💠چهارشنبه عصرهایتان را خالی کنید برای گعدهٔ داستانی دوستانه برای دوستان داستانی که در قم زندگی می‌کنند، خبر خوبی داریم: ☕️اهالی داستان، چهارشنبه‌ها در مدرسه جمع می‌شوند، داستان می‌خوانند و درباره داستان گپ می‌زنند. 🗞مهم‌تر از همه اینکه اگر دوستان داستان‌نویس متقاضی باشند، می‌توانند تا روز شنبه داستان‌شان را ارسال کنند تا در جلسه بعدی خوانده شود و نقدها و نظرات دیگر اهالی داستان را بشنوند. 📍این گعدهٔ داستانی، با هدایت استاد یونس عزیزی، نویسنده، روزنامه‌نگار و مدیر انجمن ادبی ماها، در مدرسه اسلامی هنر برگزار می‌شود. ⭕️ داستان‌های امروز: داستان اول | پیش‌درآمد ماهور، نوشته محسن صابری داستان دوم | نور مثل آب است، نوشته گابریا گارسیا مارکز 🏛هنرستان، نبش کوچه ۲۰، مدرسه اسلامی هنر 🕔 چهارشنه ۹ خرداد، ساعت ۵:۳۰ عصر 🔔از دستش ندهید. مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

نه چیزی هست که بگویی، نه چیزی که با آن بگویی، نه چیزی که از آن بگویی، نه توانی برای گفتن، نه میلی به گفتن، اما باید گفت! فقط روزهایی که می‌نویسم آرتور کریستال برگردان احسان لطفی مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr

🔻پرسپکتیو در روایت  ما در روایتگری یک چیزی داریم به نام «پرسپکتیو در روایت، مبتنی بر ارائۀ جزئیات». یعنی چه؟ نزدیک به 500 سال پیش در دوران رنسانس نقاش ایتالیایی «مازاتچو» علمی را ابداع می‌کند به نام «پرسپکتیو». پرسپکتیو می‌گوید ساختار عدسی چشم طوری است که اجسام دورتر را ریزتر می‌بیند و اجسام نزدیکتر را درشت‌تر. خیابانی در نظر بگیرید که دو طرفش درخت‌های سرو کاشته شده است. درخت‌های جلو را بزرگ و درخت‌های دورتر را کوتاه‌تر و محوتر می‌بینید. پرسپکتیو می‌گوید اجسامی که از ما دور می‌شوند، محوتر می‌شوند. حالا اگر کنار این ردیف درخت‌ها برج میلاد باشد، ما این برج را بزرگتر می‌بینیم و در ذهنمان هم می‌ماند. یعنی در عین حال که این پرسپکتیو وجود دارد، یک استثنائاتی مثل برج میلاد هم هستند که «کیفیت یادمانی» دارند. در داستان هم باید مشخص باشد که راوی کجای محور زمان ایستاده و روایتگری می‌کند؛ وقتی روایت را با جزئیات بسیار ارائه می‌کند، فهم مخاطب این است که راوی نزدیک به روایت ایستاده که حتی غرغرهای زیر لب مادر قصه و حرف شاگرد راننده موقع باز کردن در ماشین را با جزئیات بیان می‌کند. جزئیات، پرسپکتیو روایت را کوتاه می‌کند. پرسپکتیو روایت می‌گوید اتفاقی که در گذشته افتاده، جزئیات کمتری دارد و هر چه زمان نزدیک‌تر می‌شود بر حجم جزئیات افزوده می‌شود. شما می‌توانید اتفاقات امروز را دقیقاً تعریف کنید ولی نمی‌توانید بگویید دو ماه پیش در چنین روزی دقیقاً چه کردید ... 🔺برشی از کارگاه «داستان‌نویسی تکمیلی (دورهٔ اول: نامه‌های یوسا)» استاد کاوه فولادی‌نسب مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr