🔵از آرمیتاها و دانشجویان آمریکایی تا زنان معلولیت‌خواهِ Met Gala 🔹آرمیتای فیلم «هناس» روزت مبارک. دختری که با عشق پدری رشد کرد که یک ایران مدیون اوست، مردی که در قله‌های علم، خدمت به مردمش را انتخاب کرد و مزدش شهادتی در مقابل چشمان دخترک‌ش شد. دختر این داستان با مشاهده‌ی تحول زیبای مادرش رشد کرد و با این رشدیافتگی ان‌شالله یکی از تاثیرگذارترین دختران تمدن اسلامی خواهد شد.

🔹زهرای مجموعه‌ی «چشمان آبی زهرا» روزت مبارک. دختری که رنج استکبار صهیونیست را به ما نشان دادی و اثبات کردی با استقامت می‌توان استکبار را مفتضح نمود. 🔹دریای «دنیای شیرین دریا» روزت مبارک، تو با ایجاد جریان عاطفه در محیط اطرافت، درس محبت و اثرگذاری صحیح در محیط اجتماعی را به ما نشان دادی. 🔹شیرین در مجموعه‌ی «دنیای شیرین» روزت مبارک. خلاقیت و نویسندگی‌، مدیریت دخترانه در محیط امن خانه را به نمایش گذاشتی و چه شیرین آمد این اصالت‌ها. ⏪آن‌سو‌تر 🔹دخترکان غزه روزتان، هزاربار مبارک، زیرا این شماها بودید که وجدان‌ها را بیدار کردید و هیمنه‌ی نظام کفر را شکستید. شما با معصومیت‌تان و انگشت‌های برافراشته به نشانه‌ی پیروزی، عزم مقاومت را دوچندان کردید و می‌کنید و با استقامت‌تان، دنیا را با فرهنگ و سبک زیستن جدیدی آشنا ساختید که نشانه‌هایش در موج‌های اسلام‌گرایی مشاهده می‌شود، چه زیباست رنج‌هایی که به سعادت برسد و برساند. ⏪کمی دورتر 🔹دختران دانشجو در سراسر جهان روزتان مبارک. شمایی که به پا خاستید و در حال ساختن حلقه‌های جدیدی از مقاومت هستید. مبارز بودن‌تان در مقابل قدرت حاکمه‌ی سرکوبگر جهانی، نشان از عمق مبنای فکری و روح غنی و آزادگی شماست. 🔹این دختران نشان دادند که نه برای پیروزی بلکه برای انسانیت و نسل انسان‌ها به پا خواهند خواست و آرمانی بالاتر از بوسیده شدن در کوچه دارند و همین است که تاریخ وجدان‌ها همواره یادی از تمام این دختران خواهند کرد. 🔹اما دوربین‌ رسانه‌های تحت حاکمیت تمدن مادی، بر روی «Met Gala» است. ساختاری که در آن، زنان را به انحطاط می‌رسانند و تفکر را با نمایش جنسیت، آن‌هم در آن سطحِ تنزل‌یافته، به استعمار می‌کشانند. مراسم مد و فشنی که در جدیدترین آن، زنانی را می‌بینی که از تنگی لباس‌هایشان، امکان حرکت ندارند و با کمک چندین مرد جا‌به‌جا می‌شوند! در دنیای احمقانه‌ای که اینان ساختند، نشان دادنِ باریکی کمرشان یا بلندی قدشان یا... آنقدر اهمیت دارد که خود را وارد یک معلولیت خودخواسته یعنی عدم حرکت می‌کنند! شاید بتوان حکایت این زنان پست شده در ساختار پست‌کننده‌ی انسانیت را نمادی دانست که هرچقدر برای جنسیت و مد و فشن وقت بگذاری، معلولیت جسمی و ذهنی‌ت بیشتر بیشتر می‌شود و همین معلولیت‌ها است که از آنان عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی‌ای می‌سازد که برای دخترکی ایرانی حاضرند مو بتراشند اما برای هزاران زن و کودک فلسطینی سکوت کنند!! 📝زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔵ابتکار هنرمندان برای دفاع از فلسطین در کن صحبت از فلسطین ممنوع، ایران آزاد! 🔹هفتاد و هفتمین جشنواره کن در حالی برگزار شد که مسئولان جشنواره کن ۲۰۲۴ پوشیدن چفیه و صحبت از فلسطین را در جشنواره ممنوع اعلام کردند.

🔹با این حال تعدادی از هنرمندان حاضر در این رویداد با ابتکار عمل و هوش خود همبستگی‌شان را با مردم مظلوم فلسطین به نمایش گذاشتند. 🔹کیت بلانشت؛ بازیگر مشهور و برنده اسکار با طراحی لباس و رنگ‌آمیزی خاص آن روی فرش قرمز، پرچم فلسطین را تداعی کرد و به نقل از گزارش آلپرن اکتاش (که بسیاری از خبرگزاری‌های خارجی نیز آن را منتشر کردند) تحسین کاربران شبکه‌های اجتماعی را برانگیخت. 🔹کانی کاسروتی؛ بازیگر هندی حاضر در جشنواره با کیفی به شکل برش هندوانه (نماد فلسطین بدلیل ترکیب رنگ سفید، سبز، سیاه، قرمز) توجه همگان را برانگیخت. 🔹از سایر هنرمندان که با نمادهای گوناگون دفاع خود را از مردم فلسطین اعلام کردند، لیلا بختی؛ بازیگر فرانسوی الجزایری بود که با زدن سنجاق سینه‌ای که نقش هندوانه روی آن بود، با رعایت دستورالعمل مسئولان جشنواره در مقام دفاع از فلسطین ظاهر شد. یاسمین ترینکا؛ بازیگر ایتالیایی با نصب پیکسلی با طرح پرچم فلسطین روی لباسش، گای پیرس؛ هنرپیشه استرالیایی با پوشیدن دستبندی از رنگ‌های پرچم فلسطین، اسامه المودیر با پرچم فلسطین رو دستکشش و... نیز از جمله هنرمندانی بودند که نگذاشتند کن ۲۰۲۴ با سکوت درباره جنایات اسرائیل فیصله یابد. 🔹از طرفی مسئولان جشنواره کن در حالی حمایت از فلسطین با پوشیدن چفیه و صحبت از جنایات اسرائیل و دفاع از مردم بی‌گناه غزه را از سوی هنرمندان ممنوع اعلام کردند که مخالفین ایران آزادی عمل کامل داشتند! آنان می‌توانستند هر آنچه از راست و دروغ که دلشان خواست را بگویند. 🔹شیوه پذیرفتن فیلم دانه انجیر معابد محمد رسول‌اف و حواشی و سخنرانی‌های او علیه حکومت ایران و جایزه‌ای که با استناد به صحبت‌ گرتا گرویگ؛ رئیس هیئت داوران جشنواره که در پاسخ به چرایی اهدای جایزه به وی گفت؛ برای جبران هزینه‌های فیلم به رسول‌اف جایزه دادند را می‌توان در راستای سیاست‌های دوگانه و عملکرد سیاسی مسئولان جشنواره توصیف کرد. 🔹علاوه بر این‌ها شب قبل از افتتاحیه کن در عملی سیاسی، تصاویری از مخالفان ایران و حامیان «زن، زندگی، آزادی» (جعفر پناهی، سهیلا گلستانی،گل‌شیفته فراهانی، بهمن قبادی، فاطمه معتمدآریا و تعدادی دیگر) را در ورودی هتل ماژستیک شهر کن، محل اقامت مهمانان ویژه جشنواره نصب کردند! 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

✳️ «منم بچه مسلمان» در مسیر درستِ برنامه‌سازی کودکان به یک شرط! ❇️ برنامه «منم بچه مسلمان» از نظر ساختاری رشد بسیار خوبی داشته است. داستان‌پردازی، استفاده از عروسک‌ها و بازیگران نیز بر جذابیت آن افزوده. پخش چنین برنامه‌هایی با محوریت مسجد و یک روحانی ملبس، از شبکه پویا بسیار خوشحال‌کننده است.

❇️ در کنار تمام وجوه مثبتِ موجود، یک نکته‌ی کلیدی در تربیت کودکان در آن مغفول مانده که اگر رعایت شود قطعا این برنامه جزو برنامه‌های مفید تربیتی خواهد بود. ❇️ اما آن نکته چیست؟ یکی از اساتید علم تربیت کودکان می‌گفتند: کودکان به شدت مستعد آموزش امور منفی هستند به همین علت ناسزا را به سرعت از محیط یاد می‌گیرند و تکرار می‌کنند، اما آموزش ارزش‌ها نیاز به زمان و حوصله بیشتری دارد و باید از تلفیق داستان، شعر، انس‌دهی با محیط سالم و... برای یاد دادن آن استفاده کرد. این نکته احتمالا از نگاه تجربه‌ی زیسته‌ی اکثر مادران مورد تایید است. ❇️ اما آنچه در چند قسمت اخیر پخش شده از شبکه پویا مشاهده کرده‌ام عکس این روند است: برای نمایش «بدی» از بازی و نمایش استفاده می‌شود و بعضا در یک نمایش چند امر منفی به تصویر کشیده می‌شود و در پایان، فقط درباره یک مورد، آن هم به حالت نصیحت صحبت می‌کنند. مثلا در برنامه یازدهم خرداد بهادرِ داستان برای فرار از کار منزل بهانه‌جویی می‌کرد و در روند داستان اخبار منزل و دیگران را برای مامان نقره می‌برد، اما درپایان فقط خبر بردن از منزل طی نصیحت روحانیِ محل، رفع و رجوع شد و آن بهانه‌جونیِ بهادر ماند که ماند! ❇️ بخش زیادی از نمایشِ جذابِ بازیگران و عروسک‌ها، مربوط به نشان دادن «بدی‌» بود. در پایان، یک نمایش عروسکی کوتاه که آن هم تلفیقی از بیان ارزش‌ها و نمایش بدی‌هاست نشان داده شد و بخش کوتاهی نیز به نصیحتِ مستقیم راجع به یکی از امور منفی اختصاص داده شد. در حالی که در دنیای واقعی، کودکان از پاکی زیادی برخوردارند و همزمان چند بروز «بدی» ندارند که هم بهانه‌جویی کنند هم خبرچینی هم... ⬅️ بنابراین اگر نمایش بازیگران حول محور امور ارزشی باشد و با نصیحت کار بد را در مقابل آن امور ارزشی نشان دهد بسیار کارآمدتر و منطبق‌تر با روحیات این سنین کودکان خواهد بود. ❇️ افشا العارفه و ستر العائبه (بازگو کردن خوبی‌ها و پوشاندن بدی‌ها) نکته‌ی تربیتی مهمی‌ست که در دعای بیستم صحیفه‌ی سجادیه مطرح شده است. با الگو گیری از این فراز می‌توان با جهت‌دهی درست به نمایش‌های کودکان با محوریت افشا خوبی‌ها و پوشاندن بدی‌ها، زمینه‌ی مناسبی برای بروز خوبی‌ها در اجتماع فراهم ساخت و نسلی ارزشی را تربیت نمود. این اصل در برنامه‌ی دوازده خرداد «منم بچه مسلمان» لحاظ شده بود و داستان حول محور تلاش «بهادر» برای کمک به مادر مریض‌ش می‌چرخید که قطعا اگر این روند ادامه یابد، مطلوب خواهد بود. 📝 زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🐕‍🦺دومینو، چالشی برای سگ‌دوستی ◀️ مستندی که این روزها از شبکه سه سیما پخش شد و در آستین، پاسخی برای همه‌ی موضوعات مربوط به سگ‌ها داشت؛ سگ‌های ولگرد، سگ‌های خانگی یا به اصلاح آن‌ور آبی پِت‌ها، سگ‌های وحشی، نژاد دار و...

◀️ مستندی اجتماعی که به ارتباط انسان و سگ پرداخته، آن‌قَدر حرفه‌ای توضیحات، توصیه‌ها و نظرات کارشناسان و مصادیق آسیب‌رسیده از سگ را کنار هم آورده که نمی‌توان با توجیهات سطحی به‌راحتی منکر مخاطرات این هم‌زیستی نه‌چندان مسالمت‌آمیز شد. ◀️ آن‌چه این مستند ارائه کرد به خوبی توانست نظرهای توأم با افراط و تفریط را اصلاح و یک نگاه جامع بدون غرض‌ورزی به مخاطب ارائه دهد؛ نگاهی که نشأت گرفته از فرهنگ ایرانی است و آنچه در تضاد با این فرهنگ است را به‌خوبی تبیین می‌کند. ◀️ هم‌زمان با اینکه به آدم‌ها عادات غلط مواجه با سگ‌ها را متذکر شده و به‌خوبی توضیح می‌دهد برخلاف تصورشان به چه علت غذادهی افراطی به سگ‌های ولگرد می‌تواند آمار زاد و ولد سگ‌های بیمار و ضعیف ولگرد را افزایش دهد؛ به‌خوبی تلنگر به مسئولین و قوانینی می‌زند که برای واردات پوشک سگ‌های خانگی یا به اصطلاح پِت‌ها، ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص داده‌اند! ◀️ آن‌چه در این زمینه اهمیت دارد نگاه متعالی دین اسلام در رعایت حقوق همه‌ی مخلوقات از جمله حیوانات است؛ احترام به آزادی طبیعی، در نظر گرفتن غرایز و زیست در چارچوب خلقت‌شان را مدنظر قرار می‌دهد و هم‌زیستی انسان و حیوان را بدون درنظر گرفتن حدود خَلقی آن، نه‌تنها غلط بلکه ظلم به حیوان می‌بیند. و آنچه در نگاه دینی اولویت قرار گرفته حفظ شأن انسانیت است و در هم آمیختن خلق و خوی حیوان با انسان را در هم‌زیستی‌های افراطی از عوامل بروز سبوعیت نفس می‌شمرد. ◀️ در این میان نقش چهره‌ها در نمایش این هم‌زیستی غلط و افراط‌گونه و به‌نوعی تشویق دنبال‌کنندگان‌شان به این رفاقت نامتعارف با سگ‌هایشان را نمی‌توان در علاقمند شدن آدم‌های عصر حاضر به نگهداری از پت‌ها نادیده گرفت. ◀️ ساختن و پرداختن به چنین موضوع فرهنگی مهمی چون نور امیدی در برنامه‌های صداوسیما خواهد بود و شبیه به فانوسی روشن است که بالا گرفته می‌شود تا راه را از بی‌راه نمایان کند و دست گم‌شدگان در برهوت غربگراییِ بی‌منطق این‌روزها بگیرد. بنابراین جا دارد گنجاندن این موضوعات فرهنگی در متن فیلم و سریال‌ها آغاز شود، حتی ساخت مستندهای بلند و کوتاه در این‌باره بسیار مناسب و پاسخگوی سوالات و ابهامات ذهنی مخاطبان خواهد بود. 📝 نرجس احمدی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔴شبکه پویا با پخش «پرواز پیپ و فردی» زمینه‌سازِ پذیرش «LGBT»ها خواهد بود؟! ❓چرا باید بچه‌ها توسط «لک‌لک‌ها» یا «پیپ و فردی» به دست والدین برسند؟ چگونه ممکن است پرنده‌ای با والدین روباه زندگی کند؟ 💠 «پرواز پیپ و فردی»، محصول ۲۰۱۹ کشور آمریکا، مدتی‌ست از شبکه پویا درحال پخش است. با گذشت هشت قسمت از آن، اشکالات مهمی به آن وارد است که احتمالا از نگاه مسئولین پخش مغفول مانده است.

💠 «هر افراطی، تفریط بدنبال دارد» نکته‌ی مهمی است که در سیاست، فرهنگ و اجتماع، نمونه‌های فراوانی دارد. یکی از نمونه‌های آن در حوزه فرهنگ‌سازی کودکان، پویانمایی بحث‌برانگیز «storks» است که با محوریتِ تحویل نوزادان به والدین توسط لک‌لک‌‌ها در سال ۲۰۱۶ اکران شد. در «پرواز پیپ و فردی» مخاطب با همان محور پویانمایی «storks» مواجه است با این تفاوت که «پیپ»، پنگوئن و «فردی»، فلامینگو، اولین مامورین تحویل می‌باشند که لک‌لک نیستند! کار آنها تحویل بچه‌های تازه متولد شده به والدین‌شان است. این افراط که سبب فرهنگ‌سازی غلط در امور جنسی کودکان شده است و حتی ردپای آن را در ادبیات کودکان نیز می‌توان یافت، سبب شده است که نوع نگرش کودکان به امور جنسی، بسیط و سطحی گردد. از طرفی برای رفع این نوع نگاه، نظریه تفریطی مفتضحی در بندهایی از «سند ۲۰۳۰» دیده می‌شود که در آن، آگاه‌سازی عریان امورجنسی به کودکان در دستور کار است. کتاب‌هایی هم بدین‌منظور منتشر و حتی ترجمه فارسی شده است و قطعا تبعاتی در فرهنگ بدنبال خواهد داشت. بدیهی است که منظور نگارنده این نیست که علت تام نگاشتن این نوع بندهای سند ۲۰۳۰ مقابله با این نگاه سطحی در کودکان است که در این یادداشت، مجالی برای بررسی آن نیست. 💠 قطعا تحویل نوزادان توسط لک‌لک‌ها یا پیپ و فردی به والدین، فریبی است که شایسته‌ی تربیت جنسی کودکان نیست. یکی از اساتید علم تربیت جنسی، حضور مرغ‌وخروس در محیط زندگی خانواده را از عوامل پیشگیرانه از سوالات و کنجکاوی‌های کودکان در این حوزه، می‌شمارد. براستی اگر فریبی درکار نباشد لازم به بیان بی‌پرده واقعیت و حیازدایانه‌ی سند ۲۰۳۰ نخواهد بود. به نظر می‌رسد اهداف کثیف دیگری در ذیل آن توسط سیاستمداران دنیای غرب دنبال می‌شود. 💠 یکی از اهداف بسیار مهمی که در فریب تحویل نوزادان توسط لک‌لک‌ها پیگیری می‌شود، تأیید خانواده‌های همجنس‌گرا است! پس از علمی‌سازی این اختلال جنسی‌_روانی توسط جامعه‌ی روان‌شناسی جهانی، طبق معمول نیاز است هالیوود و شرکت‌های پویانمایی‌ به کمک بیایند تا ابزار فرهنگ‌سازی و عادی‌سازی نظریات شیطانی سیاستگذاران را فراهم کنند. یکی از خلأهای مهمی که پی‌آمد این اختلال است و باید توسط این ابزارها حل شود؛ عدم فرزندآوری این خانواده‌ها است که در دنیای واقعی با واگذاری فرزندان بی‌سرپرست و توسعه علم باروری سعی در رفع آن دارند. مسئله‌ای که در فیلم «The Pod Generation» محصول سال ۲۰۲۳، به آن پرداخته شده است. در این فیلم، جنین حاصل از تخمک و اسپرم اهدائی یا والدین را در محفظه‌ای تا نه‌ماه نگه می‌دارند و به زوجین متقاضی می‌دهند، که یکی از زوجین مدنظر و متقاضی مرکز، زوج همجنس‌گرا است. در پویانمایی «storks» نیز در راستای ایجاد زمینه پذیرش در جامعه مخاطب همین سیاست دنبال شده و نوزادی را به خانواده‌ی همجنس‌گرا تحویل می‌دهند و قطعا تحویل نوزادان توسط لک‌لک یا پیپ و فردی، راه را برای پذیرش خانواده‌های همجنسگرای دارای فرزند هموار می‌کند زیرا برای داشتن فرزند، لازم نیست دو جنس متفاوت در کنار هم باشند چون فرزندان را از یک جای دیگر می‌آورند و خانواده محلی برای فرزندآوری نیست. 💠 در قسمت هفت از پویانمایی «پرواز پیپ و فردی» که از شبکه پویا پخش شد، نوزاد فلامینگو که از نوع پرندگان است را به خانواده‌ی خرس قطبی که پستاندار هستند، تحویل می‌دهند! عجب!!! می‌توان این تفاوت در نوع والدین و نوزاد را یک تأیید برای فرهنگ‌سازی مبتذل دید، موردی که در قسمت هشت نیز با واگذاری پرنده‌ی نوزاد به والدین روباه دیده شد!!! این نوع واگذاری‌ها که نمایش داده می‌شود، می‌تواند در ناخودآگاه و حتی خودآگاه کودکان سبب پذیرش انواع خانواده‌ها از همجنس، گروهی و... شود. 💠 همچنین در قسمت هفت پذیرش تفاوت‌هایی در ذات را به نمایش گذاشته که عملا در واقعیت و حقیقت امکان ندارد اما با کمک علم منهای وحی و هنر در خدمت شیطان، سعی در قبولاندن و پذیرش تفاوت‌های جنسیتی یا همان «LGBT»ها دارند! در روند داستانی قسمت هفتم، «فردی» که فلامینگو است، با دیدن نوزادی از جنس خود ذوق زده می‌شود و برای شادی او، رفتن کنار ساحل و آب را پیشنهاد می‌دهد اما فلامینگوی نوزاد، برف‌بازی را ترجیح می‌دهد!!! پذیرش تفاوت‌ها، محور این قسمت بود! اما کدام تفاوت‌ها را باید پذیرش کرد؟ متفاوت بودن در حیطه‌ی استعدادهای فردی معقول است، مثلا فردی استعداد هنری دارد، دیگری پژوهشی! یکی برف دوست دارد، دیگری آفتاب و... اما اگر تفاوت‌ها در حیطه‌ی ذات باشد را می‌توان پذیرفت یا باید با توجه به روند جهانی در پذیرش تفاوت‌های جنسی «LGBT» بدان بدبین شد؟ کدام فلامینگویی است که برخلاف ذاتش به برف گرایش یابد و از ساحل فراری باشد؟

💠 نکته‌ی دیگر «صلح» بین شکار و شکارچی است که عملا محقق نخواهد بود اما دنیای هنر مادی آن را می‌پروارند! در قسمت هشتم از مجموعه «پرواز پیپ و فردی» که پرنده را به خانواده روباه تحویل می‌دهند! روباهی که شکارچی پرندگان است چگونه می‌تواند در نقش والدین باشد! «صلح» بین شکار و شکارچی فریبی است که استعمار برای چپاول بیشتر کشورهای دیگر بنا کرده است! همان مفهومی که محوریت پویانمایی «Zootopia» تولید سال ۲۰۱۶ دید. 💠 شاید بهتر باشد از جذابیت‌های ظاهری و آموزش مهارت‌های فردی این پویانمایی‌ها گذشت و بیشتر بر محصولات داخلی تکیه کرد تا ارزش‌ها در ناخودآگاه کودکان ما مورد هجوم قرار نگیرد. 📝زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe

🔴علی بحرینی؛ روزنامه‌نگار، ترانه‌نویس، فیلمنامه‌نویس، نبودِ ظریف در عرصه سیاست را خسران قطعی می‌داند! 🔻در تفاوت دیدگاه‌ها شکی نیست و نشان از پویایی جمهوریت در نظام اسلامی دارد، اما معرفیِ "عامل خسارت قطعی"، این‌گونه، آن هم از جانب افرادی که در بدنه‌ی مطبوعات هستند، به تحلیل نیاز دارد! 🔻تحلیلی که شاید یک سرش به تعصب دوم خردادی بودن برگردد، سر دیگرش به خودتحقیریِ درونی و مشترک این افراد، آن سر دیگر به فضای مجازی یله و رها و دیگر سر شاید به سفارت‌خانه‌های اروپایی. 🔻اما سهم مسئولیت رسانه‌ی توحیدی چیست؟ رسانه در سه سالِ خدمتِ دولتِ شهید جمهور چه کرد؟ غالبا انتقاد بود و صداهایی بلند می‌شد، که "این بود دولت انقلابی!؟" با هیاهوی رسانه، شبهات اولویت بودند و شنیده می‌شدند! اما آیا تبیینی عامه‌فهم از تئوری حکومتِ اسلامی توسط رسانه‌ها صورت گرفت؟ آیا هنر توحیدی که بخشی از وظیفه‌اش، بیان شناخت‌های عمیق حکومت اسلامی است توانست این عقاید را به‌ صورت عامه‌فهم تبیین کند؟ خیر! که اگر توانسته بود امروز نگران هوچی‌گری‌های عاملین خسارت قطعی نبودیم. 🔻به قطع می‌توانم بگویم که رسانه توحیدی اگر نقش خود را درست ایفا کرده و زمینه‌ی انتخاب خیر را فراهم کرده بود، روزهای محدود انتخاباتی از آلت دست شدن مردم توسط رسانه‌های غیرتوحیدی نگران نبودیم، از نظرات صددرصد مخالف با واقع توسط عاملین خسارت قطعی بهم نمی‌ریختیم چون رسانه‌ی توحیدی با فراغ بال سال‌ها تلاش کرده بود که زمینه را فراهم سازد و عدم انتخاب خیر از جانب مردم مهم نبود، چون مردم مختارند. 📝زهرا خندان 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe