🏴 به بهانه ایام شمسی ارتحال آیت الله حاج شیخ عباس قمی(ره)، صاحب مفاتیح الجنان، عالم مشروعه خواه و از اصحاب مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)./(ارتحال یکم بهمن ۱۳۱۹ ش) 🌹«رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات» اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم 💠 کلام شیخ عباس قمی(ره) درباره شهادت مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره):🔰 خاتمه کار شیخ به "شهادت" گذشت. او را به دار آویخته و به قتل رساندند. سال رحلتش به حروف ابجد مطابق با "الشهید فضل الله" است. در مصیبت فقدانش، قلوب مؤمنین را اندوهی بزرگ فرا گرفت. لکن قتل شخصیتی که در حال دفاع از حریم دین، اطاعت پروردگار، و پیمودن راه ستم ناپذیران ظلم ستیز و بلند همتان تعالی جو و وارسته، به شهادت رسد، اندوهی ندارد، بلکه بایستی از مرگ آن کس متأسف بود که بصیرتش در زندگی کم، و نامش نیز پس از مرگ فراموش میشود/تنهای شکیبا ص ۴۹۹ ✍ محدث قمی در شب سه شنبه یکم بهمن(۲۲ ذی‌الحجه سال ۱۳۵۹ق) و در سن ۶۵ سالگی در نجف درگذشت. آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی(ره) در حرم امیرالمؤمنین(ع) بر او نماز خواند و پیکرش در کنار استادش محدث بزرگ میرزا حسین محدث نوری(صاحب مستدرک الوسائل و دایی و پدرِ همسرِ مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری ره) در حرم مطهر به خاک سپرده شد. جهاد تبیین یک واجب عینی است مقام معظم رهبری https://eitaa.com/jahad_tabbin

زمزم هدایت(69) «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَ تُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطاناً مُبِيناً» (نساء/144) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! كافران را به جاى مؤمنان دوست و سرپرست خود نگيريد، آيا مى‌خواهيد براى خداوند دليل و حجّت آشكار عليه خودتان قرار دهيد؟ امام رضا(علیه‎السّلام): إنّ ممّن ینتحلُ مودّتنا أهلَ البیت، من هو أشدُّ فتنةً علی شیعتِنا من الدّجّال.فقلتُ: بماذا؟ قال: بموالاتِ أعدائِنا و معاداةِ أولیائِنا. إنّه إذا کان کذلک، اختلطَ الحقُّ بالباطل و اشتبهَ الأمرُ فلم یُعرَف مؤمنٌ من منافقٍ. (وسایل‌الشیعه،‌ ج16، ص179)  فتنه بعضی از کسانی که ادعای محبت ما را دارند بر شیعیان ما از فتنه دجال سخت‌تر است. راوی پرسید چرا؟ (امام) فرمود: به خاطر دوستی با دشمنان ما و دشمنی با دوستانمان. چون چنین شد، حق با باطل آمیخته می‌شود و مؤمن از منافق بازشناخته نمی‌شود. سؤال: گاهی اوقات در مسجد، مُهر از دستمان می‌افتد و می‌شکند یا هنگام شستشوی وسائلی مانند ظروف، خسارتی به آن وارد می شود؛ آیا در این صورت ضامن هستیم؟ جواب: اگر در حفظ آن کوتاهی نکرده باشید، ضامن نیستید.