⭕️ چگونه حمایت از فلسطین قدرت ایران را افزایش داد؟ 1⃣ #قسمت_نخست ✍ #امیرحسین_ثابتی 🔰 وقتی شما به عنوان یک مخاطب این جملات رامی‌‌خوانید، تصور می‌‌کنید چه کسی آنها را بیان کرده است؟ 🔸«آنچه امروز ایران را به یک قدرت مطرح و تأثیرگذار در خاورمیانه تبدیل کرده این است که برای حزب‌الله و حماس هزینه کردیم.این هزینه‌ها امروز اهرم‌های قدرت ما در منطقه است.. یک رسالت جهانی را هم در قانون اساسی و هم در اهداف انقلاب اسلامی تعریف کرده‌ایم. این چنین رسالتی در ذات انقلاب ما وجود دارد که به نظر من نه تنها الزاماً خطرناک نیست بلکه منبع قدرت ماست، کمااینکه یکی از مهم‌ترین منابع قدرت امریکا قدرت گفتمانی آن بوده است ... تبدیل به بازیگری قدرتمند در منطقه شدیم زیرا پس از انقلاب برای خودمان در منطقه سرمایه‌ای ایجاد کردیم. این سرمایه در فلسطین، لبنان، عراق و در افغانستان بوده است. در همان زمان برخی می‌‌گفتند که این‌ها عامل فشار بر ایران است، یعنی این را تضاد بین اصول و منافع و یا تضاد بین سیاست انقلابی و سیاست خارجی ملی می‌‌دانستند. در صورتی که همان سیاست خارجی انقلابی توانست امکاناتی را برای ایران ایجاد کند که بعد از سال‌ها ایران را به یک قدرت تأثیرگذار در منطقه تبدیل کرده.» 🔹احتمالاً شما نیز تصور می‌‌کنید گوینده چنین جملاتی یکی از چهره‌های شاخص انقلابی است اما این جملاتی است که در کتاب خاطرات محمدجواد ظریف (آقای سفیر) منتشر شده است. 🔹در واقع برخلاف کلیشه غلط و نادرستی که در بخشی از افکار عمومی شکل گرفته، سیاست جمهوری اسلامی ایران در رابطه با حمایت از فلسطین و آزادی قدس شریف یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های «تولید قدرت» برای کشور بوده است. به عبارت دیگر اگرچه جمهوری اسلامی ایران در ۴۴ سال گذشته برای آرمان آزادی قدس و مبارزه با رژیم صهیونیستی هزینه‌های مادی و معنوی مختلفی انجام داده اما به واسطه همین رویکرد انقلابی، در عرصه بین‌الملل آورده‌های بسیار زیادی نیز کسب کرده که به طور خلاصه می‌‌توان گفت این آرمانخواهی در نهایت به تولید قدرت تبدیل شده است. 🔹برای درک بهتر این مسأله تصور کنید جمهوری اسلامی ایران در بدو پیروزی انقلاب، مانند بسیاری دیگر از کشورهای منطقه به مسأله فلسطین و رژیم اشغالگر قدس توجهی نمی‌کرد یا حتی در جبهه سازش با صهیونیست‌ها قرار می‌‌گرفت. بعد از آن چه اتفاقی می‌‌افتاد؟ پاسخ ساده است زیرا آینه تمام نمای چنین رویکردی امروز در برابر ما قرار دارد. 🔹مصر دقیقاً در همان سال ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، مسیری متفاوت با ایران را انتخاب کرد و با امضای پیمان کمپ دیوید، پیمان صلح با اسرائیل را پذیرفت. در تمام سال‌های بعد از این پیمان نیز یکی از متحدان مهم امریکا و رژیم صهونیستی به حساب می‌‌آمد اما نه تنها امروز هیچ جایگاه ویژه و اثرگذاری در جهان ندارد بلکه یکی از کشورهای فقیر آفریقایی است که امروز «گورخواب‌های قاهره» به نمادی از مصر در جهان تبدیل شده‌اند. این کشور علیرغم ظرفیت کم نظیر توریسم به خاطر اماکن تاریخی و تمدنی خاصی که دارد و علیرغم اینکه هیچ گاه تحریم‌هایی که علیه ایران اعمال شده را نیز تجربه نکرده، تقریباً در تمام شاخص‌های اقتصادی از جمهوری اسلامی ایران عقب‌تر است و در معادلات منطقه‌ای و جهانی نیز وزن خاصی ندارد. 🔻ادامه دارد ... @jahaade_kabir