🌹🌹🌹 #شخصیت_و_حقوق__زن__در__اسلام #قسمت7 #المیزان 💠 زنان در #روم قديم جزء اعضاى اصلى خانه و خانواده نبودند، خانواده را تنها مردان تشكيل مى دادند و زنان تابع خانواده بودند، در نتيجه قرابت اجتماعى رسمى كه مؤثر در مسأله توارث (= ارث) و امثال آنست، مختصّ در بين مردان بود (مردان بودند كه از يكديگر ارث مى بردند، و يا مثلاً شجره دودمانشان به وسيله ايشان حفظ مى شد) و امّا زنان نه در بين خود خويشاوندى (خواهرى و دختر عمويى و غيره) داشتند و نه در بين خود و مردان، حتّى بين زن و شوهر خويشاوندى نبود، بين پسر با مادرش و بين خواهر و برادرش و بين دختر و پدرش ارتباط خويشاوندى كه باعث توارث شود نبود. بلكه تنها #قرابت_طبيعى (كه باعث اتصال زن و مرد به هم و تولّد فرزند از آندو مىشد) وجود داشت و بسا مى شد كه همين نبودن قرابت رسمى، مجوّز آن مى شد كه با مَحارم يكديگر ازدواج كنند، و سرپرست خانه، كه ولىّ همه ی دختران و زنان خانه بود، با دختر خود ازدواج كند؛ چون ولىّ دختر و سرپرست او بود پس همه رقم اختيارى در او داشت. 💠 و سخن كوتاه اينكه در اجتماعِ #خانواده، وجود زن در نظر روميان وجودى طُفيلى، و زندگيش تابع زندگى مردان بود، زمام زندگى و اراده اش به دست سرپرست خانه بود (كه يا پدرش باشد اگر پدرى در خانه بود، و يا همسرش اگر در خانه كسى به نام همسر باشد، و يا مردى ديگر غير آن دو) و سرپرست خانه هر كارى مى خواست با او مى كرد، و هر حكمى كه دلش مى خواست مى راند. چه بسا مى شد كه او را مى فروخت، و يا به ديگران مى بخشيد، و يا براى #كام_گيرى به ديگران قرض مى داد، و چه بسا به جاى حقّى كه بايد بپردازد (مثلاً قرض يا ماليات) خواهر يا دخترش را در اختيار صاحب حقّ مى گذاشت، و چه بسا او را با كتك و حتّى كُشتن مجازات مى كرد. تدبير اموال زنان نيز بدست مردان بود، هر چند كه آن مال، مهريه اى باشد كه با ازدواج به دست آورده و يا با اذن ولىّ خود كسب كرده باشد، ارث را هم كه گفتيم نداشت و از آن محروم بود؛ و اختيار ازدواج كردن دختر و زن به دست پدر و يا يكى از بزرگان قوم خود بود، طلاقش هم كه به دست شوهر بود و ... آرى اين بود وضع زن در روم. ادامه دارد... 📚 #تفسیر_المیزان #زن 💌 کانال " آی💚شیعه " : 🆔@ishiaa