💐سـلام دوستـان ☕️صبح شنبـه تون بخیر 💗نگاهتون به زیبایی عشق 💐آرزومندم خدا ☕️امـروز 💗سرنوشتی زیبـا 💐زندگی پراز عشق ☕️دلی شـاد 💗و زندگی پراز امیـد 💐و روزی پراز موفقیت ☕️براتـون رقـم بزنــه

🌿 تفسیر صوتی قرآن کریم توسط استاد قرائتی آیات ۳۵ تا ۳۷ سوره قصص:🌿 قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا بِآيَاتِنَا أَنتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺑﻪ‌ﺯﻭﺩی ﭘﺸﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﮔﺮم ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﻳﻢ. ﺑﻪ‌ﺑﺮﻛﺖ ﻣﻌﺠﺰﻩ‌ﻫﺎﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺳﺖ‌ﺩﺭﺍﺯی ﻧﻤﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ. ﺷﻤﺎ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺘﺎﻥ ﭘﻴﺮﻭﺯِ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻳﺪ.» (٣٥) فَلَمَّا جَاءَهُم مُّوسَىٰ بِآيَاتِنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻮﺳﻲ ﻣﻌﺠﺰﻩ‌ﻫﺎی ﻭﺍﺿﺢِ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ، ﺍﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩﻧﺪ: «ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺟﺰ ﺟﺎﺩﻭﺟﻨﺒﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ، ﻫﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ! ﺗﺎ ﺣﺎﻟﺎ ﻫﻢ، ﺷﺒﻴﻪِ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ‌ﻫﺎی ﻣﻮﺳﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﻴﺎﻛﺎﻧﻤﺎﻥ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ‌ﺍﻳﻢ!» (٣٦) وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَن جَاءَ بِالْهُدَىٰ مِنْ عِندِهِ وَمَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﻣﻮﺳﻲ ﮔﻔﺖ: «ﺧﻮﺩِ ﺧﺪﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﺪ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ‌ﺑﻪ‌ﺧﻴﺮی ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻛﻴﺴﺖ. ﺑﻪ‌ﻳﻘﻴﻦ، ﺑﺪﻛﺎﺭﻫﺎ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻧﻤﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ.» (٣٧)

. ♻️ هاشمی رفسنجانی، عبرت مبارزه نه الگوی مبارزه! قسمت اول 🔰 حمید رسایی: دیدگاه ها و رفتارهای اقای هاشمی رفسنجانی در طول دوره حیات سیاسی‌اش بویژه در دهه پایانی عمرش، همواره او را در کانون توجه افکار عمومی قرار داده است. هاشمی از جمله بازیگران سیاسی بود که مهره‌های شطرنج را با تأمل جابجا می‌کرد و شاید همین ویژگی اجازه نمی‌داد تا دیگر بازیگران سیاست، به راحتی از کنار مواضع‌اش عبور کنند. با این همه نمی‌توان و نباید در حق هاشمی ظلم کرد و او را آنچه که نیست معرفی کرد. برای تحلیل شخصیت وی به ناچار باید فعالیت‌های او را به مقاطع زمانی مختلف تقسیم کرد و طبعا نمی‌توان تمام مقاطع عمر او را با یک چوب راند. با این فرض اگر بخواهیم منصفانه درباره وی قضاوت کنیم باید بگوییم هاشمی یعنی «هاشمی سال‌های مبارزه قبل از انقلاب، هاشمی دوره انقلاب و شورای انقلاب، هاشمی دوره دفاع مقدس، هاشمی در مجلس، هاشمی دولت سازندگی چهار ساله اول، هاشمی دولت سازندگی چهار ساله دوم، هاشمی دوره دوم خرداد و حاکمیت اصلاح‌طلبان، هاشمی انتخابات مجلس ششم، هاشمی و تاثیرگذاری فرزندانش بر وی، هاشمی انتخابات نهم ریاست جمهوری، هاشمی و برخورد با دولت نهم، هاشمی پشت صحنه رقابت‌های انتخابات دهم، هاشمی روزهای کودتای فتنه سبز پس از انتخابات دهم در سال ۸۸، هاشمی در انتخابات یازدهم و ردصلاحیتش، هاشمی و تاثیراتش در دولت روحانی، هاشمی و تحمیل توافقنامه‌های استعماری مثل برجام، هاشمی و عاقبت او که در استخری که در کاخ شاه بنا شده بود، به پایان رسید». بی شک آقای رفسنجانی در طول هر یک از این دوره‌‌ها خدمات و اشتباهاتی داشته است، مانند تمام شخصیت‌های متنفذ دیگر؛ با این تفاوت که هرچه از دوره نخست زندگی سیاسی هاشمی رفسنجانی دور می‌شویم، به همان اندازه از ویژگی‌های انقلابی و آنچه که از هاشمی می‌پسندیدم، فاصله می‌گیریم تا جایی که می‌رسیم به هاشمی در دهه‌های پایانی عمرش که سوگمندانه در بسیاری از مواقع، او را به نقطه امید دشمن تبدیل کرده بود! روشن است که هیچ یک از دلسوزان انقلاب، چنین عاقبتی را برای او نمی‌پسندیدند اما چه کنیم وقتی خود اصرار به چنین عاقبتی داشت! با این حساب معلوم نیست چرا برخی شخصیت‌ها بویژه پس از مرگ وی، اصرار بر این دارند که هاشمی را غیر از آنچه هست، معرفی کنند؟! درحالی که هاشمی را باید آنگونه که خود اصرار داشت، دید؛ نه آنگونه که ما دوست داشتیم باشد. 🔹 هاشمی مصداق ریزش‌های انقلاب سوگمندانه باید گفت که هاشمی رفسنجانی ازجمله مصادیق ریزش‌های انقلاب اسلامی بود. برای برخی باور اینکه شخصیتی در تراز اکبر هاشمی رفسنجانی مصداق ریزش باشد، سخت است همانطور که در صدر اسلام برای برخی باور اینکه طلحه و زبیر از جمله ریزش‌های اصحاب رسول خدا باشند، سخت بود. غافل از اینکه ریزش و رویش از قواعد الهی است که بزرگ و کوچک نمی‌شناسد و در آیات متعدد قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. هاشمی نه تنها در دوره حیاتش که با نوع مرگش هم مایه عبرت شد. مرد مبارزه با طاغوت که در زندان های رژیم پهلوی شکنجه شده بود، مردی که بیان می‌کرد پیرو خمینی(ره) است و عشقش را سیدعلی خامنه‌ای می‌دانست، وقتی راه توجیه سازش با استکبار را برگزید، مواضع استکبارستیزانه خمینی(ره) را با خاطرات جعلی‌اش تحریف کرد، به دنبال از بین بردن توان دفاعی و موشکی کشورش افتاد، در نهایت در ۱۹ دی، روز مبارزه با طاغوت، در استخری که در کاخ رژیم پهلوی بنا شده بود (مشهور به استخر فرح دیبا) و او به تنهایی در آن شنا می‌کرد، جان به جان آفرین تسلیم کرد و پرونده سیاسی‌اش با این عنوان بسته شد!

هاشمی رفسنجانی ؛ عبرت مبارزه نه الگوی مبارزه قسمت دوم 🔹 هاشمی می‌توانست بیش از نام یک بزرگراه باشد آنها که با تاریخ نهضت جنگل آشنایی دارند، پس از درگذشت هاشمی به  یاد دکتر حشمت افتاند. دکتر حشمت از بزرگان نهضت جنگل بود اما آنجا که باید پشت میرزا می‌ماند، نماند. نه اینکه بخواهد خیانت کند، نه. ولی مشکلش این بود  که به دشمن دین خدا خوش‌گمان شده بود. حشمت به نصحیت‌های دلسوزانه میرزا کوچک گوش نمی‌داد و دلواپسی‌های میرزا را افراط می‌دانست. واقعیت این است که مشکل دکتر حشمت این بود، آنقدر که به میرزا محبت داشت، اعتماد نداشت. دکتر حشمت تسلیم و در نهایت اعدام شد و نیروهای تحت امرش هم تبعید شدند. تاریخ البته با عبرت گرفتن از دکتر حشمت، به خاطر تمام زحماتی که در نهضت جنگل کشیده بود و به خاطر محبتی که ادعا می‌کرد نسبت به میرزا دارد، از او به نیکی یاد می‌کند. اما اگر آنچه میرزا گفته بود، دکتر حشمت می‌کرد، امروز بیش از یک میدان و بزرگراه به نامش بود! واقعیت این است که امثال طلحه‌ها، زبیرها، دکتر حشمت‌ها و ... باید برای ما #عبرت_مبارزه باشند نه #الگوی_مبارزه. همانطور که هاشمی رفسنجانی باتمام سابقه‌اش در انقلاب اسلامی، عبرت مبارزه است نه الگوی مبارزه! 🔹 پ ن: این یادداشت در زمان انتشارش، واکنش مشاور هاشمی رفسنجانی و شکایت خانواده وی را به دنبال داشت. شکایت وارد دانسته نشد،

‏الف- بیانیه ‎#شارلی_ابدو علیه جمهوری اسلامی: آنچه در ایران می گذرد فقط یک انقلاب دموکراتیک! نیست، بلکه یک شورش ‎#امیال و ‎#لذت است. ‏ب- الحمدلله که ابلیس و جنود او شفاف آرزوها و اهداف خود را لو می‌دهند؛ ‎#انقلاب_امیال_و_لذت برگرفته از مانیفست مثلث دوبوار، لاکان و فوکو. ‎#فتنه_سلبریتی_ها 🖋️ حسن عباسی #رصد_اتاق_توییت eitaa.com/joinchat/2110390303C6b7cf0de99

❤️ ❤️خون شهید چه ها که نمی‌کند 🕌 دیروز در میدان ورودی حرمین عسگرمین در سامرا که هنوز بشدت امنیتی میباشد این پیرزن عراقی توجه همه را بخود جلب کرد با وجود سرمای سوزناک کل زندگیش زیر چادری است بلندگو دستی خریده و سرود سلام فرمانده را پخش وخودش هم با لهجه فارسی عربی می‌خواند پول هم ازکسی قبول نمی‌کند عاشق ایران وسردار سلیمانی است 🎆حتما ببینید

#سخن_هفته | ذکر و یاد، علیه توطئه کتمان 👈🏻 در مقابل راهبرد دشمن در انکار «ایام الله» و ارزش‌های انقلابی چه باید کرد؟ 🔹 انقلاب اسلامی و روزهای بزرگِ تاریخ‌ساز «ایّام‌الله، روزهای جلوه‌ی ویژه‌ی خدای متعال است؛ گاهی نیّت مردم، همّت مردم، اراده‌ی مردم، یک چنین روزی را می‌آفریند» ۱۳۹۷/۱۱/۲۹ «روزهای بزرگ هر کشوری و هر ملّتی آن روزهایی است که یک حادثه‌ی الهی به وسیله‌ی مردم و با دست مردم در آن انجام گرفته است. ذَکِّرهُم بِاَیّامِ ‌الله؛ خداوند متعال در قرآن دستور میدهد به پیغمبر که آنها را به یاد ایّام‌الله بینداز. ایّام‌الله همین روزهای بزرگ تاریخ‌ساز است... نباید بگذاریم که این حوادث به دست فراموشی سپرده بشود.» ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ 🔹 انقلاب اسلامی ملّت ایران در مسیر حرکت خود، ایامی را رقم زده که دست قدرت خداوند در پیروزی مردم با ایمان نمایان شده است، روزهایی از جنس خدا، روزهایی ملقب به ایام الله؛ روزهایی همچون: قیام ۱۵ خرداد ۴۲ در اعتراض به دستگیری امام خمینی قیام مردم قم در ۱۹ دی سال ۵۶ در اعتراض به مقاله‌ی اهانت‌آمیز به امام خمینی قیام مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۵۶ در چهلم شهدای ۱۹ دی قم واقعه‌ی کشتار مردم در روز ۱۷ شهریور ۵۷ توسط رژیم طاغوت و تمامی روزهای خونین انقلاب روز ۲۶ دی و فرار شاه از ایران بیعت نیروی هوایی ارتش با امام خمینی در ۱۹ بهمن سال ۵۷ تمام روزهای دهه‌‌ی فجر و روز ۲۲ بهمن که انقلاب در آن روز پیروز شد. انقلاب اسلامی پس از پیروزی نیز «روزهای نقطه‌ی عطف تاریخ و روزهای تاریخ‌ساز» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ را به همراه آورد و بسیار رقم خورد «روزی که دست قدرت خدا را انسان در حوادث مشاهده می‌کند.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ روز رأی ۹۹ درصدی مردم به جمهوری اسلامی در ۱۲ فروردین ۵۸، روزهای هشت سال دفاع مقدس، تسخیر لانه‌ی جاسوسی آمریکا در ۱۳ آبان ۵۸، حضور بی‌نظیر مردم در انتخابات در دوران انقلاب اسلامی، حماسه‌ی نهم دی ۸۸ روز تشییع شهید حُججی، حضور میلیونی مردم در تشییع شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی و روز سیلی موشکی سپاه و حمله به پایگاه آمریکایی عین‌الاسد در دی‌ ماه ۹۸ از همان ایامی است که «نشانه‌اند، دلیل راهند.» تا ما به قدرت الهی ایمان بیاوریم. 🔹 بنابراین یوم الله روزی است که «دست قدرت خدا را انسان در حوادث مشاهده میکند... روزهای تاریخ‌سازند، روزهای عادّی نیستند.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ و از این‌رو شایسته یاد و بزرگداشت هستند چرا که «روزها تمام میشوند، لکن تأثیرات این روزها در زندگی ملّتها باقی میمانند؛ در روحیه‌ی ملّتها، در منش ملّتها، در مسیر ملّتها، آثاری که این روزها باقی میگذارند آثار ماندگار و بعضاً جاودانه است.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ 🔺 توطئه فراموشی 🔹 این روزهای با عظمت و مردان و زنان تاریخ ساز آن، پیشران‌های مهم ایمانی و فرهنگی جامعه‌ی اسلامی بوده و هر کدام نشانه و بروز و ظهوری از قدرتِ الهی انقلاب اسلامی هستند. «[ایام الله] هر کدام یک مشعلی هستند که از نظر جریان باطل باید خاموش بشوند. جریان باطلی که در مقابل شما، در مقابل این ملّت، در مقابل این انقلاب قرار دارد، این مشعلها را برنمیتابد؛ اینها را باید نابود کند، مشعلها را خاموش کند.» ۱۴۰۱/۱۰/۱۹ 🔹 از همان روزهای نخستین پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز، دشمنان تلاش کرده‌اند تا با روش‌های مختلف، نقاط قوت نهضتِ انقلابی مردم ایران از جمله ایام‌الله را کتمان و انکار کنند: «راهبرد جریان باطل، کتمان ایّام‌الله یا کم‌رنگ کردن این‌جور حوادث است. راهبرد جریان باطل این است که نگذارد این جور روزها، این جور حادثه‌ها زنده بمانند، نورافشانی کنند. از نظر جبهه‌ی باطل این ایّام غالباً کتمان میشوند یا انکار میشوند.» ۱۴۰۱/۱۰/۱۹ در واقع راهبرد دشمن در مواجهه با این ظرفیت و پشتوانه‌ی عظیم دینیِ انقلاب اسلامی مبتنی بر «فراموشی» است: «یک عدّه‌ای سعی میکنند این یوم‌الله‌های حساس این روزها را به دست فراموشی بسپارند، مسائل دیگری را مطرح کنند، شاید بتوانند این یاد این یوم‌الله بزرگ را تحت‌الشعاع قرار بدهند.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ 🔺 وظیفه قرآنی در مقابل راهبرد کتمان 🔹 اما در مقابل راهبرد جنگ تمام عیار جریان باطل، نیروهای مومن و انقلابی و حزب‌اللهی چه وظیفه‌ای دارند و ما در این مبارزه تاریخی جریان حق و باطل، چه رسالتی داریم و چگونه باید عمل کنیم؟ 🔍 ادامه👇

🔍 ادامه #سخن_هفته 🔹 خداوند درباره‌ی مؤمنان می‌فرماید «ذَکِّرهُم بِأَیّامِ الله» به مؤمنان «ایام‌الله» را یادآوری کن، «اهمّیّت ایّام‌الله در اینجا معلوم میشود که موسی پیامبر عظیم‌الشأن الهی مأمور است که ایّام‌الله را به یاد مردم بیاورد. بعد میفرماید: إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکورٍ. ایّام‌الله آیه‌اند، نشانه‌اند، دلیل راهند. برای چه کسانی؟ برای کسانی که این دو صفت را دارند: صبّارند و شکورند.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ «قرآن ما را تعلیم میدهد؛ این یادهایی که در قرآن شده است: وَ اذکُر فِی‌ الکِتبِ ابراهیم؛ وَ اذکُر فِی ‌الکِتبِ موسی؛وَ اذکُر فِی ‌الکِتبِ اِدریس؛ وَ اذکُر فِی ‌الکِتبِ مَریَم؛ نباید بگذاریم فراموش بشود. قرآن به ما یاد میدهد که اینها را به یاد بیاور، اینها را تکرار کن.» ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ 🔹 یادآوری و به‌خاطرآوردن نعمت‌های الهی و به رخ کشاندن عظمت ایام‌الله و فرصت‌ها و دستاوردهایی که جبهه حق دارد کمک می‌کند تا با توطئه‌ی فراموشی و انکار مقابله شود: «شاید ده مورد یا بیشتر در قرآن این ‌جوری دارد: وَ اذکُر، وَ اذکُر. یک جاهایی هم که کتمان میکردند، پیغمبر خدا مأمور میشود از زبان اینها بیرون بکشد: وَ سئَلهُم عَنِ القَریَةِ الَّتی کانَت حاضِرَةَ البَحر مخفی میکنید قضیّه‌ی روز «سَبت» را؟ از آنها بپرس قضیّه‌ی آن تقلّبی که با خدا میخواستید انجام بدهید، سر خدا را کلاه بگذارید و خدای متعال شما را به قِرَده و خنازیر تبدیل کرد. میخواهید یادمان برود و ندانیم؟ وَ سئَلهُم عَنِ القَریةِ الَّتی کانَت حاضِرَةَ البَحر؛ از آنها بپرس و جواب بگیر؛ این منطقِ قرآن است.» ۱۴۰۱/۱۰/۱۹ 🔹 براساس این راهبرد برآمده از بینش قرآنی، اینکه انسان «ایام‌الله» را بتواند بشناسد و نسبت به آنها شکرگزاری داشته باشد، همواره کمک خواهد کرد تا «ایام‌الله»دیگری پدید آورده شود: «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ.... آیات سوره‌ی ابراهیم است، مکّی است؛ یعنی در آن وقتی که مسلمانها در اوج مبارزات و ایستادگی و مقاومت در مقابل جریان کفر قرار داشته‌اند، در آن وقت این آیات نازل شده است، به آنها مژده میدهد، به مردم میگوید که بدانید که خدای متعال ایّام‌اللّهی دارد، آن ایّام‌الله را به شما نصیب خواهد کرد؛ باید شما شکرگزار ایّام‌الله باشید. اگر واکنش درست و شاکرانه نشان دادید از آنچه که خدای متعال به شما داده است، خدای متعال به شما پیروزی‌های بیشتری را در آینده خواهد داد.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷ و از سوی دیگر «هرکدام از این ایام‌الله، از این روزهای به‌یادماندنی، روزهایی که در آن جلوه‌ای از عظمت و انسانیّت و فداکاری درخشیده است، وقتی که در هر سال تکرار میشود و به آن توجّه میشود، ذخیره‌ای بر ذخایر انقلاب افزوده میشود، استحکام بیشتری به پایه‌های انقلاب داده میشود.» ۱۳۹۶/۱۱/۱۹ 🔹 کوتاه سخن اینکه ایام الله‌ و حوادث تحول‌آفرینِ تاریخی، سرمایه‌ی مردم مؤمن و انقلابی ایران است و «این را باید زنده نگه بداریم، این یک ثروت است.» ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

🔷وقتی رفتار رهبر انقلاب با مادر شهید ارمنی، ضد انقلاب ها رو هم تحت تاثیر قرار می دهد و مجبور به بیان حقایق در رسانه خودشون میشن! #به_ویژه_ترین کانال خبری در ایتا‌بپیوندید👇. https://eitaa.com/joinchat/4073259207Cd2916ef4d3

یار⚘: 🔴30 محاسبه غلط/ فهرست را کامل کنید رهبرانقلاب فرمودند دشمن در اغتشاشات اخیر نقشه کامل و قابل تحسینی داشت، اما محاسبه شان غلط بود. در ادامه نیز فهرستی از محاسبات غلط دشمن را برشمردند. در این متن تعدادی دیگر از این محاسبات غلط فهرست شده است. شما هم این فهرست را کامل کنید. 🔹1. خیال کردند مردم معترض از گرانی ها، تجزیه طلب و خاک فروش می شوند. 🔸2. خیال کردند با اجیر کردن جمعی هنرمند و بازیگر، همه جامعه هنری و ورزشی کشور به تقابل می رسند. 🔹3. خیال کردند اعتراض مردم به سیاست های نادرست اقتصادی به ادبار آنها از نظام و رهبری منتهی می شود.   🔸4. خیال کردند با آدم کشی و تهدید جماعت مذهبی و بسیجی، متدین های این کشور مرعوب می شوند. 🔹5. خیال کردند با توهین به لباس پیامبر، روحانیت منزوی می شود و مردم با آنها همراهی می کنند. 🔸6. خیال کردند ضعف حجاب برخی از بانوان، به جهت اعتراض سیاسی به حاکمیت است. 🔹7. خیال کردند اگر گشت ارشاد موقتا تعطیل شود، همه مردم بی حجاب می شوند. 🔸8. خیال کردند تجمعات خیابانی جماعت فراری و خانواده های معدومین و پناهنده ها و غیره در خارج از کشور، ایرانی ها را در داخل به خیابان می کشد. 🔹9. خیال کردند با اقدامات نمادین مثل قرمز کردن حوضچه پارک ها و آتش زدن بیلبوردها، خرابکاری همه گیر می شود. 🔸10. خیال کردند تحریم چند شرکت اقتصادی و تولید کننده، اقتصاد داخلی فلج وروند تولید متوقف می شود. 🔹11. خیال کردند بازار شهرهای ایران با تهدید و ایجاد رعب تعطیل می شود. 🔸12. خیال کردند کشته سازی و دروغ گوئی بی امان و شگفت آور، مردم را دچار خطای تشخیص می کند. 🔹13. خیال کردند تمرکز روی دنیای مجازی نوجوانان، آنها را مقابل نسل های قبلی قرار داده و از هویت شان دور میکند. 🔸14. خیال کردند از سر زنان حجاب بکشند و آنها را تحقیر کنند فرهنگ حجاب از بین می رود. عجب بلاهتی. 🔹15. خیال کردند بزرگان نظام را طعنه بزنند وهتاکی و توهین کنند، اعتبار آنها شکسته و نفوذشان بین مردم کم می شود. 🔸16. خیال کردند مسوولین کشور را مشغول آشوب و اغتشاش کنند مسیر حرکت و توسعه کشورمتوقف می شود. 🔹17. خیال کردند انقلاب 57 ثمره دیوار نویسی و شعار در پشت بام ها بود. چقدر کودکانه. 🔸18. خیال کردند تصویر تجمعات چند ده نفره و پراکنده در سطح شهرها، ایجاد باور همگانی می کند که کار تمام است. 🔹19. خیال کردند به خط کردن مسوولین غربی و آمریکایی برای تهدید و طعنه به ایران، مسوولین کشور را منفعل می کند. 🔸20. خیال کردند عدلیه با فشار برای اعدام ها و قصاص و مجازات قانونی، کوتاه می آید. 🔹21. خیال کردند توهین به ارزش ها و مقدسات و بالا بردن پرچم همجنس بازی و هتک قرآن و اهل بیت و غیره باعث تضعیف فرهنگ غنی و چندهزارساله این مردم می شود. اوج حماقت. 🔸22. خیال کردند مطرب و رقاص و شومن و غیره در خارج و داخل کشور، مرجعیت جدید برای مردم هستند و می توانند با بخط کردن آنها ملت مطیع کنند. 🔹23. خیال کردند ایستادن برهیجانات تعدادی دانشجو باعث میشود دانشگاه ها تعطیل و مسیر حرکت علمی کشور متوقف شود. 🔸24. خیال کردند با اجیر کردن اوباش و اشرار برای آتش زدن سطل آشغال تا آدم کشی ها، مردم دچار خطای تشخیص شده و با اراذل همراهی می کنند. 🔹25. خیال کردند چون مردم معترضند، اگرهم با اغتشاشات همراهی نکنند اما مقابل آشوب ها نیز نخواهند ایستاد. چقدر ساده لوح. 🔸26. خیال کردند پرجم کشور را بسوزانند، هویت ایران می سوزد. شگفت ازین همه سفاهت. 🔹27. خیال کردند رفتارهای جاهلانه در میان معدودی از علمای اهل سنت، مردم اهل تسنن را مقابل ایران و نظام قرار داده و جنگ های اعتقادی به راه می افتد. 🔸28. خیال کردند با کنار هم نشستن یک بازیگر مبتذل و یک خبرنگار فراری و مزدور و یک عدد واپس مانده متعفن  طاغوت-پهلوی شورای آشوب شکل می گیرد و زین پس همه باور می کند اغتشاشات راس پیدا کرده است. 🔹29. خیال کردند مواضع مغرضانه و یا جاهلانه جمعی فعال سیاسی و رسانه ای داخلی باعث میشود، اغتشاشات واگیردار و بومی شود. 🔸30. خیال کردند... 👈در نهایت اینکه خیال کردند خورشید پشت ابر می ماند. خیال کردند با ایجاد یک جنگ رسانه ای و تبلیغاتی تمام عیار برای توسعه جعلیات، مردم گمراه شده و در این خطا متوقف می شوند. نفهمیدند و نمی دانستند آنکه مقابل حقیقت صف آرائی کند با سیلی واقعیت بیدار میشود. جنگ های شناختی هزینه ساز و ویران کننده است اما پیروز نهایی در جنگ های ذهنی، قطعا و قطعا باطلِ جاعل نخواهد بود. ✅خلاصه اینکه محاسبه شان غلط بود چون مردم ایران را نشناختند. همین.  محسن مهدیان

🔻قصّۀ غم‌انگیز شورای‌عالی انقلاب فرهنگی (۱): وزانت آنچنانی، خاصیّت این‌چنینی 🖊 مهدی جمشیدی ۱. سرانجام پس از سه ماه که کشور دچار چالش گردید و اتّفاقات تلخِ فراوانی رخ دادند، شورای‌عالی انقلاب فرهنگی یک بیانیه صادر کرد. نخستین مسأله، «تعلل» و «تأخیر» این شورا در موضع‌گیری است که به‌هیچ‌رو نباید به حاشیه رانده شود. حجاب و ضعف حجاب و کشف حجاب، «مسأله‌های فرهنگی» هستند و انتظار می‌رفت که بیش و پیش از همه، این شورا به میدان بیاید و «آب تبیینِ معرفتی» بر «آتش اغتشاشِ فرهنگی» بریزد و غبارها را فروبنشاند، امّا چنین نشد. این «خاموشی طولانی» به چه دلیل بوده است؟! چرا در هنگامۀ دشواری و تنگنا، شورا «سکوت» اختیار کرد و زبان در کام فرو برد؟! در انتظار نشسته بود که واقعیّت آشکار شود و مرزها نمایان شوند؟! یا خود باید «پرچم روشنگری» برمی‌افراشت و حقّ و باطل فرهنگی را از یکدیگر متمایز می‌ساخت؟! اکنون که شعله‌های خائنانۀ اغتشاش فرونشسته، «زمانۀ بهنگامِ» ورود این شوراست؟! ۲. و مگر این شورا تاکنون در هیچ واقعه‌ای، «کنشِ بهنگام» داشته است؟! سالیان سال، سرگرم عزل و نصب این و آن بودند و جزئیّات را مشخص می‌کنند، تا این‌که نهیبی بر آنان زده شده که شما «قوّۀ عاقلۀ فرهنگیِ انقلاب» هستید و باید «مدینۀ فاضلۀ فرهنگیِ انقلاب» را رقم بزنید، نه این‌که در «روزمرّگی» غرق شوید. پس از این هم گرفتار مصائب و بلایای دیگر بودند و هیچ‌گاه نتوانستند خویش را علاج کنند تا قابلیّت پرداختن به جامعه را بیابند. در همین دورۀ اخیر، بیش از یک سال است که از مسألۀ «بازسازی انقلابی در ساختار فرهنگی» می‌گذرد، امّا آیا طرحی نگاشته‌اند و منطقی را تولید کرده‌اند؟! تنها کاری که کرده‌اند این بوده است که بر اختیار خویش بیفزایند و مناسبات درونیِ خویش را صورت‌بندی کنند. ۳. و امّا متن بیانیه. در حیرتم از سبکی و بی‌مایگی و تهی‌دستی این متن. یعنی این متن، برآیند عقلِ جمعی شوراست؟! آنان که در این شورا نشسته‌اند و از نظر اجتماعی، وزانت دارند، در عالم فکر و معرفت و تحلیل، چنین وزنی دارند؟! قلۀ خّلاقیّت و اندیشه‌ورزی‌اشان همین بوده است؟! این‌که بنویسند حجاب، حکم دین است و جامعۀ ما نیز متدیّن است و در برهنگی در غرب غوغا می‌کند و ... ؟! بیان این «کلّیّات»، چه حاصلی دارد؟! گرهی را گشودند و به پرسشی پاسخ گفتند؟! توضیح دادند که فلسفۀ گشت ارشاد چه بوده و از کجا پدید آمده و جنبۀ قانونی‌اش چه بوده و چه منافع و مضاری داشته است؟! استدلال کرده‌اند که ریشۀ این اغتشاش چه بوده است و چه ساختارهایی به طور مستقیم و غیرمستقیم، مولّد تغییر ساختار ذهنیِ بخشی از جامعه بوده‌اند؟! دربارۀ دهۀ هشتادی‌ها و این‌که گسست نسلی واقعیّت دارد یا خیر، قضاوتی صورت گرفته است؟! مجموعه‌ای از راهکارها برای گذار فرهنگی تعیین شده‌اند؟! منطق و مبنای شورا دربارۀ دورۀ پسااغتشاش، در میان نهاده شده است؟! شرح داده‌اند که چرا چنین شد؟ و چرا به این نقطه رسیدیم؟ و در کجا خطا کردیم؟ و چه باید کرد؟ و ... . ارزش این بیاینه از جزوه‌های کوچکِ تبلیغیِ حزب جمهوری اسلامی که در سال‌های پنجاه‌وهشت و پنجاه‌ونه منتشر می‌شد، کمتر است. هیچ افزوده‎‌ای ندارد. متأسّفانه در این بیانیه، هیچ توضیحی ارائه نشده است و افکار عمومی در انبوهی از «اشکال‌ها» و «ابهام‌ها» و «پرسش‌ها» و «دغدغه‌ها»، رها شده‌اند. ۴. این به آن معنی است در این شورا، «احساس مسئولیّتِ اسلامی و انقلابی» چه اندازه است و شورا خویش را نسبت به حوادث فرهنگیِ انقلاب، تا چه حدی مکلّف می‌شمارد. کاش چُرت‌ شورا پاره نمی‌شد و همچنان می‌آسود. در شهر خبرهاست و شورا در خواب. و شاید هم خواب‌زده. از دگرگونی‌های پنهانِ جامعه، بی‌خبر است، و یا ترجیح می‌دهد که تغافل کند. با «محافظه‌کاری» و «بی‌حسی» و «میدان‌گریزی» خو گرفته‌ و آداب «وسط‌نشینی» را به نیکویی آموخته است. ضربه‌هایی که بر پیکر نحیف آرمان و روح‌الله نشستند و جان‌شان را ستاندند، برخاسته از «بی‌عملی‌ها» و «ندانم‌کاری‌ها»ی همین شورا بوده است. محفل گزیده‌اند و از میدان گریخته‌اند. بر خوان نشسته‌اند و از خون بی‌خبرند؛ وگرنه جرعه‌جرعه زهر از جام این حادثه‌های تلخ می‌نوشیدند و تاب نمی‌آوردند. دلبستن به این شورا، جُستن علاج عطش از سراب است. کنشگر اصلیِ میدانِ فرهنگ، همین «نیروها و گروه‌های خودجودش فرهنگی» هستند که بی‌ادّعا و بی‌وزن، در حال جهاد تبیین هستند و تاکنون رنگ این شورا را ندیده‌اند و حتّی اندکی هم حمایت نشده‌اند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔻قصّۀ غم‌انگیز شورای‌عالی انقلاب فرهنگی (۲): نهاد سیاست‌گذار بر منبر موعظه 🖊 مهدی جمشیدی ۵. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در بیانیۀ خویش نوشته است: «مواجهه با آنچه در جامعۀ ما بی‌حجابی نامیده می‌شود باید هوشمندانه و واقع‌بینانه باشد.» اوّلاً، چرا به «جامعه» ارجاع می‌دهید؟ موضع خویش را بیان کنید. شما این نوع از پوشش را چه می‌خوانید؟ می‌خواهید بگویید با جامعه، موافق نیستید؟ یا می‌خواهید هزینۀ به‌کاربردن این تعابیر را نپردازدید و در پشت داوری جامعه، پنهان شوید؟ ثانیاً، جامعه، میان «بدحجابی» یا «ضعف حجاب» و «بی‌حجابی» یا «کشف حجاب»، تفاوت می‌نهد، امّا شما به‌عنوان عقلای فرهنگیِ قوم، همین تفکیک حداقلی را نیز نادیده گرفته‌اید. مشخص کنید که مسألۀ کنونی شما چیست؟ ضعف حجاب یا کشف حجاب؟ یا هر دو؟ ثالثاً، باید اکنون به «مواجهۀ هوشمندانه» توصیه کنید یا باید در طول چهل سال گذشته، طرحی می‌نگاشتید که نشانگر مواجهۀ هوشمندانه باشد؟! رسالت شما این است که به‌جای دعوت به هوشمندی، آن را تعریف و شاخص‌بندی کنید تا به طور عینی، به کار بسته شود. همگان می‌دانند که فعالیّت‌های فرهنگیِ هوشمندانه بر فعالیّت‌های فرهنگیِ طبیعی ترجیح دارند، امّا این وظیفۀ شماست که در مقام طرّاحی راهبردها، روح هوشمندی را بدمید، نه این‌که عاملان و مجریان را به آن فرابخوانید. رابعاً، «مواجهۀ واقع‌بینانه» یعنی چه؟! یعنی واقعیّت اجتماعی، حجاب را برنمی‌تابد؟! ایدئولوژیِ اسلامی و انقلابی، به دیوارِ واقعیّت برخورد کرده است و ناکام مانده است و ازاین‌رو باید از «ایدئولوژی» به نفع «واقعیّت»، عقب نشست؟ یعنی «عینیّت»، آنچنان مقتدر و نیرومند است که خود را بر «ارزش» تحمیل کرده و آن را کنار زده است؟ می‌خواهید «حدنصاب» و «حداقل حجاب» را چه چیزی قرار بدهید؟ ضعف حجاب را به‌عنوان یک واقعیّت اجتماعی پذیرفته‌اید یا برای علاج آن نیز چاره اندیشیده‌اید. ازآنجاکه ضعف حجاب، هم خلاف قانون است و هم خلاف شرع، می‌خواهید با این دو تعارض همزمان، چه کنید؟ از واقعیّت، چه صدایی شنیده‌اید که می‌خواهید ارزش را به آن مقیّد کنید؟ سایش شرع به نفع عرف، «واقع‌بینی» است یا «سکولاریسمِ تدریجی»؟ «معیار» و «محک»، شرع است یا عرف؟ انقلاب در پی تحقّق شرع در متن عرف بود، یا بُرشی از شرع که عرف آن را برمی‌تابد؟ این مواجهۀ واقع‌بینانه، «مواجهۀ گزینشی» با شرع نیست؟ ۶. در بخشی از این بیانیه نوشته‌اند: «شورای‌عالی انقلاب فرهنگی از همۀ نهادهای مسئول می‌خواهد که علاوه بر عمل به وظایف قانونی خود، در درجۀ اول با تبیین دیدگاه اسلام و قانون دربارۀ حجاب به تحکیم مبانی اعتقادی بانوان، به‌ویژه نسل جوان، به رعایت این فریضه الهی کمک کنند.» امّا اکنون دیگر نباید «توصیه» کرد، بلکه باید «گزارش» خواست و «ارزیابی» کرد که نهادهای فرهنگی چه کرده‌اند. نهاد سیاست‌گذار، «منبر وعظ» نیست که زبان به توصیه گشوده‌اید. تقدّم «تبیین» بر «تقنین»، مراعات نشده و آنان که باید پرچم تبیین را به دست می‌گرفتند، به نظاره نشستند و سکوت اختیار کردند. سال‌هاست که چنین است و شما نیز در برابر این بی‌عملی، منفعل بوده‌اید. هیچ بیانیه‌ای از سوی شما صادر نشد که در آن گفته شود نهادهای فرهنگی، چگونه عمل کرده‌اند و شما چه قضاوتی دربارۀ آنها دارید. کجاست عملی که از جدّیّت و ارادۀ انقلابی شما حکایت کند؟ و جالب این‌که پس از سال‌ها ناکامیِ چالش‌زا، باز هم توصیه و موعظه می‌کنید. از جمله، چرا در مدارس، کسی به پرسش‌های دختران دربارۀ حجاب پاسخ نمی‌دهد؟ چرا به‌جای تبیین و روشنگری، دانش‌آموزان را رها کرده‌اند؟ معاونت پرورشی وجود دارد؟ فعّال است؟ معلمان «قرآن» و «هدیه‌های آسمانی» و «سبک زندگی و تفکّر»، کمترین کمکی به اصلاح ذهنیّت دانش‌آموزان می‌کنند یا بی‌تفاوت هستند؟ آموزش‌وپرورش، اجازۀ گفتگو داده است؟ مجالی را فراهم کرده است؟ مگر جز این بود که از متن مدارسِ رهاشده و سکولار، ضلعی از اغتشاش - که دانش‌آموزی بود – برخاست؟ ۷. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در بیانیۀ خویش نوشته است: «در برخورد با بعضی هنجارشکنی‌ها در مسئله حجاب، مراقب باشند در دامی که دشمنان برای ملت ما طراحی کرده‌اند گرفتار نشوند و در زمین غرب که پیوسته درصدد ایجاد انواع دوگانه‌های سیاسی و اجتماعی میان ملت ماست، بازی نکنند.» به‌راستی، این‌که «حاکمیّت» با کشف حجاب برخورد کند، موجب شکاف میان «مردم» می‌شود؟ مگر قرار است که بخشی از مردم چنین کنند که در نتیجه با بخش دیگری از مردم، اصطکاک پیدا کنند؟ در یک سوی این معادله، «حاکمیّت» است و در سوی دیگر، «بخشی از مردم». مسأله، مواجهۀ حاکمیّت است با این بخش از مردم، نه مواجهۀ مردم با مردم. آنان که نخستین بار، سخن از شکاف و دو قطبی‌شدن اجتماعی گفتند، غفلت کردند. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi