حالا این ها یعنے چے..

مُشارطه در لغت یعنۍ: شرط کردن انسان با خودش برای انجام کارهاے نیک و پرهیز از اعمال ناپسند .

مراقبه: ترسیدن و گردن فروانداختن. به اصطلاح عرف، حضور دل است با خدا

مواخذه: بازپرسے ، بازجویۍ، و . .

محاسبه: ارزیابۍ، حساب کردن، شمردن .

در لغت معنے هاشون رو فہمیدیم😉🌿 حالا میریم سراغ مفہوم و چگونگے انجام و به دست آوردن این مہارت ها .

این چهار عمل از اهمیت حیاتۍ برخوردار بوده و از لوازم سیر الی الله مے باشد و از حضرت امام موسے ؏ نیز نقل شده که فرموده اند: هرکس که هر روز یک بار اعمال خود را محاسبه نکند از ما نیست. [ محدث نوری، مستدرک الوسائل ]

سیر الے الله یعنی فرد تلاش میکنھ به حق که همون خداوند متعال هست برسه!

مشارطه اینه که در اول روز شرط کنه که امروز گناهۍ انجام نخواهد داد.. و این مطلب رو تصمیم بگیره و معلومه که یک روز گناه نکردن کار آسونیه.. و مے شه به راحتۍ از عہده اش بر اومد . پس از مشارطه باید وارد مراقبه شوے☝️🏻

یعنۍ در تموم مدت متوجه عمل به شرط خودت باشۍ و پیوسته مراقب اعمال و احوال خودت باشۍ تا مرتکب گناهۍ نشۍ! و اگه توے دلت افتاد که مرتکب خلاف بشے..بدون که این وسوسه شیطون.. پس باید چیکار کرد؟😰🤔 سریع به خدا پناه ببر و یاد قولت باش .

و به همین حال مراقب باشے.. تا موقع محاسبه برسه، آخر شب وقت مناسبۍ براے محاسبه اعمالت... باید ببینۍ در طول روز گناهۍ مرتکب شدے یا نه؟ اگر گناهی مرتکب نشده باشے که باید شکر خدا کنے😇🌸

و بدونۍ که یک قدم پیش رفتۍ😍 و خدا هم توے این راه همیشه پشتیبان تو بوده و هست(: از این جا به بعد که ترک گناه و اطاعت خدا خیلے شیرین میشه😋🍰