برایت میگریم ای جهاد ...
و چگونه برایت گریه نکنم ...
همه برایت میگریند ...
پس مشتاقِ غمگینت ، 
چگونه برای تو گریه نکند...؟!
به غیبتت خو گرفتیم ولی تو ما
را به بازگشتت عادت دادی ...
به دیدن عکست عادت کردیم 
ولی به دیدن اسم ،جواد روی آن نه...!
این حق ماست که 
با تو وداع کنیم ...

چه بسا تو تلاش کردی 
با ما وداع کنی …
و ما را باخبر سازی ...
ولی ما درک نکردیم …
چگونه به این سرعت 
سفر کردی ای جواد …؟!
هرگاه که شب آخر را 
به یاد می‌آورم قلبم از
درد فشرده می شود...

یک هفته و نیم قبل از سفرت بود 
هنگامی که تو می آمدی 
من در تلاش بودم 
که زودتر بروم و فقط اندکی مینشستم ...
ولی الان آن دقایق را 
بسیار اندک میشمارم ...

ای کاش تو را ترک نمی کردم ...
ای کاش می دانستم
آن شب... آخرین لحظات...
آخرین نگاه ها ... 
و اخرین کلمات است ...

ای کاش میدانستم آن شب ...
آخرین دیدار و خنده ها بود ...
ای کاش آن شب نمیرفتم ... 
ای کاش تو را ان شب حبس میکردیم ...
ای کاش روزی که تو را از دست میدادیم ،
میدانستیم ... 
و رفتنت روز به روز حقیقت
میشود و دوری ات دردناک تر ...

ای جهاد ...
خنده هایت بیشترین چیزی است
که از دست داده ام ...
خنده هایت اکنون در خیال 
من وجود دارند ...

به حدی که مرا به خنده وا 
می دارند ...میخندم ... 
ولی در چشمانم اشک و 
در قلبم شوق و اشتیاق است ‌!

بگذشت ‌در‌ فراق‌ِ تو شب ‌هاے بیشمار 
هرشب ‌در این ‌امید که‌ در خواب‌ ببینمت … (:

خوش‌ به ‌حال بیست‌وسوم‌ دے‌ماه ...
خوش ‌به ‌حال ‌روزے ‌که‌ در ‌تقویم
علامتش ‌زدم

با‌ آتش ‌دلم ‌برایت ‌شمعے ‌‌ساخته‌ام 
به ‌بزرگے ۲۸‌سال …
طلوع ‌سحرگاه۲۳ام ‌دے‌ماه ... 
دمیدے ‌به ‌شمع ‌تولدت ‌و
باشد که آتش‌ دلم‌ خاموش ‌شود !!!

امام‌رضاعلیه‌السلام

در پاسخ به یکی از اصحاب خود که گمان میکرد تعداد فرزندان را باید بر اساس وضعیت اقتصادی تعیین کند فرمـودند:

الکافی،جلد۱۱،ص‌۳۳۰

و وقت آزاد داشت ، میگفت بریم مشهد . .
خودش می رفت ، گاهی هم به من
زنگ میزد و میگفت فاطمہ ، بریم مشهد . . ؟
می رفتیم خیلی سفرهای خوبی هم میشد

پ.ن:زیارت‌امام‌رضاعلیه‌السلام‌به
نیابت‌از‌داداش‌جهاد💐

شهادت هنرے بود براے مردان خدا
و نور مطلق شهادت را ، چگونه
میتوان در صفحات تاریک این
 دنیا ترسیم کرد …‌!