. او یک قطب‌نماست که جهتِ «انسانِ کامل شدن» را به ما نشان می‌دهد. این کتاب شما را به چالشی بزرگ فرا می‌خواند: آیا حاضرید همچون غلامعلی، «بی‌قیمت» اما «گران‌بها» باشید؟ آیا حاضرید در اوج محبوبیت، گمنامی را انتخاب کنید؟ و آیا حاضرید روضه‌هایتان را با خون خود امضا کنید؟ پس با چشمانی اشک‌بار و دلی آماده، قدم در این مسیر بگذارید. مسیری که انتهایش، رسیدن به قافله‌ای است که هنوز هم، پس از قرن‌ها، صدایش در تاریخ طنین‌انداز است: «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی؟» (آنکه حنجره‌اش، راهی به کربلا بود) روایتی نو از زندگی و سلوک #ذاکر_با_اخلاص، #شهیدغلامعلی_رجبی اثر تازه ای از #ناصرکاوه

سالگردشهادت مداح با اخلاص #شهیدغلامعلی_رجبی، در عملیات #مرصاد در اسلام آباد غرب گرامییاد #من_فروشی_نیستم!؟ صدایش در تهران و هیات مختلف پیچیده بود. در هیئت «دیوانگان حسینی» که از قدیمی‌ترین هیئات تهران بود، چون ستاره‌ای می‌درخشید. اما او به دنبال درخشش نبود. شبی، پس از مراسم، مردی از هیئتی دیگر جلو آمد. سوئیچ یک ماشین و کلید خانه‌ای را در دستش گذاشت. «حاجی! این‌ها برای تو. سندش را هم فردا به نامت می‌زنیم. فقط هفته‌ای یک ساعت بیا برای ما بخوان.» غلامعلی، که حقوق معلمی‌اش کفاف اجاره‌ی یک اتاق در «وَرده»ی کرج را هم نمی‌داد و هر روز این مسیر طولانی را طی می‌کرد، نگاهی به آن کلیدها کرد و بعد به آسمان. لبخندی زد و با قاطعیتِ یک عارف، آرام گفت: «من فروشی نیستم.» او می‌دانست بهای یک قطره اشک برای حسین (ع) را با تمام دنیا نمی‌توان پرداخت. او فهمیده بود که مداحی، معامله با مردم نیست؛ «معامله با ارباب» است. (آنکه حنجره‌اش، راهی به کربلا بود) روایتی نو از زندگی و سلوک #ذاکر_با_اخلاص، #شهیدغلامعلی_رجبی اثر تازه ای از #ناصرکاوه

سالگردشهادت مداح با اخلاص #شهیدغلامعلی_رجبی، در عملیات #مرصاد در اسلام آباد غرب گرامییاد میراث یک نَفَسِ حق!؟ داستان غلامعلی رجبی، داستان یک مداح خوش‌صدا نبود. داستان یک «معادله‌ی اخلاص» بود. او به ما آموخت که «نوکری» دستگاه سیدالشهدا، یک «سلوک» است، نه یک «شغل». او به ما آموخت که روضه‌های مان را باید «زندگی» کنیم. او که از شجاعت خواند، شجاعانه جنگید و او که از شهادت گفت، عاشقانه به شهادت رسید.ای وارث نغمه‌های عاشورایی! میراث غلامعلی برای تو یک پیام روشن است: در این دنیای پر از نمایش، «اصالت» و «اخلاص»، هنوز قدرتمندترین سلاح است. غلامعلی، رفت، اما «راهش» باقیست. راهی که به ما نجوا می‌کند: این خیمه را خالی نگذارید... حنجره‌هایتان را وقف ارباب کنید... این، بزرگترین رسالت ماست. اینکه هرکدام، در هر جایگاهی که هستیم، تبدیل به یک «نَفَسِ حق» برای زنده نگه داشتنِ یادِ حسین (ع) شویم. تا آن روز که صاحب اصلی این عزا بازگردد و خودش، مزد تمام این نوکری‌های بی‌ادعا را بدهد. روحش با اربابش، سیدالشهدا (ع)، محشور (آنکه حنجره‌اش، راهی به کربلا بود) روایتی نو از زندگی و سلوک #ذاکر_با_اخلاص، #شهیدغلامعلی_رجبی اثر تازه ای از #ناصرکاوه

اینجانب غلامعلی جندقی وصیت می کنم که همه آشنایان، دوستان، پدر و مادر، برادرانم و خواهرانم همگی را شفاعت خواهم کرد. مرا در هیئت فراموش نکنید. در مجلس ختم و غیره ، فقط و فقط روضه حضرت اباعبدالله (ع) خوانده شود. روضه برای امام حسین (ع) عمری است مورد علاقه و عشق من بوده و من با روضه و محبت اهل بیت و مجالس و هیئت ها مأنوس بوده ام و اگر به من اجازه داده شود به دنیا رجوع کنم و با روحم به شما سر بزنم فقط دوست دارم در هیأت ها و روضه ها شرکت کنم . مرا فراموش نکنید مخصوصاً محرم، شب ها و صبح ها از اربابم می خواهم اجازه دهد من به هیأت بیایم و شما را هم سفارش می کنم به عزاداری ها که بلا را دفع می کند و اشک بر حسین (ع) کلید پیروزی است. حماسه‌ی #شهیدغلامعلی_رجبی، تنها داستان یک فرد نیست؛ این مانیفست یک نسل است. نسلی که در هیئت‌ها با حسین (ع) پیمان بست و در جبهه‌ها بر آن پیمان، مُهر خون زد. او تلاقی شگفت‌انگیز «محراب» و «سنگر» بود؛ تسبیحش با ماشه‌ی تفنگش هم‌نوا شد و حنجره‌اش، که برای گریاندن می‌خواند، برای رزمیدن نیز رجز خواند. شهادت او یک مرگ نبود؛ یک تغییر ماهیت بود. او از یک «مداح» به یک «میراث» بدل شد. صدای ضبط‌شده‌اش در کاست‌ها، تنها یک صوت نیست؛ بلکه یک سند تاریخی است. سندی که ثابت می‌کند در دهه‌ی شصت خورشیدی، جوانانی بودند که روضه‌های نشنیده را در میدان عمل، خودشان به تصویر کشیدند. آن‌ها که با نوای «منصور ارضی» و «آهنگران» و «غلامعلی رجبی» به خط می‌زدند، خودشان بیت‌های پایانی آن نوحه‌ها شدند. غلامعلی رجبی، نماینده‌ی آن «هنر متعهد» بود که از بطن ایمان و انقلاب جوشید. هنری که نه در گالری‌های روشنفکری، که در میان دود و آتش سنگرها متولد شد و مخاطبش، نه منتقدان هنری، که فرشتگان آسمانی بودند.بنابراین، «سمفونی نجوای سرخ» با شهادت او به پایان نمی‌رسد. این سمفونی، نتِ آغازینِ سرودِ تمام جوانانی شد که پس از او راهش را شناختند. او به تاریخ آموخت که چگونه می‌توان با حنجره جنگید و با تفنگ روضه خواند. خون او که با خاک جبهه آمیخت، به یک کتیبه‌ی ابدی بدل شد که بر آن نوشته‌اند: «راه کربلا، از همین‌جا می‌گذشت و صدای "هل من ناصر" امام، در هر عصری شنیدنی است. ما نسل پاسخ بودیم.» (آنکه حنجره‌اش، راهی به کربلا بود) روایتی نو از زندگی و سلوک #ذاکر_با_اخلاص، #شهیدغلامعلی_رجبی اثر تازه ای از #ناصرکاوه