🎞 «در انتهای شب» با آغاز و پایانی پرهیاهو. 🔸سکانس منتشر شده در فضای مجازی از رقص پارساپیروزفر(بهنام) و احترام برومند(مادرش) که البته در نسخه‌ی شبکه نمایش خانگی حذف شده بود اما آن‌قدر در فضای مجازی بازنشر شد که تقریباً هیچ نگاهی از تماشای آن درامان نماند! این تابوشکنی فیلم‌ساز هرچند بیشتر به تله‌ای برای جذب مخاطب شبیه بود اما در قسمت‌های بعدی با پاگذاشتن روی مرزهایی چون گفتگوهایی درباره‌ی سطح رضایت و لذت در روابط جنسی و زناشویی، سطح و نوع ارتباط زنان و مردان داستان باهم و... تقریباً جای تردیدی باقی نمی‌گذاشت که خط سیر فیلم‌ساز هم‌چون گذشته است. 🔸آیدا پناهنده اگر بنا را بر این می‌گذاشت که با شکستن تابوی صحبت کردن درباره‌ی رضایت جنسی در روابط زناشویی و روابط عاطفی زوجین پس از گذر زمان، به آسیب‌شناسی یک گره بزرگ در روابط خانوادگی بپردازد قطعاً بسیار موفق می‌شد. 🔸این مشکل آن‌قدر با اهمیت است که بشود ساعت‌ها به آن پرداخت و از دل روایت یک زندگی آن را آسیب‌شناسی و درمان کرد و در نهایت به نسخه‌ای منسجم برای درمان آن در زندگی‌های مشابه دنیای واقعی رسید. 🔸اما حیف و صد حیف که «در انتهای شب» فقط پنجه به دلایل طلاق کشید و بیشتر حول حواشی‌ای مثل نوع روابط زن و مرد و جدال سنت مدرنیته گشت و ابدا تا آخر سریال راه اصلاح و درمان و جبران را به مخاطبش نشان نداد! 🖇پیوند مطلب کامل http://roubesh.ir/post/1731 📝 نرجس احمدی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

📌افزایش تبلیغات به چه قیمتی؟ ♦️شیوه‌های تامین‌کننده منابع مالی در سازمان‌های رسانه‌ای رادیویی و تلویزیونی در ۵۰ کشور مهم جهان به صورت کلی به چند دسته اصلی تقسیم می‌شود: ۱- بودجه دریافتی از جانب دولت ۲- اخذ هزینه از مخاطبان ۳- پخش تبلیغات بازرگانی ۴- کمک از طرف افراد، مجموعه‌ها و نهادها ۵- دریافت حق اشتراک ۶- جذب حامیان مالی ۷- فروش محصولات و خدمات در رسانه ملی ما گویا بخش قابل توجهی از این درآمدها به تبلیغات اختصاص دارد. سوال اساسی این است که این سازمان با این حجم از تبلیغات چه از دست می‌دهد و چه به دست می‌آورد؟

♦️مصرف‌گرایی نوین در پی زیاد کردن مصرف با هدف حداکثر کردن سود است. رویکرد اقتصاددانان نیز تغییر کرده و در پی رسیدن به مصرف انبوه هستند؛ زیرا مصرف انبوه، تولید انبوه و سود بیشتر را به دنبال دارد. برای مصرف انبوه باید افراد بیشتری مصرف‌ کننده باشند و نمی‌توان به مصرف طبقه مرفه و ثروتمند بسنده کرد. برای همین با یاری جستن از وسایل تبلیغات جهانی، تمام مردم جهان، در اقصی نقاط آن به مصرف‌گرایی کشیده شدند. برای اینکه مصرف انبوه محدود نشود، تولید از کالاهای ضروری به کالاهای غیر ضروری و لوکس کشیده شد و برای دوام مصرف انبوه، نیازهای کاذب تبلیغ شد. ♦️در مصرف‌گرایی نوین، ‌اشخاص بدون داشتن نیاز واقعی به خرید می‌پردازند و در برخی اوقات قادر به کنترل خرید خود نیستند تا جایی که روان‌شناسان این نوع مصرف‌گرایی را بیماری می‌دانند. اما «رسانه متعهد دینی» رسانه‌ای است که بر آن مدیریت ارزشی حاکم باشد و از نظر محتوایی، اصول حق محوری، روشن‌گری، هدایت‌گری، رحمت‌گستری، واقعیت‌گرایی و دفاع از ارزش‌ها را خط مشی خود قرار دهد و الگوی مصرف دینی را گسترش دهد. منظور از الگوی مصرف دینی، الگوی مصرفی در حد کفاف است که بر آن اصول اعتدال، پرهیز از اسراف و تبذیر، سودمند بودن و تنوع در مصرف، حاکم است و این ارزش‌ها را در قالب‌های گوناگون برنامه‌ای در رسانه ملی اعم از نمایش، سرگرمی، سخنرانی، میزگرد، فیلم و سریال و .... به مخاطب ارائه دهد. ♦️در این زمینه باید به تبلیغات بازرگانی که تأثیرگذارترین برنامه در فرهنگ مصرف جامعه است، بیش از همه توجه شود؛ به گونه‌ای که آگهى های بازرگانی بر پایه موازین اسلامی و طبق آموزه‌های دینی، سبب رشد جامعه و ارتقای سطح فرهنگ ملی شود. در این راستا بهتر است اصول ذیل بر تبلیغات بازرگانی رسانه دین محور حاکم باشد: ۱. واقع نمایی، بیان حقیقت و صداقت در معرفی محصولات به جای جوّ کاذب و صحنه سازی دروغین و اطلاعات غیرمفید برای مصرف کننده ۲. تبلیغ کالاهای ضروری به جای کالاهای لوکس که تبلیغ آن‌ها صرفا تحریص مخاطب و ایجاد حس ناسپاسی، یاس و حتی بزهکاری برای کسب درآمد بیشتر برای رسیدن به آن‌ها را به همراه دارد. ۳. ترویج روحیه خوداتکایی ملی و رقابت در تولیدات داخلی که امام صادق می فرماید: جامعه اسلامی تا زمانی که الگوی مصرف بیگانگان را تقلید نکند، در مسیر سعادت و نیک بختی است. اما آن گاه که به شیوه بی دینان لباس بپوشد و خوراک خورد، به ذلت می‌افتد. ۴. اشاعه اصل اعتدال در مصرف و حرمت اسراف ۵. معرفی الگوهای مناسب در مصرف که به رفتار مصرف کننده جهت می‌دهد ۶. محدود کردن قلمرو تبلیغات به اولویت های زندگی و تاکید بر تولید داخلی ۷. عدم استفاده از زنان به عنوان کالا و وسیله تبلیغ ♦️آیا رسانه ملی متوجه است هدفی که بدست می‌آورد با از دست دادن چه ارزش هایی متاثر از مضرات تبلیغات ناصحیح همراه است؟ 📝 عالیه بهرام‌زاد 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🎥روایت اربعینِ طوبی در شبکه اول سیما ✏️سریال تلویزیونی "طوبی" تازه‌ترین ساخته‌ی سعید سلطانی و نویسندگی سید حسین امیرجهانی‌ست که از شبکه اول سیما در حال پخش است.

✏️داستان سریال از اوایل دهه ۵۰ خورشیدی در ایران آغاز می‌شود و قصه دختری جوان به نام طوبی است که زندگی آرام و شادی با پدر محبوبش عماد، مادرش و دو خواهر کوچکتر از خودش دارد، اما دست روزگار و بازی عشق او را راهی عراق کرده و یک داستان عاشقانه با تمامی خوشی‌ها و ناراحتی‌ها را برای او رقم می‌زند. ✏️داستان این سریال براساس واقعیت و اقتباس از کتابی با عنوان "اربعین طوبی" نوشته‌ی سید محسن امامیان است. به گفته‌ی نویسنده‌ی کتاب بعد از پخش این سریال فروش آن چند برابر شده و همین موضوع گویای این امر است که مسئولان فرهنگی در سینما و تلویزیون باید اهتمام بیشتری نسبت به ساخت آثار اقتباسی به خرج دهند تا خوراک فرهنگی غنی‌تری به مخاطب ارائه شود. ✏️سریال متشکل از خرده‌داستان‌هایی با موضوعات مختلف است، موضوعاتی چون بیان مسائل ریز و درشت سیاسی و فرهنگی قبل از انقلاب و بعد انقلاب ایران و به‌ویژه در عراق با نمایش افرادی چون مامورانِ مخفی ساواک نظیر ثابتی که یادآور شخصیت واقعی پرویز ثابتی منفور و ملعون است، دشمنی حزب و رژیم سفاک بعث عراق با شیعیان عراق و ایران در سکانس‌های متمادی سریال نظیر مخالفت با عزای امام حسین(ع) حتی در منازل، ممنوعیت راهپیمایی اربعین حسینی و سرکوب شیعیان، اوج گرفتن اخراج ایرانیانِ مقیم عراق در سال های پایانی دهه ۵۰، نقش علمای شیعه نظیر آیت الله شهید صدر، آیت الله شهید حکیم، امام خمینی(ره) در مبارزه با رژیم شاه و همچنین تا جای ممکن مبارزه با رژیم بعث عراق، اختلافات شدید بین رژیم بعث عراق و نظام بعث سوریه، اهمیت قوم و عشیره در عراق که همواره مهم بوده است... بیان مسائل مهمی برای اولین بار در داستان مانند مخالفت و دشمنی رژیم بعث عراق با انقلاب نوپای ایران اسلامی به علت ترس رژیم بعث از صدور انقلاب اسلامی ایران به عراق، شهادت آیت الله صدر و خواهر بزرگوار ایشان توسط رژیم و عکس‌العمل ایران، حمله به خاک ایران و آغاز رسمی جنگ، اعزام اجباری شیعیان عراق برای اعزام به جنگ با ایران و سایر موضوعات ریز و جزئی که در داستان اتفاق می‌افتد. ✏️حضور بازیگران پیشکسوت درکنار بازیگران شناخته شده و معرفی چند چهره جوان از نکات مثبت سریال به شمار می‌رود تا این سریال را از سایر آثار کارگردان متمایز کند. ✏️داشتن بیش از یک‌ میلیون بیننده در تارنمای تلوبیون و جذب مخاطبان ایرانی خارج از کشور خصوصا ژاپن از دیگر نکات قابل توجه در این سریال به شمار می‌رود. ✏️از نکات منفی سریال می‌توان به صحنه‌های فوق‌العاده ضعیفِ تصویربرداری رانندگی شخصیت‌ها و تعقیب و گریزهای سریال اشاره کرد که اصلا از لحاظ فنی قانع‌کننده نیست! ✏️ دیگر نکته‌ی منفی سریال عدم نمایش نقشِ ساواک در تعقیب، دستگیری و شکنجه نیروهای انقلابی‌ست. هیچ صحنه‌ای در این مورد ساخته نشده و سازندگان به تعدادی صحنه‌ جزئی و بسیار محدود از کارهای صرفا اطلاعاتی ساواک بسنده کرده‌اند! ✏️ در مجموع می‌توان گفت سریال طوبی با تمام نقاط مثبت و منفی خود می‌تواند شروع‌ عصر جدیدی در ساخت آثار اقتباسی از کتاب‌ها و رمان‌های مرتبط با دفاع مقدس و مدافعان حرم شود. 📝 حمید عارفی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

📌 دفاعی در تراز دفاع مقدس! « من می‌گویم رزمندگان ما، مجاهدان ما برای اینکه پرچم دشمن در مرزهای ما برافراشته نشود، جان خودشان را قربانی کردند، فداکاری کردند. جوانان مبارز و مجاهد خانواده‌های خودشان را داغدار کردند برای اینکه پرچم دشمن در مرزهای این کشور بالا نرود. نمی‌شود ملت ایران قبول کند که همان پرچم‌ها به وسیله افراد نفوذی، به وسیله انسان‌های فریب‌خورده در داخل کشور برافراشته بشود. این پرچم، "پرچم نفوذ فرهنگی و سبک زندگی دشمن و وسوسه‌های خصمانه دشمن" نباید در داخل کشور در دستگاه‌های مختلف ما برافراشته شود. باید مراقبت کرد، همه موظفند. در وزارت آموزش و پرورش باید مراقبت کرد، در صداوسیما باید مراقبت کرد، در مطبوعات باید مراقبت کرد...»

🔺رهبری بزرگوار با این صراحت از خطر نفوذ سبک زندگی دشمن توسط افراد نفوذی و فریب‌خورده سخن گفته‌اند، آن هم در جمع پیشکسوتان دفاع مقدس! هویت، دیانت و فرهنگ نیازمند دفاع هستند، شاید دفاعی از نوع دفاع مقدس. پیش از این نیز رهبری از شبیخون فرهنگی سخن گفته بودند. 🔺دشمن کجاست؟ آیا منتظریم که گوشی‌های همراهمان در دستانمان منفجر شود تا متوجه پیشروی دشمن دقیقا تا بیخ گوشمان شویم؟ 🔺شاید تا چند سال پیش فهمیدن این موضوع ساده نبود، اما با گذشت زمان بر کسی پوشیده نیست که هدف اصلی تاسیس شرکت‌های بزرگِ سرگرمی همچون نتفلیکس و هالیوود دست بردن در فرهنگ و زندگی مردم و کنترل روح آنان برای شکست در مبارزه آخرالزمانی حق و باطل است. جمهوری اسلامی به عنوان داعیه‌دار اصلی فرهنگ اسلامی و ایجاد تمدن جهانی باید بیش از هرکس مراقب خوراک و محتوای فکری که در اختیار مردمانش قرار می‌دهد باشد. اما مشاهده می‌کنیم بعضا آثاری که حتی در کشورهای مبدا هم با واکنش منفی و محدودیت پخش مواجه شده‌اند به سادگی در سکوهای ایرانی و پیام‌رسان‌ها بدون کمترین بازبینی قابل مشاهده هستند. بدتر آنکه فیلم‌سازان ایرانی به جای تولید محتوا از محتواهای غنی اسلامی و حتی ملی ما و تلاش برای معرفی فرهنگ اصیل ایران و اسلام با آغوش باز آثار این شرکت‌ها را الگوی خود قرار داده و در جاهایی از آن پیشی گرفته‌اند. 🔺سکوهای نمایش خانگی یاری‌رسانِ اصلی آن شبکه آنچنانی ماهواره‌ای، آن فیلم و سریال ساخت هالیوود و کره و ترکیه و آن بدافزار پر نقش و نگار به‌اصطلاح فیلتر شده هستند. به این دلیل که منشا دسترسی به آثار مخرب جهانی دقیقا همین سکوها هستند و از قضا دسترسی به آن‌ها بسیار آسان است و بسیاری از خانواده‌ها با اعتماد به ایرانی بودن آن، به فرزندانشان با کم‌ترین میزان پایش و دغدغه اجازه استفاده از آن را می‌دهند. 🔺نبود ساز و کار درست برای نظارت بر سکوها و یا به بیان بهتر وجود ساز و کار چند مدیریتی برای هرچه یله و رهاتر بودن سکوها نیز مزید بر علت شده است. اگر کمی دقیق شویم انفجار گوشی‌ها را در دستان و چشمان و قلب فرزندانمان خواهیم دید... 🔺فیلم و سریال و برنامه‌های سرگرمی از چند جهت اهمیت دارند: ۱. اصلِ موضوع و محتوای درونی و زیرلایه‌های آن‌ها. ۲. زندگیِ خصوصی افرادی که در آن‌ها ایفای نقش می‌کنند. ۳. روشِ زندگی‌ای که در ناخودآگاه مخاطب پایه‌گذاری می‌کنند. ۴‌. نشان دادن فرهنگ و هویت اسلامی و ایرانی و پایه گذاری سبک زندگی درست و نشان دادن آینده موعود جهانی‌. در واقع از رسانه‌ها انتظار می‌رود که پا به پای وجوه دیگر میدان در پیروزی مقاومت اسلامی و نزدیک شدن به ظهور تاثیرگذار باشند. با این وجود آیا رسانه‌های داخلی سرباز جبهه خودی هستند یا نفوذی دشمن؟ در هیچ‌کدام از موارد ذکر شده شبکه‌های نمایش خانگی تلاشی در صیانت از مرزهای فرهنگی و معنوی نکرده، بلکه خنجرشان را از پشت در قلب خودی فرو می‌کنند. محوریت محتوای سریال‌ها و برنامه‌ها مفاهیم خشن، اروتیک، حمله به دین‌داری و خانواده است. نمایش تجملات و دخانیات، عادی‌سازی روابط چندضلعی و آزاد، رقص، مشروب و... نیز سبک زندگی مسمومی‌ست که در زندگی مخاطب جاری می‌شود. از زندگی خصوصی و نظرات و افعال شاذّ و بی‌قانونی‌های اکثر عوامل برنامه‌ها هم که می‌توان سریال ۹۰ شبی ساخت. درمورد بحث تمدنی و نگاه به آینده روشن هم که نیازی به اشاره نیست، بنا را گذاشته‌اند بر تحمیل تمدن فروپاشی‌شده غربی. 🔺جای تاسف دارد که سریال‌های تلویزیون بعضا به‌جای اثرگذاری مثبت محل سرریز ناهنجاری‌های موجود در سکوها شده‌اند. 🔺هدف اتهام زدن نیست اما با وجود تذکرات فراوانی که توسط مسئولین بلندپایه گرفته تا رسانه‌ای چون روبش داده شده است آیا باز هم می‌توان روزنه‌ها را به غفلت و فریب خوردگی نسبت داد؟ ناگفته نماند وضعیت در سینما، تئاتر و موسیقی نیز قابل تعریف نیست. و البته که این تنها مصداق کوچکی از سخنان امام است و سایر جبهه‌های فرهنگی نیز به همین میزان نیازمند توجه و بازنگری هستند. 📝 معصومه عمرانی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe 🌐 roubesh.ir

📽 کلامی در باب جشنواره فیلم کوتاه تهران ❌ حکایت جشنواره‌هایی که توجیهی برای معادله‌ی هزینه-فایده ندارند! 🔺دیروز روز آغازین جشنواره فیلم کوتاه تهران بود، جشنواره‌ای که پس از چهل دوره برگزاری نه گفتمان ویژه و واحدی دارد، نه ریل‌گذاری درستی... 🔺میلیاردها تومان صرف جشنواره‌های این‌چنینی می‌شود که حتی سیاست واحدی را دنبال نمی‌کنند و با تغییر دولت‌ها و مسئولین، سیاست برگزاری آن‌ها نیز تغییر می‌کند. 🔺جشنواره فیلم کوتاه می‌تواند و باید مقیاس کوچکی از "سینمای تراز جمهوری اسلامی ایران" برای رسیدن به اهداف تمدنی آن باشد؛ اما در تمام این سال‌ها هیچ‌یک از مدیران نتوانسته‌اند تغییر بنیادینی در مسیر و اهداف این رویداد ایجاد کنند، در صورتی که ایجاد تغییر و تحول در این جشنواره با وجود جوانان تازه نفس و جویای نام بسیار آسان‌تر از رویدادهای دیگر است! 🔺در طی این سال‌ها تنها هنرِ مدیرانی که رفته‌ و آمده‌اند، عموما شده است انتخاب نمایش بین بد و بدتر، آن‌هم نه در تمامی موضوعات، بلکه مواردی که سیاه‌نمایی و ضدیت آن‌ها به اشباع رسیده و صدای همگان را درآورده است. مواردِ استثنایی از آثار قابلِ قبول هم به‌هیچ‌طریق قانع‌کننده نیست! 🔺پیش‌بینی می‌شود جشنواره پیشِ‌رو نیز همچون دوره‌های قبل بسیار عقب‌مانده‌تر از ایرانِ امروز باشد! افق تمدنی و آینده پیش‌کش! حال تدبیر مدیرش؛ همانند دبیر فعلی، ژانر و خیال باشد یا ایده مدیران سابق و شاخ و برگی دیگر! 🔺درنهایت، خروجی آن، موفقیت در میزان مشارکت اعلام می‌شود! و پس از آن گزارش‌های ساده و منفعل برخی رسانه‌ها و روابط عمومی و تقدیر از برخی فیلم‌های جشنواره پسند خارجی! 🔺راهیابی یک فیلم به اسکار نیز داستان خودش را دارد! یک روز فیلم کوتاهِ «امتحان» آبروی ایران و ایرانی را در جهان می‌برد، یک روز «قوتار» و امروز دیگری! 🔺تا مرد میدان ایجاد تحول در این عرصه پیدا نشود، اوضاع همین هست که هست! اگر این عرصه جدی گرفته نشود و به تولیداتِ متناسب با گفتمان داخلی و خارجی نیانجامد، هزینه حاکمیتی صرف سینمای واپس‌گرای امروزی خواهد شد و همچنان بستر پرورش افرادی لیبرال و منفعل و حتی معاند می‌شود! 📝 معصومه عمرانی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe 🌐 roubesh.ir

🌀مسئولان حوزه فرهنگ، عبور و تخطی از خط‌قرمزها را به خاطر بسپارند! 📼 اینکه این‌روزها در فضای مجازی عکس‌هایی دست به دست می‌شود از یک رویداد فرهنگی هنری در یکی از شهرهای کشور امارات و این‌جا عده‌ای از سر خشم یا تمسخر و عده‌ای از روی کنجکاوی یا حتی بیکاری اتفاقات جاری آن دورهمی هنری و حواشی چهره‌های حاضر در آن را رصد می‌کنند نفع چندانی ندارد. چرا؟! توضیح می‌دهم؛

جمهوری اسلامی از این آدم‌ها کم به خود ندیده‌است، نسلی را بزرگ کند، پر و بال بدهد، آب و دانه بدهد در بستر هنری رشدش بدهد، شکوفایش کند، بلندش کند و یک صبحی مواجه شود با اظهارنظری غیرحرفه‌ای، غیرهنری و غیرملی از او! صبح دیگری عکس و فیلمش را آن‌ور آب‌ها و در غربت ببیند، گاهی در نقطه‌ای بسیار، بسیار پایین‌تر از سطح هنری آن فرد! 📼 روزی می‌رسد که تمام کنش هنری آن آدم قهر کرده از وطن؛ بلاگر شدن، ورود به عرصه‌ی مد، شاید بازی در چند تئاتر و نقش‌های دسته چندم یک فیلم، برپایی کلاس بازی و اجرا و... باشد. 📼 این اتفاق البته که اتفاق خوشایندی نیست، اما قطار هنر هرگز ریل را رها نخواهد کرد حتی اگر برخی از سرنشینان آن بی‌حساب کتاب خودشان را از واگن‌هایش به بیرون پرتاب کنند. 📼 ریشه‌یابی این اتفاق از موضوعات مهمی است که مسئولین جامعه هنری باید آن را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهند اما شاید نیاز باشد در وهله اول راهی را کاهگل بگیرند که قرار است، برگشتن این لگدزن‌های بی‌چشم و رو به عرصه هنر در وطن را بی‌هزینه و بدون تعهد و دریافتِ اظهار ندامت کند! 📼 اینکه عرصه هنر مثل اتوبان چهاربانده شود برای رفت و آمد آن به اصطلاح هنرمندی که یک روز قانون حجاب را لگدمال کرده فردا لچک به‌سر به‌عنوان مهمان به‌روی سن دعوت شود، کمی مضحک است! 📼 اینکه فردی از اهالی فرهنگ همین امشب بخواهد به همه آن شهرت و مقبولیتی که از قاب و صحنه و خطابه‌ی جمهوری اسلامی ایران بدست آورده و مسیر ارتزاقش بوده پشت پا بزند، جلای وطن کند یا نه همین‌جا در همین خاک سفره‌ی غیررسمی‌ای برای خود پهن کند و چهارنعل روی قوانین دینی و سیاسی مملکت بتازد و بتازاند ماجرای جدیدی نیست. به همان اندازه جدید نیست که سابقه‌ی آغوشِ باز جمهوری اسلامی به روی توبه‌کنندگان، طولانی. 📼 آنچه که نگران کننده‌ست وضعیت قوانین بازدارنده و اجرای آن است، اگر قانونی برای ایستادن مقابل خاطیان نیست، که هست، درست اجرا شود. اگر حفره‌ای در قوانین است اصلاح و ترمیم و تقویت شود. 📼 آنچه که نگران کننده‌ست ضعف حافظه مسئولان حوزه‌ی فرهنگ است در بکارگیری مجدد از این دوستانی که هرگز ابراز پشیمانی بابت مواضع ضدملی خود نداشته‌اند. پس تنها چیزی که به رصد و پیگیری هنرمندان خاطی اعتبار می‌بخشد، حفظ حافظه تاریخی مسئولان محترم است! 📼 اینکه نیاید فرداروزی، پروژه‌ی نان و آب‌داری را از بودجه‌ی فرهنگ و هنر اختصاص دهند به ایشان. هزینه نکنند برای پروار کردن گوشتی که هروقت دلش بخواهد و خوشی زیردلش بزند آمادگی این را دارد که پنجه‌هایش را برای دریدن به روی نظام و قوانین مملکتی حواله کند! 📝 نرجس احمدی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

❌طوفان الاقصی: جریان سینما؛ ماهیچ ما نگاه! 🔖بیش از یک سال از عملیات پیچیده و مهم «طوفان‌الاقصی» می‌گذرد، شبهات و گزاره‌های مبهم و غلطی راجع به این عملیات و حواشی پیرامون آن در داخل و خارج ایران مطرح شد و بسیاری از مردم ایران نه تنها اطلاعات چندانی پیرامون این عملیات ندارند بلکه تا چندی پیش نیز متاثر از روایت‌های دشمن بوده که متناسب با مأموریتش تیر انتقادات را به سمت حماس شلیک می‌کرد! تا اینکه صحنه طلایی و غرور انگیز شهادت یحیی سنوار اتفاق افتاد. 🔖 در این میان در داخل ایران و در طول یک سال گذشته؛ با وجودی که دولت انقلابی سیزدهم نیز بر سر کار بود، نه فیلمی در این باب ساخته شد، نه سریالی، نه نمایشی و نه حتی فیلم کوتاهی که بتواند نقشی در جهت تنویر افکار عمومی ایفا کند! 🔖 گویی که جریان سینما در دنیای دیگری با دغدغه‌هایی عاری از فکر و اندیشه دنیای حقیقی سیر می‌کند! گویی این جریان نسبتی با حاکمیت و حتی آنچه در دنیا رخ می‌دهد و بسیاری را به تحرک واداشته، ندارد! 🔖همین حالا که «جشنواره فیلم کوتاه» با همان گروه مدیریتی دولت سیزدهم در حال برگزاری است حرفی برای گفتن در این باب ندارد که حتی در حد چند فیلم کوتاه گوشه‌هایی از اتفاقات ناب «طوفان‌الاقصی» را روایت کند و آن را در داخل و خارج علم کند! 📝 محمدجعفر هاشمی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

✅به قول اصحاب هنر هفتم یک سوژه‌ی ناب یافتم! ✨جمعه‌ی نصر ⚡️یافتن موضوع ناب، البته نه یافتنی از نوع کاوشگری! بلکه یافتن به معنای دیدن. دیدنِ عظمت تاریخی، مردم‌شناسی و تأثیر قدرت ولایت بر کل جهان هستی. که احتمالا چشمانِ تار و تنگ خیل عظیم هنرمندانِ این عرصه توانایی دیدن آن را نداشته باشد، زیرا این سوژه (موضوع) نه از طرف مدیریت‌ جشنواره‌های خارجی مقبول خواهد افتاد و نه حمایتی از جانب قشونِ هنرمندان سیاست‌زده‌ی مستکبر و غرب‌پرست ما بدنبال دارد! ⚡️البته شاید گوهرشناسی در جامعه‌ی هنر داخلی یا جهانی پیدا شود و این سوژه را بر پرده سینما بیاورد. 📗دخترکی با تحصیلات دانشگاهی متأثر از جنبش‌ فانی «زن زندگی آزادی» روز جمعه در مترو با خیل زنان محجبه روبه‌رو می‌شود، از سر کنجکاوی دلیل حضور آنها را جویا می‌شود و آنجا متوجه کانالیزه بودن اطلاعاتش می‌شود که چگونه است که با وجود فضای ارتباطی جهانی نتوانسته بود از این اتفاق خبردار شود، برایش سنگین می‌آید و از سر کنجکاوی با بانوی سالخورده‌ی مؤمنه‌ای که عکس فرزند شهیدش در آغوشش است همراه می‌شود. با فلش‌بک‌های فیلم به زمینه‌ی شناختی عظیم این زن و سطحی بودن شناخت خود پی‌ می‌برد. در همین اثنا به تفاوت عشق برتر این زن با عشق‌های اطرافش می‌رسد و غنچه‌های عشق در وجودش جوانه می‌زند. در صحنه‌ی پایانی با حضور در نمازجمعه‌ی نصر، منقلب می‌شود و تمام! ✨البته می‌توان موضوعات متفاوت با آدم‌های متفاوت و حتی در داستانک‌های مختلف به این جمعه پرداخت. جمعه‌ای که در سطح جهان نمونه‌اش در تاریخ چندصدساله دیده نمی‌شود و منحصر به ایران قدرتمند و رهبر مقتدرش است. باشد تا کسی ببیند و باشد با حضور چنین فیلم‌هایی سطح جشنواره‌‌های داخلی ارتقا یابد. 📝زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe